ตอนที่ 1437 สองสิ่ง (ฟรี)

ตอนที่ 1437 สองสิ่ง

หลังจากหยุดชั่วคราว

คำพูดของซิงเฉินฟังดูน่าขบขันเล็กน้อย

“พูดตามตรง หากค่ายกลนี้มีสมบัติสูงสุดเป็นแก่นกลาง บางทีแม้แต่อมตะระดับเก้าก็ไม่สามารถทำลายมันได้”

"พูดได้ดี"

ฉินซู่เจียนยิ้ม

ไม่นานหลังจากนั้น

เขาก้าวไปข้างหน้าโดยปฏิบัติต่อเผ่าใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าเขาราวกับว่าไม่มีอะไรเลย เขาเข้าไปได้อย่างง่ายดาย

ค่ายกลที่สามารถสกัดกั้นอมตะสามระดับบนได้ไม่ได้หมายความว่ามันสามารถสกัดกั้นผู้ข้ามกฏได้

ในความเป็นจริง.

ด้วยความแข็งแกร่งของผู้ข้ามกฏไม่ใช่สิ่งที่ค่ายกลธรรมดาสามารถสกัดกั้นได้เลย

เว้นเสียแต่ว่า

มีเพียงคนที่สามารถสร้างค่ายกลที่ทรงพลังอย่างยิ่งเช่นเดียวกับค่ายกลซูโจวเทียน และใช้สมบัติที่ทรงพลังเป็นแกนกลาง ค่ายกลนั้นอาจเป็นภัยคุกคามต่อผู้ข้ามกฏได้

…

ภายในเผ่าเสือดำ

นับตั้งแต่มีการประกาศผนึกตัวเองเป็นเวลาสามพันปี สมาชิกเผ่าเสือดำเกือบทั้งหมดที่เดินทางออกไปข้างนอกก็กลับมาที่เผ่าอีกครั้ง มีจำนวนน้อยมากเท่านั้นที่ไม่กลับมา

ในเทือกเขา.

เสือดำจำนวนมากอาศัยอยู่ที่นี่

ผู้เชี่ยวชาญบางคนสูด และหายใจออกพลังชี่จิตวัญญาณ ส่วนหนึ่งของพลังที่เอ่อล้นออกมาถูกเสือดำตัวอื่นที่อ่อนแอกว่าดูดซับไว้เพื่อหล่อเลี้ยงตัวเอง

บนท้องฟ้าเหนือยอดเขา

เสือดำตัวหนึ่งนอนอยู่บนนั้น หายใจเข้าออกเหมือนปลาวาฬกลืนทะเล พลังชี่จิตวิญญาณจำนวนมหาศาลพวยพุ่งเข้ามาจากทุกทิศทุกทาง พัวพันรอบร่างนี้อย่างแน่นหนา

แล้ว.

แม่น้ำแห่งกฎหลั่งไหลออกมา ออร่าเต๋านับไม่ถ้วนสั่นไหว ทำให้จิตใจของคนๆ หนึ่งจมอยู่ในนั้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้

ในทันที.

ชายชุดคลุมเขียวปรากฏตัวขึ้นบนยอดเขา ณ จุดหนึ่ง

เสือดำที่กำลังฝึกฝน สัมผัสได้ถึงบางสิ่ง และหยุดหายใจ พลังชี่จิตวิญญาณที่ห่อหุ้มอยู่รอบตัวควบคุมไม่ได้ในทันที ทำให้เกิดการระเบิดที่รุนแรง

บูม!

พลังที่ระเบิดเหมือนกระแสน้ำ

แต่เมื่อมาถึงชายชุดคลุมเขียว พลังที่รุนแรงนั้นก็เหมือนกับสายลมที่พัดเบาๆ โดยไม่ทำให้เกิดความผันผวนมากนัก

“เทียนตี้ เอ่อผู้อาวุโส!”

จักรพรรดิเสือดำมองดูคนตรงหน้าอย่างตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง

คนๆ นี้..

เขาจะจำอีกฝ่ายไม่ได้ๆ อย่างไร?

แม้จะผ่านไปหลายหมื่นปี ความทรงจำในตอนนั้นก็ยังไม่ถูกปิดผนึก

ทันทีที่เขาเห็นฉินซู่เจียน จักรพรรดิเสือดำก็จำอีกฝ่ายได้

ทันที

จักรพรรดิเสือดำคำนับโดยไม่มีความสง่างามอย่างที่จักรพรรดิควรมีแม้แต่น้อย

ราวกับว่าเขาได้ย้อนกลับไปในสมัยที่เขายังเป็นเสือดำตัวเล็กๆ ในขอบเขตศักดิ์สิทธิ์

ในเวลานั้น ฉินซู่เจียนเป็นผู้เชี่ยวชาญสูงสุดในสายตาของเขา

แม้แต่ตอนนี้.

มันก็ยังคงเหมือนเดิม

แม้ว่าเขาจะทะลวงผ่านเป็นอมตะสามระดับบนได้ แต่เมื่อเขามองไปที่ฉินซู่เจียน อีกฝ่ายก็เหมือนกับคนธรรมดา ไม่มีความผันผวนของออร่าแม้แต่น้อย

อย่างไรก็ตาม.

คนที่ทรงพลังเช่นนั้นจะเป็นคนธรรมดาได้อย่างไร?

สถานการณ์ดังกล่าวอาจหมายความว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าตัวเขามากเท่านั้น

“ไม่ต้องมากพิธี!”

ฉินซู่เจียนกล่าวอย่างเฉยเมย

“ขอบคุณผู้อาวุโส!”

จักรพรรดิเสือดำยืดตัวขึ้น และมองไปที่ฉินซู่เจียน ด้วยท่าทางที่ระมัดระวัง

“ข้าขอถามได้ไหมว่าท่านต้องการให้ข้าทำสิ่งใด”

"เจ้าฉลาดจริงๆ"

ฉินซู่เจียนส่ายหัวและหัวเราะ จากนั้นเขาก็หยิบธนู และลูกธนูที่เขาสร้างเมื่อนานมาแล้วออกมา

“ข้าหวังว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์นี้จะถูกบูชาได้โดยเผ่าเสือดำทั้งกลางวันและกลางคืน หากเสือดำตกอยู่ในอันตรายจากการถูกทำลายล้าง ธนูนี้จะปกป้องเผ่าเสือดำของเจ้าสามครั้ง”

“นอกจากนี้ข้าได้ซ่อนมรดกไว้ในธนูนี้ หากใครต้องชะตากับมันก็จะได้รับมรดกนั้น เมื่อนั้น มันจะไม่มีปัญหาสำหรับคนผู้นั้นที่จะก้าวไปเป็นอมตะในอนาคต”

ถ้อยคำเดียวกัน.

ความแตกต่างก็คือ คันธนูและลูกธนูนี้ไม่ได้ทำจากหิน

ปกป้องเผ่าเสือดำสามครั้ง!

จักรพรรดิเสือดำมองดูคันธนู และลูกธนูด้วยสายตาที่เร่าร้อน

โดยไม่มีข้อกังขา.

คำสัญญานี้ทำให้เขาใจสั่นอย่างแท้จริง

หากเป็นคนธรรมดาที่พูด จักรพรรดิเสือดำก็จะเยาะเย้ย และไม่เชื่อเลย แต่เนื่องจากมันมาจาก ฉินซู่เจียน เขาจึงไม่สงสัยเลย

ไม่จำเป็นต้องสงสัย

เพราะอีกฝ่ายคือผู้มอบโอกาสให้เขา

เหตุผลที่เขาสามารถได้นั้น ปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นโอกาสที่อีกฝ่ายมอบให้

“ผู้อาวุโส ข้าจะทำตามที่ท่านสั่งอย่างแน่นอน!”

"ดี!"

ฉินซู่เจียน พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

เขาพอใจกับทัศนคติของจักรพรรดิเสือดำมาก

ยิ่งไปกว่านั้น จากการเปลี่ยนแปลงสภาพจิตใจของอีกฝ่าย เขาสัมผัสได้ว่าทุกคำพูดที่อีกฝ่ายพูดนั้นถือว่าจริงใจ

แล้ว

ฉินซู่เจียนกล่าวอีกครั้งว่า "เผ่าเสือดำใหญ่เกินไป เป็นไปไม่ได้ที่เสือดำทุกตัวจะบูชาคันธนู และลูกธนูนี้ ดังนั้นเจ้าจึงสามารถหาวัสดุที่ดีเยี่ยมมาสร้างเป็นรูปปั้นมันเพื่อให้บูชาได้”

“เมื่อถึงเวลารูปปั้นหินจะถูกวางไว้ทุกที่เพื่อให้เสือดำตัวอื่นได้บูชา”

“ข้าเข้าใจ!”

“ที่ข้ามาหาเจ้าในคราวนี้มีสองสิ่ง สิ่งแรกคือ ธนูและลูกธนูนี้ และอีกสิ่งสำหรับเจ้า”

"สำหรับข้า?"

จักรพรรดิเสือดำตกตะลึง คำพูดของฉินซู่เจียนทำให้เขาไม่ทันระวัง แต่เขาก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างรวดเร็ว

อย่างชัดเจน.

นี่อาจมาพร้อมกับโอกาสอันดี

ดังนั้น.

หลังจากที่ฉินซู่เจียนพูดจบ เขาก็โค้งคำนับอีกครั้ง

“ผู้อาวโสโปรดกล่าว!”

“แต่เดิมไม่ค่อยมีคนรู้เรื่องนี้ แต่เมื่อหายนะมาถึงพวกเขาจะรู้โดยธรรมชาติ อย่างไรก็ตาม เมื่อถึงเวลานั้นอัตราความสำเร็จในการก้าวข้ามหายนะจะลดลงเป็นอย่างมาก เนื่องจากเจ้าได้แบกข้ามาระยะเวลาหนึ่ง ข้าจึงมาบอกเจ้าเอาไว้”

ฉินซู่เจียนไพล่มือไว้ด้านหลัง ดูเหมือนผู้เชี่ยวชาญที่ยากจะเทียบเคียง

จักรพรรดิเสือดำไม่สนใจท่าทางของอีกฝ่าย ความสนใจทั้งหมดของเขามุ่งความสนใจไปที่คำพูดของอีกฝ่ายแทน

หายนะกำลังมาเยือน?

เมื่อฉินซู่เจียนพูดจบ จักรพรรดิเสือดำก็ถามทันที

“ผู้อาวุโส ท่านกำลังพูดถึงหายนะครั้งใหญ่ของโลกหรือเปล่า?”

ในความเห็นของเขา

มีเพียงหายนะเดียวที่กำลังจะมาถึง และนั่นคือหายนะครั้งใหญ่ของโลก

เมื่อได้ยินสิ่งนี้

ฉินซู่เจียนส่ายหัว

“หายนะครั้งใหญ่คือความหายนะของทุกเผ่า มันไม่เกี่ยวอะไรกับสิ่งที่ข้ากำลังพูดถึง สิ่งที่ข้ากำลังพูดถึงคือทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ มันเป็นหายนะที่อมตะทุกคนต้องเผชิญ!”

…

ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์!

จักรพรรดิเสือดำตกตะลึงทันที เขาไม่ได้สังเกตเห็นด้วยซ้ำเมื่อ ฉินซู่เจียนจากไป

จนถึงตอนนี้.

เขาไม่รู้สึกถึงขีดจำกัดอายุขัยของตัวเองด้วยซ้ำ

เกี่ยวกับเรื่องนี้.

จักรพรรดิเสือดำคิดเพียงว่าอายุขัยของอมตะนั้นยาวนาน

อย่างไรก็ตาม.

จนกระทั่งฉินซู่เจียนพูดเกี่ยวกับทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ เขาก็เข้าใจในทันใด

ปรากฎว่าไม่ใช่ว่าอายุขัยของอมตะนั้นไม่มีที่สิ้นสุด แต่ทุกๆ 129,600 ปี จะมีทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ปรากฏขึ้น

หลังจากก้าวข้ามไปแล้ว.

เขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีก 129,600 ปี

หากเขาก้าวข้ามไปไม่ได้ เขาจะต้องตาย

นอกจากนี้.

เมื่อถึงเวลานั้น มันก็จะเกิดขึ้นอย่างเงียบๆ โดยไม่ยอมให้เป้าหมายสังเกตเห็นเลย

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาไม่รู้สึกถึงมันต้นจนจบ มันคือหายนะที่ไร้ร่องรอย

“ทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์!”

“เรื่องนี้สำคัญมาก จะต้องหาทางรับมือ!”

ดวงตาของจักรพรรดิเสือดำกะพริบ

เขาไม่เคยประสบหายนะนี้มาก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่เข้าใจว่ามันทรงพลังแค่ไหน

อย่างไรก็ตาม จากคำพูดของฉินซู่เจียน เขาสามารถเดาได้หนึ่งหรือสองอย่าง

เดิมที.

จักรพรรดิเสือดำวางแผนที่จะผนึกเผ่าเสือดำเป็นเวลาสามพันปีเพื่อซื้อเวลาไว้ให้กับตัวเอง แต่บัดนี้ดูเหมือนว่าสามพันปียังไม่เพียงพอ

ในขณะนี้เขามีความคิดอยู่แล้ว

แทนที่จะแยกตัวออกไปเป็นเวลาสามพันปี เป็นการดีกว่าที่จะแยกตัวออกไปจนกว่าเขาจะก้าวข้ามทัณฑ์สายฟ้าสวรรค์ได้สำเร็จ

— —

หลังจากที่ออกจากเผ่าเสือดำแล้ว ฉินซู่เจียนก็ไปเผ่าอื่นต่อ

โลกภายในนั้นกว้างใหญ่ และไร้ขอบเขต

พูดอย่างเคร่งครัด มันกว้างใหญ่ยิ่งกว่าโลกไร้ขอบเขตมาก

นอกจากนี้

เนื่องจากความจริงที่ว่าโลกเพิ่งถือกำเนิดขึ้น จำนวนเผ่าต่างๆ ที่มีอยู่จึงไม่มีใครเทียบได้กับจำนวนเผ่าต่างๆ โลก

ในโลกขณะนี้

เมื่อนั้นมันมีนับหมื่นเผ่าอย่างแท้จริง

แม้ว่าร้อยเผ่าจะถูกกำจัดไป แต่ก็ไม่ได้ส่งผลมากนัก

ณ ตอนนี้.

ฉินซู่เจียนหยุดฝีเท้า

เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ไอสังหารที่พลุ่งพล่านบนท้องฟ้าก็หยุดนิ่งจากความมีชีวิตชีวาดั้งเดิมของมัน