ตอนที่ 26 ข้าสนใจแต่เจ้าเท่านั้น
ตอนที่ 26 ข้าสนใจแต่เจ้าเท่านั้น
ไม่ใช่คู่ครองกันจริง ๆ?
ตอนนี้เขาเป็นเพื่อนชายของเธอแล้ว และไม่มีครสามารถปฏิเสธความสัมพันธ์ได้
คอนริโกรธมาก
เขาหวังว่าเขาจะโยนตัวเมียตัวน้อยลงไปที่พื้นตอนนี้ แล้วสมสู่กับเธอให้เสร็จ และสร้างตำแหน่งของเขาในฐานะคู่ครองของเธอ
แต่เหตุผลก็บอกเขาว่า อย่าทำ
ครั้งล่าสุดที่เชร์ใช้กำลังกับไอร่า ไม่เพียงแต่เธอได้รับบาดเจ็บ แต่เธอยังบอบช้ำทางจิตใจอีกด้วย
ความทรงจำที่เธอตัวสั่นด้วยความกลัวยังคงสดใหม่ในใจของคอนริ
เขาทนไม่ได้ที่จะทำแบบนั้นกับเธอ
เขาต้องใช้ความพยายามพอสมควรในการระงับความโกรธ
เขาคว้าสมุนไพรจากมือของไอร่าและพูดด้วยความโกรธ “ก็แค่งาน ข้าจะทำเอง”
เขาแค่อยากจะใช้โอกาสนี้เพื่อรับผลประโยชน์บางอย่าง เธอต้องขอยุติความผู้พันระหว่างคู่ครองหรือไม่
เขาจะยอมแพ้ต่อผลประโยชน์นั้นหรือ
คอนริรู้สึกผิดเป็นพิเศษ เขาจ้องไปที่ไอร่าอย่างดุเดือด จากนั้นรีบวิ่งไปพร้อมกับสมุนไพร
ไอร่าตะโกนตามหลังเขา “รีบกลับมานะ เราจะรอเจ้าทานข้าวเย็นคืนนี้”
คอนริวิ่งเข้าไปในบ้านของหมอพ่อมดเฒ่า และโยนสมุนไพรลงต่อหน้าของฟากัส
“นี่เป็นของขวัญขอบคุณที่ไอร่าอยากมอบให้ท่าน นางอยากจะขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของท่านในครั้งนี้”
ฟากัสมีสมุนไพรมากมายอยู่ในบ้าน สมุนไพรเหล่านี้สามารถแจกจ่ายให้เขาได้ แต่เขาก็ยังยอมรัรบสมุนไพรด้วยรอยยิ้ม “ไม่เลว อย่างที่คาดไว้ อสูรที่มีคู่ครอง ในที่สุดเจ้าก็รู้วิธีตอบแทนบุญคุณเสียที”
คอนรินั่งลงบนพื้นและนิ่งเงียบ
เมื่อสังเกตเห็นจิตวิญญาณอันต่ำต้อยของเขา ฟากัสก็ผลักสมุนไพรที่อยู่ตรงหน้าออกและนั่งลงตรงหน้าเขา
“เป็นอะไรไป เจ้าทะเลาะกับผู้หญิงตัวเล็กที่บ้านหรือไง”
คอนริเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะพูดอย่างแข็งทื่อ “นางไม่ชอบข้า”
“เป็นเช่นนั้นหรือ ข้าคิดว่านางชอบเจ้านะ”
“ท่านโกหก นางไม่ชอบข้า นางบอกข้าเอง” เมื่อมาถึงจุดนี้ ดวงตาของคอนริก็เปลี่ยนเป็นสีแดง
อสูรร้ายตัวผู้ที่ไม่แสดงปฏิกิริยาใด ๆ เมื่อเผชิญกับความตายตอนนี้กลับกลายเป็นตาแดง
เห็นได้ชัดว่าฟากัสตกใจกับการเปลี่ยนแปลในการแสดงออกของเขา และถามอย่างรวดเร็วว่า “เกิดอะไรขึ้น เล่าให้ข้าฟังตั้งแต่ต้นสิ ข้าจะวิเคราะห์ให้เจ้า”
ไอร่าเติมแยมที่เตรียมไว้ในขวดไม้ จากนั้นนำเนื้อแห้งขนาดใหญ่สองชิ้นออกมาจากห้องใต้ดิน
เธอเรียกหาเชร์ “ตอนนี้เจ้ายุ่งอยู่หรือไม่ ออกไปข้างนอกกับข้าจะได้ไหม”
“เจ้าจะไปไหน” เขาถาม
“ข้าอยากไปบ้านเซียร่า นางช่วยเราไว้เมื่อวาน ข้าอยากจะมอบของขวัญตอบแทนให้กับนาง”
“ได้สิ ข้าจะไปกับเจ้า”
เชร์ถือเนื้อและแยมด้วยมือข้างหนึ่ง จากนั้นใช้อีกมืออุ้มไอร่าให้นั่งบนไหล่ของเขา
ระหว่างทาง สัตว์อสูรจำนวนมากมองดูเชร์ด้วยความอิจฉาและความริษยา
พวกเขายังโสด แต่เสือขาวตัวนี้ได้ผู้หญิงที่น่ารักคนนี้ไปแล้ว มันน่าเกลียดเกินไป
ไอร่ารู้สึกเขินอายเมื่อจ้องมองอสูรตัวผู้เหล่านั้น เธอกอดคอเชร์ไว้แน่นโดยไม่รู้ตัว
เชร์จ้องมองไปที่อสูรตัวผู้เหล่านั้น
พลังอันทรงพลังของสัตว์วิญญาณสามดาวทำให้สัตว์เหล่านั้นกลัวจนสีหน้าเปลี่ยนไป พวกเขาถอนสายตาและไม่กล้ามองไอร่าอีก เมื่อพวกเขามาถึงบ้านของเซียร่า ไอร่าก็สั่งให้เชร์วางเธอลง เธอพยายามเรียกออกไปสองครั้ง “เซียร่า เจ้าอยู่ข้างในหรือไม่”
ไม่มีใครตอบกลับ
ไอร่ารู้สึกสับสนมาก เซียร่าไม่อยู่บ้านหรือ?
ขณะที่เธอกำลังจะกลับและค่อยย้อนมาใหม่ในวันพรุ่งนี้ จู่ ๆ เสียงของเซียร่าก็ดังมาจากในบ้าน “ไอร่าเหรอ เข้ามาสิ”
หลังจากได้รับอนุญาต ไอร่าก็จับมือเชร์ทันที และวิ่งเข้าไปในบ้านอย่างมีความสุข
ผลก็คือทันทีที่เธอเข้าไป เธอเห็นเซียร่ากำลังสมสู่กับเพื่อนชายของเธอ การเคลื่อนไหวค่อนข้างรุนแรง และทุกอย่างค่อนข้างดุร้าย เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไม่มีที่สิ้นสุด
ไอร่า “...”
บ้า! ทำไมเธอต้องมาเห็นภาพนี้ด้วย
เธอหันกลับอย่างรวดเร็ว “ทำไมถึงทำอย่างว่าตอนเที่ยงเล่า”
เซียร่าคร่ำครวญขณะที่เธอตอบว่า “ข้าไม่มีอะไรทำนี่ ทำไมจะไม่ทำในสิ่งที่มีความหมายเล่า” ไอร่าหวังว่าเธอจะอุดหูได้เช่นกัน
เสียงครวญครางของเซียร่ารุงแรงมากจนทำให้เธอขนลุก ไอร่าทนไม่ไหวอีกต่อไปจึงดึงเชร์ออกไปข้างนอก
“เราจะออกไปข้างนอก เสร็จแล้วก็ตะโกนเรียกแล้วกัน”
ไอร่ารีบวิ่งออกจากบ้านและถูหูของเธอแรง ๆ พยายามลืมเสียงที่เธอเพิ่งได้ยิน
เชร์มองดูเธอด้วยความสนุกสนาน “เจ้าไม่จำเป็นต้องถือเรื่องนี้หรอก เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติ”
“อะไรนะ เจ้ากำลังบอกว่ามันเป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขาที่จะสมสู่กันในเวลากลางวันแสก ๆ และชวนเพื่อนเข้ามาดูในบ้านของตนหรือ”
พวกเขาไม่ได้ควบคุมตัวเองเกินไปใช่ไหม
“หน้าหนาวแล้วนี่” เชร์อธิบาย “เป็นเวลาที่ดีที่จะสมสู่ ตัวผู้ไม่จำเป็นออกไปล่าสัตว์ ดังนั้นพวกเขาจึงใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่บ้านเพื่อสมสู่กับคู่ของตนและพยายามทำให้ตัวเมียตั้งท้อง เมื่อหิมะละลายก็เป็นฤดูใบไม้ผลิ จะมีเหยื่อและผลไม้มากมายเมื่อแผ่นดินอบอุ่นและมีดอกไม้บาน ตัวเมียจะออกลูกและพยายามอย่างเต็มที่ในการเลี้ยงดูลูกของตน”
นั่นคือเหตุผลที่เซียร่าบอกว่าพวกเขากำลังทำสิ่งที่มีความหมาย สำหรับอสูรแล้ว การสืบพันธุ์เป็นกิจกรรมที่มีความหมายที่สุดสำหรับพวกเขาจริง ๆ
ไอร่ารู้สึกเขินอายมาก “ถึงอย่างนั้นก็ไม่จำเป็นต้องอยู่กันสามคนไม่ใช่หรือ มันหนักเกินไป”
“บางทีอาจเป็นความชอบส่วนตัวของเซียร่าก็ได้” เชร์เหลือบมองเธอ “ดูเหมือนเจ้าจะไม่ชอบเรื่องนี้เท่าไหร่ ไม่ต้องกังวล ข้าก็ไม่อยากให้เจ้าอยู่กับผู้ชายคนอื่นในเวลาเดียวกันเช่นกัน”
ไอร่าหน้าแดง
เธอเอามือซุกหน้าอย่างตกตะลึง “ทำไมต้องลากข้าเข้าไปเกี่ยวด้วยเล่า”
“เพราะข้าไม่สนใจเรื่องของผู้อื่น ข้าสนใจเพียงเจ้าเท่านั้น”
คำพูดนี้ทั้งทื่อและชัดเจน
ใบหน้าของไอร่าเปลี่ยนเป็นสีแดงยิ่งขึ้น
เซียร่าและเพื่อนชายใช้เวลานานในการทำจนเสร็จ
ไอร่าเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับจับมือกับเชร์ เธอยังคงได้กลิ่นอันละเอียดอ่อนในอากาศ
เธอกระแอมไอในลำคอและขอให้เชร์วางของขวัญลง
“ข้าทำแยมและคิดว่าเจ้าน่าจะชอบ ข้าเอามาให้เจ้า ข้าอยากจะขอบคุณเจ้าและคู่ครองของเจ้าสำหรับความช่วยเหลือจากเจ้าเมื่อวานนี้”
อสูรไม่รู้ว่าจะสุภาพอย่างไร เมื่อเซียร่าได้ยินเธอ เธอก็ยิ้มทันทีและพูดว่า “เราเป็นสหายกัน มีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกันอยู่แล้ว”
เธอเปิดขวดโหลไม้แล้วได้กลิ่นผลไม้รสหวาน เธอชอบมันและรีบจุ่มนิ้วลงในแยมก่อนจะตักเข้าปาก
มันมีรสเปรี้ยวเล็กน้อย
เธอไม่ชอบอาหารรสเปรี้ยวจริง ๆ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอพบว่าแยมนี้อร่อยอย่างน่าประหลาดใจ
ดวงตาของเซียร่าเป็นประกาย “เจ้าทำได้อย่างไร สอนข้าบ้างสิ”
ไอร่ายิ้มและพูดว่า “ได้สิ ถ้าว่างแวะมาหาข้า ข้าจะสอนวิธีทำแยมให้กับเจ้า”
