ตอนที่ 84 ความรุ่งโรจน์ที่หายไป!
ตอนที่ 84 ความรุ่งโรจน์ที่หายไป!
ภายในหลุมขนาดใหญ่มีเสียง "ปัง" ดังขึ้น
ร่างๆหนึ่งพุ่งออกมาและพุ่งเข้าหาลู่ฉางเฉิงอย่างรวดเร็ว
"ยังไม่ตายงั้นรึ?!"
“พลังชีวิตของนักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์นั้นน่าประหลาดใจมากจริงๆ”
แววตาของลู่ชางเฉิงนั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
เขาจําได้ดีว่าหมัดนั้นชกเข้าที่หน้าอกอย่างจังจนหน้าอกของหยานเจียนเฉิงยุบลง
ด้วยอาการที่สาหัสเช่นนี้ ถ้าเป็นคนอื่นจะต้องตายไปแล้วแน่ๆ
แต่หยานเจียนเฉิงกลับยังไม่ตาย
นั่นจึงมีความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวคือ เขาสามารถย้ายหัวใจของเขาไปยังส่วนอื่นของร่างกายได้ เพื่อหลีกเลี่ยงการโจมตีอันน่าสะพรึงกลัวจากลู่ชางเฉิงได้อย่างหวุดหวิด
ตราบใดที่อวัยวะสําคัญไม่เสียหาย นักศิลปะการต่อสู้ในขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์ก็จะไม่มีทางตาย
แม้จะมีเลือดออก กระดูกหัก แต่นี่ก็เป็นเพียงการบาดเจ็บเล็กน้อย เนื่องจากนักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์สามารถสร้างมวลกล้ามเนื้อและกระดูกขึ้นใหม่ได้อย่างรวดเร็ว
นอกจากนี้ ลู่ชางเฉิงยังเข้าใจได้แล้วว่าทําไม หยานเจียนเฉิงถึงไม่ใช้กริชหรือดาบ
เพราะนักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์หลายคนนั้นจะไม่ใช้กริชหรือดาบ
เหตุผลนั้นง่ายมาก
แม้ว่ากริชหรือดาบจะโจมตีใส่พวกเขา มันก็จะไม่สามารถสร้างความเสียหายบนร่างกายได้เลย
แม้ว่ามันจะทะลวงหัวใจของพวกเขา แต่ตราบใดที่หัวใจยังไม่ได้ถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์ นักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์จะสามารถทำการฟื้นฟูอย่างช้าๆได้
การที่จะฆ่านักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์ได้ ต้องใช้พลังที่รุนแรงและเด็ดขาดเพื่อทําลายที่กะโหลกศีรษะของพวกเขา หรือทําลายอวัยวะสําคัญในร่างกายของพวกเขาให้ได้ในครั้งเดียว
"อยากตายมากนักก็เข้ามา!"
แววตาของลู่ชางเฉิงเปลี่ยนไปอย่างมาก
ตอนนี้เขารู้แล้วว่าจะต้องนักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร ดังนั้นเขาจึงไม่รอช้าอีกต่อไป
"วิชาดาบเส้นด้าย!"
พลังฉีและเลือดภายในร่างกายของลู่ชางเฉิงเริ่มพุ่งพล่าน พร้อมกับดาบเส้นด้ายจํานวนนับไม่ถ้วนราวกับห่าฝนที่พุ่งเข้าหาร่างของหยานเจียนเฉิง
แม้ว่าดาบเส้นด้ายนี้จะไม่มีพลังมหาศาลและบาดแผลที่ทำได้นั้นจะไม่ส่งผลมากนักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์ แต่ดาบเส้นด้ายที่มีจำนวนมากก็ส่งผลต่อหยานเจียนเฉิง ซึ่งทําให้การเคลื่อนไหวของเขาหยุดชะงักลงเล็กน้อย
เมื่อเป็นแบบนี้ ลู่ชางเฉิงจึงชิงโอกาสโดยการรวมพลังไว้ที่เท้าแล้วพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
"บู้มม"
พื้นดินแตกออกเมื่อลู่ชางเฉิงได้สร้างหลุมขนาดใหญ่จากฝ่าเท้าของเขา
หลังจากที่ใช้ประโยชน์จากการพุ่งอันรวดเร็วนี้ ลู่ชางเฉิงพุ่งข้างหน้าราวกับลูกศรที่ถูกยิงออกมาจากคันธนู และปรากฏตัวต่อหน้าหยานเจียนเฉิงในทันที "การเปลี่ยนแปลงของเทพเจ้าแห่งมังกร!"
ทันใดนั้น การเปลี่ยนแปลงบางอย่างก็เกิดขึ้นในเลือด กล้ามเนื้อ และกระดูกของลู่ชางเฉิง
พลังบางอย่างได้มารวมตัวกันที่แขนของเขา
พลัง 26 เก๋าของเขาได้ปะทุขึ้นอีกครั้งแล้ว!
"บู้มมมมม!"
หมัดนี้เข้าไปกระแทกที่แขนของหยานเจียนเฉิงอย่างรุนแรง
ร่างกายของหยานเจียนเฉิงเริ่มสั่นอีกครั้งและพื้นดินใต้ฝ่าเท้าของเขาแตกออกทันที
"บู้ม บู้ม บู้ม บู้ม บู้ม!"
อย่างไรก็ตาม ลู่ชางเฉิงไม่ได้ให้โอกาสหยานเจียนเฉิงได้หยุดหายใจเลยแม้แต่น้อย
เขากําหมัดแน่นและต่อยลงอย่างแรงราวกับใช้ค้อนทุบตะปู
ด้วยพลัง 26 เก๋านั้น ทําให้หยานเจียนเฉิงไม่มีพลังมากพอที่จะสู้กลับได้ ดังนั้นเขาจึงทําได้เพียงแค่ป้องกันส่วนหัวของเขาเท่านั้น
แต่หลังจากที่เขาถูกต่อยครั้งแล้วครั้งเล่า
พื้นดินเบื้องล่างก็ไม่สามารถรับพลังอันน่าสะพรึงกลัวของลู่ชางเฉิงได้อีกต่อไป ทำให้หยานเจียนเฉิงในตอนนี้แทบจะเหมือนถูกฝังลงใต้ดินไปแล้ว
"กร๊อบบ"
ในที่สุด แขนของหยานเจียนเฉิงก็ไม่สามารถต้านพลังหมัดได้และถูกลู่ชางเฉิงหัก จากนั้นพลังอันมหาศาลก็ตกลงมาบนหัวของ หยานเจียนเฉิง
"หยุดนะ!..."
หยานเจียนเฉิงส่งเสียงร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว
แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไร้ประโยชน์ เพราะเขาไม่สามารถป้องกันหมัดนี้ได้อีกต่อไป
"ตู้มมม"
หัวของหยานเจียนเฉิงระเบิดออกราวกับแตงโมถูกทุบทันที
เงียบกริบ!
ทันใดนั้น ทั่วทั้งห้องโถงก็ตกอยู่ในความเงียบงัน
เหล่าผู้อาวุโสในขอบเขตการปรับแต่งอวัยวะที่เห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นถึงกับหน้าซีด และแสดงความไม่เชื่อออกมาขณะที่พวกเขาจ้องไปที่ศพไร้หัวซึ่งถูกทุบลงกับพื้นราวกับโดนตอกเอาไว้
เขาตายแล้ว!
หยานเจียนเฉิงผู้นำนิกายเลือดตายแล้ว!
การตายของเขานั้นน่าสะพรึงกลัวมาก เพราะเขาถูกทำลายส่วนหัวอย่างไร้ความปราณี
การตายของเขาน่าสยดสยองมากจริงๆ!
ทุกคนในนิกายนั้นรู้ดีว่า หยานเจียนเฉิงเป็นนักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริง
และด้วยภายใต้การปกครองของเขา นิกายเลือดจะต้องก้าวสู่อำนาจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
แต่ตอนนี้หยานเจียนเฉิงกลับตายไปแล้ว…
นั่นหมายความว่าความมั่งคั่งและอนาคตอันรุงโรจน์ของนิกายเลือดได้หายไปแล้วเช่นกัน...
“จวงซี่หนาน ในเมื่อเจ้าฆ่าท่านผู้นำของพวกข้า พวกข้าก็จะไม่มีวันปล่อยเจ้าไปเด็ดขาด!” หนึ่งในผู้อาวุโสขอบเขตการปรับแต่งอวัยวะเต็มไปด้วยความอาฆาต และปล่อยออร่าจิตสังหารใส่ลู่ชางเฉิงทันที
แต่เพียงแค่เหลือบมองไปด้านข้าง ลู่ชางเฉิงได้ปล่อยพลังฉีและเลือดออกมาให้เปลี่ยนเป็นดาบเส้นด้ายทันที
"ฉึก"
ดาบเส้นด้ายแทงทะลงคอของผู้อาวุโสขอบเขตการปรับแต่งอวัยวะโดยที่เขาไม่สามารถต้านทานได้และตายลงทันที
ผู้อาวุโสคนอื่นๆเองต่างก็ตัวสั่นด้วยความกลัว
“นักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตการปรับแต่งอวัยวะ... พวกเจ้าทุกคนจะต้องถูกฆ่าด้วยเช่นกัน!”
แม้ว่าลู่ชางเฉิงจะไม่ฆ่าทุกคนในนิกายเลือด แต่นักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตการปรับแต่งอวัยวะจะไม่ได้มีชีวิตรอดกลับไปในครั้งนี้
เพราะใครจะรู้ว่าในอนาคต นิกายเลือดจะให้กําเนิดนักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตการปรับแต่งอวัยวะเพิ่มอีกคนหรือไม่?
ลู่ชางเฉิงจะไม่หลงเหลือปัญหาใดๆเอาไว้ในอนาคตเป็นอันขาด
ดังนั้นเขาจึงเริ่มทำการผายมืออย่างช้าๆ
"ชั้วะ ชั้วะ ชั้วะ"
ดาบเส้นด้ายจำนวนนับไม่ถ้วนในอากาศพุ่งไปยังผู้อาวุโสขอบเขตการปรับแต่งอวัยวะที่เหลือและฆ่าพวกเขาทีละคน
ภายในห้องโถงทั้งหมดนั้นเต็มไปด้วยศพ และอากาศภายในก็เริ่มเต็มไปด้วยกลิ่นเลือด
ลู่ชางเฉิงดึงศพของหยานเจียนเฉิงขึ้นมาและทำการค้นร่างอย่างละเอียด
แต่ก็ไม่มีอะไรที่มีค่าอยู่เลย
นอกจากนี้เขายังคงค้นร่างศพของผู้อาวุโสขอบเขตการปรับแต่งอวัยวะอื่นๆทีละคน
แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังไม่พบสิ่งของมีค่าอะไรเลย
"ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง"
หลังจากนั้นไม่นาน เสียงฝีเท้าจำนวนมากก็ดังขึ้นจากภายนอก
สาวกของนิกายเลือดจํานวนมากเข้ามาล้อมห้องโถงเอาไว้อย่างสมบูรณ์
อันที่จริงพวกเขาเองก็รับรู้ถึงเรื่องที่กำลังเกิดขึ้นในห้องโถงอยู่ตลอด
แต่เนื่องจากเมื่อครู่นี้พวกเขาได้ยินเสียงที่ดังมาก เพราะแม้จะเป็นนักศิลปะการต่อสู้ขอบเขตพลังศักดิ์สิทธิ์ แต่เสียงร้องที่ดังขนาดนั้นกลับทําให้ผู้คนที่อยู่ด้านนอกตัวสั่นด้วยความกลัว..
