Chapter 2 เจ้านะรึเจ้าสำนัก?

จุนซ่างเซียว นามของเขานั้น เพราะบิดามารดา หวังที่จะเห็นเขายิ้มแย้มมีความสุขตลอดชีวิต จึงได้ตั้งชื่อเขาว่าซ่างเซียวนั่นเอง.

 (常笑  Cháng xiào หัวเราะบ่อย ๆ)

ด้วยการข้ามผ่านโลกมายังดินแดนทวีปซิงหยุน และได้เปิดระบบสำนัก เขาก็แทบจะลืมไปว่า ตัวเองควรจะยิ้มแย้มมีความสุขต่อไปได้หรือไม่?

เขาจะต้องนำสำนักไท่กู่เจิ้งก้าวไปเป็นสุดยอดสำนัก รับศิษย์หนึ่งแสนคน นี่มันเป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่าไต่บันไดขึ้นสวรรค์สะอีก!

หนำซ้ำ.

เส้นตายคือหนึ่งร้อยปี!

แล้วระบบมอบอะไรให้เขาล่ะ ประสบการพิเศษ หรือดาบเลเวล 999 ใช่ใหม?

ไม่ ไม่มีอะไรเลย!

ทำไมมันบัดซบขนาดนี้กัน?

“อ๊ากกกก”

จุนซ่างเซียวถอนหายใจ “ผู้ข้ามมิติมา มันควรจะมีอะไรโกง ๆไม่ใช่รึ? แล้วทำไมข้าไม่เห็นว่าจะมีอะไรเลย?”

โคตรเศร้า นี่มันเกินกว่าจะเศร้าไปแล้ว.

ใหน ๆก็มาแล้ว ข้าควรจะใช้ชีวิตนี้หรือไม่?

เจ้าสำนักจุนที่เริ่มตรวจสอบแหวนมิติที่ได้กลายเป็นกำไลข้อมือไปแล้ว ว่ามีอะไรแถมมาหรือไม่?

“หวังว่าจะมีวิชาโคตรโกงแถมมานะ.”

จุนซ่างเซียวภาวนา ก่อนที่จิตสำนึกของเขาจะผสานเข้าไปในแหวนมิติที่เลิศล้ำ.

หลังจากที่เข้ามาภายในแหวนมิติแล้ว ก็พบว่านอกจากดินแดนที่กว้างใหญ่แล้วก็มีเพียงอิฐก้อนหนึ่ง นอกจากนั้นทุกอย่างล้วนว่างเปล่า.

ของเทพ ๆ หรือ ทักษะพระเจ้าล่ะ?

ไข่เทพอสูร ที่สามารถฟักมันออกมาได้.

อยู่ไหน!

ไม่มี มีเพียงก้อนอิฐ!

หัวใจของจุนซ่างเซียวแทบหยุดเต้น ความคาดหวังที่แตกสลาย “มันควรจะมีอุปกรณ์เทวะอยู่ใช่ไหม?”

เฮ้ ๆ ในนิยายทุกเรื่อง เหล่าผู้ข้ามมิติ ต้องเป็นบุตรที่พระเจ้าเลือก มันควรจะมีอะไรโกง ๆไม่ใช่รึไง อุปกรณ์เทวะจากโบราณอะไรแบบนี้อยู่ที่ไหน.

เจ้าสำนักจุนที่คว้าไปยังก้อนอิฐ สำรวจมันช้า ๆ ราวกับคาดหวังว่าจะพบอะไรที่ทำให้เขาประหลาดใจ.

“ติ๊ก ติ๊ก...”

จุนซ่างเซียวที่ถือก้อนอิฐอยู่นั้น ราวกับสัมผัสได้ว่ามันกำลังสั่นเล็กน้อย.

ภายในใจของเขาที่เผยความตื่นเต้นดีใจขึ้นมาทันที “เสียงหัวใจ ก้อนอิฐนี้จะต้องเป็นของวิเศษเลิศล้ำ หรือว่าสามารถปลุกพลัง กำเนิดทักษะชั้นยอดใช่ไหม?”

ความตื่นเต้นมากมาย ทำให้หัวใจของเขาเต้นโครมคราม มันต้องเป็นอุปกรณ์เทวะแน่ ๆ.

ขณะที่เขาพลิกอีกด้านขึ้นมา ใบหน้าของจุนซ่างเซียวถึงกับแข็งค้างไปทันที เลือดลมแทบหยุดไหล ความอัดอั้นที่ราวกับไปจุกอยู่ที่ลำคอ.

ที่อีกด้านของก้อนอิฐเห็นเป็นจอเล็ก ๆที่มีตัวอักษรกระพริบอยู่ 99 ปี 355 วัน 23:58:46.

เป็นตัวเลขที่กำลังนับเวลาถอยหลัง และยังมีอักษรกำกับด้านล่างสลักเอาไว้ด้วย เมื่อภารกิจล้มเหลว จะเกิดการระเบิดอย่างรุนแรง.

“ติ๊ก! ติ๊ก!”

ตัวเลขกระพริบที่นับเวลาถอยหลัง.

“สัด ไอ้บ้าเอ้ย!”

จุนซ่างเซียวขว้างก้อนอิฐลงพื้นตะโกนออกมาเสียงดัง “มันไม่ใช่อุปกรณ์พระเจ้าไม่พอ แต่เสือกเป็นระเบิด! ไอ้บ้า”

“ตึ้ง!”

ก้อนอิฐที่ตกลงพื้น หน้าจอตัวเลขของมันได้เด้งจาก 23:58 กระโดดไปเป็น 22:58 !

“โฮสน์!”

เสียงของระบบที่ดังขึ้นมาในทันที “สิ่งนี้คืออาติแฟคสะบั้นวิญญาณ มันมีอารมณ์ความรู้สึก หากว่า ทำให้มันไม่พอใจละก็ มันจะเร่งเวลาให้เดินเร็วขึ้น.”

“กึก พรึด!”

จนซ่างเซียวถึงกับต้องคุกเข่าลงกับพื้น พร้อมกับร้องโอดโอย “ระบบ ข้าไม่เล่นแล้ว ข้าจะกลับบ้าน......”

เสียงที่เหมือนเครื่องจักรดังขึ้น “ระบบได้เริ่มแล้ว โฮสน์จะต้องทำภารกิจให้สำเร็จ หากไม่ต้องการทำภารกิจ สามารถอยู่รอความตาย หรือทำลายอาติแฟคสะบั้นวิญญาณได้.”

แข็งขาของจุนซ่างเซียวอ่อนระทวย กล่าวออกมาเสียงอ่อน “ดาบ ส่งดาบมา ข้าต้องการฆ่าตาย....”

“ติ้ง!”

“เพื่อบรรเทาความอัดอั้นของโฮสน์ ระบบมอบดาบหนานโซว(ยากจะอดกลั้น)ให้!”

“วิ้ง!”

บนห้วงอากาศปรากฏดาบวิเศษขึ้นมา.

จุนซ่างเซียวแทบกะอักโลหิต เพราะว่าเขาไม่สามารถที่จะกลับบ้านได้ เพียงแค่ต้องการฆ่าตัวตาย ถึงกับส่งดาบนี้มาให้เลยรึ? ต้องการให้บิดาตกตายไปจริง ๆงั้นรึ?

......

จุนซ่างเซียวที่รู้สึกว่าตัวเองอยู่ในหลุมที่กำลังถูกกลบฝัง และเทปิดด้วยซีเมนต์ซ้ำอีกรอบ.

ดูเหมือนว่าการที่เขามาถึงทวีปซิงหยุน เปิดระบบขึ้นมา ทำอะไรไม่ได้แล้ว มีเพียงแค่ยอมรับชะตากรรม ดังนั้นเขาจึงค่อย ๆ จ้องมองหน้าต่างคอลโซลระบบที่ปรากฏขึ้นตรงหน้า เขาควรสำรวจอย่างระเอียด.

ชื่อสำนักและเจ้าสำนัก จำนวนสมาชิกสำนัก ข้อมูลเหล่านี้ง่ายที่จะเข้าใจ.

แล้วตรงสิ่งก่อสร้างสำนัก เลเวลหนึ่ง และคะแนนสนับสนุนสำนัก 0/100 นี่มันคืออะไรกัน?

“โฮสน์.” เสียงของระบบที่ดังขึ้นอีกครั้ง “สิ่งก่อสร้างสำนักนั้นมีความสามารถหลายอย่าง ยิ่งมีระดับสูงขึ้น ก็จะเปิดฟังก์ชันใช้ประโยชน์ได้มากขึ้น.”

“ยกตัวอย่าง?”

“โฮสน์สามารถแตะไปที่สิ่งก่อสร้างสำนักเพื่อตรวจสอบขยายข้อมูลบนคอนโซลได้.”

“ฟังก์ชัน?”

จุนซ่างเซียวที่หลับตาลง พร้อมกับใช้จิตแตะไปที่ สิ่งก่อสร้างสำนัก จากนั้นก็ปรากฏข้อความขนาดเล็กมากมายขึ้นมาในทันที เป็นข้อมูลอธิบายที่แจ่มชัดมาก.

สิ่งก่อสร้างสำนักเลเวล 1 : ฟังก์ชันยังไม่เปิดทำงาน.

สิ่งก่อสร้างสำนักเลเวล 2 : เปิดหอปรุงยา.

สิ่งก่อสร้างเลเวล 3 : เปิดหอหลอมอุปกรณ์.

สิ่งก่อสร้างเลเวล 4 : เปิดหอยันต์.

สิ่งก่อสร้างเลเวล 5 : เปิดหอสัตว์วิญญาณ.

มีตัวอักษรขนาดเล็กอีกมากมายที่มากกว่าเลเวล 5 จนเขาต้องเลื่อนข้าม.

จุนซ่างเซียวถึงกับพูดไม่ออก.

“แล้วจะยกระดับสิ่งก่อสร้างสำนักอย่างไร?”

“การยกระดับสิ่งก่อสร้างสำนัก โฮสน์จะต้องรับสมาชิกให้ได้มากกว่านี้.”

“เฮ้อ!”

จุนซ่างเซียวเอ่ยออกมาอีกครั้ง “แล้วแต้มสนับสนุนสำนักล่ะหมายความว่าอย่างไร?”

ระบบทำการอธิบาย “คะแนนสนับสนุนสำนักนั้น สามารถนำมาแลกเปลี่ยนของวิเศษ ในร้านค้าสำนักได้.”

“ร้านค้าสำนัก?”

ดวงตาของจุนซ่างเซียวที่เป็นประกายขึ้นมาในทันที.

เขาที่นึกได้ นิยายหรือเกมมากมายที่เขาเคยเล่น และอ่าน หลังจากที่ได้รับระบบ ก็จะมีร้านค้าระบบที่ขายของพิเศษด้วย แต่เอ๊ะ! อย่างน้อยก็ควรจะมีของขวัญสำหรับผู้เริ่มต้น เป็นเซตอุปกรณ์สุดเท่ห์เพื่อช่วยผู้เล่นใหม่หรือไม่?

จุนซ่างเซียวที่กวาดตามองคอนโซลควบคุมรอบ ๆก่อนที่จะเอ่ย สอบถาม “แล้วจะใช้งานร้านค้าสำนักอย่างไร?”

“โฮสน์จำเป็นต้องมีอย่างน้อย 1 คะแนนสนับสนุน ถึงจะสามารถเปิดเมนูร้านค้าบนคอนโซลได้.

“แล้วจะเพิ่มคะแนนสนับสนุนอย่างไร?”

“โฮสน์ต้องรับสมาชิกให้มากขึ้น.”

ได้ยินเช่นนี้ จุนซ่างเซียว ราวกับเข้าใจได้อย่างชัดเจน.

ดูเหมือนว่าจุดมุ่งหมายของระบบ ไม่ว่าจะเป็นสิ่งก่อสร้างหรือแต้มสนับสนุน จะเกี่ยวข้องกับการรับสมาชิกสำนักให้มากขึ้น!

“ก็ดี!”

จุนซ่างเซียวที่มีขวัญกำลังใจเพิ่มขึ้น “เริ่มพรุ่งนี้เลย เริ่มรับสมาชิกเพิ่ม! สู้ ๆ”

แต่แล้วความจริงมันช่างแสนโหดร้าย.

เมื่อเขาเริ่มรับสมัครศิษย์ ตั้งซุ้มรับศิษย์ไม่หยุดแม้แต่วันเดียว วันแล้ววันเล่า ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่สนใจ.

จวบจนอีกครึ่งเดือนหลังจากนั้น.

จุนซ่างเซียวที่หดหู่ เศร้าใจขั้นสุด ลู่เชียนเชียนก็ปรากฏขึ้น.

นางที่หยุดที่ป้ายรับสมัครศิษย์หน้าสำนัก ดูลังเลใจเล็กน้อย ก่อนที่นางจะสอบถามออกมาว่า “ข้าต้องการเข้าร่วมสำนักไท่กู่เจิ้ง.”

จุนซ่างเซียวที่เพิ่งนั่งลง วางชามก๋วยเตี๋ยวด้านหน้าเตรียมซด ถึงกับสะดุ้งขึ้นมาทันที.

เขาที่นั่งรออย่างยากลำบากมาหลายสิบวัน ความหดหู่ที่พอกพูน คาดไม่ถึงกับมีหญิงสาวที่งดงามปรากฏขึ้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขา จะโคตรดีใจขนาดไหน!

ลู่เชียนเชียนที่จับจ้องมองเขาชั่วขณะ และเอ่ยออกมาว่า “เจ้าเป็นคนโง่อย่างงั้นรึ?”

“พรึบ!”

จุนซ่างเซียวรีบเก็บอาหารข้าวของเครื่องใช้บนโต๊ะ ก่อนที่จะเริ่มกระตือรือร้นเตรียมรับสมัครในทันที.

หลังจากกรอกข้อมูลครบถ้วน จุนซ่างเซียวก็นำตราเจ้าสำนักออกมาประทับใบสมัคร ลู่เชียนเชียนจึงได้เอ่ยสอบถามออกมา “เจ้าเป็นเจ้าสำนักอย่างงั้นรึ?”

“ไม่ผิด.”

จุนซ่างเซียวที่ยืดอก กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม “เปิ่นจั้วคือเจ้าสำนักไท่กู่เจิ้ง(เพชรกระดูกเหล็ก).”

本座 เปิ่นจั้ว สรรพนามเรียก ตัวเอง คนสูงศักดิ์.

“ข้าขอลาออก.”

“แม่นางคนงาม ไม่! ไม่นะ! ไม่ได้!”

......

จากนั้นจุนซ่างเซียวก็ใช้ทักษะหน้าด้านไร้ยางอาย รับลู่เชียนเชียนเข้าสำนักมาได้ในที่สุด และแล้วสำนักก็ไม่เงียบเหงาอีกต่อไป ไม่ได้มีแค่เพียงเขาอีกแล้ว.

“ติ้ง!”

“สมาชิกสำนัก: 2 / 100!”

“ติ้ง!”

“คะแนนสนับสนุนสำนัก: 1 / 100!”

“ติ้ง!”

“ค้นพบคะแนนสนับสนุน ระบบร้านค้า เปิดทำงาน!”

หลังจากเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น จุนซ่างเซียวก็ตรวจสอบคอนโซลควบคุม ด้านล่างของภารกิจหลัก ได้ปรากฏเมนู ร้านค้าสำนักขึ้น.

“เป็นร้านค้าระบบจริง ๆ!”

จุนซ่างเซียวที่ตื่นเต้นดีใจก่อนที่จะใช้ความคิดแตะไปยังเมนูร้านค้าสำนัก.

“วิ้ง!”

ในเวลานั้น ภาพฉากด้านหน้าก็เปลี่ยนไป ปรากฏสัญลักษณ์รูปคลังสินค้าขึ้น ก่อนที่จะปรากฏสินค้ามากมาย!

“เม็ดยาเก้าวิวัฒน์ล้างไขกระดูก!”

“ฝ่ามือปัญญามังกรคชสาร!”

“ท่าเท้ามังกรใต้สวรรค์!”

“วิชาลับห้าธาตุหยินหยาง!”

“เกราะต่อสู้น้ำแข็งพันปี!”

“กายาเพลิงศักดิ์สิทธิ์!”

ขณะที่จดจ้องมองทักษะยุทธ์ เม็ดยาและชุดเกราะที่ปรากฏขึ้นบนร้านค้าระบบ หัวใจของจุนซ่างเซียวถึงกับเต้นแรง.

ถึงจะเคยได้ยินมาบ้างบางชื่อ แต่บอกได้เลยว่ามันคือของวิเศษ สุดยอดแน่นอน! ฮึยยะ!

หากแต่จากนั้นไม่ถึงวินาที ใบหน้าของเจ้าสำนักจุนถึงกับแข็งค้างชะงัก กับราคาที่ต่อท้ายอยู่ด้านหลัง ราคาต่ำสุดคือหนึ่งหมื่นแต้มสนับสนุน!

“มันไม่จริง!!!!!”

ปากของจุนซ่างเซียวถึงกับสั่นกระตุกอย่างรุนแรง ก่อนที่จะร้องออกมาเสียงดัง“แม่งโคตร ๆแพงสัด?”