ถ้ามีนักสู้ใช้วิธีการบางอย่างล่อวิญญาณเข้ามาโจมตีที่ซ่อนของนักสู้ชาวอินเดียจริงๆ ถ้างั้นคนผู้นั้นยังไงก็ย่อมไม่มีทางเมินไอเทมเกรดสีทองที่ตกอยู่บนพื้นอย่างแน่นอน!

หนังสือสกิลเกรดสีทอง อุปกรณ์และรูนทั้งหมดนี้ไม่ว่าจะสำหรับผู้ใดก็นับเป็นสมบัติทั้งสิ้น

นักสู้อ่อนแอบางคนบางทีอาจจะมีสกิลและอุปกรณ์เกรดสีทองแค่ชิ้นเดียวด้วยซ้ำ

ในความเป็นจริงแล้วคนที่แย่ยิ่งกว่านั้นและไม่มีเลยซักชิ้นเองก็มีอยู่เหมือนกัน

อย่างไรก็ตามบนพื้นตอนนี้กลับมีหนังสือสกิลและอุปกรณ์สวมใส่ตกเกลื่อนพื้นอยู่กว่า30ชนิด!

นอกจากนี้ยังมีไอเทมเกรดสีม่วงอีกกว่า60ชิ้น

ใครบ้างจะไม่ตาลุกวาว?

ใครบ้างจะไม่คว้าพวกมันไปหลังจากที่เห็น?

สปายข้างกายครุฑอดกลืนน้ำลายลงคอไม่ได้ พวกเขาแสร้งทำเป็นทรุดตัวลงเพื่อผูกเชือกรองเท้าหากแต่ความจริงแล้วกลับรีบเก็บไอเทมเกรดสีทองและยัดพวกมันเอาไว้ในอุปกรณ์เก็บของ

ครุฑเห็นทุกอย่างแต่ก็ไม่ได้เอ่ยอะไร

คนนั้นยิ่งโลภก็ยิ่งมีประโยชน์

ถ้าคนผู้นั้นไม่ปรารถนาในอำนาจ เงินตราและสตรีถ้าเช่นนั้นในความคิดของเขาคนผู้นั้นก็คือคนที่น่าสะพรึงอย่างแท้จริง

ครุฑอุทานออกมา “ในที่ซ่อนนี้มีคนทั้งหมด28คนแต่กลับมีเพียง26ศพ หายไปไหนอีก2คน?”

ถ้าถูกสังหารโดยวิญญาณจริงร่างกายย่อมไม่ถูกทำลาย พวกมันจะจากไปหลังจากดูดกลินพลังชีวิตจากร่างของนักสู้จนสิ้นแล้ว

สปายเร่งเอ่ยออกมา “บางทีพวกนั้นอาจจะหลบหนีไปรึเปล่าครับ? พวกนั้นอาจจะไปตายระหว่างทางก็ได้”

ครุฑใช้สกิล ‘ตรวจสอบ’ ในทันที

นี่คือสกิลเสริมที่ดรอปจากแดนลับขอบเขตที่6ในอินเดีย มันมีความสามารถคล้ายคลึงกับ ‘ตรวจจับ’ หากแต่เป็นสกิลเรียกใช้งานที่มีระยะตรวจจับกว้างกว่ามาก

หลังงจากตรวจสอบดูอย่างดีกว่าสามรอบ ครุฑก็พลันพบว่ารอบๆตัวเขานั้นมีหลุมลึกอยู่ ภายในหลุมลึกนั้นเต็มไปด้วยฝูงของอสูรปิศาจขอบเขตที่7

เขาหยิบไฟฉายออกมาและส่องลงไปด้านล่างก่อนจะพบกับปากอันน่าสะพรึงจำนวนมาก

สปายเดินเข้ามา “ท่านครุฑขอรับเจ้าพวกนี้คือแมลงกินเนื้อ พวกมันเป็นสิ่งมีชีวิตประจำถิ่นของบรรพตเสี้ยววิญญาณและขึ้นชื่อว่ากินได้ทุกอย่าง”

“นักสู้ชาวอินเดียในที่ซ่อนนี้จึงใช้พวกมันเป็นถังขยะและโยนทุกอย่างที่เป็นขยะลงไป”

“แม้ว่าพวกมันจะดูดุร้ายแต่ถ้าจัดการกับพวกมันแบบนี้ก็จะปลอดภัยมาก ตราบใดที่พวกเราไม่ลงไปในหลุมพวกมันก็จะไม่เป็นฝ่ายเปิดฉากโจมตี”

ครุฑชี้ไปที่เศษเสื้อผ้าที่ตกอยู่ข้างๆแมลงกินเนื้อ

“ตรงนั้นมีชิ้นส่วนเสื้อผ้าอยู่ นายคิดว่าเป็นของใคร?”

สปายผู้นี้มักจะมาส่งอาหารให้กับนักสู้ชาวอินเดียในที่ซ่อนแห่งนี้ในทุกๆหลายวัน เขาจึงคุ้นหน้าคุ้นตากับนักสู้ชาวอินเดียเหล่านี้มากกว่าครุฑเสียอีก

สปายมองตามและก็ดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “ผมจำได้แล้ว เป็นเขา เขาคนนี้นี่แหละที่บอกให้ผมนำแกงกระหรี่มาเพิ่มเป็นพิเศษ”

ครุฑเอ่ย “ถ้าที่ซ่อนถูกพวกวิญญาณโจมตีถ้างั้นทำไมถึงมีเศษเสื้อผ้าไปตกอยู่ในปากของแมลงกินเนื้อได้? เรื่องนี้มันมีอะไรบางอย่างน่าสงสัย ฉันยังคาดว่าเหตุการณ์ครั้งนี้เป็นฝีมือมนุษย์มากกว่า”

สปายยกมือขึ้นเกาหัว “ถ้างั้นพวกเราจะทำยังไงกันดีครับ?”

ครุฑลุกขึ้นยืนและเอ่ยเสียงเรียบ “รอ”

สปายเอ่ยถามด้วยความสับสน “รอ?”

ครุฑอธิบาย “ถ้าเป็นฝีมือมนุษย์จริงอีกฝ่ายก็ต้องโจมตีอีกครั้งแน่ ฉันจะให้นักสู้ในที่ซ่อนอื่นเตรียมตัวเอาไว้ พวกเราจะต้อง...จับมันให้ได้คาหนังคาเขา!”

สปายพยักหน้ารับอย่างเชื่อฟัง “ท่านครุฑฉลาดมากเลยขอรับ!”

ทันใดนั้นเองสปายผู้นี้ก็พลันนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้จึงรีบเอ่ยออกมา “ยังไงก็ตามครับท่าน เมื่อไม่นานมานี้มีนักสู้ขอบเขตที่8มายังโคโลนี่หมายเลข3 คุณเองก็น่าจะรู้จักเขา ตาแก่หัวดื้อนั่นน่ะ”

ครุฑเผยสีหน้าเยาะหยัน “หลี่เหว่ยกั๋ว? ฉันรู้เรื่องนี้ก่อนจะมาที่นี่อีก เจ้าหมอนั่นเสียขาไปข้างหนึ่งในเมืองบาดาลเนื่องจากแผนการของทุ่งราบมหาสวรรค์ หมอนั่นมาที่นี่ก็เพื่อพักฟื้นและคุ้มกันโคโลนี่หมายเลข3ไงล่ะ ไม่ต้องไปสนใจมันหรอก นักสู้ขอบเขตที่8เมื่อไม่มีขาแล้วฉันขอแค่สามกระบวนท่าก็ฆ่าได้แล้ว”

สปายพยักหน้ารับและโค้งคำนับให้อีกฝ่าย “หน่วยข่าวกรองของอินเดียเราทรงพลังมากจริงๆ!”

ครุฑมองมาที่เขาด้วยสายตาแปลกประหลาด “กองพลก่อสร้างเองก็ไม่ได้ปิดบังเรื่องนี้ ถ้าเรื่องนี้พวกเรายังไม่รู้ยังจะกล้าเรียกตัวเองว่าองค์กรขนาดใหญ่อีกรึ?”

สปาย “...”

หนนี้เหมือนว่าเขาจะเลียไม่สำเร็จ

“ยังมีอีกอย่างหนึ่งขอรับ ไม่นานมานี้มีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นกับบรรพตเสี้ยววิญญาณ ผู้นำของโคโลนี่หมายเลข3ต้องการซื้อโพชั่นเป็นจำนวนมาก ผมวางแผนว่าจะชักชวนนักทำโพชั่นหลายๆคนให้เข้าร่วมกับเราและทำให้ราคาของโพชั่นดีดสูงขึ้นไปอีก! ด้วยวิธีการนี้พวกเราก็จะสามารถชิงแก่นแท้มาจากกองพลก่อสร้างได้เป็นจำนวนมาก! สิ่งนี้จะช่วยให้อินเดียของพวกเราได้เปรียบ!”

“ติดอยู่ที่ว่า...” สปายยิ้มกระอักกระอ่วน “แก่นแท้ที่กระผมมีมันไม่พอที่จะชักชวนนักทำโพชั่นเหล่านั้น”

ครุฑพยักหน้าเล็กน้อยและแลกเปลี่ยนแก่นแท้ให้กับอีกฝ่าย500000แก่นแท้ “ความคิดนี้ไม่เลว ฉันจำเป็นคนจ่ายแก่นแท้ให้เองไปจัดการได้เลย”

สปายพยักหน้ารับซ้ำๆ

...

โคโลนี่หมายเลข3 พื้นที่โซนตลาด

พื้นที่โซนตลาดนั้นเต็มไปด้วยแผงลอยเล็กๆจำนวนมากที่เหล่านักสู้มาตั้งแผงขายของกัน

บ้างก็ขายอุปกรณ์สวมใส่ของตน บ้างก็ขายแร่ บ้างก็ขายโพชั่นและบ้างก็พูดคุยเรื่องการแลกเปลี่ยนแก่นแท้และแต้มค่าประสบการณ์

เสียงตะโกนโหวกเหวกดังขึ้นให้เห็นทุกหนทุกแห่ง

ทุกครั้งที่เขามาที่นี่หลินเซวียนจะรู้สึกราวกับว่ามาเดินตลาด เขาจะได้ยินเสียงของชายชราและสตรีต่อราคาอย่างสนุกสนาน

เขามายังจุดซื้อขายโพชั่น

จุดสำหรับซื้อขายโพชั่นและอุปกรณ์นั้นโดยรวมแล้วคล้ายๆกัน

พวกเขาจะตั้งแผงเอาไว้ด้านหน้าและด้านหลังแผงจะเป็นที่สำหรับทำโพชั่นและหลอมอุปกรณ์

ตามปกติแล้วเจ้าของแผงจะออกมาหลังจากมีคนตะโกนเรียกเท่านั้น

หลินเซวียนเดินไปรอบๆและพบว่ามีเจ้าของแผงขายโพชั่นอยู่ไม่มากันก ราวๆยี่สิบหรือมากกว่านิดหน่อยเห็นจะได้

โพชั่นที่ขายโดยนักทำโพชั่นทั้งยี่สิบกว่าๆคนเองก็ไม่ค่อยมีซ้ำกันเท่าไหร่ ทุกคนดูเหมือนจะขายโพชั่นที่แตกต่างกันออกไป

ในบรรดาร้านเหล่านี้มีเพียงร้านเดียวเท่านั้นที่ขายโพชั่นฟื้นฟูพลังชีวิต นักทำโพชั่นคนอื่นไม่สามารถสร้างโพชั่นฟื้นฟูพลังชีวิตได้

หลินเซวียนลองถามดูว่าทำไมถึงไม่ทำโพชั่นฟื้นฟูพลังชีวิตแต่นักทำโพชั่นเหล่านี้กลับส่ายหัว “ระดับของโพชั่นฟื้นฟูพลังชีวิตที่มู่หยางทำนั้นดีมากและความสามารถเองก็ดีเช่นกัน พวกเราเทียบกับเขาไม่ได้ดังนั้นอย่าขายจะดีกว่า”

ทุกคนตอบแบบเดียวกัน

หลินเซวียนรู้สึกประหลาดใจขึ้นมาเล็กน้อย

ใครคือมู่หยาง? เขาสามารถทำให้นักทำโพชั่นทุกคนส่ายหัวและยอมแพ้ได้เลยงั้นหรอ?

อย่าบอกนะว่าเป็นคนที่ได้รับอาชีพปรมาจารย์ยอดนักปรุงโพชั่น?

นักทำโพชั่นนั้นเป็นอาชีพเกรดสีฟ้า

ปรมาจารย์ยอดนักปรุงโพชั่นในทางกลับกันกลับเป็นถึงเกรดสีม่วง!

สกิลอาชีพของปรมาจารย์สุดยอดนักปรุงโพชั่นก็คือ : มีโอกาส25%ที่เกรดของโพชั่นทุกชนิดที่สร้างขึ้นมานั้นจะเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับ

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือถ้าใช้วัตถุดิบเกรดสีขาวเพื่อทำโพชั่น โพชั่นที่ทำได้อย่างมากก็จะเป็นเพียงโพชั่นเกรดสีขาว

หากแต่ปรมาจารย์สุดยอดนักปรุงโพชั่นนั้นมีโอกาส25%ที่จะได้โพชั่นเกรดสีเขียวจากวัตถุดิบเกรดสีขาว

อาชีพนี้ค่อนข้างน่าประทับใจ

ยังไงซะอีกฝ่ายก็สามารถใช้วัตถุดิบเกรดสีขาวสร้างโพชั่นเกรดสีเขียวได้เชียวนะ

ยิ่งไปกว่านั้นความสามารถของสกิลนี้ยังส่งผลต่อวัตถุดิบเกรดสูงกว่านี้ได้อีกด้วย

กล่าวอีกอย่างก็คือ มีโอกาสถึง25%ที่จะสร้างโพชั่นเกรดสีทองได้จากการใช้วัตถุดิบเกรดสีม่วง!

ในเวลานี้เองจู่ๆหลินเซวียนก็สังเกตเห็นชายวัยกลางคนลักษณะน่าสังเวชยืนอยู่ข้างๆแผงลอยแห่งหนึ่ง อีกฝ่ายนั้นก็กำลังเลือกโพชั่นอยู่เช่นกัน

หากแต่เขาเพียงถามเกี่ยวกับพวกมันเท่านั้นไม่ได้ซื้อแต่อย่างใด

นักทำโพชั่นจึงโมโหยิ่งนักและเกือบจะไล่เขาไปให้พ้นๆ

คนผู้นี้คือหมาป่าเงิน

“ทำอะไรอยู่?” เขาเดินเข้ามายิ้มให้

หมาป่าเงินชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะหัวเราะออกมา “นายเองก็มาด้วยหรอเนี่ย? มาที่นี่เพื่อซื้อโพชั่นรึไง? นายดูไม่เหมือนคนที่ขาดแคลนโพชั่นเลยนะ”

หลินเซวียนตอบ “ไม่หรอกผมมาที่นี่เพื่อตรวจสอบตลาดเฉยๆ”

หมาป่าเงินยกมือขึ้นเกาหัว “นายคิดจะยื่นมือเข้ามาแบ่งชิ้นเนื้อด้วยงั้นหรอ?”

“พวกเรามีสัมพันธ์ที่ดีดังนั้นฉันขอพูดตรงๆ เมื่อวานฉันพบว่าโพชั่นฟื้นฟูพลังชีวิตนั้นทำกำไรได้ดีมากแต่มาวันนี้ฉันได้รู้แล้วว่าแม้ราคาของโพชั่นฟื้นฟูพลังชีวิตจะสูงแต่...มันกลับถูกผูกขาดโดยคนเพียงคนเดียว”

หลินเซวียนเอ่ยอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว “มู่หยาง?”

หมาป่าเงินพยักหน้ารับอย่างอับจน “ถูกต้อง ฉันได้ยินมาว่าเจ้าหมอนี่เป็นปรมาจารย์สุดยอดนักปรุงโพชั่น! เขาเชี่ยวชาญด้านการทำโพชั่นฟื้นฟูพลังชีวิตและโพชั่นฟื้นฟูพลังชีวิตขวดใหญ่ ดังนั้นนักทำโพชั่นทุกคนในโคโลนี่หมายเลข3จึงยอมแพ้ในการปรุงโพชั่นชนิดนี้และเลิกแข่งกับมู่หยางไปโดยปริยาย”

“นอกจากนี้นักทำโพชั่นหลายคนยังมีความสัมพันธ์อันดีกับมู่หยางอีกด้วย พวกเขารวมหัวกันเพื่อขึ้นราคาโพชั่นชนิดอื่นด้วยเช่นกัน! พวกนั้นกระทั่งเนรเทศนักปรุงโพชั่นที่ไม่เข้าร่วมกับพวกตนเลยด้วยซ้ำ!”

ลู่หยวนยิ้มและถามขึ้น “คุณไม่อยากแข่งกับพวกเขาหรอ?”

หมาป่าเงินยกมือขึ้นเกาหัว “ไม่ต้องพูดถึงแข่งกับมู่หยางหรอก ต่อให้แข่งกับนักทำโพชั่นทั่วๆไปฉันก็สู้ไม่ได้”

สีหน้าของเขาดูหมดอาลัยตายอยากยิ่งนัก “คนพวกนี้เลือกเปลี่ยนอาชีพเป็นนักทำโพชั่นและไม่ได้สนใจจะอัพเกรดสกิลการต่อสู้เลยซักนิด ในทางกลับกันฉันเป็นจอมเวทย์ธาตุและมีเพียงทักษะปรุงยาขั้นพื้นฐานเอง จะไปสู้ได้ยังไง?”

หลินเซวียนหัวเราะและเอ่ยออกมา “แต่ผมอยากจะแข่งนะ”

หมาป่าเงินไม่รู้แล้วว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ฉันยอมรับนะว่านายปรุงโพชั่นแผลไฟไหม้กับโพชั่นต้านทานน้ำแข็งได้ดีมากแต่ในบรรพตเสี้ยววิญญาณมันไม่ได้มีวัตถุดิบสำหรับทำโพชั่นพวกนั้น ยิ่งไปกว่านั้นนายเองก็น่าจะรู้แล้วว่าอสูรที่นี่มีความสามารถในการต้านทานสายฟ้าต่ำไม่ใช่ไฟและหาได้ยากมากที่จะใช้เวทย์น้ำแข็ง”

“โพชั่นแผลไฟไหม้กับโพชั่นต้านทานน้ำแข็งนั้นไร้ประโยชน์ในบรรพตเสี้ยววิญญาณ ของที่ขายดีที่สุดคือโพชั่นแผลสายฟ้ากับโพชั่นต้านทานเวทย์มนตร์”

หมาป่าเงินวิเคราะห์สถานการณ์ของหลินเซวียนตรงๆ พร้อมกับกล่าวออกมาอย่างตรงไปตรงมา “โล่เอ๋ยฟังคำแนะนำของลุงเถอะ โพชั่นนั้นวุ่นวายนายไม่มีทางเข้าใจหรอก!”

สีหน้าของหลินเซวียนไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย

หมาป่าเงินไม่รู้แล้วว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

เมื่อเห็นสีหน้าของโล่วิญญาณเขาก็รู้แล้วว่าเขาเปลืองน้ำลายไปฟรีๆ

หมาป่าเงินกล่าวออกมาด้วยสีหน้าสิ้นหวัง “คนหนุ่มสาวทุกวันนี้หัวดื้อกันจริงๆ ฉันอยากจะเห็นเหมือนกันว่ามือใหม่อย่างนายจะแข่งกับพวกผู้เชี่ยวชาญได้ยังไง”

หลินเซวียนยิ้มอย่างลึกลับ “เดี๋ยวก็รู้”

หลังจากบอกลาหมาป่าเงินเขาก็กลับมายังที่พักของตน จากนั้นเขาก็เข้าไปในมิติส่วนตัวและเดินตรงมายังโต๊ะปรุงยาทั้งสามโต๊ะ

โต๊ะทำงานทั้งหมดในมิติส่วนตัวของเขานั้นถูกอัพเกรดจนเป็นเลเวล4เรียบร้อยแล้ว

หลังจากอัพเกรดโต๊ะทำงานขึ้นเป็นเลเวล4 ประสิทธิภาพการทำงานก็เพิ่มขึ้นถึง100% นอกจากนี้ยังมีโอกาสถึง10%ที่จะสร้างไอเทมเกรดสูงออกมาได้

เกรดสูงที่ว่านี้ก็คือเกรดสีฟ้าหรือสูงกว่า

ตอนนี้หลินเซวียนแค่ต้องเพิ่มโอกาส10%นี้ก็พอ

[การอัพเกรดโต๊ะทำงานจากเลเวล4ไปเลเวล5ใช้แก่นแท้10000แก่นแท้]

[เลเวล5ไปเลเวล6ใช้100000แก่นแท้]

[เลเวล6ไปเลเวล7ใช้1000000แก่นแท้]

หลินเซวียนมองดูข้อจำกัดและเดาะลิ้น

ตอนนี้เขามีแก่นแท้เก็บอยู่ไม่มากนัก ไม่คิดเลยว่าโต๊ะทำงานพวกนี้จะสวาปามแก่นแท้ของเขามากมายถึงขั้นนี้

อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นความสามารถของโต๊ะปรุงยาเลเวล5 เขาก็พลันเผยสีหน้าพึงพอใจออกมา

[โต๊ะทำงานเลเวล5 : ความเป็นไปได้ที่จะสร้างไอเทมเกรดสูงออกมาเพิ่มขึ้นเป็น20% และจำนวนของวัตถุดิบที่ใช้ลดลง20%]

“ถ้างั้นอัพเกรดโต๊ะปรุงยาเป็นเลเวล5ก่อนเลย ค่อยมาวุ่นวายกับโต๊ะหลอมอุปกรณ์ทีหลัง”

หลินเซวียนใช้30000แก่นแท้ไปกับมัน โต๊ะปรุงยาทั้งสามโต๊ะในมิติส่วนตัวของเขาพลันถูกยกระดับขึ้นไปอีกขั้น มีกระทั่งกลิ่นหอมของพืชพรรณลอยออกมาจากตัวโต๊ะเลยด้วยซ้ำ

5 1 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด