บทที่ 47 : เผ่ามนุษย์ปลาแห่งทะเลสาบออสติน!
บทที่ 47 : เผ่ามนุษย์ปลาแห่งทะเลสาบออสติน!
“มีเผ่ามนุษย์ปลาหลายแสนตัวในทะเลสาบออสติน!”
“และในหมู่พวกมันมีมนุษย์ปลาที่แข็งแกร่งหลายตัวอยู่ระดับหก….ดังนั้นการตั้งเมืองที่นั่นจึงลำบากมาก!”
“นอกจากนี้ พวกมันไม่มีความสามารถในการผลิตอาหารเองและทำได้เพียงการล่าสัตว์หรือการปล้นเท่านั้น!”
“ดังนั้น….ทุกครั้งที่มีการขาดแคลนอาหารหรือเมื่อฤดูหนาวมาถึง ก่อนที่ทะเลสาบออสตินจะกลายเป็นน้ำแข็งพวกมันจะออกมาล่วงหน้าเพื่อทำการปล้นสะดมครั้งใหญ่!”
“เเละนี่เป็นเหตุผลสำคัญที่สุด ว่าทำไมถึงไม่มีใครกล้ามาตั้งเมืองที่นี่!” ยิร์มาราอธิบายอย่างละเอียด
เเต่เมื่อได้ยินเช่นนี้, เรย์มอนด์ก็ถามขึ้นอย่างสงสัย
“แม้ว่าจะมีระดับหก เเต่พวกมันก็น่าจะสามารถแก้ไขได้ใช่ไหม?”
“โดยเฉพาะขุนนางใหญ่เหล่านั้นและผู้เชี่ยวชาญระดับเจ็ด…..ตราบใดที่เราจัดการกับพวกมันในคราวเดียว, พวกมันก็จะหายไปตลอดกาลไม่ใช่หรือ?”
“ท่านลอร์ดบารอน, บังเอิญที่ก้นทะเลสาบออสตินดันเชื่อมต่อกับแม่น้ำลองตันตะวันตก”
“ดังนั้น, เมื่อมีสิ่งผิดปกติหรืออันตรายใหญ่หลวงเกิดขึ้น….พวกมันก็จะผ่านที่นั่นและหลบหนีเข้าไปในแม่น้ำลองตันตะวันตกได้!”
“และถ้ามันอยู่ใต้น้ำ ที่นั่นคืออาณาเขตของพวกมัน…..ว่ากันว่าแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับเจ็ดก็ไม่สามารถจัดการพวกมันใต้น้ำได้”
“เหล่าขุนนางเเละผู้เชี่ยวชาญระดับเจ็ดจึงได้เเต่ยอมเเพ้กับพื้นที่นี้” ยิร์มาราอธิบาย
"เป็นอย่างนี้เอง?" เรย์มอนด์พยักหน้า
เผ่ามนุษย์ปลาจะทรงพลังมากเมื่ออยู่ใต้น้ำ, และทะเลสาบออสตินนั้นเชื่อมต่อกับแม่น้ำลองตันตะวันตก….ซึ่งสิ่งนี้ทำให้มนุษย์ปลาเหล่านั้นมีเส้นทางหลบหนีขนาดใหญ่!
มันจึงยากมากที่จะฆ่าพวกมันให้ได้ทั้งหมด
เเต่อย่างไรก็ตาม, เขาก็เริ่มสนใจพวกมันบ้างแล้ว
ระดับหกงั้นหรอ?
หลังจากที่แมตต์-เยอร์มันและคนอื่นๆ กลับมา….เขาก็น่าจะมีพลังการต่อสู้ระดับหกมากกว่านี้
เเละเมื่อถึงเวลานั้น เขายังจะต้องกลัวพวกมนุษย์ปลาเหล่านี้อีกหรอ!
เเละถ้าใช้ประโยชน์จากช่องว่างที่พวกมันไม่มีข้อมูลของพวกเขา เพื่อฆ่าผู้เชี่ยวชาญของอีกฝ่ายสักสองสามตัว
ถ้าทำเเบบนั้นได้, พวกเขาจะเป็นฝ่ายได้รับชัยชนะอย่างแน่นอน!
เเละด้วยชัยชนะนี้, ปัญหาและวิกฤตที่ใหญ่ที่สุดก็สามารถแก้ไขได้ตามธรรมชาติ!
ส่วนปัญหาอื่นๆ
สำหรับเขาเเล้ว, มันไม่มีความกดดันหรือความรู้สึกมากนักต่อกลุ่มพันธมิตรเคลย์ หรือตระกูลโอแลนเดอร์
อยากเก็บภาษีเมืองของเขา!
ถ้าอยากตายขนาดนั้น…..ดาบของเขาก็สามารถช่วยเหลือพวกนั้นได้!
เเละเมื่อคิดถึงสิ่งนี้, เรย์มอนด์ก็ไม่ลังเลอีกต่อไป
“เอาล่ะ ข้าตัดสินใจได้แล้ว”
“เราจะย้ายไปอยู่ที่หุบเขาโฟโด้!”
“ยิร์มารา กำหนดการย้ายเมืองของเราคือเมื่อไหร่?”
“เรียนท่านลอร์ดบารอน, หากท่านต้องการย้ายไปยังที่นี่…..เมื่อช่วงฤดูหนาวสิ้นสุดลงและต้นฤดูใบไม้ผลิกำลังจะมาถึงในอีกสองสามวัน”
“เราก็จะสามารถเริ่มต้นการอพยพคนในหมู่บ้านได้ทันที”
“ส่วนความเห็นของผู้คน ท่านวางใจได้!”
“ท่านเป็นบารอนที่ดีเกินพอสำหรับพวกเขา….และนี่ยังเป็นช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ ไม่ใช่ฤดูหนาว พวกเขาจะต้องไม่มีมีปัญหาอย่างเเน่นอน!”
……
เเต่ทันทีที่ยิร์มาราพูดจบ ร่างใหญ่ร่างหนึ่งก็บินลงมาจากบนท้องฟ้า
มันคือกริฟฟอนแมร์ก
“ท่านลอร์ด” เเมร์กทักทายด้วยความเคารพ
“มีอะไรหรือเปล่าแมร์ก” เรย์มอนด์ถามอย่างสงสัย
“ท่านลอร์ด, ตอนที่พวกข้ากำลังลาดตระเวนอยู่ข้างนอก พวกข้าพบว่ามีกองทัพกลุ่มหนึ่งกำลังเดินทางตรงมาที่หมู่บ้านของเราจากทางตะวันตก” แมร์กพูดอย่างใจเย็น
"กองทัพ?"
เรย์มอนด์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งและอุทานด้วยความประหลาดใจ!
“พวกนั้นมีกี่คน….เเล้วพวกเขาแข็งแกร่งมากใหม?”
ในขณะที่ถาม เขาก็เริ่มครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย
เป็นพวกใหนกัน?
เป็นไปได้ไหม, ว่าจะเป็นคนของเอิร์ลกูตันที่ส่งมาเพื่อสังหารเขา?
เเบบนี้เเสดงว่าเขาไม่สนใจผู้ใต้บังคับบัญชาระดับหกเลยหรือ?
“ไม่ใช่ ไม่ควรเป็นพวกเขา ข้าพึ่งส่งคนออกไปกี่วันเชียว….พวกเขาไม่น่าจะถึงเมืองเเฮนเซนได้เร็วขนาดนั้น!”
เรย์มอนด์ส่ายหัวและปฏิเสธความคิดนี้
“ท่านลอร์ดบารอน พวกเขาไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก…..มีคนประมาณสามร้อยคน เเละส่วนใหญ่อยู่ระดับหนึ่ง, มีระดับสอง ระดับสาม และระดับสี่ประปราย!”
"ส่วนระดับห้า.....ดูเหมือนจะมีอยู่สองคน!"
“ระดับห้าสองคน?” เรย์มอนด์ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง
จากนั้นเขาก็มองไปทางยิร์มาราแล้วถามทันที!
“ยิร์มารา เจ้าคิดว่าเป็นสมาชิกของตระกูลโอแลนเดอร์เหล่านั้นหรือเปล่า?.......คนเก็บภาษีที่เจ้าพูดถึงก่อนหน้านี้คือพวกเขาใช่ใหม!”
“ท่านลอร์ด…..ข้าคิดว่าไม่ใช่!” ยิร์มาลาส่ายหัวโดยไม่ลังเลแล้วอธิบาย
“กองทัพประจำของตระกูลโอแลนเดอร์จะต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสองขึ้นไป….นอกจากนี้ หากพวกเขามาที่นี่เพื่อเก็บภาษี, มันก็จะมีคนมาไม่มากขนาดนี้……โดยปกติจะมีเพียงไม่ถึงสิบคนเท่านั้น!”
"อย่างงั้นหรือ"
“ช่างเถอะ……เราไปดูกันดีกว่าว่าพวกเขาเป็นใคร”
เรย์มอนด์ยักไหล่และเริ่มสั่งการต่อ
“แมร์ก, ไปแจ้งให้ทุกคนเตรียมตัว”
“สำหรับแขกที่กล้ามาเคาะประตูหน้าบ้านเราเเบบนี้…..เราก็ต้องทำพิธีต้อนรับพวกเขาให้ยิ่งใหญ่หน่อย!”
แม้ว่าเขาจะสั่งการด้วยรอยยิ้ม
แต่ยิร์มาราและแมร์กก็สัมผัสได้ถึงการเสียดสีและความเยือกเย็นในคำพูดของเรย์มอนด์
“ไอ้พวกโง่เขลา…..กล้ามายั่วยุม่านลอร์ดเเบบนี้ พวกเเกเดือดร้อนแน่ๆ” ยิร์มาราพึมพำในใจ
“ข้าจะไปจัดการตามที่ท่านลอร์ดบัญชา!”
แมร์กพยักหน้าโดยไม่ลังเล จากนั้นก็กระพือปีกแล้วบินจากไป
ไม่นานหลังจากนั้น กองทหารทั้งหมดจากหมู่บ้านเกรย์สโตนก็มารวมตัวกันที่จัตุรัสด้านนอกหมู่บ้าน
รอยัลกริฟฟอน x1, กริฟฟอน x4, นักธนูเเห่งวิหารศักดิ์สิทธ์ x13, นักธนูเทมพลาร์ x42, อัศวินเเห่งวิหารศักดิ์สิทธ์ x123, อัศวินเทมพลาร์ x194!
นั่นคือทั้งหมดที่พวกเขามี
จากนั้น, กองทหารทั้งหมดของเรย์มอนด์ก็เริ่มออกเดินทางอย่างสง่างาม
เเละสิ่งนี้ทำให้ชาวบ้านในหมู่บ้านเกรย์สโตนประหลาดใจและอยากรู้อยากเห็นมาก
“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมทหารยามทั้งหมดจากหมู่บ้านเกรย์สโตนจึงถูกส่งตัวออกไป?”
“มีปัญหาใหญ่เหรอ?!”
“ข้าได้ยินมาว่ามีกองทัพกำลังจะมาโจมตีพวกเรา…..และมันอยู่ไม่ไกลจากพวกเราเเล้ว!”
“อะไรนะ…..ใครมันกล้ามาโจมตีพวกเรา, ไม่ ข้าก็ต้องออกไปสู้ด้วย…..ข้าอยากสู้เพื่อท่านลอร์ด!”
“ใช่ ท่านลอร์ดใจดีกับเรามาก เราต้องไม่ทำให้เขาผิดหวัง….ข้าก็จะไปด้วย”
“ข้าเป็นอัศวินระดับสาม…..ใครอยากไปด้วยกันก็มากับข้า!”
"ข้าไป!"
"ข้าก็อยากไปเหมือนกัน พาข้าไปด้วย"
……
โดยไม่มีใครคาดคิด!
เกิดกองทัพที่รวมตัวกันอย่างอิสระในช่วงเวลาสั้นๆ จากนั้นพวกเขาก็ไล่ตามกองทัพของเรย์มอนด์ที่ออกเดินทางไปก่อนอย่างรวดเร็ว
และหลังจากที่ได้เห็นฉากนี้แล้ว
นักเวทย์คริสบนกำแพงเมืองก็อดไม่ได้ที่จะถามยิร์มาราที่อยู่อีกด้านหนึ่ง
“คนเก็บภาษี….เจ้าไม่กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยเหรอ?”
“ถ้าพวกเขาติดตามไปแบบนี้, พวกเขาจะไม่สร้างปัญหาใดๆใช่ไหม?”
………………………..