1368 - ระดมกำลังทั่วทั้งตะวันตก

1368 - ระดมกำลังทั่วทั้งตะวันตก

“ทุกคนมีเต๋าที่แตกต่างกัน ถ้าต้องแยกของข้าสามารถบรรลุเต๋าได้มันจะเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมแค่ไหน”

เย่ฟ่านส่ายหัวและกล่าวด้วยรอยยิ้ม ตัวเขานั้นไม่มีทางตัดสิ่งใดออกจากร่างกายอย่างแน่นอน แต่หากให้ร่างแยกทำสิ่งนี้แทนมันก็มีความเป็นไปได้เช่นกันที่เขาจะกลายเป็นราชาผู้ยิ่งใหญ่

“อาจารย์ฆ่าน้องชายของหยินเทียนเต๋อผู้สืบทอดของเหล่าเหล่าจื๊อ ในอนาคตอาจารย์มั่นใจหรือไม่ว่าจะจัดการกับเขาได้?” จ้านปี้ฟ่านถามอย่างจริงจัง

“ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะเจอกับเขาอีกหรือไม่?” เย่ฟ่านถอนหายใจเบาๆ

เย่ฟ่านและคนอื่นๆ เริ่มออกเดินทางอีกครั้ง จากภูเขาจงหนาน พวกเขาเข้าสู่หนิงเซี่ย จากนั้นเข้าสู่ชิงไห่ และในที่สุดก็เข้าสู่พื้นที่ทิเบต

พวกเขาเข้าไปในพื้นที่ทิเบตเพื่อเยี่ยมบ้านของเสี่ยวซง ทันทีที่รู้ว่าจะต้องกลับบ้านอีกครั้งกระรอกน้อยก็เต็มไปด้วยความเศร้าโศก

เมื่อพวกเขาอยู่เขตทิเบต ก็มีคนส่งจดหมายที่เขียนด้วยอักขระเต๋ามาให้

เย่ฟ่านขมวดคิ้วหลังจากอ่านมัน สงครามครูเสดเป็นเพียงข้ออ้างในการตัดสิน มีจุดประสงค์ที่แท้จริงอีกอย่างหนึ่งคือการยึดสมบัติศักดิ์สิทธิ์ของบรรพชนจากประเทศจีน

เมื่อภูเขาไท่แยกออก แท่นบูชาก็พังทลาย และกองกำลังหลักต่างๆ ก็หลั่งไหลเข้าสู่ประเทศจีนเพื่อแย่งชิงสมบัติโบราณเหล่านั้น แค่เยรูซาเลมแห่งเดียวก็ยึดครองสมบัติไปมากกว่าครึ่ง

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา พวกเขาศึกษาเกือบทุกอย่าง และต้องการสร้างคัมภีร์โบราณเล่มหนึ่งให้สำเร็จขึ้นมาดังนั้นพวกเขาจึงต้องการสมบัติทุกชิ้นเพื่อใช้ในการอนุมาน

“อย่ากังวล ข้าจะนำพวกมันทั้งหมดกลับมาเอง”

เย่ฟ่านแจ้งกับนักพรตเฒ่าหลายคนที่ติดตามอยู่ด้านหลังว่าไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องของเขา

…

สงครามครูเสดกำลังจะมาถึงและดำเนินการตัดสินขั้นสุดท้าย!

แน่นอนว่ากองกำลังกลุ่มแรกที่บุกเข้าสู่ประเทศจีนได้ถูกกวาดล้างออกไปทั้งหมด สิ่งนี้แสดงให้เห็นแล้วว่าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่แห่งภาคกลางทรงพลังมากเพียงใด

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่พวกเขาเคยศึกษาเกี่ยวกับเย่ฟ่านและพบว่าเขาแตกต่างจากปีศาจแห่งภาคกลางตัวที่ว่า เพราะนี่เป็นเพียงเด็กน้อยอายุไม่กี่ปี

ในขณะเดียวกันพลังของเขาก็ดูเหมือนจะแข็งแกร่งมากกว่าปีศาจแห่งภาคกลางในตำนานด้วยซ้ำ

“ผู้ที่ก้าวเข้าสู่อาณาจักรเซียนเทียมขั้นแรกก็แทบจะหาไม่ได้แล้ว แต่คนผู้นี้ดูเหมือนจะยืนอยู่ในจุดสูงสุดของเซียนเทียมขั้นสอง!”

“เขาไม่ใช่ผู้ยิ่งใหญ่ในสมัยโบราณจริงหรือ?”

สงครามครูเสดครั้งนี้ แต่ละกองทัพมีขนาดใหญ่ พระสังฆราชแห่งวาติกันได้ออกคำสั่งระดมกำลังของอัศวินศักดิ์สิทธิ์ห้าร้อยนายให้ดักซุ่มโจมตีเย่ฟ่านทันทีที่เขาก้าวเท้าออกจากซินเจียง

“เจ้าคนนอกรีต วันนี้เจ้าต้องตาย?”

อัศวินห้าร้อยคนคำรามเสียงดังลั่น พวกเขาหลั่งไหลออกมาจากภูเขาขนาดใหญ่ที่ปิดกันเส้นทางระหว่างซินเจียงกับทาจิกิสถาน

คนเหล่านี้ล้วนมีฐานการบ่มเพาะที่สูงส่งและผู้นำอัศวินสามคนต่างก็อยู่ในระดับเซียนเทียมขั้นสองทั้งสิ้น พวกเขาเป็นปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์แห่งตระกูลโบราณจากตะวันตกนั่นเอง

เสียงตะโกนของอัศวินห้าร้อยคนดังก้องไปทั่วท้องฟ้า สั่นสะเทือนไปทั่วบริเวณ และภูเขาหลายลูกก็ถูกเขย่าจากความองอาจกล้าหาญของพวกเขา

“พระเจ้าของพวกเจ้ายังไม่มาอีกหรือ เช่นนั้นพวกเจ้าก็เดินทางไปเฝ้าเขาพี่สวรรค์ก็แล้วกัน” เย่ฟ่านพึมพำกับตัวเอง

เขาแสดงพลังของเขาโดยไม่ปิดบัง ทันใดนั้นเสาโลหิตขนาดใหญ่ก็เจาะทะลุท้องฟ้าพุ่งตรงเข้าหากองอัศวินศักดิ์สิทธิ์ทั้งห้าร้อยคน

ปัง!

เลือดเนื้อของคนจำนวนมากกระเด็นกระดอนออกไปทุกทิศทาง พลังทำลายล้างครั้งนี้ไม่มีอัศวินศักดิ์สิทธิ์คนใดรอดชีวิตไปได้

“เจ้า... เจ้าเป็นใครกันแน่?”

อัศวินทั้งสามที่เป็นผู้นำขบวนตัวสั่น พวกเขารู้ว่าพวกเขากำลังประสบปัญหาร้ายแรง มันจะเป็นหายนะอย่างแน่นอนเพราะพวกเขาไม่เคยเห็นใครที่แข็งแกร่งขนาดนี้ปรากฏตัวขึ้นในโลก

“ราชาสวรรค์”

เย่ฟ่านกล่าวอย่างเย็นชา เลือดสีทองในร่างกายของเขากำลังพลุ่งพล่าน จากนั้นฟ้ามืดขนาดใหญ่ของเขาก็กดทับเข้าหาศีรษะของอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นผู้นำขบวนคนแรกทันที

“ปัง”

ภายในการโจมตีกระบวนท่าเดียวอัศวินคนหนึ่งศีรษะแตกละเอียดและล้มลงกับพื้น

เย่ฟ่านสบัดฝ่ามืออีกครั้ง ปราณกระบี่ขนาดใหญ่ฟาดฟันเข้าหาอัศวินศักดิ์สิทธิ์คนที่สองจากนั้นหมัดหกสังสารวัฏของเขาก็กระแทกเข้าหาอัศวินศักดิ์สิทธิ์คนที่สาม

การโจมตีของเขาลื่นไหลเป็นไปตามธรรมชาติ และทุกอย่างจบลงในเวลาไม่ถึงสิบลมหายใจด้วยซ้ำ

ฉากที่น่าสะพรึงกลัวนี้ ทำให้พวกบรรดาศิษย์หลายคนตัวสั่นและตกอยู่ในภวังค์

“หลายปีที่ผ่านมาพวกเจ้าแย่งชิงสมบัติบรรพชนของตะวันออกอยู่เสมอ วันนี้ข้าจะเก็บพวกมันกลับมา!”

อัศวินทั้งห้าร้อยคนถูกกำจัดหมดสิ้น ผู้ที่เฝ้าดูการสู้รบจากระยะไกลเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ข่าวนี้แพร่หลายไปทั่วตะวันตกอย่างรวดเร็วและสร้างความปั่นป่วนเป็นอย่างมาก!

“กองทัพครูเสดชุดแรกถูกทำลาย ข้าได้ยินไม่ผิดไหม?”

ปีศาจแห่งภาคกลางปรากฏตัวขึ้นแล้ว!

“ชื่อของเขาคือเย่ฟ่าน และเขาเรียกตัวเองว่าราชาสวรรค์ เขาต้องการท้าทายพระเจ้าหรือไม่?”

พระสันตะปาปาคำรามด้วยความโกรธ จากนั้นเขาก็เรียกระดมอัศวินศักดิ์สิทธิ์ระดับสูงอีกครั้ง

อสูรปรากฏตัวขึ้น!

คำนี้ทำให้ชาวตะวันตกต้องตะลึงและนักรบที่ถูกกวาดล้างไปทั้งหมด ทำให้สมดุลแห่งอำนาจเกิดความไม่มั่นคงทันที

กองทัพที่เดินทางไปยังตะวันออกเป็นกลุ่มคนที่มีพลังอำนาจมาก พวกเขาเป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่ผ่านการคัดเลือกจากผู้คนนับแสน ทุกคนมาจากครอบครัวโบราณมีสายเลือดสูงส่ง

สามในนั้นถือเป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ที่เป็นถึงปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ ตลอดหลายร้อยปีที่ผ่านมาพวกเขาผ่านการรบน้อยใหญ่มานับพันครั้ง

อย่างไรก็ตามแม้แต่กองทัพขนาดใหญ่ก็ถูกกวาดล้างไปจนหมดสิ้นไม่มีใครรอดกลับมาได้ ไม่มีเหลือแม้แต่เศษเกราะ มีเพียงคราบเลือดจางๆ ที่ยังอยู่บนพื้นรวมทั้งพื้นดินที่ไหม้เกรียมเท่านั้น

“เด็กน้อยคนนี้อายุเท่าใด? เป็นไม่ได้ที่อสูรผู้ยิ่งใหญ่คนนั้นจะยังมีชีวิตอยู่! ลัทธิเต๋าเสื่อมความศรัทธาไปแล้วมันไม่มีทางที่พวกเขาจะระดมความศรัทธาของผู้คนมาพัฒนาขอบเขตพลังของตัวเองได้!”

หลังจากเหตุการณ์นั้นหลายคนก็เริ่มตั้งคำถาม ทุกอย่างไม่สอดคล้องกัน

“ไม่ มันต้องผิดพลาดอะไรบางอย่าง นักพรตจากประเทศจีนมีมรดกที่ค่อนข้างแปลกประหลาด บางทีอาจมีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ปีศาจแห่งภาคกลางตนนั้นสามารถดำรงชีวิตมาจนถึงปัจจุบันได้”

แน่นอนว่าผู้ที่อยู่ในดินแดนตะวันตกทุกคนรู้ดีว่าเจตนาของปีศาจจากภาคกลางตนนั้นคืออะไร เขาจะต้องมาที่ดินแดนตะวันตกเพื่อกวาดเอาสมบัติแห่งบรรพชนของตัวเองกลับคืนไปอย่างแน่นอน

ทั่วทั้งทิศตะวันตกอยู่ในความโกลาหลชั่วขณะหนึ่ง โลกกำลังเดือดพล่านเพราะเหตุการณ์นี้ นักรบครูเสดของพวกเขาแข็งแกร่งที่สุด

ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ยังถูกนักรบจากตะวันออกที่เป็นดินแดนสิ้นสุดธรรมกวาดล้างในครั้งเดียว

อัศวินผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามที่มีประวัติที่ยอดเยี่ยม อัศวินห้าร้อยคนที่ได้รับการฝึกฝนเป็นเวลาหลายสิบปี ทุกอย่างกลายเป็นอากาศธาตุจากความบ้าคลั่งของปีศาจแห่งภาคกลางตัวนั้น!

“นั่นคือคนนอกรีต ในเมื่อพวกมันไม่ยอมรับพระเจ้าพวกมันจะต้องถูกลงโทษ!”

“ในเมื่อพวกมันท้าทายพระเจ้าเราจะแสดงให้เห็นเองว่ะพวกมันทำผิดมหันต์ ระดมกำลังอัศวินศักดิ์สิทธิ์จากตะวันตกทั้งหมด!”

….