Chapter 199: The Truth of the Disaster 3,000 Years Ago

หลายวันต่อมา

ข่าวเกี่ยวกับถ้ำบรรพบุรุษเงาโลหิตแพร่กระจายไปทั่วนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ดั่งพายุเฮอริเคน เหล่าผู้บ่มเพาะและผู้อาวุโสหลายคนของนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ต่างรับรู้อย่างรวดเร็ว

"เจ้าพูดว่าอะไรนะ? ถ้ำบรรพบุรุษเงาโลหิตเป็นของปลอม? ที่นั่นจริง ๆ แล้วเป็นถ้ำโบราณที่ผนึกปีศาจไว้?" ผู้อาวุโสระดับสร้างรากฐานตกตะลึง พบว่ายากที่จะเชื่อสิ่งที่ได้ยิน

"จริง" ผู้อาวุโสระดับสร้างรากฐานอีกท่านพยักหน้ารับ "ตอนที่พวกเราบุกเข้าค่ายกลหวงห้ามของถ้ำบรรพบุรุษเงาโลหิต เหล่าผู้บ่มเพาะระดับแกนทองก็รีบเข้าไปอย่างรวดเร็ว ใครจะคาดคิดว่าภายในนั้นจะมีปีศาจถูกผนึกอยู่ ปีศาจตัวนั้นเปิดฉากโจมตีอย่างรุนแรง พลังการต่อสู้ของมันเทียบเท่าผู้บ่มเพาะระดับแยกวิญญาณ ผลลัพธ์คือ ผู้บ่มเพาะระดับแกนทองและสร้างรากฐานส่วนใหญ่เสียชีวิตลงอย่างน่าสลด มีเพียงผู้บ่มเพาะระดับแกนทองและสร้างรากฐานจำนวนน้อยเท่านั้นที่รอดชีวิตออกมาได้ ปัจจุบัน ค่ายกลแห่งนั้นกลายเป็นดินแดนต้องห้าม ไม่มีผู้บ่มเพาะคนใดกล้าเข้าใกล้มันอีกต่อไป"

เขาอธิบายข้อมูลที่เขารวบรวมได้อย่างคร่าวๆ

"กลายเป็นค่ายกลผนึกปิศาจไว้?"

"แต่ก่อนหน้านี้มีหลักฐานหลายชิ้นที่บ่งชี้ว่ามันเป็นถ้ำบรรพบุรุษเงาโลหิต"

"เกิดอะไรขึ้นกันแน่?"

ผู้นำยอดเขา เหยา เหวิน ไม่เชื่อว่าสิ่งแบบนี้จะเกิดขึ้นได้ จริง ๆ แล้วพวกเขาไม่ใช่คนโง่ ถ้าไม่มีหลักฐานเพียงพอที่จะพิสูจน์ว่ามันเป็นถ้ำบรรพบุรุษเงาโลหิต พวกเขาคงไม่ระดมกำลัง

"ข้าได้รับข้อมูลวงในมาบ้าง"

"มีการกล่าวกันว่าภัยพิบัติเมื่อ 3,000 ปีก่อนเกิดขึ้นจากบรรพบุรุษเงาโลหิต"

"บรรพบุรุษเงาโลหิตนี้ไม่ใช่แค่ผู้บ่มเพาะระดับแยกวิญญาณธรรมดา เป็นไปได้มากว่าเขาเป็นตัวตนของปีศาจ"

"หรือบางทีเขาอาจถูกปีศาจควบคุม ซึ่งเป็นสาเหตุที่เขาออกอาละวาดบนเกาะหมอกศักดิ์สิทธิ์ ทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก"

"บรรพบุรุษของนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ของเราได้ร่วมมือกับผู้บ่มเพาะระดับแยกวิญญาณหลายคนเพื่อปิดล้อมบรรพบุรุษเงาโลหิต"

"ในที่สุด ด้วยค่าใช้จ่ายที่สูง พวกเขาพยายามผนึกบรรพบุรุษเงาโลหิต หรืออาจจะเป็นปีศาจ"

ผู้นำยอดเขาปรุงยา หม่า เชียนจุน k เปิดเผยข้อมูลวงในที่เขาได้ยินอย่างลึกลับ

"ใช่ ว่ากันว่าชีพจรปราณปฐพีระดับสี่เพียงแห่งเดียวบนเกาะหมอกศักดิ์สิทธิ์ถูกปนเปื้อนโดยปีศาจตัวนั้น"

"เรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ของเรา พวกเราก็เป็นเหยื่อเหมือนกัน จำไว้!"

*/

"เพื่อป้องกันภัยพิบัติบนเกาะเซียนเซี่ย บรรพบุรุษของนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ของเราเลือกที่จะทำลายชีพจรปราณปฐพีระดับสี่นั้น"

"มันเป็นการตัดสินใจที่หลีกเลี่ยงไม่ได้"

"ใครจะคาดคิดว่านิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ของเราจะเสื่อมโทรมและล่มสลายลงแบบนี้"

ผู้อาวุโสสร้างรากฐานอีกคนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

เขายังได้ยินข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อ 3,000 ปีก่อนบนเกาะเซียนเซี่ย

แม้ว่าข้อมูลดังกล่าวจะไม่ได้ถูกบันทึกไว้ภายในนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ แต่ดูเหมือนว่าจะมีกองกำลังระดับแยกวิญญาณอยู่ภายนอกเกาะเซียนเซี่ยที่บันทึกเหตุการณ์นี้ไว้

ข้อมูลเหล่านี้ถูกกระจายโดยหอสมบัติลี้ลับ

"โชคดีที่ท่านเจ้านิกายยืนกรานที่จะไม่ไปถ้ำของบรรพบุรุษเงาโลหิต มิฉะนั้น ถึงแม้ว่านิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ของเราจะไม่พินาศ แต่ก็คงได้รับความเสียหายอย่างหนัก" ผู้อาวุโสสร้างรากฐานคนหนึ่งแสดงความโล่งใจ

เขาจำได้ว่าเขาเคยต้องการเขียนจดหมายถึงเจ้านิกาย ต้องการสำรวจถ้ำของบรรพบุรุษเงาโลหิตและหาสมบัติภายใน

โชคดีที่เจ้านิกายต้านทานการล่อลวงของถ้ำผู้บ่มเพาะระดับแยกวิญญาณและป้องกันไม่ให้ผู้บ่มเพาะนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ไปที่นั่น

มิฉะนั้น เขาไม่รู้ว่าผู้อาวุโสสร้างรากฐานจะต้องตายกี่คน

แม้แต่เจ้านิกาย ผู้บ่มเพาะแกนทอง ก็น่าจะยากจะเอาชีวิตรอดมาได้เช่นกัน

ถึงเวลานั้น นิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์อาจกลายเป็นอดีตไปจริงๆ

"พูดตามตรง เจ้านิกายรู้หรือไม่ว่ามีอะไรแปลก ๆ เกี่ยวกับถ้ำของบรรพบุรุษเงาโลหิต ซึ่งเป็นสาเหตุว่าทำไมเขาถึงไม่เคยสนใจมันและถึงกับห้ามผู้บ่มเพาะคนอื่นไปที่นั่น?" มีคนถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ท้ายที่สุด ถ้าพวกเขาไม่รู้เรื่องราวภายใน ผู้บ่มเพาะแกนทองคนไหนจะต้านทานการล่อลวงของถ้ำผู้บ่มเพาะระดับแยกวิญญาณได้?

เขาเชื่อว่าเล้งอวี้ซีต้องรู้ความลับของถ้ำผู้บ่มเพาะระดับแยกวิญญาณแห่งนี้ ซึ่งเป็นสาเหตุว่าทำไมเธอถึงเลือกทำเช่นนั้น

"เงียบ! เรื่องนี้คุณพูดได้เหรอ?"

"ครั้งนี้ ถ้ำของบรรพบุรุษเงาโลหิตได้ฆ่าผู้บ่มเพาะแกนทองไปมากมาย และทำลายกองกำลังแกนทองไปมากมาย"

"หากพวกเขาพยายามหาข้ออ้าง อ้างว่าเหตุการณ์นี้เป็นกับดักที่นิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ของเราสร้างขึ้น พวกเขาก็ต้องมาเคาะประตูเราทีละคน"

(มันจะสื่อถึงเรียกร้องความเป็นธรรมครับ)

“พวกเจ้าทุกคนต้องหุบปากให้สนิท”

"เหตุการณ์นี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ของเรา พวกเราก็เป็นเหยื่อเช่นกัน เข้าใจไหม?”"

ผู้นำยอดเขาปรุงยา หม่า เชียนจุน พูดด้วยสีหน้าจริงจัง จ้องมองผู้บ่มเพาะนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์จำนวนมาก

"ข้าน้อยเข้าใจแล้ว ท่านผู้นำ"

เมื่อได้ยินคำนี้ ผู้บ่มเพาะนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์หลายคนพยักหน้า

พวกเขายังเข้าใจความร้ายแรงของเรื่องนี้และไม่พูดอะไรไปโดยพลการ

ท้ายที่สุดแล้ว มีผู้บ่มเพาะแกนทองจำนวนมากเสียชีวิตในเหตุการณ์นี้ และกองกำลังอื่น ๆ ก็สูญเสียอย่างหนัก

หากมีการนินทาว่าร้ายปรากฏขึ้นในตอนนี้ ชี้ตรงไปที่นิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ สำนักอาจกลายเป็นเป้าหมายของการวิพากษ์วิจารณ์จากสาธารณชน

ในเวลานั้น นิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์อาจไม่สามารถต้านทานแรงกดดันจากกองกำลังแกนทองจำนวนมากได้

"แต่เจ้านิกาย พวกเราควรทำอย่างไรกับค่ายกลผนึกปิศาจไว้?"

"ข้ารู้สึกเหมือนปีศาจตัวนั้นกำลังจะหลุดพ้นจากผนึก"

"เมื่อมันหลุดพ้น นิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์ของเราอาจต้านทานมันไม่ได้"

ผู้อาวุโสสร้างรากฐานคนหนึ่งแสดงความกังวล

เมื่อเทียบกับภัยคุกคามจากกองกำลังแกนทองที่เป็นไปได้ เขาคิดว่าภัยคุกคามจากปีศาจนั้นยิ่งใหญ่กว่า

ท้ายที่สุดแล้ว ปีศาจตัวนั้นอยู่ใกล้แค่เอื้อมมือ และไม่มีใครรู้ว่ามันจะหลุดพ้นเมื่อไหร่

เมื่อมันหลุดพ้น พวกเขาจะตกอยู่ในปัญหา

เพราะสำนักใหญ่ของนิกายอยู่ตรงนี้ ไม่อาจย้ายไปที่อื่นได้เลย

"ไม่ต้องกังวล ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรในระยะสั้น"

"ปีศาจตัวนั้นไม่ใช่ว่าจะหลุดพ้นจากผนึกได้ง่ายๆ"

"อีกอย่าง มันถูกผนึกไว้เป็นเวลาสามพันปีแล้ว ดังนั้นพลังของมันคงอ่อนแอลงอย่างมาก"

.........

ในขณะนี้ บนยอดเขาหมอกศักดิ์สิทธิ์

โจว สุ่ย จี ชิงหยู มู่ ซีหยาน เซีย จิงหยาน และเล้งอวี้ซี ย่อมรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นที่ถ้ำบรรพบุรุษเงาโลหิต ด้วยโจวสุ่ยที่เป็นผู้เห็นเหตุการณ์โดยตรง ทำให้พวกเขามีความเข้าใจสถานการณ์ที่ละเอียดขึ้น

"สามี เจ้าบอกว่าปีศาจตัวนั้นอันตรายมากและมีพลังอย่างน้อยเท่ากับผู้บ่มเพาะระดับแยกวิญญาณ?"

เล้งอวี้ซีถามด้วยสีหน้าจริงจัง

ท้ายที่สุด ปีศาจระดับแยกวิญญาณนั้นน่ากลัวอย่างแท้จริง สามารถกวาดล้างทั้งเกาะเซียนเซี่ยได้

"ใช่"

โจวสุ่ยพยักหน้า “แม้จะเป็นแค่ร่างแยกของข้าที่รับรู้อยู่ห่างๆ แต่ก็สัมผัสได้ว่าพลังของมันไม่ใช่สิ่งที่ผู้บ่มเพาะระดับแกนทองทั่วไปจะเทียบได้ แน่นอนว่ามันต้องเทียบเท่าบรรพบุรุษแยกวิญญาณ

“แต่หากต้องย้ายทั้งนิกายออกไป คงจะสร้างปัญหาตามมามากมาย”

เล้งอวี้ซีลังเลเล็กน้อย

นี่คือสิ่งที่เธอสงสัย เมื่อโจวสุ่ยรู้ว่าถ้ำผู้บ่มเพาะระดับแยกวิญญาณนั้นเป็นสถานที่ผนึกปีศาจต้นไม้เลือด เขารู้สึกถึงวิกฤตการณ์ร้ายแรงขึ้นมาทันที

เพราะนิกายหมอกศักดิ์สิทธิ์อยู่ใกล้กับต้นไม้เลือดมากเกินไป

เพียงแค่ผิดพลาดเล็กน้อย ทั้งนิกายก็อาจพังทลายได้

สุภาพบุรุษที่แท้จริงไม่ควรยืนอยู่ใต้กำแพงอันตราย

เขาไม่อยากอยู่ที่นี่ซึ่งเต็มไปด้วยอันตราย อยากรีบหนีไปให้ไกลจากต้นไม้เลือดนี้

(จบตอนนี้)