บทที่ 25 เจ้ากำลังล้อเล่นกับเราอยู่หรือ?
เมื่อเผชิญกับการโจมตีที่รุนแรงของเฉินเซียว หงเฉียนเย่ไม่ตื่นตระหนก เขาเพียงยกมือขึ้นเพื่อรับมือ
ท้องฟ้าคำรามราวกับว่าท้องฟ้าจะถล่มลงมา
ทั้งสองฝ่ายราวกับแสงและเงาที่สลับกันไปมา ทำให้ผู้คนตาพร่ามัว พลังงานที่เกิดขึ้นตรงกลางนั้นรุนแรงราวกับพายุหมุนที่ฉีกท้องฟ้าโดยรอบ
"เป็นไปได้อย่างไร?"
เฉินเซียวต่อสู้ไปก็ยิ่งตกใจมากขึ้นเรื่อยๆ เขารู้สึกตลอดเวลาว่ากลยุทธ์ของเขาถูกอีกฝ่ายรับมือได้อย่างง่ายดาย ราวกับต่อยหมัดใส่ก้อนสำลี ไม่มีผลใดๆ
"ประสบการณ์การต่อสู้และการตอบสนองแบบนี้ ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนในสำนักยูฮวา สำนักซวนเทียนซึ่งเป็นสำนักเล็กๆ แห่งนี้ มีบุญอะไรถึงได้มีลูกศิษย์เช่นนี้?"
เฉินเซียวถูกโจมตีจนสงสัยในชีวิต
เขาไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วเขาเผชิญหน้ากับผู้ยิ่งใหญ่ที่เคยต่อสู้ดิ้นรนบนเส้นทางการบำเพ็ญเพียรมาก่อน จากคนไร้ชื่อเสียง กลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในเส้นทางปีศาจในที่สุด!
ประสบการณ์ที่สั่งสมมาอย่างยาวนาน และการตอบสนองที่กลายเป็นความทรงจำของกล้ามเนื้อ รวมถึงความคิดในการต่อสู้ที่ว่องไว ไม่ใช่สิ่งที่ลูกไก่อ่อนหัดของสำนักยูฮวาอย่างเขาจะเทียบได้!
"นั่นก็เพราะเจ้าอ่อนแอเกินไปไง ไก่โง่!"
หงเฉียนเย่หัวเราะเยาะ เขาพบช่องโหว่ได้อย่างรวดเร็ว และใช้พลังทั้งหมดตีออกไป แรงปะทะของฝ่ามือนั้นราวกับคลื่นความร้อนที่แผ่ขยาย
"ปุ๋ย!"
เฉินเซียวพ่นเลือดออกมา ร่างกายของเขาปลิวออกไปหลายสิบจั้ง
ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสับสนและไม่เข้าใจ
"บุตรศักดิ์สิทธิ์รุ่นใหม่ของสำนักยูฮวา กลับถูกลูกศิษย์ของสำนักซวนเทียนกดขี่!"
กลุ่มผู้มีอำนาจต่างๆ ต่างก็ตกใจ
"ผู้อาวุโสหยาน นี่..." เหล่าผู้อาวุโสต่างก็แสดงความตกใจ
สีหน้าของผู้อาวุโสหยานดูไม่ดี นี่เป็นการทำลายใบหน้าของสำนักยูฮวาทั้งหมด!
สำนักซวนเทียนแห่งนี้ เป็นสำนักเล็กๆ แน่หรือ?
เหตุใดลูกศิษย์ที่ออกมาสักคนก็เก่งกาจเช่นนี้?!
"บุตรศักดิ์สิทธิ์ อย่าสงสัยในตัวเอง เจ้าคืออัจฉริยะที่สำนักยูฮวาคัดสรรมา เจ้ามีพรสวรรค์ในการเป็นเซียน!!!"
ผู้อาวุโสหยานกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
"ข้ามีพรสวรรค์ในการเป็นเซียน..."
เฉินเซียวพึมพำกับตัวเอง
จิตใจที่กำลังจะพังทลายก็กลับมาสมบูรณ์อีกครั้ง
สายตาของเขานั้นแน่วแน่มากยิ่งขึ้น!
"ข้ายังไม่แพ้!"
เฉินเซียวคำรามขึ้นสู่ท้องฟ้า ดวงตาของเขายิงแสงสีทองที่ฉีกท้องฟ้าออกมา ร่างกายของเขาเปรียบเสมือนโลหะแก้วที่เปล่งประกาย ส่องแสงเจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์ที่แผ่ขยายออกไป
ดวงอาทิตย์ส่องสว่างแผดเผาทุกสิ่ง
ทันใดนั้น พลังงานความร้อนอันน่ากลัวก็รวมตัวกัน กักขังหงเฉียนเย่อย่างแน่นหนา
"เด็กน้อย"
หงเฉียนเย่ดูถูก มองเฉินเซียวราวกับว่าเป็นคนบ้าที่โกรธเกรี้ยว
"ตายซะ!!"
เฉินเซียวคำราม
เสาแสงสีทองกว้างประมาณร้อยจั้ง ทะลวงท้องฟ้าและแผ่ขยายมา
พลังแห่งเทพระดับต้น สุริยุปราคา!
แม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่ในระดับหลอมสูญตาก็ยังเข้าใจทักษะนี้ได้ยาก เฉินเซียวได้ฝึกฝนทักษะนี้จนถึงระดับเบื้องต้น
เมื่อผสานกับร่างเซียนแห่งดวงอาทิตย์แล้ว การสังหารผู้ยิ่งใหญ่ในช่วงต้นของระดับหลอมสูญตาก็เป็นเรื่องง่าย!
ต้องบอกว่า
เฉินเซียวนั้นแข็งแกร่งมากจริงๆ เขาเป็นอัจฉริยะระดับสูงสุดในเขตตะวันออกอย่างไม่ต้องสงสัย
คนแบบนี้ แม้จะโยนไปที่เขตกลาง ก็ยังมีชื่อเสียงอย่างมาก
น่าเสียดาย
เขาโชคร้ายมากที่ได้พบกับหงเฉียนเย่!
เซียนที่บำเพ็ญเพียรใหม่ มีรากฐานธาตุไฟระดับเซียน และยังได้ฝึกฝนวิชากำลังภายในที่เหนือชั้นอย่างมาก
บัฟหลายชั้นซ้อนกัน น่ากลัวอย่างน่าตกใจ!
"เหอะ"
หงเฉียนเย่ยกมือขึ้น เปลวไฟหลากสีสันพัดพาไปราวกับพายุหมุน มีพลังอันน่ากลัวในการเผาผลาญท้องฟ้าและต้มทะเล
เมื่อทั้งสองฝ่ายปะทุความขัดแย้งครั้งสุดท้าย พลังงานที่กระเพื่อมออกมานั้นราวกับจะฉีกท้องฟ้าทั้งผืน
"พลังแบบนี้ เป็นระดับเปลี่ยนเทพจริงๆ หรือ?" โอวหยางเฟิงกล่าวด้วยความประหลาดใจ
เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขากลัวว่าจะเป็นของปลอม!
เหล่าผู้ฝึกตนแห่งระดับเปลี่ยนเทพคนอื่นๆ ต่างก็ตกใจกลัว พลังนี้สามารถสังหารระดับหลอมสูญตาได้!
หลังจากที่คลื่นระเบิดลดลงอย่างต่อเนื่องแล้ว ก็มีหลายจิตสำนึกมุ่งความสนใจไปที่นั่น
"ใครชนะ?"
หลายคนรู้สึกตึงเครียด
ในเวลานี้ มีร่างที่เปื้อนเลือดตกลงมาจากท้องฟ้า ผมของเขาสยาย ดวงตาว่างเปล่า ความเชื่อมั่นได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง
"นั่นคือบุตรศักดิ์สิทธิ์ของสำนักยูฮวา!!"
เสียงร้องของความประหลาดใจดังก้องไปทั่ว
"หึ แสงสว่างของหิงห้อยก็กล้ามาแข่งกับแสงจันทร์!"
หงเฉียนเย่หัวเราะเยาะ
ตั้งแต่ต้นจนจบ เขามองเฉินเซียวเป็นตัวตลก
"อาจารย์น้องเย่ ลูกศิษย์ของท่านช่างแข็งแกร่งจริงๆ..." ซู่หยุนเหนียนเบิกตากว้าง
แม้แต่บุตรศักดิ์สิทธิ์ของสำนักยูฮวาก็ยังสามารถเอาชนะได้ ไม่รู้จริงๆ ว่าไปหลอกล่อปีศาจตัวไหนมา
"เสี่ยวหง"
เย่จุนหลินกล่าว
หงเฉียนเย่ปรากฏตัวขึ้นข้างๆ เขา คำนับ "อาจารย์ มีอะไรโปรดสั่ง"
เย่จุนหลินแสดงความยินดี "เจ้าแสดงได้ดีมาก คืนนี้ข้าจะเพิ่มอาหารให้เจ้า"
"ขอบคุณอาจารย์... หืม?"
หงเฉียนเย่มีเครื่องหมายคำถามเต็มไปหมด ทำไมข้าถึงแสดงได้ดี แล้วเจ้าถึงจะเพิ่มอาหารให้?
ฉับพลัน!
เฉินเซียวถูกเหล่าผู้อาวุโสหลายคนนำตัวขึ้นเรือ
"บุตรศักดิ์สิทธิ์ รีบกลืนมันเข้าไป" มีคนหยิบยาเม็ดรักษาบาดแผลระดับสูงสุดออกมา
ท้ายที่สุด นี่คือบุตรศักดิ์สิทธิ์ของสำนักยูฮวา ไม่สามารถสูญเสียได้!
หลังจากที่เฉินเซียวกลืนยาเม็ดเข้าไปแล้ว บาดแผลทั่วร่างกายของเขาก็ดีขึ้นอย่างมาก ลมหายใจที่ผิดปกติก็ค่อยๆ กลับมาคงที่
แต่เขาดูมึนงง ราวกับเด็กที่พูดซ้ำๆ ว่า "ข้าแพ้แล้ว ข้าแพ้แล้ว..."
นี่คือสภาพจิตใจที่พังทลายลงอย่างสิ้นเชิง!
ผู้อาวุโสหยานรู้สึกเจ็บปวดใจ เขาร้องไห้ด้วยดวงตาแดงก่ำ และตะโกนว่า "บุตรศักดิ์สิทธิ์! รีบฟื้นตัว!"
เสียงนั้นมีพลังพิเศษในการทำให้จิตใจสงบ ทำให้ร่างกายของเฉินเซียวสั่นสะเทือนและดวงตาของเขาก็ค่อยๆ กลับคืนมา
เฉินเซียวกัดฟันและพูดอย่างยากลำบาก "ผู้อาวุโสหยาน ข้าแพ้แล้ว ข้าไม่ใช่ผู้ไร้เทียมทานในขอบเขตเดียวกัน ข้าทำให้สำนักยูฮวาอับอาย"
"บุตรศักดิ์สิทธิ์ เจ้าอย่าคิดมาก เจ้ายังมีอนาคตที่สดใส เจ้ามีพรสวรรค์ในการเป็นเซียน!!"
ผู้อาวุโสหยานกล่าวเตือน
เมื่อมองไปที่เฉินเซียวที่สูญเสียจิตวิญญาณ ผู้อาวุโสหยานก็ถอนหายใจ จากนั้นก็หันไปมองร่างสีแดงเพลิงนั้น
ดวงตาที่ลึกซึ้งฉายแววที่รุนแรง!
"ทำร้ายบุตรศักดิ์สิทธิ์ของสำนักยูฮวา เรื่องนี้ต้องมีการชี้แจง!!"
เมื่อเสียงพูดจบ
เหล่าผู้อาวุโสของสำนักยูฮวาที่อยู่ในที่นั้น ต่างก็แสดงพลังการบำเพ็ญเพียรอันทรงพลังออกมา
ล้วนแต่เป็นระดับหลอมสูญตา!
"เทพสวรรค์ เทพสวรรค์ทั้งนั้น!" โอวหยางเฟิงสูญเสียเสียงของเขา
เมื่อบรรลุระดับหลอมสูญตา ก็สามารถได้รับการขนานนามว่าเป็นเทพสวรรค์
เทพสวรรค์ มีความหมายว่ามีอายุยืนยาวเท่ากับสวรรค์
เพียงพอที่จะเห็นได้ว่าผู้ฝึกตนในอาณาจักรนี้หลุดพ้นจากโลกเพียงใด
บัดนี้
เหล่าผู้อาวุโสทั้งเก้าที่ถูกส่งมานั้นล้วนอยู่ในระดับหลอมสูญตา ซึ่งแสดงให้เห็นว่ารากฐานของสำนักยูฮวานั้นลึกซึ้งเพียงใด
ผู้คนจากวัดซวนคงและตระกูลเสวี่ยต่างก็เปลี่ยนสีหน้าไป กลายเป็นความเกรงกลัวอย่างที่สุด
นี่คือการแสดงพลัง!
"ใครจะไปจับตัวเขามาประหารชีวิต?"
ผู้อาวุโสหยานกล่าวอย่างเย็นชา
"ข้า!"
ผู้อาวุโสที่รูปร่างสูงใหญ่และแข็งแกร่งคนหนึ่งก้าวออกมา ร่างกายของเขาพุ่งออกไป
พลังอันยิ่งใหญ่ในช่วงกลางของระดับหลอมสูญตาแผ่ขยายไปทั่ว
"อาจารย์"
หงเฉียนเย่แสดงสีหน้าลำบากใจ
ความหมายของเขาคือ สถานการณ์เช่นนี้ เขาต้านทานไม่ได้
"ไม่เป็นไร ปล่อยให้ข้าจัดการ"
เย่จุนหลินก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างสบายๆ พลังอันยิ่งใหญ่แผ่ซ่านออกมาจากร่างกายของเขา
ตูม!
ในทันใดนั้น หูของทุกคนก็อื้ออึง
"ผู้นำยอดเขาทอแสงแห่งสำนักซวนเทียน เป็นระดับหลอมสูญตา?!" เหล่าผู้ฝึกตนในแดนรกร้างเบิกตากว้าง
"แดนรกร้างของเรา กลับมีเทพสวรรค์!"
โอวหยางเฟิงกล่าวด้วยความตื่นเต้น
ผู้ที่ตกใจที่สุดก็คือ ซู่หยุนเหนียนและพวกเขา
พวกเขาไม่คิดว่าเย่จุนหลินจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในระดับหลอมสูญตา!
"ก่อนหน้านี้คิดว่าเป็นระดับก่อกำเนิดวิญญาณ ต่อมาก็คิดว่าเป็นระดับเปลี่ยนเทพ ตอนนี้กลายเป็นระดับหลอมสูญตา?"
ซู่หยุนเหนียนรู้สึกหงุดหงิด "อาจารย์น้องเย่ เจ้ากำลังเล่นกับพวกเราอยู่หรือ?"
