ตอนที่ 25 กลายเป็นครอบครัว
ตอนที่ 25 กลายเป็นครอบครัว
เชร์จ้องมองไปที่ไอร่า ดวงตาสีฟ้าของเขาเต็มไปด้วยความรัก
ไอร่ารีบพูดว่า “ตราบใดที่ข้าสามารถช่วยคอนริได้ ข้าทำได้ทุกอย่าง”
เชร์พูดช้า ๆ “ข้าต้องการให้เจ้าผูกพันกับข้าและคอนริ”
“ฮะ?”
“หลังจากที่เจ้าเป็นคู่ครองของข้ากับคอนริแล้ว เราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกัน เจ้า ข้า และคอนริจะผูกพันกัน หลังจากนั้น ข้าจะสามารถเข้าไปปลอบวิญญาณอสูรร้ายในร่างกายของคอนริได้ ด้วยวิธีนี้โอกาสในการประสบความสำเร็จจะเพิ่มขึ้น”
ไอร่าตกใจกับคำแนะนำนี้
เธอเคยคิดที่จะให้เชร์เป็นคู่ครองของเธอ แต่เธอไม่เคยคิดที่จะรับผู้ชายสองคนมาเป็นคู่ครองของเธอ
ในโลกทัศน์ของเธอ การแต่งงานควรเป็นแบบผัวเดียวเมียเดียวเพื่อความเป็นธรรม
แต่ตอนนี้ เชร์อยากให้เธออยู่กับอสูรตัวผู้สองตัวพร้อมกัน
เธอคิดว่ามันบ้าไปแล้ว
แต่เธอไม่สามารถปฏิเสธได้
นี่เป็นเพราะว่าคอนริยังคงรอการช่วยชีวิต และเธอก็ไม่สามารถทิ้งให้เขาตายได้
เชร์เห็นสีหน้าของเธอและรู้สึกขมขื่น
เขากอดหญิงสาวตัวเล็กที่อยู่ข้างหน้าเขาและพูดด้วยรอยิ้มขมขื่นว่า “ข้าเคยคิดหาวิธีที่จะหยุดเจ้าไม่ให้อยู่กับตัวผู้ตัวอื่น ข้ากลัวว่าจะมีใครมาแย่งเจ้าไป ข้าคิดเสมอว่าข้าจะสามารถครอบครองเจ้าเพียงคนเดียวได้ แต่ตอนนี้ข้าต้องให้เจ้าไป ข้ารู้สึกแย่จริง ๆ”
ไอร่าหลับตาของเธอ เสียงของเธอสั่นขณะที่เธอพูด
“ข้าตกลง”
เธอจะยอมทำทุกอย่างเพื่อช่วยคอนริ
เชร์กอดเธอแน่น “ข้าเสียใจ”
อารมณ์ของไอร่ายุ่งเหยิง แต่จิตใจของเธอก็สงบอย่างไม่คาดคิด
“อย่าเสียเวลากันอีกเลย”
ภายใต้ขั้นตอนปกติ หญิงและชายจะต้องสมสู่กันได้สำเร็จ แต่เมื่อคอนริยังคงหมดสติและเชร์ได้รับบาดเจ็บ จึงไม่สามารถสมสู่ให้เสร็จสิ้นได้
นั่นก็เหลือเพียงทางเลือกเดียว
นิ้วของเชร์และคอนริถูกกรีด เลือดของพวกเขาก็ถูกบีบออก หมอผีผสมมันลงในน้ำแล้วส่งให้ไอร่าดื่ม
ไอร่ายังบีบเลือดของเธอออกมาบางส่วนและผสมลงในน้ำก่อนจะมอบให้เชร์และคอนริ
ด้วยความทุ่มเทอย่างเต็มที่เชร์หยิบถ้วยขึ้นมาอย่างระมัดระวัง แล้วยกดื่ม คอนริยังอยู่ในอาการหนักและไม่สามารถดื่มน้ำได้ ดังนั้นฟากัสจึงทำได้เพียงช่วยง้างเปิดปากและบังคับให้น้ำไหลเข้าไป
ด้วยวิธีนี้ ไอร่าและสัตว์ตัวผู้ทั้งสองจึงบรรลุสัญญาการสมสู่
ไอร่ามองไปที่คอนริหมดสติ และอดกังวลไม่ได้ “คอนริเกลียดผู้หญิงมาก หากเขาฟื้นขึ้นมาแล้วพบว่าเขาถูกบังคับให้มาเป็นคู่ครองของข้า เขาจะโกรธมากหรือไม่”
เชร์พูดปลอบใจเธอ “หากเขาดูหมิ่นเจ้า ข้าจะฆ่าเขาซะ”
ไอร่า “...”
ทันใดนั้นเธอก็ตระหนักได้ว่าเชร์ที่ครอบงำนั้นดุร้ายแค่ไหน
ฟากัสไอเบา ๆ “ไม่ต้องกังวล คอนริชอบเจ้ามากจริง ๆ หากเขารู้ว่าเขาได้เป็นคู่ครองกับเจ้าแล้ว เขาจะดีใจมากอย่างแน่นอน”
ไอร่านึกถึงลักษณะที่เย่อหยิ่งตามปกติของคอนริ และเธอก็ลังเลใจทันทีเกี่ยวกับคำพูดของหมอพ่อมดเฒ่า
เมื่อสังเกตเห็นสีหน้ากังวลของไอร่า เชร์เข้าใจผิดว่าปฏิกิริยาของเธอต่อพิธีกรรมการสมสู่ทั้งหมดจึงอธิบายว่า
“วิธีการสร้างความผูกพันโดยใช้เลือดของกันและกันใช้เวลาไม่นาน โดยปกติจะมีอายุสามเดือน ในสามเดือน หากเจ้ายังสมสู่กับพวกเราไม่สำเร็จ ความผูกพันระหว่างเราก็จะหมดลง เจ้าจะเป็นอิสระ”
ฟากัสยังกล่าวอีกว่า "ให้ถือว่าสามเดือนนี้เป็นช่วงทดสอบสำหรับพวกเขา หากเจ้าคิดว่าพวกเขามีคุณสมบัติที่เหมาะสม ก็เก็บพวกเขาไว้และปล่อยให้พวกเขาเป็นคู่ครองของเจ้า หากเจ้าไม่พอใจ ก็สามารถละทิ้งพวกเขาไปได้"
เมื่อได้ยินคำพูดของพวกเขา ความวิตกกังวลในหัวใจของไอร่าก็หายไป
สามเดือน... เธอก็แค่ถือว่ามันเป็นการออกเดต
แม้ว่าเธอจะอยู่กันอสูรหนุ่มสองคน..อะแฮ่ม นั่นก็ยังดีกว่าการผสมพันธุ์โดยตรงโดยไม่มีความรู้สึกใด ๆ ต่อกัน
หลังจากสร้างสัญญาคู่ครองแล้ว ไอร่ารู้สึกกังวลมากขึ้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเห็นคอนริและเชร์ สายตาของเธอก็ติดตามพวกเขาโดยอัตโนมัติ
เธอเฝ้าดูเชร์หมอบลงและวางฝ่ามือของเขาเบา ๆ บนแขนของคอนริ
แสงสีขาวเงินส่องผ่านช่องว่างระหว่างนิ้วของเขา
ไอร่าอดไม่ได้ที่จะเบิกตากว้างและกลั้นหายใจ
เธอเห็นลายดาวเสือบนเอวของเขาใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว
รอยสักสีน้ำเงินเข้มของเสือดุร้ายแผ่ไปทั่วหน้าอกของเขา เขี้ยวที่แหลมคมของเขา และท่าทางที่แข็งแรงของมันดูราวกับว่าจะระเบิดออกมาจากเชร์ในวินาทีถัดมา ดวงตาสีฟ้าของมันดุร้ายและโหดร้าย แต่พวกมันก็เต็มไปด้วยความอ่อนโยนและความมีชีวิตชีวาที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ในเวลาเดียวกัน หัวใจของไอร่าก็เต้นเร็วขึ้น
นั่นคือความผูกพันระหว่างคู่ครอง
เธอรู้สึกว่าหัวใจของคอนริและเชร์เต้นแรง เธอสามารถสัมผัสได้ถึงจังหวะการหายใจของพวกเขาและวิญญาณอสูรที่ซ่อนอยู่ในร่างกายของพวกเขา
ในที่สุดคอนริก็ลืมตาขึ้น
น้ำค้างแข็งบนร่างกายของเขาหายไปจนหมด และเขาก็ดูไม่ต่างไปจากเมื่อก่อน
เพียงแต่มีรอยสักหัวหมาป่าปรากฏบนแขนของเขา มันเป็นสีเขาเงินและมีดาวสีเงินอยู่ข้าง ๆ
นี่เป็นสัญลักษณ์ของสัตว์วิญญาณระดับหนึ่งดาว
นั่นหมายความว่าคอนริพัฒนาได้สำเร็จแล้ว
ฟากัสมีความสุขมากจนแทบจะร้องไห้ เขารีบวิ่งเข้าไปกอดคอนริ เขาตะโกนอย่างตื่นเต้น “หลังจากรอมานานหลายปี ในที่สุดวิญญาณก็ได้ปรากฏตัวในเผ่าหมาป่าหินของเราแล้ว หากบิดาเจ้าที่อยู่บนสวรรค์รู้ เขาจะภูมิใจในตัวเจ้าอย่างแน่นอน”
เชร์ก็ได้รับบาดเจ็บเช่นกัน และต้องใช้ความพยายามอย่ามากเพื่อช่วยคอนริ ตอนนี้เขาดูแย่มาก
ไอร่าเข้าไปช่วยเขาอย่างรวดเร็ว “นอนลงและพักผ่อนเถอะ”
เชร์กล่าวว่า “ช่วยพาขากลับไปที ข้าอยากกลับบ้าน”
คำว่า ‘บ้าน’ ทำให้หัวใจของไอร่าอ่อนลง
เธอยิ้มให้เขา “ได้”
พวกเขาทั้งสองกลับบ้าน ระหว่างทางพบกับเซียร่าและเพื่อนชายห้าคนของเธอ
พวกเขาจัดบ้านที่ยุ่งวุ่นวายให้เรียบร้อยแล้ว
ไอร่าขอโทษอย่าล้นหลามและเซียร่าปลอบเธอก่อนจะจากไปพร้อมกับเพื่อนชายทั้งห้าของเธอ เชร์หยิบห่อเล็ก ๆ จากกระเป๋าหนังที่เขาถือติดตัวมา เขาแกะหนังออกและหยิบผลใบไม้สีเขียวมรกตออกมาอย่างระมัดระวัง
“อ่า เก็บผลไม้เหล่านี้ไว้ให้ดี ต่อจากนี้กินมันทุกวัน มันดีต่อสุขภาพของเจ้า”
ไอร่าโกรธมากจนเธออยากจะโยนทั้งหมดนี้ทิ้งไป
แต่เธอก็ทนไม่ได้ที่จะทำเช่นนั้น ท้ายที่สุด เชร์ก็เสี่ยงชีวิตเพื่อนำมากลับมา
เธอเอื้อมมือออกไปรับ “ขอบคุณเจ้า”
เชร์จ้องมองเข้าไปในดวงตาของเธอเป็นเวลานาน “ข้าขอโทษที่ทำรุนแรงกับเจ้าเมื่อคืนก่อน ข้า..”
“พอเถอะ” ไอร่าคว้าผลลีฟสีเขียวมรกตไว้ในมือของเธอ “เรื่องในคืนนั้น ข้าลืมมันหมดแล้ว อย่าพูดถึงมันอีกเลย”
แม้ว่าเธอจะโกรธในตอนแรก แต่ความโกรธนั้นก็หายไปเมื่อเธอรู้ว่ามีโอกาสที่เขาจะไม่กลับมาอีก
ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม สิ่งสำคัญคือเขายังมีชีวิตอยู่
