บทที่ 60 : ห่านไม่ทิ้งร่องรอยฉันใด ลมไม่ทิ้งเสียงฉันนั้น

บทที่ 60 : ห่านไม่ทิ้งร่องรอยฉันใด ลมไม่ทิ้งเสียงฉันนั้น

บทที่ 60 : ห่านไม่ทิ้งร่องรอยฉันใด ลมไม่ทิ้งเสียงฉันนั้น ชายหนุ่มสองคนเดินเข้ามาพร้อมกัน คนที่เด็กกว่ามีผิวขาว ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนพร้อมกับความหล่อเหลา และบรรยากาศโดยรอบเขาดูอ่อนโยนผสมกับความแข็งแกร่งในดวงตาที่เต็มไปด้วยดวงดาวของเขา เขามีออร่าที่ซับซ้อน มันมีทั้งความอ่อนโยนและความเยือกเย็นที่น่ากลัว...