ตอนที่ 1514 ปัญหาเดิมที่หวนกลับมา (ฟรี)

ตอนที่ 1514 ปัญหาเดิมที่หวนกลับมา

ความเงียบ!

บรรยากาศเงียบกริบ!

ร่างยักษ์ และหลิวชิงหงมองหน้ากัน และเห็นความตกใจในดวงตาของกันและกัน

เป็นไปได้ยังไง!

ร่างยักษ์คำรามอยู่ในใจ

เขาไม่เชื่อว่าการเหวี่ยงกรงเล็บเต็มกำลังของตนจะไม่สามารถฆ่ามดที่อยู่ข้างหน้าได้ ไม่ต้องพูดถึงการฆ่า มันไม่แม้แต่จะทำลายม่านป้องกันได้

“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง!”

ในอีกด้านหนึ่ง หลิวชิงหงก็ตกตะลึงเช่นกัน

ออร่าของร่างยักษ์ที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่สามารถปลอมแปลงได้

เว้นเสียแต่ว่า

อีกฝ่ายมีรูปลักษณ์ที่แข็งแกร่ง แต่ในความเป็นจริงกลับอ่อนแอ

มิฉะนั้น

เขาจะป้องกันการโจมตีเมื่อได้ยังไง

แต่

เมื่อดูที่ข้อมูลบนแผงคุณสมบัติ หลิวชิงหงก็ล้มเลิกการเดานี้ไป

มันจะเป็นไปได้ยังไง?

ขอบเขตบนนั้นไม่แตกต่างจากเมื่อก่อน

สถานการณ์นั้นเงียบไปไม่กี่วินาที

ไม่นาน

หลิวชิงหงกลับมามีสติอีกครั้ง เขาโบกมือ “ฆ่า!”

ไม่ว่าเหตุผลจะเป็นอย่างไร

เนื่องจากอีกฝ่ายไม่สามารถทำอะไรเขาได้ จึงไม่มีอะไรจะพูดอีก

เขาจะทำลายเผ่าของอีกฝ่าย

จากนั้นเขาจะปล้นเทคนิคบ่มเพาะของเผ่านี้ และทะลวงผ่านไปสู่ระดับที่สูงขึ้น

ในสายตาของร่างยักษ์

เขาได้เห็นมดด้านล่างกระโดดขึ้น พลังชี่ควบแน่นเป็นดาบยาวขนาดใหญ่ และฟาดฟันใส่เขา

การโจมตีดังกล่าว

มันทำให้ร่างยักษ์เผยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม

เขาไม่ได้ใช้วิธีการต่อต้านใดๆ เพียงแค่ยืดกรงเล็บด้านหน้าออก ดูเหมือนว่าด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว เขาจะสามารถทำลายดาบชี่นั้นได้

เลือดกระเซ็น

กรงเล็บขนาดเท่าภูเขาลูกเล็กๆ ตกลงกับพื้น

ร่างยักษ์มองดูกรงเล็บด้านหน้าที่หายไป และตกตะลึงครู่หนึ่งก่อนที่มันจะรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรงในหัวใจ

โดยทันที.

มันส่งเสียงคร่ำครวญอย่างโศกเศร้า

"โฮกกก!"

ผู้เล่นที่เป็นคนตัดกรงเล็บออกก็ตกตะลึงเป็นเวลานานเช่นกัน

แล้วด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น เขายังคงโจมตีอีกฝ่ายต่อไป

ปูชิ!

ปูชิ!

ร่างยักษ์ที่เป็นผู้ทรงอำนาจขั้นหนึ่งอ่อนแอมากจนเขาไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะต่อสู้กับผู้เล่นที่อยู่ในระดับหนึ่งหรือสองของขอบเขตสวรรค์เท่านั้น เขาถูกแยกชิ้นส่วนอย่างง่ายดาย

“ทำความสะอาดสนามรบ!”

หลิวชิงหงสั่ง

จากนั้น เขาก็มาถึงด้านหน้าศพ ดวงตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความไม่แน่ใจ

จากค่าประสบการณ์ที่อีกฝ่ายมอบให้ และคุณสมบัติที่ได้เห็น เห็นได้ชัดว่าศัตรูเป็นผู้ทรงอำนาจขั้นหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม.

ผู้ทรงอำนาจขั้นหนึ่งกลับเป็นเหมือนผู้ฝึกฝนขอบเขตสู้ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงที่ถูกพวกเขาฆ่าได้อย่างง่ายดาย

จนถึงตอนนี้.

หลิวชิงหงไม่รู้ว่าควรจะโต้ตอบอย่างไร

“เขาอ่อนแอเกินไปหรือว่าเราแข็งแกร่งขึ้นแล้ว?”

เขาไม่แน่ใจ

ในการต่อสู้วันนี้ หลิวชิงหงเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้นองเลือด และเสียสละผู้เล่นหลายคนเพื่อแย่งเทคนิคบ่มเพาะของสาขาของเผ่าเล็กๆ นี้

แต่เขาไม่ได้คาดหวังเลยว่าจะไม่มีผู้เสียชีวิตแม้แต่คนเดียว

ผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่านี้ถูกพวกเขาฆ่าตายอย่างง่ายดาย

สิ่งต่างๆ ง่ายเกินไป

มันเป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงเลย

…

“จ้าวดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เมื่อเร็วๆ นี้ พวกคนนอกได้อาละวาดมากขึ้นเรื่อย ๆ หลายนิกายถูกโจมตี ทำให้เราต้องประสบกับความสูญเสียอย่างหนัก เรื่องนี้ต้องได้ถูกจัดการอย่างรวดเร็ว!”

ภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เฉียนหยวน

ผู้อาวุโสคนหนึ่งก้มศีรษะแล้วกล่าว

เจิ้งฟางซึ่งนั่งอยู่ด้านบนกล่าวอย่างสงบ "ด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาจะทำลายนิกายได้อย่างไร? ข้าจำได้ว่าผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขาในตอนนี้เป็นเพียงไม่กี่คนที่เป็นเซียน!"

เขาเป็นจ้าวดินแดนศักดิ์สิทธิ์เฉียนหยวนมาระยะหนึ่งแล้ว

ตอนนี้.

ใบหน้าของเขาดูสงบนิ่ง และมีเกียรติมากขึ้น

ที่นั่งถัดจากเขาคือ อดีตจ้าวดินแดนศักดิ์สิทธิ์ซึ่งดำรงตำแหน่งรองจ้าวดินแดนศักดิ์สิทธิ์ในขณะนี้ ฉินหยวนไป่

หลังจากที่เขาพูดจบ

ดวงตาของฉินหยวนไป๋กะพริบ “ตอนนี้พวกคนนอกรับมือไม่ง่ายแล้ว ข้าได้รับข่าวบางอย่างในศาลสวรรค์ แต่ข้าไม่มีเวลาบอกเจ้า ตอนนี้พวกเขาได้ทำลายนิกายแล้วนี่ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย

“ในความคิดของข้า เราควรปราบปรามอย่างสุดกำลัง พวกเขามีความคิดแบบรวมกลุ่ม หากเราไม่ปราบปรามพวกเขา เมื่อแรงผลักดันของพวกเขาแข็งแกร่งขึ้น คนอื่นๆ ที่ไม่เคลื่อนไหวตอนนี้ก็จะทำตาม”

เมื่อได้ยินเช่นนี้

เจิ้งฟางเอียงศีรษะ และมองอีกฝ่ายอย่างลึกซึ้ง

เขาเข้าใจ

ตำแหน่งของจ้าวดินแดนศักดิ์สิทธิ์ตกมาอยู่ในมือของนิกายหยวน เจ้านิกายเก้าวังมีความไม่เต็มใจอยู่มาก

อีกฝ่ายคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะเอาตำแหน่งเดิมของตนกลับคืนมาได้อย่างไร

ตอนนี้.

เห็นได้ชัดว่าฉินหยวนไป๋ รู้อะไรบางอย่างที่เขาไม่รู้

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง

เจิ้งฟางพยักหน้า “เจ้าพูดถูก พวกเขามีความคิดแบบรวมกลุ่ม หากเราไม่ระงับแรงผลักดันของพวกเขา เราก็จะประสบปัญหาใหญ่หลวง ในเวลานั้น เหตุการณ์เมื่อหลายสิบปีก่อนอาจเกิดขึ้น และซ้ำรอยเดิม”

เมื่อสิบปีก่อน

คนนอกหลายสิบล้านคนรวมตัวกันเพื่อโจมตีดินแดนศักดิ์สิทธิ์เฉียนหยวน

ในท้ายที่สุด

จ้าวดินแดนศักดิ์สิทธิ์คนแรก ซึ่งเป็นจักรพรรดิสวรรค์ในตอนนี้สามารถปราบปรามความเย่อหยิ่งของอีกฝ่ายได้สำเร็จ

ผลที่ตามมา.

นี่คือเหตุผลว่าทำไมอีกฝ่ายจึงไม่กล้าออกอาละวาดตามใจชอบ

เวลาผ่านไปหลายทศวรรษแล้ว

บางคนอาจลืมการเจ็บปวดในอดีตไปแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น ความแข็งแกร่งของพวกคนนอกก็เพิ่มขึ้น และบางคนก็รู้สึกว่าพวกเขาสามารถทำมันได้อีกครั้ง

ดังนั้น

ตอนนี้การทำลายล้างดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้เกิดขึ้นแล้ว

เจิ้งฟางมีทัศนคติเชิงบวกในการปราบปรามอีกฝ่ายด้วยความแข็งแกร่งทั้งหมด

หลังจากที่เขาพูดจบ ฉินหยวนไป๋กล่าวเสริมว่า "แต่เราไม่สามารถประมาทพวกเขาได้ หากต้องการลงมือก็ต้องทำอย่างเต็มที่ ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง เป็นการดีที่สุดที่จะหารือกับอาณาจักรต้าจ้าว”

ทันทีที่เขาพูดจบ

ทันใดนั้นก็มีคนคัดค้าน

“รองจ้าวดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เฉียนหยวนของเราทัดเทียมกับอาณาจักรต้าจ้าวมาโดยตลอด เราไม่เคยอ่อนแอไปกว่าพวกเขา ถ้าเราขอความช่วยเหลือจากพวกเขาเพียงเพราะเรื่องของพวกคนนอก มันก็จะน่าอายเกินไป”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้

ผู้อาวุโสหลายคนของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เฉียนหยวนพยักหน้าเห็นด้วย

ถูกต้อง.

นับตั้งแต่ก่อตั้งดินแดนศักดิ์สิทธิ์เฉียนหยวนมันก็เทียบได้กับอาณาจักรต้าจ้าว

แม้ว่า ฉินหยวนไป๋จะพูดคำว่า ‘หารือ’

แต่ในสายตาของคนอื่น

การหารือ

จริงๆ แล้ว มันก็ไม่ต่างจากการขอความช่วยเหลือ

และขอความช่วยเหลือ

นั่นแสดงให้เห็นว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์เฉียนหยวนนั้นไม่ดีเท่ากับอาณาจักรต้าจ้าว

“คราวนี้ เรื่องของพวกคนนอกไม่ง่ายอย่างที่คิด ไม่เพียงแต่เราต้องหารือเรื่องนี้กับอาณาจักรต้าจ้าวเท่านั้น แต่หากจำเป็น ข้าต้องไปที่ศาลสวรรค์ด้วยตนเอง!”

ฉินหยวนไป๋เหลือบมองพวกเขาแล้วพูดเบาๆ

จากข้อมูลที่เขาได้รับจนถึงขณะนี้

การโจมตีอย่างกะทันหันของผู้เล่นจะต้องเกี่ยวข้องกับหายนะครั้งใหญ่ที่กำลังจะเกิดขึ้น

ตัวตนของเขาในตอนนี้

เขายังมีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมการประชุมด้วย

เขายังรู้อย่างชัดเจนมากเกี่ยวกับตัวตนของผู้เล่น

หลังจากหยุดชั่วคราว

ฉินหยวนไป๋ มองไปที่เจิ้งฟาง “จ้าวดินแดนศักดิ์สิทธิ์ มีบางอย่างที่ข้าพูดไม่ได้ อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้เราต้องไม่ประมาท ความประมาทใดๆ สามารถนำหายนะมาสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เฉียนหยวนได้ สิ่งที่ข้าพูดไม่ใช่เพราะความตื่นตระหนก”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้

เจิ้งฟางเงียบไป

เขาไม่ตอบทันที แต่กำลังคิดว่าคำพูดของอีกฝ่ายเป็นจริงหรือไม่

หลังจากเวลานาน.

เจิ้งฟางพยักหน้า “ในเมื่อเจ้ากล่าวเช่นนี้ งั้นเราจะทำตามนั้น คราวนี้เราจะส่งคนไปหารือกับอาณาจักรต้าจ้าวเกี่ยวกับพวกคนนอก จากนั้นเราจะรวมพลังกันเพื่อปราบปรามพวกเขา”

“การทำลายนิกายก็เทียบเท่ากับการทำลายรากฐานของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เรื่องนี้ไม่อาจรับได้”

"ขอรับ!"

ในฐานะจ้าวดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เมื่อเจิ้งฟางตัดสินใจ คนอื่นๆ ก็ไม่สามารถคัดค้านได้

แล้วหลังจากที่เจิ้งฟางมอบหน้าที่เพิ่มเติมอีกสองสามอย่างแล้วผู้อาวุโสเหล่านั้นก็จากไปในที่สุด

ในห้องโถงใหญ่

ไม่นานก็เหลือเพียงสามคนเท่านั้น

คนหนึ่งคือ เจิ้งฟาง คนหนึ่งคือ ฉินหยวนไป่ และคนสุดท้ายคือฟางซิงหลัน

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เฉียนหยวนในตอนนี้

มีจ้าวดินแดนศักดิ์สิทธิ์หนึ่งคน และรองจ้าวดินแดนศักดิ์สิทธิ์สองคน