บทที่ 56 แสวงหาความตาย!

บาดแผลทะลวงที่ฉีกขาดและเจ็บปวด เลือดมังกรสีทองกระเซ็นออกมาจากกรงเล็บมังกร เลือดสาดกระจายไปทั่วท้องฟ้า

"ฉันถูกเขาแทงหรือ?"

ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้หลงเซียวหยุนตกตะลึง

แต่เพียงชั่วครู่ เขาก็ปัดเป่าความปั่นป่วนในใจ

"ไม่ถูก ต้องเป็นพลังดิ้นรนสุดท้ายของจักรพรรดิแห่งเผ่าพันธุ์ศพผีดิบที่ทำให้ฝ่ามือของฉันถลอกออกเล็กน้อย พอดีกับที่เจ้าหมอนี่จ้องไปที่จุดที่อ่อนแอที่สุด มิฉะนั้น ขยะอย่างนี้จะทำร้ายฉันได้อย่างไร"

หลงเซียวหยุนอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างสมเหตุสมผล จิตใจของเขากลับคืนสู่ความสงบอีกครั้ง ทุกอย่างอยู่ในกำมือ

"แค่ระดับเทียนจุน กล้าชักหอกใส่จักรพรรดิมังกร อย่าทะนงตัวนัก"

ในขณะถัดมา ร่างกายที่ใหญ่โตและสูงส่งของหลงเซียวหยุนก้มมองลงมา เห็นเย่ยู่ที่ถือหอกยาว ราวกับว่ากลายเป็นหอกยาวทะลุท้องฟ้าที่พุ่งเข้ามาหาตัวเอง เย็นชาและหยิ่งผยอง

เสียงที่เคร่งขรึมและสูงส่ง ก้องกังวานไปทั่วแผ่นดิน พร้อมกับกรงเล็บมังกรที่สูงตระหง่านที่โผล่ออกมาจากสายลมแห่งหุบเหว บดบังท้องฟ้า เกล็ดสะท้อนแสงระยิบระยับ และแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ส่องประกาย

"นรกสูงสุด!"

ถึงแม้จะหยิ่งผยอง แต่หลงเซียวหยุนก็ไม่มีเจตนาที่จะปรานี แต่เป็นการโจมตีอย่างรุนแรง โดยตั้งใจที่จะต่อสู้ให้เร็วที่สุด เพื่อกำจัดเจ้าหมอนี่ก่อนที่จักรพรรดิมนุษย์จะมาถึง

ในครั้งนี้ ยังคงเป็นการโจมตีด้วยกรงเล็บมังกร แต่มีสายฟ้ามังกรสีทองโอบล้อมอยู่ระหว่างกรงเล็บทั้งห้า ซึ่งเป็นจุดที่ผ่านไป ท้องฟ้าสั่นสะเทือน พื้นที่สั่นคลอน ราวกับว่าทุกสิ่งจะพังทลายและพินาศภายใต้กรงเล็บนี้

กรงเล็บมังกรแผ่ขยายไปทั่วท้องฟ้า ราวกับภูเขาปีศาจที่ไม่อาจก้าวข้ามได้ และยังมีสายฟ้าที่ไม่มีที่สิ้นสุดขวางทาง

สายฟ้ามังกรสีทองแต่ละสายแผ่กระจายไปทั่ว บรรยากาศแห่งการทำลายล้างและความน่ากลัว พลังวิญญาณที่ยิ่งใหญ่และไหลเชี่ยว ราวกับว่าทุกสิ่งในโลกนี้จะถูกทำลายและกลายเป็นเถ้าถ่านต่อหน้ามัน

นั่นคือแนวโน้ม ท้องฟ้าพังทลาย เมฆสายฟ้าปกคลุมพื้นดิน อาจกล่าวได้ว่าเป็นหายนะ

เมื่อเห็นว่าท้องฟ้าเอียงลงมา เย่ยู่ที่กำลังตรงไปยังจักรพรรดิมังกรก็เหยียบเท้าลงอย่างแรง ร่างก็หายไปจากที่เดิมโดยตรง ใช้กระบวนท่าข้ามมิติไป

ในพริบตา ร่างของเย่ยู่ก็ปรากฏขึ้นที่ห่างออกไปหลายพันลี้

แต่ถึงแม้เย่ยู่จะข้ามไปหลายพันลี้ กรงเล็บมังกรก็เหมือนกับมือยักษ์ที่ควบคุมโลกทั้งใบ ยังคงแขวนอยู่เหนือศีรษะของเขา กดลงมาอย่างต่อเนื่อง

กรงเล็บมังกรที่น่ากลัวนั้นก่อให้เกิดความรู้สึกกดดันอย่างมาก ราวกับว่าสิ่งมีชีวิตในโลกหนึ่งกำลังดิ้นรนอย่างไรก็หนีไม่พ้นแผ่นดินแห่งนี้

หลงเซียวหยุนไม่สะทกสะท้านเมื่อเผชิญกับการต่อสู้ของเขา ดวงตาของมังกรทั้งสองก็ยังคงล็อกเป้าหมายของเขาอยู่ เย็นชาและหยิ่งยโส ราวกับมองไปที่ศพ

นี่คือเวทมนตร์มังกรอันดับหนึ่ง เวทมนตร์มังกรที่แท้จริง เป็นกฎที่สร้างขึ้นโดยอัจฉริยะและปีศาจของเผ่าพันธุ์มังกรแท้ในช่วงเวลาอันยาวนานนับไม่ถ้วน และยังเป็นเวทมนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เทคนิคของจักรพรรดิ

เมื่อถูกคุกนรกสูงสุดจับได้ ช่องว่างจะถูกกดขี่และเสริมกำลัง แม้แต่จักรพรรดิแห่งเผ่าพันธุ์วิญญาณในระดับเดียวกัน เมื่อเผชิญหน้ากับการเคลื่อนไหวนี้ ก็ต้องตายหรือบาดเจ็บ เพียงระดับจักรเทียนจุน ไม่มีทางต่อต้านได้เลย

"เขาต้องการเล่นกลอะไร?"

ในเวลานี้ หลิงเซียวหยุนพบว่าการเคลื่อนไหวของเย่ยู่หยุดลง ไม่ได้พุ่งไปข้างหน้าอีกแล้ว และไม่ได้หลบหลีกอีกแล้ว ใจก็คิด แต่ไม่ดูถูก

ตั้งแต่สมัยโบราณ อัจฉริยะและปีศาจล้วนมีจุดร่วมกัน นั่นคือหัวใจของผู้แข็งแกร่ง

เว้นแต่จะเห็นความสิ้นหวังที่แท้จริง มิฉะนั้น พวกเขาจะต่อสู้จนถึงที่สุด จนกว่าจะใช้ความหวังครั้งสุดท้าย

สำหรับเย่ยู่ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาก็ยังมีโอกาสอยู่ นั่นคือการที่จักรพรรดิมนุษย์มาช่วย โดยเฉพาะจักรพรรดิแห่งเก้าเทียนเก๋อ

นี่ก็เป็นสาเหตุที่เขาพยายามสังหารในครั้งแรกไม่สำเร็จ และลงมือจริงจังโดยตรง

"ลืมไปเถอะ ว่าจะคาดเดาความคิดของเทียนจุนได้อย่างไร จักรพรรดิมนุษย์กำลังจะมาถึงแล้ว รีบฆ่าเขาเพื่อหลีกเลี่ยงตัวแปลอื่นดีกว่า"

แต่หลงเซียวหยุนก็เลิกคาดเดาในไม่ช้า รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวภายนอก

ไล่ตามโจรขโมยศพ เขาจงใจซ่อนลมหายใจและร่างกายเพื่อหลีกเลี่ยงการแหวกหญ้าให้ตกใจ จนกระทั่งมาถึงหลิงหยวนจึงเผยร่างจริง

แม้ว่าการกระทำของเขาจะเด็ดขาด แต่เวลาสิบกว่าลมหายใจ จักรพรรดิมนุษย์ก็รับรู้ถึงสถานการณ์แล้ว และกำลังรีบมา

"ระเบิดท้องฟ้า"

ในเวลาเดียวกัน หลิงเซียวหยุนไม่ลังเลอีกต่อไป กรงเล็บมังกรที่ถูกแทงเมื่อครู่ก็โบกอย่างรุนแรง พลังจักรพรรดิหมุนเวียน มือหนึ่งรองรับภูเขาและแม่น้ำ และอีกมือหนึ่งกดแปดรกร้าง สูงและต่ำ ท้องฟ้าก็หดตัว

นี่คือเวทมนตร์ที่เชื่อมโยงกัน ซึ่งมาจากมังกรตัวหนึ่ง สองเวทมนตร์รวมกัน พลังมหาศาล ทำลายล้างโลก

"ครืน! ครืน!"

กรงเล็บมังกรลอยขึ้นจากพื้นดิน แผ่นดินไหวอย่างรุนแรง ราวกับว่าเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่ไม่เคยมีมาก่อน

ภูเขาพังทลาย หินแตกกระจาย พลังวิญญาณที่น่ากลัวกลายเป็นพายุเฮอริเคนแห่งการทำลายล้างที่แผ่ขยายออกไป

"ขึ้นเรือเร็ว! ขึ้นเรือเร็ว!"

เมื่อเผชิญกับภัยพิบัติที่น่ากลัวเช่นนี้และพลังแห่งสวรรค์และโลกชั่วคราว ห้าพลังอำนาจก็ต่างคนต่างตกอยู่ในอันตราย และต่างก็รวมตัวกัน

ยิ่งไปกว่านั้น เหล่าเทียนจุนแห่งพลังอำนาจต่างๆ ก็ไม่สนใจกฎเกณฑ์อีกต่อไป นำเรือรบออกมาโดยตรง

ในขณะที่ภัยพิบัติกำลังจะปะทุขึ้น หลิงเซียวหยุนก็รู้สึกถึงความรู้สึกที่ไม่เคยมีมาก่อน

นั่นคือความรู้สึกเย็นยะเยือกและขนลุก ราวกับถูกศัตรูตามล่า ความกลัวที่ทำให้เหงื่อไหลไหลออกมา ขัดขวางการเคลื่อนไหวของเวทมนตร์ของเขา

วิกฤตการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้หลิงเซียวหยุนตกใจ กลอกตาไปมา และก็สบตากับดวงตาคู่หนึ่ง

นั่นคือดวงตาสีดำสนิท เจตนาฆ่าที่เย็นยะเยือกแผ่ซ่านอยู่ในนั้น

"อยากตายจริงๆ ใช่ไหม?"

เย่ยู่รูปร่างสง่างามและสูงใหญ่ ถือหอกเงิน แหงนหน้ามองขึ้นไป จ้องมองหลิงเซียวหยุนบนท้องฟ้า ความคิดที่จะฆ่าก็ค่อยๆ เกิดขึ้น

เมื่อพิจารณาถึงภาพรวมแล้ว เมื่อพิจารณาถึงความปลอดภัยของเผ่าพันธุ์มนุษย์ เขาคิดว่าจะต่อสู้กับหลิงเซียวหยุนแบบตัวต่อตัว ถ่วงเวลา รอให้จักรพรรดิมนุษย์มาช่วย

แต่เจ้าหมอนี่เพื่อที่จะฆ่าเขาให้ทันก่อนที่จักรพรรดิมนุษย์จะมาช่วย ก็กลายเป็นคนบ้าไปแล้ว ใช้เวทมนตร์จักรพรรดิออกมาทีละอย่างๆ ที่เหลือเชื่อ

หากการเคลื่อนไหวนี้ปะทุขึ้น ทั้งหลิงหยวนจะต้องประสบกับความทุกข์ทรมาน และไม่มีผู้ใดรอดชีวิต รวมถึงอาจารย์ของเขาด้วย

เมื่อพูดจบ ร่างของเขาก็สั่นไหว และหายตัวไปในทันที

การเคลื่อนไหวในครั้งนี้ ลมหายใจของเขาหายไปในแผ่นดินและท้องฟ้า ราวกับว่าเขาหายตัวไปจากโลกนี้

"ไปอยู่ไหน?"

หลิงเซียวหยุนเห็นฉากนี้ และพบว่าลมหายใจที่ล็อกไว้เป็นเวลานานได้หายไปแล้ว ใจก็ตกใจ

เป็นไปได้อย่างไร คุกนรกสูงสุดมีพลังในการปิดกั้นช่องว่าง แม้แต่จักรพรรดิมังกรที่ใช้กระบวนท่าก็ยากที่จะหลุดพ้น

ซ่อนลมหายใจ? แต่มีประโยชน์อะไร? ตราบใดที่หนีไม่พ้นขอบเขตของเวทมนตร์จักรพรรดิ แนวโน้มของท้องฟ้าจะไม่มีที่หลบหนี!

"อยู่ตรงนี้"

ในเวลานี้ เสียงที่ต่ำและเย็นชา ก็ดังขึ้นเหนือศีรษะของหลิงเซียวหยุน

เย่ยู่เหยียบหัวของเขา มองลงมาอย่างดูถูก ยกแขนขวาขึ้น หมุนและฟัน หอกก็ลากร่องรอย ก่อนจะจ้วงลงไป