ตอนที่ 4 อันธพาล
ตอนที่ 4: อันธพาล
ไอร่าไม่มีรองเท้า เธอเดินด้วยเท้าเปล่า
เท้าสวย ๆ ของเธอเหยียบลงบนพื้น แม้จะมีหญ้าแต่ก็ยังรู้สึกเจ็บจี๊ดอยู่เล็กน้อย
เชร์แม้จะเป็นชายร่างใหญ่ แต่เขาเอาใจใส่อย่างมาก
เขาสังเกตเห็นท่าทีอึดอัดของไอร่าและพูดทันทีว่า “ข้าจะอุ้มเจ้า”
เชร์เป็นชายมีกล้ามเนื้อแข็งแรง เขายกไอร่าขึ้นด้วยมือข้างเดียวให้เธอนั่งบนไหล่ของเขาอย่างง่ายดาย
ไอร่าตกใจ เธอโอบแขนรอบคอของเขาทันทีด้วยความกลัวว่าจะล้ม
เชร์เป็นคนตัวสูงใหญ่ แม้แต่ในกลุ่มอสูรทั่วไปที่สูง 1.9 เมตร เชร์ก็ยังโดดเด่นที่สุด
นั่งบนไหล่ของเขาทำให้ไอร่ามองเห็นภาพตลาดได้อย่างชัดเจน เมื่อมองแวบเดียวเธอเห็นเกือบทั้งตลาด
เชร์จับเธอไว้อย่างมั่นคง “ข้าจะพาเจ้าไปหาหมอหลวงก่อน แล้วเราค่อยมาเดินตลาดภายหลัง”
ไอร่าไม่เต็มใจ “ฉันไม่ได้ป่วยจริง ๆ นะ…”
ทว่าเชร์ปฏิเสธที่จะเชื่อ เขายืนกรานที่จะพาเธอไปหาหมอหลวง
หมอหลวงในโลกนี้มีทักษะทางการแพทย์บางอย่าง แม้แต่เชร์ผู้รอบรู้ยังยอมรับความสามารถของพวกเขา สัตว์อสูรส่วนใหญ่มองว่าหมอหลวงเป็นผู้ที่ทรงพลัง ใช้สมุนไพรที่ไม่โดดเด่นเพื่อรักษาชีวิตสัตว์อสูรให้กลับมาแข็งแรงอีกครั้ง
หมอหลวงหมาป่าชื่อ ฟากัส เป็นชายชราที่มีผมสีเทาและหนวดเคราสีขาวยาว
เมื่อไอร่าเห็นเขาครั้งแรก เธอนึกถึงซานตาคลอสในตำนาน
เชร์วางไอร่าลง เขากำหมัดข้างหนึ่งทุบลงบนหน้าอกของตนแล้วโค้งคำนับเล็กน้อย “หมอหลวงฟากัส ได้โปรดตรวจอาการของสหายข้าด้วย ก่อนหน้านี้จู่ ๆ นางก็หมดสติไป”
ฟากัสที่กำลังงีบหลับค่อย ๆ ลืมตาขึ้น สายตาชาญฉลาดของเขามองไปยังหญิงสาวที่อยู่ข้างเชร์
หมอหลวงเฒ่าพูดช้า ๆ “เจ้าหนุ่ม เจ้าพบคู่ครองแล้วสินะ น่าเสียดายที่ในเผ่าหมาป่าของเรายังมีชายหนุ่มอีกมากที่ยังไม่มีคู่”
ฟากัสจ้องมองไอร่าและถามว่า “สาวน้อย เจ้ามีคู่ชายกี่คนแล้ว?”
ไอร่าสับสน “คะ?”
เชร์ดึงเธอมาข้างหลังเขาทันที ปิดกั้นการมองเห็นของหมอหลวงเฒ่าด้วยร่างกายใหญ่โตของเขา “หมอหลวงฟากัส นี่คือผู้หญิงของข้า โปรดอย่ามีความคิดใด ๆ กับนาง”
ฟากัสยิ้มเล็กน้อย “เชร์ เจ้าก็รู้ดี ผู้หญิงสามารถมีคู่ชายได้มากกว่าหนึ่ง แม้ว่าเจ้าจะเป็นคู่ครองของนาง แต่นางยังเลือกผู้ชายตัวอื่นได้อีก”
เชร์ขมวดคิ้วและเงียบไป แต่เจตนาฆ่าในตัวเขากลับเพิ่มขึ้น
ฟากัสดูเหมือนจะรับรู้ได้ เขาจึงเปลี่ยนเรื่อง “มาสาวน้อย มาดูหน่อยสิว่าเจ้าป่วยเป็นอะไร”
ไอร่าตอบคำถามฟากัสตามความเป็นจริงทุกข้อ
ฟากัสตรวจสอบแล้วพูดว่า “สาวน้อย เจ้าไม่ได้ป่วย เพียงแต่เจ้าอ่อนแอและต้องการการดูแลเท่านั้น”
ไอร่ารู้สึกโล่งใจที่ได้ยินเช่นนั้น
ฟากัสหยิบถุงหนังสัตว์ขึ้นมา “นี่คือผลไม้กรุบกรอบสำหรับเจ้า รับไปสิ”
ไอร่าพยายามปฏิเสธ แต่ฟากัสยัดถุงนั้นใส่มือของเธออย่างไม่สนใจ “อยู่เผ่าหมาป่าสักสองสามวันสิ เจ้าน่าจะสนุก”
ไอร่าไม่คุ้นเคยกับสถานที่นี้ เธอจึงตอบว่า “แล้วแต่เชร์ค่ะ”
เชร์ทำหน้าบึ้ง แต่พูดกับเธอเบา ๆ ว่า “ถ้าเจ้าต้องการดูรอบ ๆ ก็อยู่อีกสักสองสามวัน แต่หากเจ้าไม่ต้องการ เราจะกลับทันที”
ไอร่าคิดสักครู่ “ฉันอยากจะซื้อของเพิ่มเติม”
เชร์พยักหน้า “ได้ เอาตามที่เจ้าพูดก็แล้วกัน”
ฟากัสยิ้มกว้าง “อยู่ในเผ่าสักคืนเถอะ ข้าจะให้คนจัดห้องให้เจ้า”
เชร์เริ่มระแวงและตอบเสียงเย็นชา “ไม่จำเป็น ข้าจัดการเองได้”
เขาอุ้มไอร่าขึ้นและออกจากบ้านหินของหมอหลวง
