ตอนที่ 15 ไม่ใช่คู่ครอง
ตอนที่ 15 ไม่ใช่คู่ครอง
อาหารประเภทเนื้อปรุงรสก็ยิ่งอร่อยยิ่งขึ้น
ไอร่าเติมอาหารบางส่วนลงในชามขนาดใหญ่ เธอพูดกับเชร์ว่า “ตอนที่ข้ากำลังฟอกหนังสัตว์ริมแม่น้ำในช่วงกลางวัน คอนริได้ช่วยฉันไว้อีกแล้ว เจ้าช่วยส่งอาหารเหล่านี้ไปให้เขาเป็นการขอบคุณทีสิ”
เชร์ไปหาคอนริพร้อมกับอาหารจานเนื้อร้อน ๆ
คอนริกำลังอารมณ์ไม่ดี แต่เมื่อเขาเห็นชามที่ใส่อาหารประเภทเนื้อมีกลิ่นหอม อารมณ์ของเขาก็สดใสขึ้น
เขาคว้าชามเนื้ออย่างรวดเร็วและปกป้องมันอย่างระมัดระวังราวกับว่าเขากลัวว่าจะมีใครมาแย่งมันไป
เชร์ยิ้มให้เขาครึ่งปาก “ไอร่าบอกข้าว่าเจ้าช่วยนางไว้เมื่อตอนกลางวัน ขอบใจเจ้าสำหรับเรื่องนั้นด้วย”
คอนริตะคอก “นางคือคนที่ข้าช่วย เจ้าควรไปบอกให้นางมาขอบคุณข้าเป็นการส่วนตัว เจ้าเป็นใครถึงมาขอบคุณข้าแทนนาง”
เขาหันและจากไป
เชร์พูดข้างหลังเขา “เราจะออกเดินทางหลังฤดูหนาว อย่าได้มีความคิดอะไรเกี่ยวกับเธอ”
คอนริหยุดตามทางของเขาและพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตร “ข้าอยากจะทำอะไรก็จะทำ ไม่ใช่ธุระอะไรของเจ้า”
...
ไอร่าได้รับภารกิจที่ออกโดยระบบ
[คุณได้เริ่มภารกิจที่สองของซีรี่ย์ฤดูหนาว : โปรดรวบรวมอาหารให้เพียงพอก่อนที่ฤดูหนาวจะมาถึง]
ไอร่าไม่รู้ว่า ‘ให้เพียงพอ’ มีความหมายมากแค่ไหน ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงปล่อยให้เชร์ล่าสัตว์ให้มากที่สุดเท่านั้น
เขาจะใช้เวลาเกือบทั้งวันในการล่าสัตว์
ในอดีตเขามักจะใช้เวลาช่วงฤดูหนาวเพียงลำพัง ทักษะการเอาชีวิตรอดของเขาแข็งแกร่งมากและทักษะการล่าสัตว์ของเขาก็ดีมาก
ทุกครั้งเขาจะกลับมาพร้อมกับอาหารมากมาย ทำให้เซียร่าอิจฉา
“คู่ของเจ้าเก่งมาก เขาเพียงคนเดียวหาเหยื่อได้มากกว่าครอบครัวข้าเสียอีก”
เซียร่ามีคู่ครองชายทั้งหมดห้าคน เมื่อพิจารณาว่าพวกเขาสามารถเอาชนะเซียร่าได้อย่างไร พวกเขาก็ย่อมมีทักษะมากเป็นปกติอยู่แล้ว แต่พวกเขายังด้อยกว่าเชร์
ไอร่าอธิบายอย่างเขินอาย “เขากับข้าไม่ใช่คู่รักกัน..”
เซียร่ารู้สึกประหลาดใจ “แล้วเหตุใดเจ้าถึงยอมให้เขาร่วมถ้ำกับเจ้าเล่า ในเมื่อเขาไม่ใช่คู่รักของเจ้า แล้วเจ้านอนร่วมเตียงกับเขาทำไม”
ไอร่าไม่สามารถตอบได้
เธอสงสัยว่าเธอมีความสัมพันธ์แบบไหนกับเขา
พวกเขากินและนอนด้วยกัน และในบางครั้ง เชร์ก็ทำอะไรบางอย่างที่ใกล้ชิดกับเธอ แต่พวกเขาไม่เคยก้าวไปสู่ขั้นตอนสุดท้ายเลย
ไอร่าคิดอยู่นาน สุดท้ายเธอก็ทำได้เพียงตอบแบบแห้ง ๆ เท่านั้น
“เขาคือครอบครัวของข้า”
แต่เซียร่ากลับพูดว่า “คู่ก็คือครอบครัวเช่นกัน”
ไอร่าอยากจะบอกสิ่งนี้แตกต่าง แต่เธอไม่รู้ว่าอะไรคือความแตกต่าง
เซียร่ายิ้มอย่างซุกซนเมื่อเห็นเธอพูดตะกุกตะกัก “หากเจ้าไม่ต้องการเชร์เป็นคู่ของเจ้า เพียงแค่พูดออกมาเท่านั้น เขาเก่งเรื่องการล่าสัตว์มาก ข้าสามารถทำให้เขากลายเป็นคู่คนที่หกของข้าได้นะ”
ไอร่าตื่นตระหนกทันที “ไม่นะ ไม่ได้ เขาไม่สามารถเป็นคู่ของเจ้าได้”
“ทำไมเล่า เจ้าไม่ชอบเขาอยู่แล้วนี่ ยกให้ข้าจะเป็นไรไป”
ไอร่าโพล่งออกมา “ใครบอกว่าข้าไม่ชอบเขา”
“นั่นหมายความว่าเจ้าชอบเขาใช่ไหม” เซียร่ายิ้มแย้มบนไหล่ของเธอ
ราวกับนึกอะไรบางอย่างได้ ไอร่าหันไปเห็นเชร์ยืนอยู่ที่ทางเข้าประตู เขาจ้องมองผู้หญิงสองคนอย่างเงียบ ๆ
เขากลับมาทำไม
ไอร่านึกถึงสิ่งที่เธอเพิ่งพูดและรู้สึกเขินอายทันที เธอหวังว่าเธอจะหาหลุมซ่อนตัวได้
แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้สังเกตเห็นความเขินอายของเธอ ใบหน้าของเธอเป็นปกติเมื่อเขาเข้าไปในบ้าน
เขาดึงไอร่าเข้ามาในอ้อมแขนของเขาอย่างเป็นธรรมชาติ จากนั้นหยิบถุงหนังออกมาแล้วมอบให้เซียร่า “ขอบใจเจ้าที่มาดูแลไอร่าในช่วงนี้ ข้ารู้สึกขอบใจเจ้าจริง ๆ นี่คือผลไม้กรอบ ๆ ที่ข้าเก็บมาระหว่างล่าสัตว์ ข้าหวังว่าเจ้าจะชอบมัน”
เซียร่ารับกระเป๋านั้นอย่างสง่างาม “ด้วยความยินดี ข้าชอบไอร่า นางเป็นหญิงที่น่ารัก เจ้าโชคดีมาก”
ใบหน้าของไอร่าเปลี่ยนเป็นสีแดง
เซียร่ายิ้มและจากไป
เมื่อเธอจากไปแล้ว เหลือเพียงไอร่าและเชร์เท่านั้นที่อยู่ในถ้ำ
บรรยากาศเริ่มคลุมเครือทันที
ไอร่าถามอย่างไม่สบายใจ “ทำไมวันนี้เจ้าถึงกลับเร็วนัก”
“ข้าคิดถึงเจ้า เลยรีบกลับ” เขาอุ้มเธอขึ้นมาแล้วยิ้มให้เธอ “เป็นเรื่องดีที่ข้าย้อนกลับมาในเวลานี้ ไม่อย่างนั้นข้าคงไม่ได้ยินที่เจ้าพูด”
“เจ้าได้ยินอะไร” ไอร่าแกล้งโง่
เขาโน้มตัวเข้าไปใกล้ใบหน้าของเธอ “ก็ที่เจ้าบอกว่า เจ้าชอบข้าอย่างไรล่ะ”
พวกเขาอยู่ใกล้กันมากจนสามารถนับขนตาของกันและกันได้
หัวใจของไอร่ากำลังเต้นแรง เธอปิดหน้าแดงและร้อนผ่าวของเธอขณะโต้เถียงเบา ๆ “ข้าไม่เคยพูดเช่นนั้น”
“เจ้าโกหก ข้าได้ยินนะ”
“เจ้าคงฟังผิดไป”
“ไม่ผิด เจ้าบอกว่าเจ้าชอบข้า”
ไอร่ารู้สึกเขินอายมาก “ข้าไม่ได้...”
“เจ้าไม่ชอบข้าหรือ”
ไอร่าค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นและมองอย่างระมัดระวังไปที่เชร์ ซึ่งจ้องมองเธอด้วยสมาธิที่เข้มข้น
เขาถามเธอเรื่องนี้อย่างจริงจัง
ไอร่าไม่สามารถปฏิเสธได้
หลังจากหยุดไปนานเธอก็พูดอะไรบางอย่างเบา ๆ “ไม่ใช่ว่าข้าไม่ชอบเจ้า”
เชร์ยิ้ม และแววตาแห่งความรักก็ปรากฏในดวงตาสีฟ้าของเขา ดูราวกับจะทำให้เธอจมน้ำตาย “แล้วเจ้าชอบข้าหรือไม่”
ไอร่าหันศีรษะของเธอช้า ๆ “ข้ายังมีอะไรที่ต้องทำ เราค่อยคุยกันทีหลังเถอะ”
จากนั้นเธอก็หนีไปในขณะที่หน้าแดง
...
ไอร่าค่อย ๆ ทำความสะอาดเหยื่อที่เชร์นำกลับมา เธอทาน้ำผลไม้ของผลลูลงบนนั้นแล้วแขวนมันไว้บนยอดเขาให้แห้ง
เธอต้องเฝ้าสถานที่นี้ไว้เผื่อว่ามีใครมาขโมยอาหารของเธอ
เธอไม่ได้เกียจคร้านในช่วงเวลานี้เช่นกัน นอกจากเนื้อแล้ว เธอยังนำผักที่กินได้สองสามอย่างที่เชร์นำกลับมาด้วย
เชร์เป็นสัตว์กินเนื้อ เขาไม่ชอบผัก แต่ไอร่าต้องกินมัน
การกินแต่เนื้อและไม่กินผักจะทำให้สารอาหารในร่างกายไม่สมดุล เธอแบ่งผักเหล่านั้นออกเป็นสองชุด อันหนึ่งจะทำให้แห้ง ส่วนอีกอันจะถูกเก็บไว้ในห้องใต้ดิน เพื่อให้เก็บผักได้ง่ายขึ้น เธอได้ขอให้เชร์ขุดห้องใต้ดินในห้องครัวให้เธอโดยเฉพาะ
เมื่อเห็นว่ามีอาหารเก็บไว้ที่บ้านมากขึ้นเรื่อย ๆ ไอร่าก็รู้สึกพอใจเป็นพิเศษ
ในที่สุดระบบก็แจ้ง
[ขอแสดงความยินดีกับโฮลต์ คุณทำภารกิจชุดนี้สำเร็จแล้ว จะมีการมอบรางวัลให้เร็ว ๆ นี้ โปรดทำการตรวจสอบ]
ทันใดนั้น ถุงผ้าอนามัยใบใหม่ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าไอร่า
เธอตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเธอก็ดีใจมาก
นี่คือผ้าอนามัย
ไอร่าไม่ต้องกังวลเรื่องประจำเดือนของเธออีกต่อไป
ไอร่าเก็บผ้าอนามัยไว้อย่างมีความสุข
ระบบนี้ยอดเยี่ยมมาก รางวัลทุกครั้งมีประโยชน์มาก
อากาศเริ่มหนาวขึ้นเรื่อย ๆ และเชร์ก็ไม่ออกไปล่าสัตว์อีกต่อไป เขาอยู่บ้านกับไอร่า ขณะที่พวกเขารมควันเนื้อและทำผักดอง
เมื่อฤดูหนาวใกล้เข้ามา จู่ ๆ กลุ่มอสูรก็เข้าที่เผ่าหมาป่า
ทำให้ชีวิตอันสงบสุขแต่เดิมของพวกเขาพลิกผันกะทันหัน
