บทที่ 330 ง่ายเกินไป(ฟรี)

บทที่ 330 ง่ายเกินไป(ฟรี)

พูดตามตรง มันแตกต่างจากตัวเลขในกระดาษก่อนหน้านี้ ซูโม่กังวลเรื่องการเผานายพลกระหายเลือดทั้งห้าก่อนเวลาอันควร เนื่องจากอาจส่งผลให้เกิดการสูญเสีย ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีประเด็นสำคัญที่ต้องพิจารณา: อาจารย์ ได้เตือนเขาเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง

ดูเหมือนว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญกำลังเกิดขึ้นในโลก ศาลสวรรค์ดูเหมือนจะประสบกับการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง โดยอมตะส่วนใหญ่หายไป และอมตะที่เหลือไม่ได้ติดต่อกับอาณาจักรมนุษย์อีกต่อไป อย่างไรก็ตาม พวกเขากำลังเฝ้าดูนิกายชั้นนำบางนิกายเช่นเหมาซานอย่างใกล้ชิด

ดังนั้นจือเซียว จึงแนะนำเขาว่าอย่าใช้คาถาใดๆ ที่อาจเกี่ยวข้องกับสวรรค์ในอนาคต เช่น การอัญเชิญเทพเจ้า เทคนิคเรียกดาวเหมาซาน ซึ่งควบคุมพลังของดวงดาวเพื่อกำจัดปีศาจ ย่อมมีความเชื่อมโยงกับสวรรค์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ก่อนหน้านี้ เมื่อพลังของเขาอ่อนแอ มันก็เหมือนกับมดที่ลักลอบขนเมล็ดข้าวไปโดยไม่ดึงดูดความสนใจใดๆ อย่างไรก็ตาม ด้วยพลังในปัจจุบันของเขา มันก็เพียงพอแล้วที่จะดึงดูดความสนใจได้บ้าง

ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าจะไม่มีพลังแห่งดวงดาว แต่เขาก็มีความมั่นใจที่จะสังหารศพเกราะทองแดงนี้ได้ ขั้นการสร้างรากฐานไม่ควรถูกมองข้าม และแม้ว่าศพเกราะทองแดงนี้จะผ่านการกลายพันธุ์และมีคำสาปต่างๆ ที่ส่งผลต่อมัน แต่มันก็ได้ทะลุระดับเดิมไปแล้ว

แต่สำหรับซูโม่ แม้ว่าไม่ต้องพึ่งตุ๊กตากระดาษ เขาก็สามารถฆ่ามันได้ อย่างมากก็คงจะท้าทายกว่านี้สักหน่อย

ในสมัยโบราณ ด้วยพลังของการสร้างรากฐาน มันคงจะเป็นเรื่องง่ายที่จะฆ่าศพเกราะทองแดงนี้ อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ตอนนี้แตกต่างออกไป โลกกำลังตกต่ำ และพลังทางจิตวิญญาณก็เหือดแห้งไป คาถาอันทรงพลังมากมายไม่สามารถนำมาใช้ได้เนื่องจากพวกมันอาศัยการควบคุมพลังงานทางจิตวิญญาณของสวรรค์และโลก เว้นแต่จะมีใครไปถึงอาณาจักรระดับเดียวกับจือเซียว ซึ่งสามารถทำหน้าที่ได้อย่างอิสระจากสวรรค์และโลก โดยใช้พลังของตนเองเพื่อทุกสิ่ง

แน่นอนว่า ซูโม่เป็นคนพิเศษ ด้วยชีพจรแห่งสวรรค์ในร่างกายของเขา เขาเพียงแค่ต้องค้นหาวิญญาณธาตุที่เหลืออีกสามดวงและรวมพวกมันเข้ากับร่างกายของเขา ก่อให้เกิดการเริ่มต้นของวงจรห้าธาตุขนาดเล็ก เมื่อธาตุทั้งห้ามารวมกัน พวกมันก็จะวนเวียนต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แม้ในยุคแห่งความเสื่อมถอย เขาก็สามารถปลดปล่อยพลังเต็มรูปแบบของอาณาจักรโบราณได้!

ในขณะที่การต่อสู้ดำเนินต่อไป บาดแผลของ ศพเกราะทองแดง ตอนนี้ก็มีน้ำแข็งเย็นผสมเลือดกับออร่าที่ชั่วร้าย การเคลื่อนไหวของมันก็เชื่องช้าลง เหมือนกับคนที่ค่อยๆ กลายเป็นน้ำแข็งในหิมะ

ในที่สุด เมื่อการเคลื่อนไหวหยุดลง ซูโม่ก็ผนึกมือและร้องเบาๆ ว่า "ชิ"

ฟู่!

เสียงหวีดดังขึ้น พลังฉีแท้จริง ยิงออกมาจากปากของเขา แยกออกอย่างรวดเร็วกลางอากาศ ในที่สุดก็ควบแน่นเป็นดาบบินสีขาวที่ส่องแสงเก้าเล่ม

ดาบบินฉีกอากาศและพุ่งเข้าหาศพเกราะทองแดง ดาบบินที่ผสมพลัง ฉีที่แท้จริงเจาะทะลุเนื้อของ ศพเกราะทองแดง โดยไม่มีการหยุดชั่วคราว ดาบสี่เล่มปักมือและเท้าของมัน ดาบหนึ่งแทงคอ ดาบหนึ่งทะลุหน้าผาก ดาบสองเล่มแทงไหล่ และดาบสุดท้ายพุ่งเข้าที่อก

ความรู้สึกรุนแรงของน้ำแข็งแผ่กระจาย ทำให้เกิดชั้นน้ำแข็งก่อตัวบนลำตัวของ ศพเกราะทองแดง

"อา-"

ศพเกราะทองแดงพยายามดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง และเสียงร้องของมันก็ทำให้ใบไม้บนต้นไม้ที่อยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตรร่วงหล่นลงมา อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ามันจะดิ้นรนแค่ไหน มันก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากการควบคุมของดาบฉี ทั้งเก้าเล่มได้

คงผิงเบิกตากว้าง ใบหน้าของเขาดูประหลาดใจ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ไล่ตามเส้นทางแห่งการเล่นแร่แปรธาตุ แต่มรดกที่มีอายุนับพันปีของเหมาซานได้สอนเขาว่าสิ่งเหล่านี้คือดาบควบแน่นของพลังฉีแท้จริง เขาเคยเห็นพวกเขามาก่อนในพื้นที่ม้วนภาพวาด แต่สายตาของพวกเขายังคงทำให้เขาตกตะลึง

เขาสัมผัสได้ถึงการป้องกันที่น่าเกรงขามของ ศพเกราะทองแดง และเขารู้ดีว่าแม้ว่าเขาจะออกแรงไปจนหมด เขาก็ไม่สามารถทะลุผ่านมันไปได้ ความเสียหายที่เกิดจากการป้องกันของ ศพเกราะทองแดง นั้นยิ่งใหญ่กว่าสิ่งใดๆ แต่ภายใต้ดาบฉี ของซูโม่ การป้องกันของ ศพเกราะทองแดง ดูเหมือนจะไม่มีความหมาย เนื่องจากคาดว่าผิวหนังทองแดงและกระดูกเหล็กของมันถูกแทงอย่างง่ายดายเหมือนกับเต้าหู้

คงผิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหงุดหงิด เขาตระหนักได้ว่าข้อสันนิษฐานก่อนหน้านี้ว่าเขาสามารถควบคุมร่างกายของผีดิบด้วยความคิดของมนุษย์นั้นไม่สมจริงเลย หากศพเกราะทองแดงไม่สามารถทนต่อดาบฉี ของ ซูโม่ ได้ ผีดิบของเขาเองก็คงจะถูกย่อยเป็นชิ้น ๆ ในการเผชิญหน้าเพียงครั้งเดียว

ความรู้สึกหงุดหงิดเข้าครอบงำเขา และสีหน้าของเขาก็หดหู่ใจ

อย่างไรก็ตาม ซูโม่ไม่สนใจอารมณ์ของคงผิง ตามคำสั่งของเขา ร่างกระดาษทั้งห้าก็เหวี่ยงดาบขนาดใหญ่ของพวกเขาอีกครั้ง คราวนี้ พวกเขายืนอยู่ทั้งสองข้างของศพเกราะทองแดง ผลัดกันเหวี่ยงดาบไปที่คอของมัน ราวกับช่างตีเหล็กกำลังตีเหล็ก สร้างเสียงของโลหะปะทะกันและเกิดประกายไฟดังก้อง

ด้วยการโจมตีแต่ละครั้ง ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับศพเกราะทองแดงเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และบาดแผลก็ลึกมากขึ้น ในที่สุด ในช่วงเวลาหนึ่ง เสียงแตกก็ดังขึ้น

แก๊ก!

เช่นเดียวกับฟางเส้นสุดท้ายที่หักหลังอูฐ หัวของศพเกราะทองแดงก็ถูกตัดขาดอย่างสิ้นเชิง อย่างไรก็ตาม มันก็ไม่ตาย แต่มันกลับเปิดปากและส่งเสียงคำรามเงียบๆ ร่างกายที่ไม่มีหัวของมันยังคงดิ้นรนต่อไป

"อืม?" ซูโม่เลิกคิ้วอย่างสนใจ เขาพึมพำ “หัวขาด แต่ยังไม่ตาย แกแตกต่างจากผีดิบทั่วไปจริงๆ มาดูกันว่าจะอดทนได้นานแค่ไหน…”

คราวนี้ ร่างกระดาษไม่จำเป็นต้องดำเนินการใดๆ ดาบ ฉี สองเล่มแยกออกจากร่างของ ศพเกราะทองแดง และลอยอยู่กลางอากาศ ซูโม่สร้างผนึกมือและดึงอักษรรูนที่มองไม่เห็นขึ้นไปในอากาศ แล้วส่งพวกมันเข้าไปในดาบ

ดาบที่ผสมอักษรรูนสั่นไหวและเปล่งแสงสีทองออกมา หวด! พวกมันตัดผ่านอากาศ และตัดร่างของศพเกราะทองแดง ออกเป็นชิ้นๆ ได้อย่างง่ายดาย

คราวนี้ ออร่าของมันลดลงอย่างรวดเร็ว ควันดำหนาทึบลอยออกมาจากซากของมัน ก่อตัวเป็นแนวควันดำที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางหลายเมตร นกที่บินอยู่บนท้องฟ้าสัมผัสกับควันและเหี่ยวเฉาไปทันที กลายเป็นนกผีดิบ

ก่อนที่นกผีดิบจะเปล่งเสียงร้องครั้งแรก เครื่องรางก็พุ่งมาจากด้านล่างและเกาะติดกับพวกมัน ยันต์จุดไฟและพร้อมกับนกผีดิบ มันกลายเป็นมวลไฟและหล่นลงกับพื้น

“พลังฉีของศพเกราะทองแดง ปล่อยออกมานั้นก่อให้เกิดมลพิษสูงเช่นกัน?” ซูโม่เลิกคิ้วและโบกมืออย่างตั้งใจ พลังวิญญาณหลั่งไหลเข้าสู่ยันต์

ยันต์หลายร้อยใบบินออกมาจากแขนเสื้อของเขา ก่อตัวเป็นค่ายกลการผนึกที่เปล่งแสงออกมา เมื่อควันดำสัมผัสกับค่ายกล มันก็สลายไปอย่างรวดเร็ว การสังหารในพื้นที่ก็มาถึงบทสรุปเช่นกัน ศพของ ศพเกราะทองแดง ถูกหั่นเป็นชิ้นๆ และหมอกสีดำก็สลายไปจนหมด ซากศพค่อยๆ เหี่ยวเฉา สูญเสียสีทองแดงแวววาว ชวนให้นึกถึงท่อนไม้แห้ง

อย่างไรก็ตาม หัวของศพเกราะทองแดงยังคงจ้องมองที่ซูโม่ต่อไป ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามันไม่ได้ถูกทำลายจนหมด

"พิพากษา"

ซูโม่หมดความสนใจในการค้นคว้าเพิ่มเติมแล้ว เขาออกคำสั่งเบา ๆ และดาบฉี ทั้งหมดก็บินขึ้นไปในอากาศ รวมเป็นหนึ่งเดียว ด้วยแสงที่สุกใส พวกมันเจาะทะลุตรงกลางหน้าผากของ ศพเกราะทองแดง

ฉึก!

คราวนี้ แม้แต่พลังฉีสีดำก็ไม่มีโอกาสที่จะพุ่งสูงขึ้นก่อนที่มันจะถูกกำจัดออกไป รูขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นตรงกลางศีรษะ และดวงตาสีแดงก็สูญเสียความแวววาวไป

ในที่สุด เสียงของระบบก็ดังขึ้นในใจของซูโม่

"ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ สำหรับการสังหารศพเกราะทองแดง และได้รับรางวัล 50,000 คะแนน!"

ซูโม่พยักหน้าเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่แปลกใจ เมื่อเทียบกับต้นไม้ปีศาจในภาพวาดแล้ว ศพเกราะทองแดงนั้นไม่ได้ท้าทายมากนัก ถ้าไม่ใช่เพราะนักพรตเต๋าคังและคนอื่น ๆ ที่เสริมความแข็งแกร่ง มันอาจจะไม่คุ้มค่ากับคะแนนรางวัล 50,000 คะแนนด้วยซ้ำ

“มันได้รับการแก้ไขแล้วใช่ไหม ซูเจิ้นฉวน?” คงผิงจ้องมองที่ศีรษะที่ไม่เคลื่อนไหว และทันใดนั้นก็รู้สึกถึงความรู้สึกที่ไม่เป็นจริง ท้ายที่สุดแล้ว มัน... ง่ายเกินไป!

ง่ายราวกับว่าเขากำลังเผชิญกับวิญญาณชั่วร้ายธรรมดาจากอดีต