บทที่ 380 การอพยพคนต่างด้าว

บทที่ 380

การอพยพคนต่างด้าว

เฉินเทียนเซิง แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะตั้งใจที่จะอดทน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะขัดจังหวะ เขาถามว่า "เดี๋ยวก่อน คุณไม่ได้พูดถึงเหรอว่ากลุ่มแรกของผู้รอดชีวิตจาก บาคาลาดินี ตั้งรกรากอยู่ในทวีปมูจากนั้นผู้อพยพ ก็ตั้งถิ่นฐานในทวีปมู ด้วย? พวกเขาไม่เคยพบกันเลยเหรอ?"

เจตจำนงของสวรรค์ ตอบด้วยความมั่นใจ "ใช่"

เนื่องจากผู้อพยพ จำนวนมากและความจริงที่ว่าผู้รอดชีวิตจาก บาคาลาดินี ยังคงฟื้นตัวอยู่ การเจรจาจึงเกิดขึ้นระหว่างทั้งสองกลุ่ม ในท้ายที่สุด ผู้อพยพ บาคาลาดินี ทั้งหมดได้ย้ายไปอยู่ที่ทวีปแอตแลนติสเพื่ออาศัยอยู่

เฉินเทียนเซิงตบหน้าผากของเขา "โปรดดำเนินการต่อ."

ดังนั้นอารยธรรมทั้งสองจึงดำรงอยู่บนโลกมายาวนาน กำเนิดและอยู่เคียงข้างกันอย่างสามัคคี ค้าขายและอยู่ร่วมกันอย่างสันติ จนกระทั่งมีอารยธรรมอื่นปรากฏขึ้น

เมื่อมาถึงจุดนี้ในเรื่องราว เจตจำนงของสวรรค์ ก็ตกอยู่ในความเงียบงัน ไม่ว่าเฉินเทียนเซิงจะตะโกนออกมาอย่างไร มันก็ยังคงไม่ตอบสนอง จนกระทั่ง...

"คุณกำลังมองหาฉัน?"

จู่ๆ ร่างลึกลับก็ปรากฏขึ้นในอวกาศและจ้องมองไปที่ เฉินเทียนเซิงอย่างว่างเปล่า

“ฉันตามหาคุณมานานแล้ว แล้วคุณซ่อนอยู่ที่นี่มาตลอดเลยเหรอ?”

“ไปให้พ้น! หยุดกวนฉันได้แล้ว ฉันกำลังพยายามฟังนิทานอยู่”

เฉินเทียนเซิงรู้สึกงุนงงกับการมาถึงของดำสนิทโดยไม่คาดคิด และไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

เฉินเทียนเซิง หวังว่าเขาจะโอบกอด ดำสนิท ได้ แต่เมื่ออยู่ในสภาพวิญญาณ เขาไม่สามารถสัมผัสวัตถุทางกายภาพใดๆ ได้

เจตจำนงของสวรรค์ ปรากฏขึ้นอีกครั้งและต่อจากหัวข้อที่แล้ว โดยกล่าวว่า "หลังจากนั้น โลกได้ต้อนรับผู้มาเยือนจากนอกโลกอีกกลุ่มหนึ่ง อารยธรรมของพวกเขาเป็นที่รู้จักในชื่อ อารยธรรมสุเมเรียน ตามชื่อที่นักโบราณคดีของโลกตั้งชื่อ"

ดำสนิทพองหน้าอกของเขาโดยสัญชาตญาณและดูภูมิใจ “ดูสิ คุณใจกว้างแค่ไหน คุยโวเรื่องอารยธรรมแมว”

“ไม่ คุณเข้าใจผิด” เจตจำนงของสวรรค์ อธิบาย “แม้ว่าสิ่งมีชีวิตอย่างแมวจะมีต้นกำเนิดมาจากอารยธรรมสุเมเรียน แต่รูปร่างที่แท้จริงของพวกมันไม่ใช่แมว พวกมันคล้ายกับคุณหรือบางทีคุณก็เป็นหนึ่งในนั้น”

“อะไรนะ? ฉันหลงทางไปหมดแล้ว ฉันไม่เข้าใจเลย”    เฉินเทียนเซิงโต้กลับ

“ในกรณีนี้ ให้ฉันดำเนินการต่อ” เจตจำนงของสวรรค์ กล่าว

อารยธรรมสุเมเรียนในขณะนั้นดำรงอยู่นอกเหนือจากอารยธรรมลำดับที่สาม พวกมันเป็นอารยธรรมลำดับที่สี่ภายในทางช้างเผือก

เช่นเดียวกับชื่อของพวกเขา ชาวสุเมเรียนมีความสง่างาม มีเกียรติ ใจกว้าง อยากรู้อยากเห็น สงบสุข และครอบครองคุณธรรมแห่งอารยธรรมในจักรวาล ดำสนิทมีความสุขมากยิ่งขึ้น และหางของเขาก็แทบจะตั้งตรง

เฉินเทียนเซิงพึมพำด้วยความรังเกียจ หวังว่าเขาจะมีร่างกายที่สามารถหยอกล้อดำสนิทได้อย่างเหมาะสม

เจตจำนงของสวรรค์ กล่าวต่อว่า "เหตุผลที่ฉันชื่นชมอารยธรรมสุเมเรียนมากก็เพราะว่าพวกเขามีเอกลักษณ์และมีคุณค่าทางศีลธรรมสูง เมื่อเผชิญกับการขยายตัวของจำนวนประชากร อารยธรรมส่วนใหญ่ในจักรวาลจึงเลือกการขยายตัวทางกาแล็กซี อย่างไรก็ตาม อารยธรรมสุเมเรียนนั้นมีเหตุผล พวกเขา ควบคุมการเติบโตของประชากรเมื่อจำเป็น และผลักดันดาวเคราะห์บ้านเกิดของพวกเขาให้ถึงขีดจำกัดของการพัฒนาไปพร้อมๆ กัน"

“นี่คือดาวเคราะห์บ้านเกิดของอารยธรรมสุเมเรียน นิบิรุ”

ปรากฏภาพดาวเคราะห์สีทองสุกสว่างเป็นประกายแวววาวภายใต้แสงดวงอาทิตย์ในระบบสุริยะ

"เมื่อต้องเผชิญกับการยุติแกนกลางตามธรรมชาติของโลก ชาวสุเมเรียนจึงเลือกที่จะสร้างแกนดาวเคราะห์เทียม       พวกเขายังเตรียมพร้อมสำหรับภัยพิบัติทางจักรวาลที่ไม่รู้จัก เช่น การทำลายดวงดาว ในกรณีเช่นนี้ ชาวสุเมเรียนได้ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดที่จะละทิ้งพวกเขา ระบบดาวฤกษ์กับดาวเคราะห์บ้านเกิดของมัน"

เฉินเทียนเซิงพูดไม่ออก ปากของเขาเปิดกว้างด้วยความประหลาดใจ

“ใช่แล้ว นิบิรุเป็นดาวเคราะห์ที่สัญจรอย่างอิสระ ท่องไปในจักรวาลตามต้องการ ซึ่งเป็นผลลัพธ์ของการพัฒนาดาวเคราะห์ลำดับที่สี่ และเป็นตัวอย่างของอารยธรรมลำดับที่สี่ที่มาถึงขีดจำกัดของมัน”

หลังจากความเงียบงันอยู่เป็นเวลานาน ในที่สุด            เฉินเทียนเซิง ก็กลับมาสงบสติอารมณ์ได้ในที่สุดและกล่าวว่า "โปรดดำเนินการต่อ บอกฉันหน่อยว่าอารยธรรมสุเมเรียนทำอะไรเมื่อพวกเขามาถึงโลก"

"ตามที่ขอ."