ตอนที่ 6 เลือดออก
ตอนที่ 6: เลือดออก
“มันมีไว้สำหรับสตรี” เชร์กล่าวเบา ๆ พร้อมกับยิ้มมุมปาก “เก็บไว้ให้ตัวเองเถอะ อย่าใช้มันเปลืองกับข้าเลย”
ไอร่าขมวดคิ้วเล็กน้อยและกล่าวด้วยความไม่พอใจ “คุณหมายถึงอะไร คุณคือครอบครัวของฉันนะ ในใจฉัน คุณเป็นคนที่สำคัญที่สุด ผลไม้กรุบกรอบแค่ไหนก็ไม่มีทางสำคัญกว่าคุณ”
เชร์ตัวแข็งไปทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น
เขามองเธอที่ยืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟ ใบหน้าของเธออ่อนโยนและเต็มไปด้วยความอบอุ่น กระแสน้ำอุ่นไหลเข้าหัวใจของเขาโดยไม่ทันรู้ตัว
ไอร่ารู้สึกเขินเล็กน้อยจากสายตาที่เชร์มองมา “ทำไมคุณถึงจ้องฉันแบบนั้นล่ะ”
เขาตอบเบา ๆ “ข้าไม่เคยเห็นสตรีที่อ่อนโยนขนาดนี้มาก่อน...”
แม้ว่าตัวเมียจะหายาก แต่พวกเธอมักจะมีลักษณะเหมือนกันในสายตาของเขา—นิสัยเสีย เอาแต่ใจ ไร้เหตุผล แต่ผู้หญิงตรงหน้าเขากลับแตกต่าง เธออ่อนโยนเกินไป
เชร์โน้มตัวลงมาจับเธอด้วยศีรษะขนาดใหญ่ของเขา เขากล่าวด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “ข้าช่างโชคดีเหลือเกินที่ได้พบเจ้า”
ไอร่ารู้สึกจั๊กจี้จากการสัมผัสนั้น เธอหัวเราะ “อย่าขยับสิคะ ฉันกำลังทำแผลให้คุณอยู่นะ”
เธอใช้มีดกระดูกตัดหนังสัตว์เป็นเส้น ๆ จากนั้นจึงพันมันรอบบาดแผลของเชร์อย่างระมัดระวัง “ยังเจ็บอยู่ไหมคะ”
เขาตอบเบา ๆ ขณะพยายามเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ “ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว”
ไอร่าถอนหายใจด้วยความโล่งใจ จากนั้นเธอก็หยิบเข็มและด้ายที่ซื้อมาจากตลาดออกมาและเริ่มทำรองเท้า เธอใช้เวลาอยู่สักพัก แต่ยังไม่ประสบความสำเร็จ นิ้วของเธอถูกเข็มแทงหลายครั้งจนเลือดเริ่มหยดลง
เชร์สังเกตเห็นและรู้สึกเจ็บปวดหัวใจเมื่อเห็นหยดเลือดบนมือเธอ
เขารีบกลับร่างเป็นมนุษย์ทันทีและแย่งเข็มกับด้ายไปจากมือเธอ “ให้ข้าทำเถอะ”
“แต่มือของคุณยังเจ็บอยู่นะคะ...” ไอร่าพยายามห้าม
“แผลเล็กน้อยแค่นี้ไม่เป็นอะไรหรอก” เขากล่าวอย่างมั่นใจ
เขารีบตัดหนังสัตว์และร้อยด้ายเข้ากับเข็มอย่างคล่องแคล่ว ไม่ช้าก็ทำรองเท้าบูตหนังคู่สวยเสร็จออกมา เขาเพิ่มความนุ่มให้สวมใส่สบาย โดยบุหนังสัตว์สองชั้นและติดแถบหนังสำหรับผูกเชือก รองเท้านั้นสามารถสวมใส่ได้แบบหลวม ๆ หรือรัดรูป ขึ้นอยู่กับความสะดวกของผู้สวมใส่
“ลองดูสิ” เชร์กล่าวพร้อมยื่นรองเท้าให้
ไอร่าสวมมันทันที จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นยืนและกระโดดไปมาด้วยความตื่นเต้น “สวยไหมคะ”
เขาพยักหน้าและตอบด้วยความพอใจ “ดูดีมาก แค่นี้เจ้าก็ไม่ต้องกังวลว่าเท้าจะถูกหนามตำอีกแล้ว”
ไอร่าหันมาถามเขาช้า ๆ “แล้วคุณล่ะคะ ไม่อยากทำรองเท้าให้ตัวเองบ้างเหรอ”
เชร์ส่ายหน้า “หนังของข้าหนา ข้าไม่ต้องกังวลว่าจะถูกบาด นอกจากนี้ ข้ามักต้องแปลงร่างเป็นอสูร ถ้าข้าใส่รองเท้า เวลากลายร่างคงไม่สะดวก”
ไอร่าจินตนาการถึงเสือตัวใหญ่ใส่รองเท้าบูตแล้วหัวเราะออกมา “จริงสิ ฉันลืมคิดเรื่องนั้นไปเลย”
หลังจากทำรองเท้าเสร็จ ไอร่ารู้สึกเหนื่อย เธอเอนตัวพิงท้องของเชร์ เชร์ห่มเธอด้วยหางของเขา ความอบอุ่นแผ่ซ่านทั่วร่างและช่วยกล่อมให้เธอหลับไปอย่างรวดเร็ว
...
ขณะที่ไอร่าค่อย ๆ หลับ เธอรู้สึกถึงบางอย่างที่เปียกชื้นอยู่ข้างใต้ตัวเธอ เธอลืมตาขึ้นและตรวจสอบ พบว่ามือของเธอเปื้อนเลือด
ให้ตายสิ! มันเป็นช่วงเวลานั้นของเดือน!
ไอร่ารู้สึกอับอายและสับสน เธอคิดในใจ ‘ฉันจะทำยังไงดี โลกนี้ไม่มีผ้าอนามัย... ฉันต้องใช้หนังสัตว์หรือใบไม้แทนงั้นเหรอ?’
เชร์ได้กลิ่นเลือดในอากาศ เขาลืมตาขึ้นทันทีและรีบตรวจสอบ เมื่อเห็นเลือดบนฝ่ามือของไอร่า สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที “เจ้าได้รับบาดเจ็บ!”
ไอร่าหน้าแดงอย่างรวดเร็ว เธอพยายามอธิบายตัวเอง “ฉัน-ฉันไม่ได้รับบาดเจ็บหรอกค่ะ”
เชร์แปลงร่างเป็นมนุษย์และอุ้มเธอขึ้น เขามองชุดของเธอที่เปื้อนเลือดจำนวนมากและเชื่อว่านางต้องได้รับบาดเจ็บสาหัส
“ไม่ต้องกลัว ข้าจะพาเจ้าไปหาหมอ ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าตาย”
ไอร่าตกใจและอับอายอย่างมาก เธอพยายามอธิบายเรื่องประจำเดือนของเธอ แต่เชร์ดูเหมือนจะไม่ฟังอะไรทั้งสิ้น
...
ฟากัส หมอหลวงเฒ่ากำลังทายาให้กับอสูรหนุ่มชื่อคอนริ ขณะกำลังพูดคุย คอนริก็ได้ยินเสียงฝีเท้าหนัก ๆ เขาหันมองไปยังเชร์ที่วิ่งเข้ามาพร้อมไอร่าในอ้อมแขน “ท่านหมอ ช่วยนางด้วย! นางบาดเจ็บ!”
