สายฟ้าที่พุ่งเข้ามาอย่างรุนแรงนั้นทำให้ทั้งเจ็ดคนนั้นกระเด็นถอยออกมาทันที แต่เมื่อเทียบกับคุโรนาชิแล้ว สภาพของพวกเขาดูแย่กว่ามาก บางคนถึงกับบาดเจ็บและส่งเสียงคร่ำครวญออกมา

เมื่อเห็นแบบนี้ อูโดคุนะที่มีคนคุ้มกันจึงมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป หลังจากนั้นเขาจึงมองเข้าไปในหอคอยสายฟ้าทมิฬ

เมื่อเขาเห็นที่กว้างขนาดใหญ่ซึ่งมันสายฟ้าไหลเวียนอยู่ตรงกลาง

ส่วนคุโรนาชินั้นเต็มไปด้วยความตกใจ ขณะที่เขาตะโกนออกมา

"เดี๋ยวนก่อน!" เขาพูด “มีคนกําลังเดินออกมาจากใจกลางสายฟ้าตรงนั้น!”

ทั้งเจ็ดคนที่กำลังเจ็บอยู่นั้นถึงกับมองไปที่ใจกลางสายฟ้า

พวกเขาถึงกับตัวสั่นด้วยความกลัว เพราะเขากำลังเห็นร่างๆหนึ่งที่เดินออกมาจากใจกลางสายฟ้าตรงราวกับว่าเขากําลังเดินอยู่ในน้ำพุอย่างสบายใจ

ถ้าพวกเขาไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง พวกเขาจะไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด

"ผู้อาวุโสอูโดคุนะ นั่นมันอะไรกันครับ? ทำไมถึงมีคนอยู่ข้างในหอคอยสายฟ้าทมิฬอยู่ด้วย?" คุโรนาชิอดไม่ได้ที่จะถอยหลังไปเล็กน้อย

เมื่อนึกย้อนกลับไปไม่นานมานี้ ไรคาเงะรุ่นที่สี่ที่ได้รับการแต่งตั้งคนออกจากหมู่บ้านไปพร้อมกับพลังสถิตร่างแปดหาง

ซึ่งนั่นอาจทำให้เขาไม่ได้สนใจถึงภัยคุกคามของตระกูลคางูยะ

แต่ดูเหมือรว่าตอนนี้คุโรนาชิมั่นใจมากยิ่งขึ้นแล้วว่าร่างที่อยู่ตรงหน้าเขาที่อยู่ใจกลางสายฟ้าสีดํานั้น ต้องเป็นคนที่ไรคาเงะรุ่นที่สี่มอบหมายหน้าที่เพื่อคุ้มกันที่หอคอยสายฟ้าทมิฬแน่นอน

การแสดงออกของอูโดคุนะเองก็เปลี่ยนไปเช่นกัน

การที่เขาได้เห็นใครคนหนึ่งยืนอยู่ใจกลางสายฟ้าสีดําเหมือนกับเดินเล่นในสวนนั้น เป็นเรื่องที่อยู่เหนือความคาดหมายของเขาไปอย่างมาก

ถ้าหากเขาไม่ได้ฆ่านินจาหน่วยลับทั้งสองคน อูโดคุนะก็คงจะหนีไปแล้ว

แต่เนื่องจากเขาฆ่านินจาหน่วยลับไปสองคน ทำให้เขาต้องฆ่าชายลึกลับตรงหน้าเขาเพื่อปิดปากเท่านั้น

มิฉะนั้นถ้าเรื่องนี้ถูกเปิดเผย แผนการของตระกูลจะถูกทําลายลงอย่างสมบูรณ์

และเมื่อถึงตอนนั้นพวกเขาน่าจะถูกกําจัด

"คุโรนาชิ ถึงแม้ว่ามันจะแข็งแกร่งแต่มันก็มีแค่คนเดียว ตอนนี้พวกเราต้องฆ่ามันเพื่อปิดปากซะ” ใบหน้าที่เหี่ยวย่นของอูโดคุนะ สั่นสะท้านขณะที่เขาออกคำสั่งอย่างกระวนกระวาย

คุโรนาชิและอีกทั้งสามคนตกตะลึง

อูโดคุนะเองก็ออกคำสั่งเพราะไม่มีทางเลือกเช่นกัน

เนื่องจากสถานที่แห่งนี้อยู่ห่างไกล ขณะเดียวกันนินจาส่วนใหญ่ก็กำลังอยู่ในพื้นที่ที่จะทำการผนึกสองหาง จึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีคนมาช่วยคนที่ยืนอยู่ใจกลางสายฟ้าสีดำได้

เมื่อนึกได้แบบนี้ คุโรนาชิจึงประสานฝ่ามือและคำรามออกมาด้วยความโกรธ

"โจมตีมันซะ! ใช้พลังของสัตว์หางเลย!"

โฮกกก!

ทันทีที่คําพูดนั้นออกจากปากของเขา เสียงคํารามที่ดุร้ายคล้ายกับสัตว์หางก็ดังขึ้นทันที

ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างขึ้นและเขี้ยวของพวกเขาก็ค่อยๆปรากฎออกมา นอกจากนี้ผิวหนังของพวกเขาก็เริ่มลอกออกจนกลายเป็นสีแดงอย่างรวดเร็ว

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นผลมาจากการใช้จักระสัตว์หางที่รุนแรงและไม่สามารถควบคุมได้อย่างอิสระ

แต่เมื่อเทียบกับโหมดอาภรณ์สัตว์หางแล้ว พวกเขาไม่มีหางงอกออกมาจากร่างกายของพวกเขา

"โหมดอาภรณ์สัตว์หาง? อย่าบอกนะว่าพวกนายกําลังเลียนแบบ คินคาคุ กับ กินคาคุ ด้วยการกินเนื้อของสัตว์หางน่ะ?" ภายในใจกลางสายฟ้าสีดำ ชินหยูที่ถูกล้อมรอบไปด้วยสายฟ้าสีดํากำลังมองไปที่แขกไม่ได้รับเชิญกลุ่มนี้ด้วยความสนใจ

ในตอนแรก เขาให้ดารุยพามาที่นี่และชินหยูก็ใช้เนตรวงแหวนเพื่อควบคุมหน่วยลับทั้งสองคน แล้วจึงให้ดารุยพาเขาเข้ามาข้างในหอคอยสายฟ้าทมิฬ

น่าเสียดายที่ในบรรดาคาถาต้องห้ามที่ไรคาเงะรุ่นที่สามหลงเหลือเอาไว้ สายฟ้าสีดำมีจุดอ่อนที่ร้ายแรงอยู่

การเปลี่ยนจักระสายฟ้าในร่างกายของเขาให้เป็นสายฟ้าสีดํา จะต้องทำการดูดซับสายฟ้าดําในใจกลางสายฟ้าสีดำนี้เข้าไป

ชินหยูได้ลองแล้วหลายวิธีไม่ว่าจะใช้โหมดจักระสายฟ้าและเข้าสู่ไปใจกลางสายฟ้าสีดำเพื่อทําให้ร่างกายของเขาดูดซับมัน

แต่ถึงอย่างนั้น ชินหยูก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยถึงหนึ่งสัปดาห์ ซึ่งชินหยูไม่สามารถรอขนาดนั้นได้

"เจ้าหนู นายเป็นใครกันแน่? ทำไมนายถึงได้รู้ความลับของตระกูลพวกเราแบบนี้ได้?!" การแสดงออกทางสีหน้าของอูโดคุนะเปลี่ยนไปอย่างมาก

ในงานต้นฉบับ คินคาคุ และ กินคาคุ ถูกกินเข้าไปทั้งเป็นขณะที่พวกเขากําลังตามล่าหาเก้าหาง

แต่ด้วยความบังเอิญหลังจากนั้น พวกเขาสืบทอดสายเลือดของเซียนหกวิถี

เนื่องจากพลังของสัตว์หางนั้นถูกดึงออกมาจากร่างของเซียนหกวิถี

ซึ่งนั่นทำให้ คินคาคุ และ กินคาคุ สามารถใช้โหมดสัตว์หางได้และรอดชีวิตจากการถูกเก้าหางกิน

นอกจากนี้มันยังเพิ่มความทะเยอทะยานของพวกเขามากขึ้นโดยการลอบโจมตีโฮคาเงะรุ่นที่สอง

นั่นหมายความว่า นอกเหนือจากเครื่องมือที่เซียนหกวิถีทิ้งเอาไว้แล้ว การกินเนื้อของสัตว์หางก็สามารถกระตุ้นให้ร่างกายของได้รับพลังสัตว์หาง ซึ่งนี่คือกุญแจสําคัญในแผนการครั้งนี้

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด