ตอนที่ 18 ข้าชอบเจ้า
ตอนที่ 18 ข้าชอบเจ้า
คอนริกล่าวอย่างสบาย ๆ “ใช่ คีนเป็นลูกของหัวหน้าเผ่าหมาป่าแม่น้ำดำ เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับข้า เขาพาหมอผีของเผ่าหมาป่าแม่น้ำดำมาหารือธุระกับข้า พอดาเนียรู้เรื่องนี้ นางจึงอยากติดตามมาด้วยอย่างไร้ยางอาย ข้ารำคาญมากเมื่อเห็นนาง”
ชายวัยกลางคนที่แต่งตัวประหลาดคนนั้นคือหมอผีของเผ่าหมาป่าแม่น้ำดำ!
ไอร่าไม่สนใจดาเนีย
เธออยากรู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับธุระที่เขาพูดถึง
“ธุระอะไรเหรอ” เธอหยุดแล้วพูดต่อ “ถ้าไม่อยากพูด ก็ไม่เป็นไร”
“ไม่มีอะไรที่ข้าพูดไม่ได้ พวกเขาต้องการขายน้ำให้กับข้า”
“น้ำ?” ไอร่าดูสับสน “ไม่มีแหล่งน้ำใกล้ ๆ นี่หรือไง ทำไมพวกเขาถึงมาขายน้ำให้เจ้าโดยเฉพาะ”
“น้ำที่พวกเขาขายไม่ใช่น้ำธรรมดา เป็นน้ำประเภทที่ทำให้ร่างกายของเจ้าร้อนทุกครั้งที่ดื่ม หากมีน้ำวิเศษนี้ เราจะสามารถออกล่าสัตว์ได้แม้ในฤดูหนาวโดยไม่ต้องกังวลว่าเลือดจะแข็งตัว จนเราเคลื่อนไหวไม่ได้”
เมื่อคอนริเห็นรูปลักษณ์ที่น่าสงสัยของไอร่า เขาก็หรี่ตาสีเขียวเข้มของเขาทันที “เจ้าอยากเห็นน้ำนั่นไหมล่ะ หากเจ้าขอร้องข้า บางทีข้าอาจจะแบ่งให้เจ้าดูเป็นบุญตาก็ได้”
ไอร่ากลอกตาของเธอ “เจ้าเด็กน้อย”
“เจ้าว่าใครเด็ก”
“คนที่ตอบสนองคือเด็ก”
คอนริเม้มริมฝีปาก ทิ้งชามและตะเกียบแล้ววิ่ง
ไอร่าคิดว่าคอนริโกรธเธอและอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ ผู้ชายคนนี้กลายเป็นคนใจแคบและอ่อนไหวขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
ครู่ต่อมาเธอก็เห็นว่าคอนริกลับมาแล้ว
เขาถือกระบอกไม้ไผ่หนาเท่ากับแขนของเขา
คอนริดึงจุกออก แล้วยื่นกระบอกไม้ไผ่ให้ไอร่า “นี่คือน้ำที่พวกเขาต้องการขาย”
ไอร่าอดไม่ได้ที่จะยิ้ม
คอนริถามอย่างโกรธ ๆ “เจ้าหัวเราะอะไร”
“ไม่มีอะไร ข้าแค่คิดว่าบางครั้ง เจ้าก็น่ารักดี”
คอนริพูดไม่ออก
หูของเขาเปลี่ยนเป็นสีชมพู
ไอร่าหยิบกระบอกไม้ไผ่ขึ้นมาแล้วดม การแสดงออกของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย “นี่คือไวน์”
คอนริดูประหลาดใจ “เจ้ารู้จักน้ำนี้ด้วยเหรอ”
“ไม่เพียงแต่เคยเห็นมันเท่านั้น ข้ายังเคยดื่มมันด้วย มันทำให้ร่างกายอบอุ่น แต่ไม่สามารถดื่มมากเกินไปได้หรอกนะ”
คีนพูดเพียงว่าน้ำนี้สามารถให้ความร้อนแก่ร่างกายได้ แต่เขาไม่ได้บอกว่าไม่ควรดื่มมากเกินไป
อาจเป็นเพราะเขาไม่รู้ถึงผลกระทบหรือเขาจงใจเก็บมันไว้เป็นความลับ
คอนริถามว่า “เหตุใด เจ้าถึงบอกว่าไม่ควรดื่มมากเกินไปหรือ”
“การดื่มมากเกินไปจะทำให้เมา ทุกคนมีพฤติกรรมที่ต่างออกไปเมื่อเมา และฉันไม่แน่ใจว่าหากเจ้าเมาจะเป็นอย่างไร เพื่อความปลอดภัย ควรดื่มให้น้อยลงจะดีกว่า เผื่อว่าจะมีเหตุร้ายเกิดขึ้น”
สิ่งนี้สำคัญกว่า คอนริเห็นด้วยอย่างเคร่งขรึม “ข้าเข้าใจแล้ว”
ไอร่าคิดอยู่ครู่หนึ่ง “หากเป็นไปได้ เจ้าควรค้นหาสิ่งที่พวกเขานำมาทำไวน์”
ไวน์นี้ไม่ใช่ไวน์ผลไม้ มันอาจจะถูกต้มจากเมล็ดพืชบางชนิด
ถ้าเธอรู้ว่ามันเป็นอาหารประเภทไหม เธอจะสามารถปลูกมันได้ในอนาคต เธอไม่เพียงแต่ทำให้ท้องอิ่มได้แบบนั้นเท่านั้น แต่เธอยังสามารถทำไวน์เพื่อขายได้อีกด้วย แค่คิดก็ทำให้เธอตื่นเต้นเล็กน้อย
คอนริกล่าวว่า “ข้าจะพยายาม”
ไอร่าพบถ้วยไม้และเทไวน์สองแก้วให้กับคอนริและเชร์ จากนั้นเธอก็รินไวน์แก้วเล็กให้ตัวเอง
เธอยกแก้วขึ้น “คืนนี้กินหม้อไฟกัน ชนแก้ว”
คอนริและเชร์ไม่รู้ว่าการชนแก้วคืออะไร พวกเขาทำตามตัวอย่างของเธอ ยกแก้วและดื่ม
ไวน์รสเผ็ดไหลเข้าสู่อกของพวกเขา ทำให้ทั้งสัตว์ตัวผู้ที่แข็งแกร่งตกใจ
รสชาติมันแปลก ๆ นิดหน่อย แต่ก็ดีพอที่จะทำให้พวกเขาอยากดื่มเพิ่ม
ดังนั้นทั้งสองจึงดื่มไปหลายแก้ว
แม้ว่าความเข้มข้นของแอลกอฮอล์ในไวน์จะไม่สูงนัก แต่นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาดื่มมัน พวกเขาเมาโดยไม่ได้ตั้งใจ
เชร์เมาแล้วดูค่อนข้างปกติ
เขานั่งบนผ้าห่มและไม่พูดอะไร เขาเพียงแค่มองไปที่ไอร่าด้วยสายตาที่หนักหน่วง
ในทางตรงกันข้าม พฤติกรรมขี้เมาของคอนรินั้นรุนแรงกว่ามาก
เขานั่งคุกเข่าและกอดต้นขาของไอร่าด้วยมือทั้งสองข้าง น้ำตาไหลอาบแก้มของเขา “ให้ข้าเป็นคู่ครองของเจ้านะ ข้าชอบเจ้าจริง ๆ”
ไอร่า “...”
เธอสะบัดมือของเขาออก “เจ้าเมาแล้ว ข้าจะส่งเจ้ากลับไปพักผ่อน”
เขาถือโอกาสจับมือเธอแล้วใช้ลิ้นเลียฝ่ามือของเธอ จากนั้นเขาก็เอาศีรษะถูไปที่หน้าท้องของเธอและทำท่าเหมือนสุนัขตัวใหญ่ “ข้าไม่กลับ ข้าจะอยู่กับเจ้า ข้าอยากจะนอนกับเจ้า”
ไอร่าไม่สามารถผลักเขาออกไปได้ และได้แต่จ้องมองเขาด้วยความโกรธ “ถ้ายังยุ่งอยู่อีก ข้าจะปล่อยเจ้าไว้เพียงลำพัง”
โดยไม่คาดคิด คอนริร้องไห้อีกครั้งเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้
“โฮ อย่าทิ้งข้า ข้าจะทำทุกอย่างที่เจ้าบอก ข้าจะทำทุกอย่างที่เจ้าต้องการ ได้โปรดอย่าทิ้งข้า”
ไอร่าจับหน้าผากของเธอช้า ๆ ถ้าเธอรู้ว่าเพื่อนคนนี้จะเป็นแบบนี้เมื่อเขาเมา เธอคงไม่ปล่อยให้เขาดื่ม ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เธอเสียใจจริง ๆ
ด้วยความสิ้นหวัง เธอหันไปขอความช่วยเหลือจากเชร์ “เจ้าช่วยส่งเขากลับได้หรือไม่”
เชร์ลุกขึ้นอย่างเงียบ ๆ และตบด้านหลังศีรษะของคอนริ
คอนริที่ไม่สงสัยถูกกระแทกจนหมดสติ
เชร์คว้าข้อเท้าของคอนริแล้วหันไปลากเขาออกไป
ไอร่าตกใจและรีบแนะนำ “อย่าลากเขาออกไปแบบนี้สิ เจ้าจะทำร้ายเขาหรือไร”
ใบหน้าของเชร์ไร้ความรู้สึก “เขาเป็นอสูรที่แข็งแกร่ง แค่นี้ไม่เป็นไรหรอก”
ไอร่าหน้าแดงด้วยความอับอายและติดตามพวกเขาอย่างกังวลขณะที่เชร์ลากคอนริเข้าไปในถ้ำถัดไป
บ้านของคอนริมีความกว้างเพียงสิบตารางเมตรเท่านั้น ข้างในมีเพียงเตียงหินและไม่มีเฟอร์นิเจอร์อื่นใด นอกจากนี้ยังมีหนังสัตว์และเนื้อแห้งกองอยู่ตามมุม มีจำนวนที่น่าอัศจรรย์มาก
เชร์โยนคอนริลงบนพื้นและทิ้งเขาไว้ที่นั่น
ไอร่ารีบพูดว่า “อย่างน้อยก็วางเขาไว้บนเตียงเถอะ ตรงนั้นมันเย็น เขาจะป่วยเป็นหวัดได้ หากนอนอยู่บนพื้น”
เชร์จึงดึงคอนริขึ้นมาอีกครั้ง เขาโยนคอนริอย่างไม่อดทนลงบนเตียงหินอย่างแรง
เตียงหินสั่นสะเทือนจากแรงกระแทก
ไอร่าสามารถจินตนาการถึงความเจ็บปวดที่คอนริรู้สึกได้ หลังของเขาอาจจะช้ำ
ไอร่าพบชิ้นส่วนหนังสัตว์ที่หนา เธอนำขึ้นมาปกคลุมร่างกายของคอนริ จากนั้นเธอก็เติมน้ำลงในถุงและวางไว้ข้างเตียงออกเดินทางออกไปพร้อมกับเชร์
หลังจากกลับบ้าน ไอร่าค่อย ๆ ทำความสะอาดแล้วล้างหน้าก่อนเข้านอน
ขณะที่ครึ่งหลับ เธอรู้สึกถึงสิ่งที่กดทับร่างกายของเธออย่างแรง ความคุ้นเคยนี้ทำให้เธอตื่นขึ้น
ไอร่าพยายามก้าวไปข้างหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงแท่งแข็ง ๆ ที่อยู่ข้างหลังเธอ แต่เชร์ไม่ให้โอกาสเธอเลย
เขากระชับเอวอันเพรียวบางของเธอแน่นขึ้น ไม่ยอมให้เธอหลบหนี
ไอร่ารู้สึกว่าผิวหนังบริเวณต้นขาของเธอร้อนจากการถูกเสียดสีจากการถูของเขา เธอหน้าแดง “เชร์ อย่าทำแบบนี้”
เขาแนบชิดใบหูของเธอ ลมหายใจของเขามีกลิ่นแอลกอฮอล์ “ข้าชอบเจ้า ให้ข้าทำได้หรือไม่”
ไอร่ารู้ว่ามันหนาแค่ไหน หากเขานำมันเข้ามาในตัวเธอ เธอจะต้องแตกเป็นชิ้น ๆ อย่างแน่นอน
เธอส่ายหน้าด้วยความหวาดกลัว “ไม่นะ อย่าใส่เข้ามา ข้ากลัว”
ปกติเขาจะยอม ทว่าตอนนี้เชร์เมาแล้ว
เขาสลัดรูปลักษณ์ที่อ่อนโยนของเขาที่ปรากฏในระหว่างวันและเผยให้เห็นอำนาจโดยธรรมชาติของสัตว์ร้ายตัวผู้
