ตอนที่ 118 ฉันคือโล่มนุษย์แทนนักรบโครงกระดูก
เสียงหัวเราะที่สดใสของหนิงอีอีดังก้องอยู่ในดันเจี้ยนซึ่งนั่นช่วยกำจัดความรู้สึกกดดันที่เกิดขึ้นจากดันเจี้ยนระดับนรกไปมาก หลินโม่อวี่ไม่ค่อยได้พูดอะไรออกมามากนัก เพราะส่วนใหญ่เขาจะคอยฟังสิ่งที่หนิงอีอีพูดมากกว่า หนิงอีอีดูเหมือนจะพูดไปเรื่อยๆโดยไม่รู้จบ โดยที่เธอค่อยๆระบายถึงเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ...
