ตอนที่ 10 ส่งเงินกลับบ้าน

ตอนที่ 10 ส่งเงินกลับบ้าน

รูดร้าใช้เวลาที่เหลือของวันไปกับการเยี่ยมชมร้านค้าต่างๆ เพื่อทำความคุ้นเคยกับตลาดซื้อขายในตอนนี้ก่อนที่พวกผู้เล่นจะเริ่มทำให้ราคาสูงขึ้นเพราะความต้องการสินค้าที่มากขึ้น

ราคาของสมุนไพรและสินค้าต่างๆในโอเมก้านั้นไม่คงที่และเป็นไปตามระบบอุปสงค์และอุปทาน ราคาขึ้นลงตามความต้องการและจำนวนสินค้าในตลาด

รูดร้ารู้ว่าเมื่อผู้คนแห่กันเข้ามาในเมืองหลวง ราคาของสมุนไพรทั่วไปเหล่านี้จะเพิ่มขึ้นสามเท่าจากตอนนี้ เพราะเหตุนี้เขาจึงลงทุนประมาณ 10 เหรียญทองเพื่อซื้อสมุนไพรทั่วไปสองชนิดที่จำเป็นในการปรุงยารักษาสำหรับมือใหม่และสะสมมันเอาไว้

เขาต้องการมันสำหรับภารกิจ ‘ทูตของวิหารแห่งแสง’

เขาใช้เงินที่เหลือ 5 เหรียญทองในการซื้ออาวุธและชุดเกราะระดับทั่วไปจากร้านตีเหล็กซึ่งมีราคาประมาณ 5 เหรียญทองแดงต่อชิ้น

เหตุผลก็คือเมืองหลวงในปัจจุบัน  อาวุธทั่วไปจะถูกขายในราคาที่ถูกมาก เขาจำได้ว่าในชีวิตที่แล้วเขาจ่ายเงินไปประมาณ 30 ทองแดงสำหรับแค่ชุดเกราะหนึ่งชุด

นั่นคือกำไร 6 เท่าจากราคาต้นทุน!!!

เขาก็อยากจะรู้สึกมีความสุขหลังจากลงทุนเงินเพื่อธุรกิจไป แต่เมื่อหันกลับมามองดูเงินที่เหลือเพียง 4 เหรียญทองแดงแล้ว มันก็ทำให้เขารู้สึกหดหู่สุดๆ

เขาตั้งใจเงินที่เหลือนี้ไว้จ่ายเงินค่าโรงแรม ที่ตกต่อวันอยู่ที่ประมาณ 2 เหรียญทองแดง

“ฉันกลับมายากจนอีกแล้ว!” เขาถอนหายใจ

ต้องใช้เวลาอีกอย่างน้อย 2 วันถึงจะได้เงินคืนมาเพราะตอนนั้นจะเป็นเวลาที่ผู้เล่นทยอยเดินมางเข้าสู่เมืองหลวง

ผู้เล่นส่วนใหญ่ไม่รู้ว่า  ถ้าคุณเช่าโรงแรมไว้พักอาศัยหรืออาศัยอยู่ที่นี่ถาวรเลย

เมื่อตอนคุณล็อกเอ้าท์ออกไปแล้ว  ตัวละครก็จะยังได้รับ EXP อย่างต่อเนื่องอยู่ตามจุดที่คุณอยู่

โรงแรมที่รูดร้าเลือกก่อนที่จะล็อกเอ้าท์นั้นจะได้รับ EXP +10 ต่อชั่วโมง

ดังนั้นในทางเทคนิคแล้วคุณไม่จำเป็นต้องล็อกอินเข้ามาทุกวันแต่ตัวละครของคุณก็ยังเลเวลอัพได้

บ้าใช่มั้ยล่ะ?

ใช่ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมจึงจะมีการอัปเดตแก้เรื่องนี้ในอีก 1 เดือนต่อจากนี้

แต่ตอนนี้มันยังไม่ถูกแก้!

เมื่อรูดร้าล็อกเอ้าท์ออกมาแล้ว  เขาก็ไปทำกิจวัตรประจำวัน ,อาบน้ำและกินก็อาหาร

ในขณะที่เขาไถโทรศัพท์เลื่อนดูฟอรั่มอยู่ จู่ ๆ เขาก็หยุดกิน

ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ

เขาแทบไม่เชื่อสิ่งที่เขาเห็น

เขาหยิกตัวเองอย่างแรง

‘อะไรกัน?’

‘โอ้ย!! เจ็บ นี่มันไม่ใช่ความฝัน’

โพสต์ของเขาที่ลงขายข้อมูลไว้มียอดวิวถึง 27 ล้านวิว และมีคนปักหมุดถึง 5 ล้านคน

มีคนมากถึง 20 ล้านคนที่ดาวน์โหลดชุดข้อมูลฟรีไป

3 ล้านคนดาวน์โหลดชุดข้อมูลโซโล่ไป (5x3= 15 ล้านดอลลาร์)

100,000 คนซื้อชูดข้อมูลกิลด์  (0.1×100=10 ล้านดอลลาร์)

และมีคน 20,000 คนที่ซื้อชูดข้อมูลกิลด์ระดับสูง (0.02 × 2000 = 40 ล้านดอลลาร์)

รายได้รวมทั้งหมดจากโพสต์นี้รวมเป็นเงินมากถึง  65 ล้านดอลลาร์ !!!!!!!!!

เขารู้สึกเหมือนหัวใจแทบจะโดดออกมาจากอกอยู่แล้ว

‘นี่มันเชี่ยอะไรวะเนี่ย’

เงินมันหาง่ายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน??

เขาคิดว่าอาจจะต้องใช้เวลาอย่างน้อย 2 ปีจึงจะมีเงินถึง 50 ล้านดอลลาห์

เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้  แล้วก็นั่งลงกับพื้นและเริ่มกลิ้งไปมาอย่างบ้าคลั่ง

“ฉันทำได้แล้ว!!”

“ฉันทำมันได้แล้ว!!”

“ฉันจะช่วยแม่ให้หายจากอาการป่วย!!”

“ฉันใช้หนี้ของพ่อให้หมด!!”

“ฉันจะส่งแม็กซ์ไปเรียนที่ฮาร์วาร์ด!!”

เขาทั้งหัวเราะและร้องไห้ออกมาในเวลาเดียวกัน

อารมณ์ต่างๆเอ่อล้นอยู่ภายในใจของเขา

เขารีบเปิดบัญชีธนาคารเพื่อดูยอดคงเหลือโดยรวม

65 ล้าน กับอีก 300 ดอลลาร์

เขาปิดโทรศัพท์แล้วล้มตัวนอนลงกับพื้นและเริ่มหอบหายใจอย่างรุนแรง

เขาใช้เวลาประมาณ 10 นาทีเพื่อทำให้อัตราการเต้นของหัวใจกลับสู่สภาวะปกติ

จากนั้นเขาก็เริ่มทำในสิ่งที่เขาต้องทำ

เขาโอนเงิน 25 ล้านดอลลาร์เข้าบัญชีของพ่อและอีก 25 ล้านดอลลาร์เข้าบัญชีของแม่

เขาล็อคกุญแจอพาร์ทเม้นท์

จากนั้นก็คว้าจักรยานของเขาขึ้นมาและเริ่มปั่นกลับไปที่บ้านอย่างบ้าคลั่ง

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ที่บ้านราชบุตร

“ฉันอยากรู้จังว่ารูดร้าสบายดีไหม ฉันคิดถึงเขาจริงๆนะรู้ไหม?” แม่ของเขากล่าว

“เด็กนั่นก็แค่ไปปล่อยเวลาให้สูญเปล่าเท่านั้นแหละ อีก 2 เดือนเดี๋ยวเขาก็กลับบ้าน” พ่อของเขาพูด

“ศรัทธาในตัวลูกของคุณหน่อยสิคะ เขาอยากออกไปยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง เราต้องเชื่อมั่นในตัวเขานะ”

“เห้ออ ผมจะเชื่อมั่นในตัวเขาก็ต่อเมื่อเขาส่งเงินกลับมาที่บ้านเท่านั้นแหละ” พ่อของเขาพูดอย่างไม่ใส่ใจ

แม้ว่าตอนนี้เขาจะดูเย็นชาและปฏิบัติต่อรูดร้าเหมือนพวกไร้น้ำยา แต่เขาเป็นก็ยังเป็นคนที่นอนไม่หลับตลอดทั้งสัปดาห์ที่ผ่านมานับตั้งแต่ลูกชายของเขาย้ายออกไป

กริ๊ง!!

กริ่งประตูดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา

“รูดร้าเหรอ” แม่ของเขาพูดขึ้นด้วยความประหลาดใจ

เธอยิ้มร่าออกมาขณะโอบกอดเขา

เจ้าหนูแม็กซ์อาจจะยังอยู่ในโรงเรียน ตอนนี้เลยยังไม่เห็นเขา

“ทำไมลูกถึงมาที่นี่ล่ะ กลับบ้านเร็วกว่ากำหนดหรือว่าจะมาขอเงินเพิ่ม” พ่อของเขาพูดอย่างเย็นชา

รูดร้าเพียงยิ้มตอบและเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่น

เขากล่าวว่า "พ่อครับ แม่ครับ  ขอบคุณที่เชื่อมั้นในตัวผมและซัพพอร์ตผมมาโดยตลอดมา โดยเฉพาะพ่อ ผมรู้ว่าพ่อไม่เคยบอกแม่  แต่ผมรู้นะว่าเรามีหนี้บ้านอยู่ 300,000 ดอลลาห์"

ดวงตาของพ่อเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจ

ผู้เป็นแม่มองดูสามีของเธอด้วยความตกใจ

หนี้ 300,000?

" ขอบคุณที่ปกป้องครอบครัวของเรามาโดยตลอดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  แต่ผมรู้ว่าพ่อทำงานหนักแค่ไหนเพื่อคงรายได้ไว้ "

“ผมไม่เคยเป็นสำนึกบุญคุณและเอาแต่ทำตัวเหลวแหลกมาตลอดชีวิต  ผมเสียใจมาก”

“แล้วก็แม่ครับ ผมรู้นะว่าอาการหวัดของแม่ไม่ใช่แค่ไข้หวัดและเป็นโรคที่ต้องรักษาแต่แม่ไม่เคยบอกใครเลยเพราะมันต้องใช้เงินจำนวนมากและไม่อยากสร้างภาระให้กับครอบครัว”

"คุณป่วยงั้นเหรอ?" พ่อของเขาถามแม่ผู้ซึ่งหลุบตาต่ำลงด้วยความรู้สึกผิด

ทำไมไม่มีใครรู้ความลับของอีกคนเลยล่ะ

แต่เจ้าลูกชายคนนี้ดันรู้

“ผมขอโทษที่เป็นลูกที่ไม่ดีพอครับแม่  แม้ว่าแม่จะป่วยอยู่ก็ตาม”

“แต่ผมจะเปลี่ยนมันครับ พ่อ แม่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมจะแบกรับภาระของบ้านราชบุตรเอง”

เขายิ้มออกมา

“พ่อ...แม่ ช่วยเปิดยอดเงินในบัญชีธนาคารหน่อยได้ไหม”

พวกเขาทั้งสองมีคำถามอยาภายในใจเป็นล้านคำถาม  และทั้งคู่ก็อยากจะถามมันออกไปกับลูกชายของพวกเขาที่ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า  แต่พวกเขากลับถูกบังคับให้เปิดบัญชีธนาคารขึ้นมาก่อน

เมื่อพวกเขาเห็นยอดเงินรวมแล้ว

ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ

1...2...3...4...5...6... ศูนย์หกตัว!!!!

นี่มันคือเงินล้าน

25 ล้านดอลลาร์?

บัญชีละ 25 ล้านดอลลาร์?

"... นี่...คื...คือ...เงิน..ที่...ลูก....หามาเหรอ?"

เสียงพ่อของเขาเริ่มตะกุกตุกัก

เขาแค่พยักหน้าตอบและกอดพ่อของเขาอย่างแนบแน่

ในไม่ช้าเขาก็รู้สึกว่าไหล่ของเขาเริ่มเปียก

เปียกจากน้ำตาของพ่อ

ภาระอันหนักหน่วงดั่งภูเขาทั้งลูกถูกยกออกจากอกของเขาแล้ว

ลูกชายของเขาที่ทุกคนกว่าวว่าเขาคือขยะไร้ประโยชน์

ลูกชายของเขาที่เกียจคร้านและไม่มีความกระตือรือร้นอยู่เสมอ

ลูกชายของเขาผู้ที่มักจะถูกผู้คนเยาะเย้ยอยู่เสมอ และเมื่อเทียบกับลูกชายของพวกเขาที่เหล่านั้นส่งเงินให้ที่บ้านแค่ไม่กี่ร้อยดอลลาร์ทุกเดือน

ลูกชายคนเดียวกันนั้นเพิ่งส่งเช็คจากรายได้ครั้งแรกของเขากลับมาที่บ้าน

และเช็คนั้นมีมูลค่า 25 ล้านดอลลาร์

รอก่อนเถอะ!  ฉันจะบอกเรื่องนี้กับทุกคนที่ตอนนั้นมาบอกว่าลูกชายฉันคือไอ้ขี้แพ้!!

แม่ของเขาก็ได้สติจากอาการตกใจและเข้ามาโอบกอดพวกเขาทั้งสองคนไว้

นี่เป็นช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมสำหรับครอบครัว  ที่ความคับข้องใจและปัญหาในอดีตทั้งหมดจะถูกคลี่คลายลงไปอย่างช้าๆ

ทั้งครอบครัวใช้ช่วงเวลาดีๆ ทั้งวันที่เหลือไปกับรูดร้า คุยกันว่าเขาขายข้อมูลในเกมและทำเงินมากมายได้อย่างไร และเขาจะยังมีเงินมากขึ้นได้อย่างไรตอนที่เจ้าหนูแม็กซ์เรียนมหาวิทยาลัย

อาหารเย็นวันนั้นถือเป็นงานฉลองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิต

ขณะที่ครอบครัวมีความผูกพันกันมากขึ้นและเริ่มเปิดเผยความลับหรือภาระทั้งหมดที่พวกเขากำลังแบกรับอยู่ พวกเขาก็รู้สึกว่าน้ำหนักบนบ่ามันเบาลงมากหลังจากบอกทุกอย่างไป

เงินมักเป็นปัญหาสำหรับทุกครอบครัวชนชั้นกลางที่ทำงานอย่างหนักเพื่อให้มีชีวิตที่ดีขึ้น

การที่จ่ายหนี้ทั้งหมดและการที่มีเงินเพียงพอสำหรับการผ่าตัดคุณแม่

ทำให้รูดร้ารู้สึกว่าชีวิตของเขาสมบูรณแบบแล้ว

รอยยิ้มบนใบหน้าของพ่อแม่และน้องชายในวันนั้นทำให้หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสุข

ช่วงเวลานี้.....ครอบครัวนี้

ฉันขอสาบานว่าฉันจะไม่ยอมสูญเสียมันไปอีก!