Chapter 208 หอคอยเก็บเกี่ยวประสบการณ์สำนัก.
สัตว์ร้ายอ้วนเตี้ย ลักษณะคล้าย ๆ กับหมู แต่อีกมุมหนึ่งก็ไม่ค่อยเหมือนนัก.
ทว่าไม่ใช่พยัคฆ์อย่างแน่นอน!
เมื่อเจ้าสำนักอัญเชิญมันออกมา ลี่ลั่วฉิวที่รู้สึกเหมือนเจ้าสำนักกำลังดูแคลนสติปัญญาของนางขึ้นมาทันที.
“ศิษย์พี่...ข้าว่ามันดูเหมือนหมูนะ?”
“ข้าก็คิดว่ามันเหมือนมาก.”
“แม้นว่าข้าจะยังไม่เคยเห็นพยัคฆ์ ทว่าข้าได้ยินมาว่ามันเหมือน ๆ กันกับแมวตัวใหญ่!”
ศิษย์ทุกคนที่ต่างก็พูดไปมาเสียงดังอื้ออึง.
ด้วยการหยิบบอลเจ้าสำนักออกมาผิดจุนซ่างเซียวที่รู้สึกอักอ่วนขายหน้าเป็นอย่างมาก.
เจ้าตัวน้อยทำข้าขายหน้าอีกแล้ว ทว่าเขาก็แสดงท่าทางเหมือนกับล้อทุกคนเล่น!
“กลับมา!”
จุนซ่างเซียวที่ตะโกนเรียกหมูป่าแคระ.
“ฟิ้ว!”
บอลเจ้าสำนักที่ปรากฏแสงปรากฏแผนผังหยินหยางขึ้นมาทันที เจ้าตัวน้อยก็ถูกเก็บไปในทันที.
“ข้าเพียงแค่ทดสอบพวกเจ้าเล่นเท่านั้น!”
จุนซ่างเซียวที่นำบอลเจ้าสำนักอีกอันออกมา กล่าวออกไปว่า “ครั้งนี้คือพยัคฆ์หนุ่มสายฟ้าม่วงของจริง!”
“ฟิ้ว!”
เขาที่เหวี่ยงบอลเจ้าสำนักออกไปอีกครั้ง “ออกมา พยัคฆ์หนุ่มสายฟ้าม่วง!”
ลี่ลั่วฉิวถึงกับมองบน.
แทบไม่อยากเชื่อว่าเจ้าสำนักจะอัญเชิญหมูตัวหนึ่งออกมา ตอนนี้ทำให้ความสนใจของนางลดลงเป็นอย่างมาก.
“ครืนนนนน!”
บอลเจ้าสำนักที่ส่องประกายแสงสว่างจ้า.
“โฮกกกกกกกกก!”
สัตว์ร้ายพยัคฆ์หนุ่มสายฟ้าม่วงที่ดูน่าเกรงขาม ปรากฏขึ้นที่กลางลานยุทธ์ มันตะเบ็งเสียงดังกึกก้อง ร่างกายของมันที่มีสายฟ้าสีม่วงลั่นเปี๊ยะ ๆ กระจายไปทั่วร่าง แตกกระจายออกมารอบ ๆ ทันที!
ลี่ลั่วฉิวและศิษย์ ที่ความสนใจลดลง ทว่าเมื่อเห็นสัตว์ร้ายที่มีขนาดหนึ่งจั้งปรากฏขึ้น แววตาของทุกคนที่ดวงตาเบิกกว้างกลมโต อ้าปากหวอช้า ๆ.
สายฟ้าที่แล่นแตกซ่านไปรอบ ๆ ปากของมันที่ใหญ่โตมีเขี้ยวที่แหลมคมยื่นออกมา.
นี่คือพยัคฆ์อย่างแน่นอน!
“โอ้วสวรรค์!”
“นี่คือสัตว์ร้ายธาตุสายฟ้าจริง ๆ อ๊าก!”
“ทรงพลังน่าเกรงขามจริง ๆ!”
ภายในใจของศิษย์ทุกคนที่จ้องมองด้วยความตื่นตะลึง เผยความชื่นชมนับถือเป็นอย่างมาก.
“ฟิ้ว!”
จุนซ่างเซียวที่กระโดดขึ้นไปขี่พยัคฆ์หนุ่มสายฟ้าม่วง ขณะบังคับมันเดินมาใกล้ ๆ ลี่ลั่วฉิว กล่าวด้วยรอยยิ้ม “สัตว์พันธะสัญญาของข้าไม่เลวใช่ใหม?”
คราแรกอัญเชิญหมูป่าแคระทำให้เขารู้สึกขายหน้าเป็นอย่างมาก ตอนนี้อัญเชิญพยัคฆ์สายฟ้าม่วงออกมา ทำให้กู้หน้ากู้ตาของตัวเองกลับคืนมาได้.
......
ท้องฟ้าที่มืดมิดม่านฉากเวลากลางคืนได้มาถึงแล้ว.
จุนซ่างเซียวที่นั่งบ่มเพาะอยู่ในห้องหนังสือ และเวลานี้เขากำลังคิดใคร่ครวญอย่างหนัก.
เพียงแค่ทำเท่ให้ทุกคนดู ไม่ได้ทำให้สำนักแข็งแกร่งขึ้น เขาจะต้องคิดอย่างจริงจัง ว่าจะพัฒนาสำนักอย่างไร ถึงจะทำให้ทุกคนแข็งแกร่งได้.
นอกจากนี้.
เขาจะต้องนำศิษย์ไปประลองกับนิกายเซิ่งชวน เหลือเวลาอีกเก้าเดือนเท่านั้น.
“ควรจะให้กลุ่มของชิงหยางตัดผ่านระดับไปยังอาจารย์ยุทธ์ดีหรือไม่?”จุนซ่างเซียวกล่าวเสียงเบา.
ในความเห็นของเขา แม้แต่สำนักเห่าฉีก็ยังมีศิษย์ระดับอาจารย์ยุทธ์ นิกายเซิ่งชวนเองก็มีอยู่จำนวนไม่น้อยและบอกได้ว่าระดับเองก็ไม่ต่ำเตี้ยแน่นอน.
“ในเวลาเดียวกัน.”
จุนซ่างเซียวที่กล่าวเสียงเบา “ทางที่ดีควรจะให้พวกเขาตัดผ่านระดับอาจารย์ยุทธ์ไปก่อน.”
และการจะยกระดับดินแดนบ่มเพาะ ก็ควรจะมีประสบการณ์ไม่น้อยด้วย.
ในความคิดของเขาการบ่มเพาะในสำนัก เพียงแค่มอบทรัพยากรให้กับพวกเขา ก็เหมือนกับปลูกบำรุงพืชในเรือนกระจก ไม่สามารถที่จะทนฝนพายุที่หนักหน่วงรุนแรงได้ การไม่ได้ประสบกับความเป็นความตาย ย่อมไม่มีความแข็งแกร่งที่แท้จริง.
จุนซ่างเซียวที่กำลังครุ่นคิด เมื่อครั้งที่เขาออกมาจากหุบเขาแห่งความตาย ศิษย์ของพวกเขาสังหารศิษย์ของหอเหยี่ยวดำไป ทำให้พวกเขาได้ประสบการณ์สังหารที่ยอดเยี่ยมมาก.
“ไม่ผิด.”
ระบบเอ่ย “ผู้ฝึกยุทธ์เหล่านั้นมีความแข็งแกร่งไม่เลว ได้ทั้งทรัพยากรและประสบการณ์.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย ”ทรัพยากรไม่เท่าไหร่ หากแต่ประสบการณ์คือสิ่งสำคัญที่สุด.
ทรัพยากรนั้น ด้วยสมุนไพรที่เหล่าเหว่ยปลูกนั้น ก็มีคุณภาพสูงกว่าในตลาดหลายเท่า.
“สมุนไพรที่ได้จากตระกูลอ้ายมอบให้ ก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาเติบโตได้แล้ว.”
ส่วนประสบการณ์.
จุนซ่างเซียวสีคางไปมา “ให้ศิษย์จับกลุ่มออกไปหาประสบการณ์ เพื่อยกระดับความสามารถดีไหม?.”
ระบบเอ่ย “การล่าสัตว์ร้าย เพียงแค่ยกระดับความร่วมมือ ส่วนการส่งพวกเขาออกไปประลองยุทธ์ ถึงจะทำให้พวกเขายกระดับขึ้นเป็นอย่างมาก.”
“มีเหตุผล.”
จุนซ่างเซียวสีคางไปมา “ให้พวกเขาเข้าร่วมการแข่งขัน ต่อสู้กับผู้ฝึกยุทธ์ที่ทรงพลัง จะทำให้ความสามารถในการต่อสู้พวกเขาสูงขึ้น.”
“ไม่เห็นต้องลำบากถึงเพียงนั้น.”
ระบบเอ่ย “ในร้านค้านั้น มีหอคอยเก็บประสบการณ์ ซึ่งจะทำให้โฮสน์และศิษย์สามารถฝึกฝนสะสมประสบการณ์ในสำนักได้.”
“หอคอยเก็บประสบการณ์อย่างงั้นรึ?”
จุนซ่างเซียวที่ตกใจ กล่าวออกไปว่า “ต้องรีเฟรชอย่างงั้นรึ?”
ระบบเอ่ย “ด้วยสิ่งก่อสร้างยกระดับขึ้นมาถึงเลเวลสาม ตามทฤษฎีแล้ว สินค้าที่รีเฟรซได้ไม่ว่าจะเป็นสไนเปอร์ไรเฟิล หรือทักษะเทวะ ควรจะง่ายกว่าก่อนหน้านี้มาก.”
หลังจากได้ยินคำพูดดังกล่าว ดวงตาของจุนซ่างเซียวที่เป็นประกาย.
ในหุบเขาแห่งความตายเขารีเฟรชไปหลายสิบรอบ ได้ทักษะยุทธ์ธาตุน้ำแข็งระดับเทวะ หากแต่ไม่เคยเห็นหอคอยเก็บประสบการณ์เลย.
จะได้รับทักษะเทวะง่าย ๆ จริงรึ?
ระบบที่หมดคำจะพูด “ทักษะเทวะระดับเทวะนั้นยากกว่าการรีเฟรชให้ได้หอคอยเก็บประสบการณ์ซะอีก มีอะไรไม่พอใจอย่างงั้นรึ?”
“ใช่.”
จุนซ่างเซียวเอ่ย “มีอะไรไม่พอใจ?”
“ฟิ้ว!”
เขาที่เปิดคอนโซน ร้านค้ามือใหม่ทันที.
เขาที่มีค่าโชคขึ้นมา 1 การรีเฟรช คราวนี้ควรจะได้ของดีกว่าเดิม.
“ฟิ้ว!”
หน้าสินค้าใหม่ที่เปลี่ยนไป.
จุนซ่างเซียวที่จดจ้องมอง แถวแรกมีสินค้า“สินค้าขยาย แมกกาซีนเวทย์เทวะเปลี่ยนรูป.”
หลังจากตรวจสอบรายระเอียด เป็นสินค้าที่ช่วยเพิ่มความจุลูกกระสุนเป็นจำนวนมาก ราคาอยู่ที่ 20 แต้ม.
“ชิ้นนี้ไม่เลว!”
จุนซ่างเซียวที่ซื้อมาสองชิ้นทันที.
จากนั้นก็ตรวจสอบสินค้าต่อ ก็พบทักษะยุทธ์ป้องกันที่มีชื่อว่า“ผนึกเจี่ยหยิน”
วิชานี้มีระดับสูงขั้นสามัญ เป็นการสร้างผนึก รวมพลังวิญญาณป้องกันปกคลุมร่างกาย ราคา 50 แต้ม.
สำนักเขายังไม่มีทักษะป้องกันเลย จุนซ่างเซียวที่ซื้ออย่างไม่ลังเล พร้อมกับคัดลอกเอาไว้ 1000 เล่ม.
“ติ๊ง! ตรวจสอบพบสินค้าทักษะพลังป้องกันจากร้านค้า ปรับให้เป็นทักษะประจำสำนักในทันที.”
ในเวลานี้ทักษะประจำสำนัก ประกอบด้วย วิชาเปลี่ยนเส้นเอ็น คมวิญญาณ หมัดระเบิด ฝ่ามือแยกภูผาและผนึกเจี่ยหยิน ซึ่งเป็นวิชาที่ศิษย์ทุกคนสามารถฝึกฝนได้.
ยกเว้นวิชาลับเทพกระบี่เหมันต์ที่ต้องมีพรสวรรค์กระบี่ ส่วนก้าวปิศาจ เขาได้มาจากตึกฝนพรำ วิชาเหล่านี้ไม่ใช่ว่าทุกคนจะฝึกฝนได้.
วิชาบ่มเพาะ ท่าเท้า เพลงกระบี่ ฝ่ามือ เพลงหมัด ทักษะพลังวิญญาณและทักษะป้องกัน.
วิชาแต่ละอย่างเหล่านี้มีมากมายหลายแบบและตามทฤษฎีแล้วด้วยพรสวรรค์ที่แตกต่างกันของแต่ละคน ทำให้มีความยากง่ายในการฝึกฝนที่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตามด้วยการปรับปรุงของระบบ หากกลายเป็นวิชาประจำสำนักถึงจะมีรูปแบบที่ยาก ทว่าศิษย์ทุกคนก็สามารถฝึกฝนได้ทุกวิชา!
“ค่าโชคหนึ่งแต้ม ดูเหมือนว่าสินค้าที่ปรากฏจะแตกต่างมีมากกว่าเดิม.”
จุนซ่างเซียวที่เผยยิ้ม ก่อนที่จะเริ่มรีเฟรชต่อทันที.
ท้ายที่สุด ก็ต้องร้อง.
เพราะจากนั้นสี่ครั้ง ใช้แต้มไปกว่า 80 แต้มแล้ว ไม่ได้ของดีอะไรออกมาเลย.
“แต้มโชคดี ขยะอะไรกัน!”จุนซ่างเซียวที่หงุดหงิดขึ้นมาในทันที.
ทว่าหลังจากบ่น สุดท้ายก็พบสินค้าที่มีชื่อว่า“หอคอยเก็บประสบการณ์” ปรากฏขึ้นที่บันทัดแรก!
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!
ท้ายที่สุดก็รีเฟรชได้!
จุนซ่างเซียวที่เร่งรีบคลิกตรวจสอบรายระเอียดทันที-
ชื่อสินค้า:หอคอยเก็บประสบการณ์.
แนะนำ: หอคอยฝึกฝนสำหรับผู้ฝึกยุทธ์ มีเก้าชั้น แต่ละชั้นเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่แตกต่างกัน ยิ่งสิ่งก่อสร้างสำนักสูงขึ้น ก็จะยิ่งสามารถเปิดชั้นหอกคอยเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่สูงขึ้นได้ด้วย.
คุณประโยชน์ เหมาะสำหรับสมาชิกสำนักเข้าไปฝึกฝน เพื่อยกระดับวิถียุทธ์.
ข้อด้อย สิ่งที่เข้าไปในหอคอยเก็บประสบการณ์ แม้นว่าจะเป็นรูปลักษณ์จิตวิญญาณ ทว่าหลังจากล้มเหลว จะไม่ตายจริง ทว่าทำให้อ่อนแอลงชั่วคราว.
ราคา : 200 แต้ม.
“ติ๊ง! โฮสน์ใช้ 200 แต้มสนับสนุน ได้รับหอคอยเก็บประสบการณ์ 1 ถูกส่งเข้าไปในแหวนมิติแล้ว.
“ติ๊ง! คะแนนสนับสนุนสำนัก : 303 / 1000.”
