บทที่ 24 เฉินเซียวสงสัยในชีวิต

ผู้คนต่างตกใจกลัวจนตัวสั่น พวกเขามองเย่จุนหลินราวกับเป็นคนบ้า!

แม้แต่บุตรศักดิ์สิทธิ์แห่งสำนักยูฮวาก็ยังกล้ายั่วยุ? คุณเหนื่อยกับการใช้ชีวิตแล้วหรือ?!

เจ้าชายแห่งแคว้นโจวตะวันตกตกตะลึง จากนั้นก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมา เขาอาสาด้วยความกล้าหาญว่า "ท่านเฉิน ให้ข้าจับไอ้คนไม่รู้จักตายคนนั้นมาส่งให้ท่านเอง!"

เขาต้องการใช้โอกาสนี้สร้างผลงาน เพื่อเอาใจอัจฉริยะที่เก่งกาจที่สุดของสำนักยูฮวา

ทันใดนั้น

ลมแรงฉีกท้องฟ้า เจ้าชายแห่งแคว้นโจวตะวันตกพุ่งเข้าใส่เย่จุนหลิน ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างรุนแรงและคำรามว่า "ไอ้หนุ่มเอ๊ย คราวนี้เจ้าจะต้องรับเคราะห์!"

ฉับ!

ในเวลานี้ ร่างสูงเพรียวสีแดงเพลิงปรากฏขึ้น อุณหภูมิโดยรอบก็เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว

หงเฉียนเย่หน้าบึ้งตึง ขวางหน้าเจ้าชายแห่งแคว้นโจวตะวันตก

"โหย นี่นางงามมาจากไหนกัน?" เจ้าชายแห่งแคว้นโจวตะวันตกตะลึง ดวงตาเป็นประกายด้วยความร้อนแรง

"ตายซะ!"

หงเฉียนเย่ยกมือขึ้นด้วยความรังเกียจและปลดปล่อยพลังแห่งไฟ

ฟู่!

เปลวไฟอันงดงามแผดเผาความว่างเปล่า ก่อตัวเป็นคลื่นระลอกที่บิดเบี้ยวอย่างรุนแรง

สีหน้าของเจ้าชายแห่งแคว้นโจวตะวันตกเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาใช้พลังทั้งหมดเพื่อต้านทาน แต่ผลลัพธ์คือแม้แต่ค้อนฮุนหยวนก็ยังถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน ร่างกายของเขาถูกเผาด้วยเปลวไฟอันลึกลับ

"อ๊ากกกกก!!!"

เสียงกรีดร้องดังก้องไปทั่วท้องฟ้า

ในสายตาที่ตกใจของผู้คน เจ้าชายแห่งแคว้นโจวตะวันตกก็กลายเป็นเถ้าถ่านอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีเศษซากเหลืออยู่เลย

"ระดับเปลี่ยนเทพคนหนึ่ง ตายไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?"

"ใครกันที่ลงมือ?"

เสียงร้องของความประหลาดใจดังขึ้น

ทุกคนต่างคาดเดาที่มาของหญิงสาวในชุดสีแดง

"แดนรกร้างของเรา มีผู้แข็งแกร่งระดับนี้เมื่อไหร่กัน?" โอวหยางเฟิงเบิกตากว้าง หัวใจของเขาซับซ้อนมาก

เมื่อนึกถึงว่าก่อนหน้านี้เขาโอ้อวดว่าตัวเองเป็นบุคคลอันดับหนึ่งของแดนรกร้าง เขาก็รู้สึกอับอายจนอยากจะหาที่ซ่อน

มีคนเก่งกว่าคนอื่นเสมอ มีฟ้าเหนือฟ้า!

"สหายเต๋า ข้าขอถามนามอันสูงส่งของท่าน"

โอวหยางเฟิงพูดเสียงดัง

แต่คิดไม่ถึง

หงเฉียนเย่ไม่สนใจเขาเลย หลังจากสังหารเจ้าชายแห่งแคว้นโจวตะวันตกแล้ว เธอก็ปรากฏตัวขึ้นข้างเย่จุนหลินและประสานมือคำนับ "อาจารย์"

ฉากนี้เกือบทำให้ผู้ฝึกตนทุกคนอ้าปากค้าง!

"ท่านผู้อาวุโสผู้นั้น กลับกลายเป็นลูกศิษย์ของผู้นำยอดเขาทอแสง?!"

"บ้าเอ๊ย! นี่คือระดับเปลี่ยนเทพ! สำนักซวนเทียนมีระดับเปลี่ยนเทพเมื่อไหร่กัน?"

"แม่มึงเอ๊ย ใครบอกว่าผู้นำยอดเขาทอแสงอยู่ระดับก่อกำเนิดวิญญาณ? ระดับก่อกำเนิดวิญญาณสามารถรับระดับเปลี่ยนเทพเป็นลูกศิษย์ได้เหรอ? ออกมาสิ ข้ารับรองว่าจะไม่ฆ่าเจ้า!"

ผู้ฝึกตนในแดนรกร้างต่างก็ตื่นเต้นมาก นี่เป็นการเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่สำหรับพวกเขา

"สำนักซวนเทียน แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?!" โอวหยางเฟิงตกใจ

ในความประทับใจของเขา สำนักซวนเทียนเป็นสำนักที่อ่อนแอที่สุดในหกสำนักใหญ่ของแดนรกร้าง

ในช่วงเวลาที่เขาปิดตัวฝึกฝน สำนักนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

"เสี่ยวจู๋ซง เจ้าควรให้คำอธิบายกับข้าดีกว่า" โอวหยางเฟิงถามประมุขสำนักบันซานด้วยความไม่พอใจ

ถ้ารู้ว่าสำนักซวนเทียนเก่งขนาดนี้ เขาจะออกมาอวดตัวแบบนี้เพื่ออะไร?

เมื่อเผชิญกับคำถามของบรรพบุรุษ ประมุขสำนักบันซานก็รู้สึกสับสน "บรรพบุรุษ ข้าไม่รู้อะไรเลยจริงๆ!"

ครืนๆๆ

ในเวลานี้ ซู่หยุนเหนียนและผู้นำยอดเขาของสำนักซวนเทียนได้มาถึง

"ท่านประมุข พวกท่านมาเสียที ข้ากำลังจะไปตามพวกท่านอยู่พอดี" เย่จุนหลินกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"อาจารย์น้องเย่ เจ้า เจ้า เจ้า รู้หรือไม่ว่าเจ้ากำลังทำอะไรอยู่?" ซู่หยุนเหนียนพูดอย่างร้อนใจ "นั่นคือคนของสำนักยูฮวา เจ้ารีบหนีไปเถอะ พวกเราจะช่วยเจ้าถ่วงเวลา"

"ใช่แล้ว สำนักซวนเทียนมีเจ้าอยู่ ก็มีโอกาสที่จะฟื้นฟูขึ้นใหม่ได้ เจ้าไม่ควรเกิดเรื่องอะไรที่นี่" หัวหน้ายอดเขากระบี่ซ่อนเร้นกล่าวอย่างจริงจัง

เย่จุนหลินยิ้ม เขาเข้าใจความตั้งใจของทุกคน

เขาไม่ได้ตอบโดยตรง แต่โบกมือเรียก มีเมฆหมอกลอยมาจากที่ไกล มีเด็กสาวคนหนึ่งยืนอยู่บนนั้น ประสานมือคำนับอย่างตื่นเต้น "จ้าวหลิงเอ๋อร์ขอคารวะท่านผู้อาวุโสทั้งหลาย"

"นี่คือ?"

ทุกคนประหลาดใจ

"หลังจากที่ข้าแก้ปัญหาของรัฐเว่ย ข้าก็รับเด็กที่มีพรสวรรค์ที่นั่นมา เธอเป็นลูกสาวของจักรพรรดิเว่ย มีรากฐานธาตุน้ำระดับสูงสุด ข้าคิดว่าเธอเหมาะกับยอดเขาทะยานฟ้า"

เย่จุนหลินกล่าว

ดวงตาของหัวหน้ายอดเขาทะยานฟ้าสว่างขึ้น ยิ่งดูก็ยิ่งชอบ "จ้าวหลิงเอ๋อร์ ต่อไปนี้เจ้าจะเข้าสู่ยอดเขาทะยานฟ้า เรียกข้าว่าอาจารย์สิ!"

"อาจารย์!"

จ้าวหลิงเอ๋อร์เป็นคนฉลาด เธอทำตามพิธีไหว้อาจารย์อย่างเป็นระเบียบ

"เด็กน้อยคนนี้ สอนได้!" หัวหน้ายอดเขาทะยานฟ้ามีความสุขมาก

"ได้ลูกศิษย์ดีคนหนึ่ง เป็นเรื่องน่ายินดี" หัวหน้ายอดเขาคนอื่นๆ กล่าวแสดงความยินดี

ซู่หยุนเหนียนยิ้ม แต่แล้วก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมา เขาเหยียบเท้าอย่างร้อนใจและแทบจะคลั่ง "อาจารย์น้องเย่! ตอนนี้เจ้ายังทำแบบนี้อีก! เจ้ารู้หรือไม่ว่าสถานการณ์ร้ายแรงแค่ไหน!"

ในขณะที่เย่จุนหลินกำลังจะพูด มีพลังสังหารที่น่ากลัวแผ่ซ่านออกมา ทำให้สาวกของสำนักซวนเทียนหลายคนรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังตกอยู่ในหลุมน้ำแข็ง

"เจ้า! และพวกเจ้า! จะต้องรับเคราะห์แทนพ่อข้า!"

เฉินเซียวดวงตาเป็นประกายสีทอง เขาปรากฏตัวขึ้นเหนือทุกคน ร่างกายของเขาแผ่ประกายสีทองราวกับดวงอาทิตย์

"ผู้อาวุโสหยาน เราจะลงมือหรือไม่?" มีผู้อาวุโสคนหนึ่งถามผู้อาวุโสหยานอย่างแผ่วเบา

เพราะในบรรดาพวกเขา ผู้อาวุโสหยานมีระดับการฝึกฝนสูงที่สุด และเป็นหัวหน้าผู้รับผิดชอบในการเดินทางครั้งนี้ด้วย!

ผู้อาวุโสหยานโบกมือ "นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของบุตรศักดิ์สิทธิ์ ควรปล่อยให้บุตรศักดิ์สิทธิ์จัดการ และด้วยฝูงชนที่รวมตัวกันนี้ พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของบุตรศักดิ์สิทธิ์เลยแม้แต่น้อย"

บุตรศักดิ์สิทธิ์แห่งสำนักยูฮวา ถูกกำหนดให้เป็นคนรุ่นใหม่ที่แข็งแกร่งที่สุดในเขตตะวันออก การกวาดล้างดินแดนรกร้างแห่งนี้เป็นเรื่องง่าย!

"เย่จุนหลิน มาตายซะ!" เฉินเซียวมีพลังเช่นมังกร คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว

เย่จุนหลินกล่าวด้วยความดูถูก "มาสู้กับข้าเหรอ? เจ้ายังไม่มีสิทธิ์!"

"เสี่ยวหง ไปจัดการ! สอนให้เขารู้จักมารยาท!"

เมื่อได้ยิน

ริมฝีปากของหงเฉียนเย่สั่นเล็กน้อย เธอรู้สึกราวกับว่ากำลังปล่อยสุนัขออกไป

แต่เธอเห็นวิธีการของเย่จุนหลิน จึงไม่กล้าขัดขืนแม้แต่น้อย

วู้บ!

หงเฉียนเย่พุ่งตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ลากแสงไฟที่เจิดจ้าราวกับนกฟีนิกซ์ที่โบยบินขึ้นสู่ท้องฟ้า

"เหอะ คนขี้ขลาด!"

เฉินเซียวหัวเราะเยาะ

"แค่จัดการกับเจ้าเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องให้ท่านอาจารย์ลงมือ!"

หงเฉียนเย่กล่าว

เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่งดงามราวกับเทพธิดา แม้ว่าเฉินเซียวจะเคยเห็นหญิงสาวสวยๆ มากมายในสำนักยูฮวา แต่ก็ยังรู้สึกทึ่งกับรูปลักษณ์และอารมณ์นี้

ในเสี้ยววินาที เขาเกิดความเมตตาและพูดอย่างจริงจังว่า "ท่านมีพลังเช่นนี้ ทำไมต้องอยู่ในสำนักเล็กๆ แบบนี้และรอความตายด้วย? ตราบใดที่ท่านยินดีที่จะเข้าร่วมกับข้า ข้ารับรองว่าสำนักยูฮวาจะให้การต้อนรับท่านอย่างดี!"

ผู้ฝึกตนของกลุ่มต่างๆ ต่างก็แสดงท่าทางแปลกๆ พวกเขารู้ว่าเฉินเซียวหลงใหลในหญิงสาวในชุดสีแดงคนนั้นแล้ว

แต่เงื่อนไขนี้ช่างน่าดึงดูดใจจริงๆ!

ท้ายที่สุด สำนักซวนเทียนก็ต้องล่มสลาย การหาทางออกให้ตัวเองก็เป็นเรื่องปกติ

"ไม่สนใจ"

หงเฉียนเย่พูดอย่างเย็นชา

"ท่านหญิง ท่านจะไม่พิจารณาใหม่อีกครั้งจริงๆ หรือ?" สีหน้าของเฉินเซียวดูไม่ดี เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเด็ดขาดขนาดนี้

เมื่อได้ยินคำเรียกนี้

หงเฉียนเย่แสดงสีหน้าดูถูกออกมา หัวเราะเยาะ "ท่านอาจารย์ของข้าพูดถูก พ่อของเจ้าเป็นคนโง่ และเจ้าก็เป็น... คนโง่!"

เมื่อได้ยิน

เส้นเลือดบนหน้าผากของเฉินเซียวปูดขึ้น ร่างกายของเขาปลดปล่อยพลังสังหารที่น่ากลัวจนท่วมท้น เขาพูดอย่างเย็นชาว่า "ดีมาก ดีมาก พวกเจ้าทุกคนจะต้องตาย!"

ตูม!

รอยประทับกำปั้นที่เปล่งประกายสีทองส่องแสง ทำลายความว่างเปล่าและฟาดลงอย่างรุนแรง พลังอันมหาศาลแผ่ซ่านออกมา กลายเป็นมังกรยักษ์สีทองที่โอบล้อม

หงเฉียนเย่ใช้นิ้วเดียวร่ายเวท เมื่อเธอสะบัดแขนเสื้อไป เปลวไฟก็ตกลงมาจากท้องฟ้าราวกับฝนดาวตก

โครมคราม

รอยประทับกำปั้นสีทองถูกทำลายในทันที

"หืม?"

เฉินเซียวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย อีกฝ่ายทำลายกลยุทธ์ของเขาได้อย่างง่ายดายเช่นนี้หรือ?

"แค่นี้เหรอ?"

หงเฉียนเย่ดูถูก

"อย่าได้ใจไปนัก นี่เพิ่งเริ่มต้น!"

เฉินเซียวมีสีหน้าโกรธจัด ร่างกายของเขามีแสงสีทองที่ส่องประกายราวกับดวงอาทิตย์ที่แผดเผาอย่างรุนแรง ทอดขวางอยู่บนท้องฟ้า ทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว

ระดับเปลี่ยนเทพขั้นสมบูรณ์แบบ แสดงออกมาอย่างชัดเจน!

ครืนๆๆๆๆ~

รอยประทับกำปั้นสีทองที่สลับซับซ้อน ราวกับดวงอาทิตย์นับไม่ถ้วนปรากฏขึ้น ปลดปล่อยแรงกดดันที่รุนแรงราวกับภูเขาถล่ม

"แข็งแกร่งมาก!" โอวหยางเฟิงรู้สึกตกใจอย่างมาก ภายใต้การโจมตีในระดับนี้ เขาคงจะถูกตีเป็นเศษซากในยกแรก

ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่ผู้ฝึกตนระดับเปลี่ยนเทพจากภายนอกก็ยังรู้สึกหวาดกลัวกับการโจมตีครั้งนี้ของเฉินเซียว

"บุตรศักดิ์สิทธิ์มีพรสวรรค์จริงๆ ทักษะระดับสูงสุดของดวงอาทิตย์นี้ ผสานรวมกับร่างเซียนแห่งดวงอาทิตย์ของเขา ไม่ต้องพูดถึงการสังหารระดับเปลี่ยนเทพ แต่แม้แต่ระดับมหายานธรรมดาก็อาจประสบเคราะห์ร้าย!"

ผู้อาวุโสหยานกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เสียงระเบิดที่น่าตกใจดังขึ้น ท้องฟ้าหลายหมื่นลี้ก็แตกสลาย

"ฮึ่ม เจ้าบังคับข้าเอง" เฉินเซียวหัวเราะเยาะ วินาทีต่อมา รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็แข็งค้าง ดวงตาหดเล็กลงราวกับเข็ม

ข้างหน้า ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ มีดอกบัวไฟหลากสีปรากฏขึ้น กลีบดอกบานสะพรั่ง

หงเฉียนเย่ยืนอยู่ตรงกลาง โดยไม่มีรอยขีดข่วนใดๆ มองเฉินเซียวด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

"เป็นไปได้อย่างไร?!"

เฉินเซียวรู้สึกตกใจอย่างมาก

ตอนแรกเขาใช้ทักษะนี้ กวาดล้างศิษย์โดยตรง

ในขอบเขตเดียวกัน ถือว่าไร้เทียมทาน!

ผลลัพธ์ก็คือ อีกฝ่ายสามารถรับมือได้?!

"ข้าไม่เชื่อ ข้ามีพรสวรรค์ในการเป็นเซียน! ข้าไร้เทียมทานในขอบเขตเดียวกัน!!"

เฉินเซียวคำราม กระตุ้นร่างเซียนแห่งดวงอาทิตย์อย่างบ้าคลั่ง พลังที่น่ากลัวยิ่งกว่าเดิมก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา

ในเสี้ยววินาที

เขาก็พุ่งตัวออกไปด้วยพลังอันมหาศาลและพุ่งเข้าโจมตี!

"กบในกะลา ข้าจะให้เจ้าได้เห็นว่าอะไรคือไร้เทียมทานในขอบเขตเดียวกัน!"

หงเฉียนเย่หัวเราะเยาะ ในใจก็เกิดความคิดชั่วร้ายขึ้นมา เขาตัดสินใจว่าจะใช้รูปแบบของตัวเอง เพื่อทำลายศักดิ์ศรีของอีกฝ่ายอย่างสิ้นเชิง