บทที่ 230 ทาบุนเนะ
บทที่ 230 ทาบุนเนะ คิววะวาขยายเถาวัลย์เหนียวคล้ายกับผมจากหัวของมันและถือไว้ในมือ จากนั้นตกแต่งเถาวัลย์ด้วยดอกไม้ที่ดึงออกมา เถาวัลย์ของมันอุดมไปด้วยสารอาหารและดอกไม้ที่ประดับประดาพวกมันก็มีชีวิตชีวา บานสะพรั่งอย่างสดใส หลังจากหยิบดอกไม้ขึ้นมา คิววะวามักจะพกมันไปรอบๆและรู้สึกไม่สบายใจเมื่อไม่มีมัน คิ...