บทที่ 89 ปิ่นงาม (1)
"ถึงจะเป็นอะไรเจ้าคะ?" เสิ่นเยว่ก้มหน้าพลางดึงปลายแขนเสื้อ แล้วถามคล้อยตามคำพูดก่อนหน้านี้ของจวงซื่อ จวงซื่อเพิ่งนึกขึ้นได้ เพียงแต่เมื่อเห็นเสิ่นเยว่ จึงลืมคำพูดก่อนหน้านี้ไป มีเพียงพูดออกมาด้วยความประหลาดใจ "รีบมา ให้ป้าดูหน่อย" ครึ่งแรกที่ท่านป้าพูดนางยังตั้งใจฟัง แต่ท่านป้าก็ไม่ได้พูดอีกครึ่งหลั...