บทที่28 นามิคาเซะ มินาโตะ
“อาจารย์ครับ ทำไมคาคาชิถึงได้คิดจะจบการศึกษาก่อนกำหนดล่ะ ผมจำได้ว่าปีนี้เขาอายุแค่ห้าขวบเท่านั้นเอง” บนอาคารแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนนินจา นามิคาเซะ มินาโตะและจิไรยะกำลังยืนชมผลการทดสอบจบของโรงเรียนนินจาอยู่
“บางทีเขาอาจจะอยากพิสูจน์ตัวเองก็ได้” จิไรยะตอบพลางทำท่าทางลังเล ไม่แน่ใจ
“ฮี่ฮี่ นายยังไร้เดียงสาเหมือนเคยนะจิไรยะ” เสียงหัวเราะแหบดังมาจากเศษกระเบื้องปูหลังคาด้านหลัง จากนั้นก็ค่อย ๆเบี้ยวเปลี่ยนกลายเป็นร่างคน ปรากฏตัวต่อหน้าคนทั้งสอง
“คุณโอโรจิมารุ!” มินาโตะยิ้มแล้วทักทายทันที
จิไรยะเบ้หน้า “เหอะ โอโรจิมารุ ฉันพูดผิดเหรอ?”
“นายไม่ได้ยินข่าวล่าสุดมาเลยสินะ” โอโรจิมารุไม่ได้ตอบตามตรง แต่แสดงท่าทางเยาะเย้ยเพื่อนร่วมทีมเก่าแทน
“ข่าว?” จิไรยะชะงักไปครู่หนึ่ง
“เขี้ยวสีขาว ฮาตาเกะ ซาคุโมะเสียชีวิตในสนามรบเพราะทำภารกิจแคว้นน้ำล้มเหลว ความล้มเหลวของภารกิจนี้อาจก่อให้เกิดสงครามระหว่างโคโนฮะกับคิริงาคุเระได้ แล้วฮาตาเกะ ซาคุโมะก็กลายเป็นคนบาปของหมู่บ้านไปแล้ว” ใบหน้าของโอโรจิมารุเต็มไปด้วยรอยยิ้มประชดประชัน
จากนั้นเขาก็เหลือบมองจิไรยะด้วยสายตาเย็นชา “นายก็น่าจะได้ยินนะ หรือว่าจงใจทำเป็นไม่เคยได้ยินกันแน่?”
จิไรยะเงียบไปหลังจากได้ยิน หมัดของเขากำแน่นจนเส้นเลือดขึ้นโดยไม่รู้ตัว
ข่าวการเสียชีวิตของฮาตาเกะ ซาคุโมะนั้นได้รับการยืนยันมาแล้วสามวัน แต่เมื่อวานนนี้อยู่ ๆก็มีข่าวร้าย ๆปรากฏขึ้นและแพร่กระจายไปทั่วหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว
นั่นคือความล้มเหลวของซาคุโมะในครั้งนี้ จะนำสงครามมาสู่โคโนฮะ
วีรบุรุษที่เสียชีวิตในการต่อสู้เพื่อหมู่บ้าน กลายเป็นผู้ร้ายที่ชักนำสงครามเข้ามาเสียอย่างนั้น
ในฐานะสามนินจาแล้ว เขาย่อมได้ยินข่าวลือเรื่องนี้อยู่ก่อนแล้ว อย่างที่โอโรจิมารุบอกก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้ต้องการเก็บมันเอาไว้หรือไม่ก็เก็บมันเอาไว้ในใจโดยไม่ได้ตั้งใจ
“นี่แหละคือจิตใจของมนุษย์ ตอนที่ซาคุโมะยังมีชีวิตอยู่ เขาคือวีรบุรุษของโคโนฮะ… แต่หลังจากที่ตาย เขาก็กลายเป็นคนบาปที่นำสงครามมา” โอโรจิมารุหัวเราะเยาะกับชีวิตมนุษย์
ม่านตางูของเขากวาดไปทั่วลานถนน ดูเหมือนว่าเขาจะเต็มไปด้วยความผิดหวังในหมู่บ้านโคโนฮะอย่างสุดซึ้ง
ใครบ้างล่ะจะมีความสามารถในการแพร่ข่าวลือให้กระจายไปทั่วหมู่บ้านได้ภายในวันเดียว?
แล้วใครเป็นคนปล่อยให้ข่าวลือไร้สาระนี้แพร่ไปโดยไม่หยุดข่าว?
แทบจะไม่ต้องคิดเลย...
“ครูซารุโทบิแก่แล้วจริง ๆ เขาไม่มีความกล้าหาญและความฉลาดเหมือนเมื่อสมัยก่อนอีกแล้ว” โอโรจิมารุส่ายหัว
ตัวการที่แพร่ข่าวลือพวกนี้ ก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกไปจากผู้อาวุโสของหมู่บ้านนั่นแหละ พูดให้ถูกคือมีคนเดียว นั่นก็คือชิมูระ ดันโซ
ซารุโทบิ ฮิรุเซ็นไม่ได้หยุดเขา กลับยอมรับให้ข่าวลือแพร่ออกไป
ไม่มีอะไรมากไปกว่าการพยายามลบการมีส่วนร่วมของหมู่บ้าน เพื่อลดผลกระทบให้โคโนฮะผ่านข่าวลือนี้ไปได้
เพื่อหลีกเลี่ยงข้อครหาทางการเมือง ถึงกับทำให้ฮีโร่ของหมู่บ้านกลายเป็นอาชญากร ทำให้เขาผิดหวังมาก
“โอโรจิมารุ!” สีหน้าของจิไรยะเปลี่ยนไป คำพูดของโอโรจิมารุถูกจิไรยะขัดจังหวะ
“หึหึ นายก็ยังคงไร้เดียงสาเหมือนเคย” โอโรจิมารุลดอารมณ์ของตัวเองลงแล้วกลับสู่ความเย็นชา ลึกลับตามปกติ
เขามองออกไปข้างหน้าอีกครั้ง พอเห็นว่าคาคาชิผ่านการทดสอบแล้ว ร่างของเขาก็ค่อย ๆจมหายไปบนหลังคากระเบื้องอีกครั้ง
“ตาแก่เอ๊ย!” จิไรยะเห็นว่าโอโรจิมารุจากไปแล้ว เขาก็ระเบิดอารมณ์ออกมา เขารั้งมันต่อหน้าโอโรจิมารุได้ไม่นานนัก
ในฐานะสามนินจา เขาจะไม่รู้เรื่องแบบนี้ได้ยังไง แต่ก็อย่างที่โอโรจิมารุพูดมา เขารู้ ถึงอย่างนั้นเขาก็แกล้งทำเป็นไม่รู้
“ครู...” มินาโตะมองจิไรยะนิ่ง ๆ จากนั้นก็กัดฟัน พูดบางอย่างออกมา “คราวนี้ที่ครูจะไปคิริงาคุเระ พาผมไปด้วยเถอะครับ”
“หือ?” จิไรยะมองมินาโตะด้วยความประหลาดใจ เขาไม่รู้ว่าทำไมมินาโตะถึงขอร้องเรื่องนี้
“ผมต้องการไปรับเอาศพของคุณซาคุโมะกลับมาด้วยตัวของผมเอง แล้วก็อยากเห็นด้วยว่าชิบะ ริวอุนคือใคร? ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คุณซาคุโมะก็เป็นฮีโร่ของโคโนฮะ!” มินาโตะกำหมัดแน่น
เขาไม่ค่อยมีความรู้เรื่องการต่อสู้ทางการเมืองของผู้ใหญ่มากนัก ทว่าสิ่งที่เขารู้ก็คือ ซาคุโมะเป็นวีรบุรุษของโคโนฮะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็ควรจะได้กลับมาที่หมู่บ้าน
“ดีมาก” แววตาจิไรยะดูโล่งใจ
แม้ว่ามินาโตะจะยังเด็ก แต่ความคิดก็ตรงกับความคิดของเขามาก เขาเชื่อว่าตราบใดที่มินาโตะโตขึ้น เขาจะกลายเป็นผู้นำของโคโนฮะคนหนึ่งอย่างแน่นอน
ถึงเวลานั้น โลกเน่า ๆก็อาจจะเปลี่ยนไป
-------------------------
หลังจากนั้นอีกสองวัน ในที่สุดโคโนฮะก็ได้รับคำตอบกลับจากคิริงาคุเระและตกลงกันว่าให้โคโนฮะส่งทีมไปยังหมู่บ้านหมอกเพื่อนำร่างของฮาตาเกะ ซาคุโมะกลับมา
ในบรรดาคนที่ไปนอกจากจิไรยะ โอโรจิมารุ ยังมีมินาโตะและฮาตาเกะ คาคาชิด้วย
*****************************