ตอนที่ 3 ข้าจะดูแลเจ้าตลอดไป
ตอนที่ 3 ข้าจะดูแลเจ้าตลอดไป
ในโลกแห่งความจริง สัตว์อสูรส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นไฟมาก่อน พวกมันมีสัญชาตญาณที่กลัวไฟ แม้ว่าหลังจากพัฒนาเป็นอสูร พวกมันก็ยังคงหลีกเลี่ยงมัน เชร์ เป็นหนึ่งในไม่กี่อสูรที่เคยเห็นไฟ เขารู้ซึ้งถึงพลังการทำลายล้างของมัน
เชร์มองเข้าไปในดวงตาของไอร่า หญิงสาวตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา “เราต้องใช้ไฟจริง ๆ หรือ”
ไอร่าพยักหน้าเบา ๆ “ใช่”
เชร์อุ้มเธอขึ้นมาอย่างง่ายดาย “ข้าจะพาเจ้าไปหาเชื้อเพลิง”
ไอร่ามีคำถาม “เราไม่สามารถจุดไฟด้วยการหมุนไม้เองหรือ”
“หมุนไม้?” เขาทวนคำด้วยความสงสัย
ไอร่าหาไม้สองอันขึ้นมาและเริ่มหมุนอย่างตั้งใจ แต่ถึงแม้เธอจะพยายามเต็มที่ ฝ่ามือก็เริ่มปวดขึ้นมา แต่ไฟก็ไม่เกิดขึ้น เธอถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า
“พวกเขาโกหกในรายการทีวีจริง ๆ สินะ” เธอบ่นเบา ๆ
เชร์ที่ทนดูเธอไม่ไหวอีกต่อไป เขายกมือขึ้นเลียฝ่ามือของเธอเพื่อบรรเทาอาการเจ็บ ความรู้สึกเย็นจากลิ้นของเขาทำให้ไอร่าตัวแข็ง “พอแล้ว ข้าจะพาเจ้าไปหาเชื้อไฟเอง”
ไอร่าหน้าแดงด้วยความเขินอาย เธอดึงมือกลับมาและถามเบี่ยงประเด็น “คุณไม่ไปเผ่าหมาป่าก่อนเหรอ”
“ข้าจะไปเผ่าหมาป่า และข้าจะพาเจ้าไปหาเชื้อไฟหลังจากที่หมอหลวงตรวจดูอาการเจ้าแล้ว” เชร์พูดด้วยเสียงหนักแน่น
“ฉันไม่ได้ป่วย” ไอร่าตอบกลับอย่างรีบร้อน “ไม่จำเป็นต้องหาหมอหลวง”
เชร์มองเธออย่างจริงจัง “ถ้าเจ้าไม่ป่วย ทำไมถึงหมดสติไปก่อนหน้านี้?”
ไอร่าไม่สามารถตอบได้ เพราะเธอรู้ว่าการหมดสตินั้นเกิดจากเขาเอง แต่เธอไม่กล้าพูดออกมา
เชร์ดึงเธอมากอดอย่างนุ่มนวล “ไม่ต้องกลัว ไม่ว่าจะป่วยหรือไม่ ข้าก็จะดูแลเจ้าตลอดไป”
คำพูดของเขาทำให้หัวใจของไอร่าหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง เธอเติบโตขึ้นมาโดยไม่มีพ่อแม่ การขาดความรักทำให้เธอเป็นคนอ่อนไหวและขาดความมั่นใจ การได้ยินคำว่า “ข้าจะดูแลเจ้าตลอดไป” ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
แม้เธออยากจะผลักเขาออกไป แต่สุดท้ายเธอก็ปล่อยให้เขากอดต่อ แขนของเธอค่อย ๆ ลดลงมาอยู่ข้างตัว ยอมให้เขาปกป้องเธอ
หลังจากกินอาหารจนอิ่ม เชร์กลับกลายร่างเป็นเสือขาวตัวใหญ่ อุ้มไอร่าไว้ในอ้อมแขนและออกเดินทางด้วยกัน
ระหว่างทางพวกเขาพบกับสัตว์ป่า แต่เชร์ที่เพิ่งกินอิ่มมาไม่สนใจพวกมัน เขาเดินผ่านไปอย่างไม่แยแส แต่ไอร่าได้ยินเสียงเตือนจากระบบในหัวของเธอว่า “ภารกิจการล่าสัตว์ยังไม่เสร็จสมบูรณ์”
เธอจึงพูดขึ้นมา “ฉันอยากได้หนังสัตว์เพิ่มอีกสักสองผืน ได้ไหมคะ?”
เชร์ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงต้องการ แต่เขาก็พยักหน้าตอบตกลง จากนั้นเขาล่าสัตว์เพิ่มอีกห้าตัวและลอกหนังให้เธออย่างระมัดระวัง
การเห็นเชร์ตั้งใจทำเพื่อตัวเองเช่นนี้ทำให้ไอร่าอดรู้สึกซาบซึ้งไม่ได้ เธอเอื้อมมือไปเช็ดเลือดบนใบหน้าของเขา “ขอบคุณนะคะ”
เชร์ยิ้ม “เจ้าเป็นสตรีของข้า ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อเจ้า เจ้าไม่ต้องขอบคุณข้าหรอก”
ไอร่ารู้สึกอบอุ่นในใจ แต่กลิ่นเลือดบนร่างของเขาก็ทำให้เธอต้องพูดเตือน “ไปล้างตัวก่อนเถอะ”
เชร์พยักหน้า เขาหาใบไม้มาทำความสะอาดตัวเองเท่าที่จะทำได้
ขณะที่เชร์ล้างตัว ไอร่าหันไปพูดคุยกับระบบในหัวของเธอ “ภารกิจการรวบรวมหนังสัตว์เสร็จสมบูรณ์แล้ว” เสียงของระบบตอบกลับมาอย่างเป็นทางการ “ขอแสดงความยินดี! โฮสต์สามารถรับถุงของขวัญสำหรับมือใหม่ได้”
ถุงของขวัญปรากฏขึ้นในมือของไอร่า ภายในนั้นมีอุปกรณ์สำหรับจุดไฟและสารานุกรมพืชและสัตว์โบราณเล่มหนึ่ง
‘ของรางวัลนี้มีประโยชน์มาก’ เธอยิ้มพอใจขณะที่เก็บหนังสือและอุปกรณ์จุดไฟลงถุงผ้าอย่างระมัดระวัง
เมื่อเชร์ทำความสะอาดตัวเสร็จและกลับมา เขาเห็นถุงผ้าใบเล็กที่อยู่กับไอร่า แต่เขาไม่ได้ถามว่ามาจากไหน เพียงแค่ยิ้มเล็ก ๆ เพราะรู้ว่าสาวน้อยของเขามีความลับแล้ว
เชร์กลายร่างเป็นเสืออีกครั้ง และพวกเขาก็ออกเดินทางมุ่งหน้าไปยังเผ่าหมาป่า
...
เผ่าหมาป่าเป็นฝูงสัตว์ที่ใหญ่ที่สุดในพื้นที่ พวกมันไม่เพียงแต่มีจำนวนมาก แต่ยังล่าเป็นทีมได้อย่างแข็งแกร่ง เผ่าของพวกมันตั้งอยู่บนภูเขาหิน ซึ่งเป็นที่รู้กันว่าภูมิประเทศนั้นซับซ้อนและอันตราย
ในวันนี้มีตลาดที่เผ่าหมาป่าจัดขึ้น ทุก ๆ 10 วัน จะมีสัตว์อสูรมากมายมารวมตัวกันเพื่อนำสิ่งของมาแลกเปลี่ยนกัน
เมื่อมาถึงตีนเขา เชร์แปลงร่างกลับเป็นมนุษย์และช่วยไอร่าจัดเสื้อผ้าจากหนังสัตว์เพื่อปกปิดตัวตนของเธอให้มากที่สุด
“อยู่ใกล้ ๆ ข้าเข้าไว้” เขาเตือนเธอ “ที่นี่มีสัตว์อสูรหลายตัว หากพวกมันรู้ว่าเจ้าเป็นสตรี อาจมีบางตัวพยายามแย่งตัวเจ้าไปขาย”
ไอร่ากะพริบตาด้วยความสงสัย “พวกเขาเป็นผู้ค้ามนุษย์เหรอคะ?”
เชร์ตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ใช่ พวกมันเป็นคนเลว เจ้าต้องระวังตัวให้ดี”
“ค่ะ ฉันจะจำไว้”
