บทที่ 237 : ปาร์ตี้หลังสงคราม (1)
บทที่ 237 : ปาร์ตี้หลังสงคราม (1)
สองวันต่อมาในตอนเย็น มีงานปาร์ตี้เกิดขึ้นที่ชั้นสองของห้องรอ
พวกเขาเคลียร์พื้นที่ตรงจัตุรัส จัดโต๊ะและเก้าอี้ไว้ข้างน้ำพุ บนโต๊ะมีอาหารมากมายที่จัดเตรียมโดยแม่ครัว มันสวยงามและน่าอร่อยมากนั้นแสดงให้เห็นทักษะการทำอาหารของพวกเขา
“ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่ได้เจออะไรแบบนี้มาตั้งนาน แบบนี้แหละสวรรค์ที่แท้จริง!”
ไรมานนั่งบนขอบน้ำพุและกระดกเบียร์ในมือเขาอึกใหญ่
“ครั้งแรกที่ฉันมาที่นี่ ฉันคิดว่ามันคือนรก แต่ตอนนี้มันก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น มันไม่ต่างจากงานทหารรับจ้างเลย ว่าไหม?”
"ถูกต้องครับหัวหน้า ไม่ว่าจะที่นั่นหรือที่นี่ ยังไงก็มีผู้คนที่ล้มตายอยู่เรื่อย ๆ นั้นแหละ”
ปาร์ตี้ที่ 4 นั่งอยู่บนม้านั่งและกำลังดื่มด้วยกันอย่างสนุกสนาน
ด้านหนึ่งของจัตุรัสมีถังขนาดใหญ่วางอยู่ ซึ่งเป็นสินค้านำเข้าพิเศษที่นายท่านนำมาจากร้านขายของที่ระลึก
“จุ๊ จุ๊ ผู้ชายพวกนั้นหยาบคายจังเลยนะ”
ออลก้าเงยหน้าขึ้นมามองปาร์ตี้ที่ 4 โดยถือไม้ที่มีไก่เสียบอยู่ในมือ
“แต่ก็นะครับ ถ้าไม่ดื่มด่ำกับงานเลี้ยงในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ แลัวจะไปทำเมื่อไร? นี่ก็ถือพรอย่างหนึ่งเช่นกัน”
“ก็จริง คุณออลก้า...แต่หยาบคายก็ดีกว่ากว่าขี้ขลาดนะคะ”
อีดิสยกแก้วของเธอขึ้น
ลิลิเนียที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ถอยกลับไป
“มีคนตายไปเยอะเลยนะคะ…”
“นั่น...มันก็น่าเสียใจ แต่ถ้าเราหยุดแค่นี้ เราจะเดินหน้าต่อไปไม่ได้ เราจะไว้ทุกข์ให้กับผู้ตายแต่เราควรมีความสุขเพื่อความอยู่รอดของเราด้วย นั่นแหละคือชีวิตของทหารรับจ้าง”
“…เป็นเช่นนั้นเหรอคะ? ...เข้าใจแล้วค่ะ”
อีกด้านหนึ่ง ปาร์ตี้ที่สองกำลังเพลิดเพลินกับอาหารที่โต๊ะซ้ายของจัตุรัส
“งานเลี้ยงจะเลิกเมื่อไหร่? ฉันอยากกลับไปซ้อมแล้ว”
เวคิสบ่นขณะพิงกำแพง เนเรซ่าเองก็ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา
“เราเตรียมของกินไว้มากมายเลยนะคะ…คุณไม่ชอบเหรอคะ อาหารไม่ถูกบ้านหรือเปล่า?”
โคลอี้ที่มีผ้ากันเปื้อนผูกอยู่รอบตัวถือจานเดินเข้ามาหา
“ไม่ใช่ว่ามันไม่อร่อย มันก็แค่…”
“เขาอาย”
“เธออยากตายงั้นเหรอ?”
ทั้งสองเริ่มทะเลาะกันเช่นเคย
ฉันนั่งตรงมุมห้องแล้วแจกจ่ายเครื่องดื่มใครเหล่าฮีโร่
ปาร์ตี้หลังสงคราม
สิ่งนี้ฉันไม่ได้มองข้าม ตอนที่อยู่ในเนลม์ไฮมฟ์ฉันจัดงานเลี้ยงบ่อย ๆ เพื่อฟื้นฟูจากความเหนื่อยล้าจากการต่อสู้ เพิ่มกำลังใจและคลายเครียด แม้ว่าขนาดของที่นี่อาจจะไม่ใหญ่เท่าเนลม์ไฮมฟ์ แต่ก็เพียงพอแล้ว
'ตอนนี้ไรก็ได้เองก็ทำหน้าที่ของเขาเหมือนกัน'
เหนือเพดานกระจก ท้องฟ้าก็ส่องแสง
แม้จะยังยังคงมีข้อบกพร่องอยู่มากมาย แต่เขาค่อย ๆ ปรับปรุงข้อเสียอยู่เรื่อย ๆ
“ยังไงก็ตาม หัวหน้าเป็นดาวเด่นของปาร์ตี้ครั้งนี้ไม่ใช่เหรอ? ก่อนมาที่นี่หัวหน้าเคยทำอะไรมาก่อนเหรอครับ?”
“ฉันเป็นชาวนา”
“ฮ่า ๆ ๆ ! หัวหน้าตลกเหมือนกันนะเนี่ย!”
ฉันวางถ้วยเปล่า ๆ ลงบนโต๊ะ
มีผู้เข้าร่วมปาร์ตี้ประมาณ 30 คน ไม่เพียงแต่นักสู้เท่านั้น แต่ยังรวมถึงคนอื่น ๆ จากทีมสนับสนุนด้วย ปาร์ตี้ที่ 3 บอกว่าพวกเขาจะอยู่ในพื้นที่ของตนเองเลยไม่ได้ออกมาสุงสิง
เสียงหัวเราะดังมาจากที่ต่าง ๆ
เจนน่าเป็นผู้นำการสนทนา ดูเหมือนชื่อของฉันจะถูกได้ยินแว่ว ๆ จากการสนทนาครั้งนี้
'น่ารำคาญชะมัด'
ฉันรู้ว่ามันคงเป็นเรื่องปกติ
มันรู้สึกเหมือนใส่เสื้อผ้าที่ไม่เหมาะกับฉัน
เวคิสและเนริสซ่าก็อยู่ที่นี่ด้วย
ดูเหมือนว่าฉันไม่สามารถออกไปได้ง่าย ๆ
“เอ่อ ขอโทษทีนะคะ...”
ผู้หญิงคนหนึ่งที่เพิ่งคุยกับเจนน่เสร็จเดินเข้ามาหาฉัน
"ว่าไง?"
ผู้หญิงที่ดูร่าเริงคนนนั้นโค้งให้ฉันด้วยท่าทีเขินอาย
เจนน่าหัวเราะลั่นอย่างพึงพอใจ ฉันไม่รู้ว่าเธอจะตลกอะไรขนาดนั้น
“ฉันมาที่นี่เมื่อเดือนที่แล้ว…”
[ข่าวใหญ่!!!!!!!]
“กรี๊ด!”
จู่ ๆ ไอเซลก็โผล่ออกมากะทันหัน
หญิงสาวคนนั้นตกใจล้มลงแล้วรีบวิ่งหนีไปทันที
[ท่านฮาน! ท่านฮาน! ท่านฮาน!]
"เกิดอะไรขึ้น? ตั้งสติก่อน เรียกครั้งเดียวก็ได้ยินแล้ว”
[เรื่องสำคัญค่ะ ฉันมีอะไรจะบอก!]
ไอเซลดึงเสื้อของฉันอย่างเร่งรีบ
ดูเหมือนเธอน่าจะมีเรื่องเร่งด่วนจริง ๆ จากท่าทีของเธอ
"เกิดอะไรขึ้น? ท่านนางฟ้า? เราจะต้องไปการต่อสู้อีกงั้นเหรอ? ”
[ฮึ่ม สนใจเรื่องตัวเองก่อนเถอะ เมาให้ตายไปเลยไอ้พวกขี้เมา! ถ้าไม่ใช่เพราะท่านฮานคนนี้ พวกนายคงไม่…อ๊าย!]
ก่อนที่ไอเซลจะโวายวายไปมากกว่านี้ ฉันก็ดีดนิ้วไปที่เธอเบา ๆ
เพียงแค่นั้นไอเซลก็ลอยอยู่ในอากาศและหมุนครึ่งวงกลม
“เดี๋ยวมานะ”
ฉันคว้าตัวของไอเซลแล้วเดินเข้าไปในสนามฝึก
[อ๊าย อ๊าย นั่นมัน เจ็บ ๆ ๆ !…]
'ปัง'
ฉันปิดประตู
ไฟในสนามฝึกดับลง
ฉันกางเก้าอี้โลหะแบบพับได้แล้วนั่งลง
“แล้วมีเรื่องอะไรล่ะ? มีอะไรให้โวยวายขนาดนั้น?”
[อิอิ ท่านโลกิจะต้องแปลกใจแน่ค่ะถ้าเห็นมัน!]
ไอเซลหัวเราะเบา ๆ และโบกนิ้วชี้ของเธอจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่ง
จากนั้นเธอก็หมุนตัวไปรอบ ๆ หนึ่งครั้งพร้อมกับหมุนมือทั้งสองข้าง
[ด้วยพลังนางฟ้า!]
ชริ้ง!
ภาพโฮโลแกรมก็ปรากฏขึ้น พร้อมกับเอฟเฟกต์เสียงที่น่าตื่นเต้น
สิ่งที่ปรากฏขึ้นมาคือภาพที่ฉันคุ้นเคย
แฟนคาเฟ่หลักของพิกมีอัพ
ไอเซลแสดงสีหน้ายิ้มเยาะและชี้ไปที่ด้านบนของแฟนคาเฟ่ด้วยแท่งไม้เล็ก ๆ
<หัวข้อน่าสนใจ>
<1. วีดีโอแนะนำฮีโร่ของฉันบนชั้นที่ 30>
<2. เสียงสะท้อนกับเกมแห่งโชคและเรื่องไร้สาระ>
<3. GM ช่วยจัดการเซิร์ฟเวอร์ได้อย่างถูกต้องทีได้ไหม? >
ปลายแท่งไม้ชี้ไปที่เลข '1' ท่ามกลางประเด็นร้อนมากมาย
ไอเซลยิ้มอย่างร่าเริง...ดูเหมือนเธอกำลังรอให้ฉันพูดอะไรบางอย่าง
“ไรก็ได้อัปโหลดวิดีโอสินะ”
[ถูกต้องนะค๊าาาา!]
เมื่อไอเซลล์ใช้ไม้จิ้มหัวข้อ หน้าจอก็เปลี่ยนไป
■กระดานข่าวเด่นวันนี้
<วีดีโอแนะนำฮีโร่ของฉันบนชั้นที่ 30>
<ไรก็ได้(สายลมแห่ง****)>
[ผู้ใช้ที่เคยโพสต์คำถามมาก่อน]
[ครั้งที่แล้วฉันได้รับความช่วยเหลือมากมายจากทุกคน ด้วยเหตุนี้ฉันจึงสามารถหาคำตอบและนำไปแก้ไขปัญหาได้ และวันนี้ฉันจึงตัดสินใจอัปโหลดวิดีโอเพราะมีผู้เล่นคนอื่น ๆ ทักเข้ามาถามว่าฉันแก้ปัญาหายังไง ฮีโร่ในวิดีโอชื่อ "ฮาน" เป็นฮีโร่ระดับ 1 ดาวโดยกำเนิดที่เปล่งประกายจากการฝึก…]
มีการแนบวิดีโอการปีนหอคอยของฉัน
เมื่อฉันแตะปุ่มสามเหลี่ยม โฆษณาเริ่มเล่นและตามด้วยวิดีโอ
กราฟิกเกมที่ไม่สมจริงของทุ่งทะเลทราย
ฮีโร่ผมสีดำคนหนึ่งกำลังวิ่งอยู่ในทะเลทราย
ฮีโร่ก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องผ่านการฝึกและคำแนะนำจากผู้เล่นหลาย ๆ คน
ฮีโร่ที่ต่อสู้กับสัตว์ประหลาดและปีนอยู่บนแขนของรูปปั้นหิน
ฮีโร่ที่นำภารกิจไปสู่ความสำเร็จด้วยการวางแผนที่ยอดเยี่ยม
และฮีโร่คนนั้น....คือฉันเอง