บทที่ 228 : พายุความร้อนทะเลทราย (5)
บทที่ 228 : พายุความร้อนทะเลทราย (5)
[คลื่นสัตว์ประหลาด!]
[รอบที่ 1]
[มนุษย์กิ้งก่า Lv.23 X 31]
[มนุษย์กิ้งก่าไรเดอร์ Lv. 25 X 4]
[จอมเวทย์มนุษย์กิ้งก่า Lv. 26 X 2]
ที่ด้านนอกทะเลทราย
มนุษย์กิ้งก่าปรากฏตัวเหนือเปลวไฟ
พวกมันแลบลิ้นและพุ่งเข้ามาหาเราอย่างรวดเร็ว ดวงตาของพวกมันเป็นประกายสีแดง
"ตั้งสติหน่อย"
อึก
ฉันได้ยินเสียงใครบางคนกลืนน้ำลายลงคอเสียงดัง
“ปาร์ตี้ที่ 2 อยู่แนวหน้า ปาร์ตี้ที่ 4 และ 5 อยู่ด้านหลัง ปกป้องเป้าหมายและคุ้มกันเธอให้ดี และพยายามหาวิธีเอาชนะไปด้วย จัดการพวกมนุษย์กิ้งก่า ตรวจสอบให้แน่ใจว่าพวกมันจะไม่เข้ามาลอบโจมตีเรา”
“แล้วรูปปั้นหิน….”
“ถ้าเพียงรักษาระยะห่างไว้ ก็จะไม่ถูกโจมตี”
เมื่อระยะห่างแคบลง ก็ชัดเจนว่าใครคือเป้าหมายการในการโจมตีครั้งนี้
นั้นคือเฟรียซิส
มันมุ่งเป้าไปที่เจ้าของกุญแจ
มันมองมาที่ทิศทางของเฟรียซิส
[คลื่นสัตว์ประหลาด!]
[รอบที่ 2]
[มนุษย์กิ้งก่า Lv.23 x 53]
[มนุษย์กิ้งก่าไรเดอร์ Lv.25 x 10]
[จอมเวทย์มนุษย์กิ้งก่า Lv.26 x 2]
พวกมนุษย์กิ้งก่าปรากฏขึ้นทางทิศตะวันตกของสนามรบ
“ฮ่า ๆ ๆ ! พวกข้าจะจัดการกับพวกมันเอง!”
คิชาช่าระเบิดเสียงหัวเราะอันดังลั่นแล้วพยักหน้าให้ฉัน
สมาชิกของปาร์ตี้ที่ 3 ที่ตั้งรูปแบบแบบเดียวกับฉันนั้นพุ่งเข้าโจมตีพวกมันทันที
ทั้งห้าวิ่งข้ามเนินทรายพุ่งเข้าโจมตีและฉีกแขนและขาของพวกมันโดยไม่รีรอ
เราตกลงกันว่าจะไม่เข้าไปยุ่งกับปาร์ตี้ที่ 3
พวกเธอบอกแล้วว่าจะทำหน้าที่ของตนให้เต็มที่ ฉันจับดาบไว้แน่นแล้วพูดว่า “เริ่มเลย”
"เฮ้!"
ปาร์ตี้ที่ 4 และ 5 ก็หยิบอาวุธขึ้นมาเช่นกัน
ปาร์ตี้ที่ 2 นำโดยอีดิส
“ตั้งแถว!”
ลูกศรยิงออกมาจากธนูสั้นของอีดิสอย่างรวดเร็ว
มนุษย์กิ้งก่าที่ขี่กิ้งก่ายักษ์ถูกกระแทกออกไปทันที แต่พวกมันไม่ได้หยุดวิ่ง...ดวงตาสีแดงของมันเป็นประกายขณะที่พุ่งโจมตี และพวกมันก็ปะทะกันอย่างดุเดือดกับปาร์ตี้ที่ 2
การปะทะกันของโลหะและเสียงกรีดร้องของมนุษย์กิ้งก่าดังก้องไปทั่วบริเวณ
“พวกนั้นก็มาตรงนั้นเหมือนกัน พวกเราเตรียมพร้อม!”
ไลแคนดึงดาบใหญ่ของเขาออกมา
[คลื่นสัตว์ประหลาด!]
[รอบที่ 3]
[มนุษย์กิ้งก่า Lv.23 x 22]
[มนุษย์กิ้งก่าไรเดอร์ Lv.25 x 3]
[จอมเวทย์มนุษย์กิ้งก่า Lv.26 x 1]
คราวนี้มันลงมาจากทางใต้
ฝูงสัตว์ประหลาดทะลุเปลวไฟและเข้ามาใกล้
พวกมันเริ่มโจมตีทันที
“เราต้องวิ่งแล้ว”
“นายวางแผนจะทำยังไงต่อไป?”
“เราจะล่อมันออกมาและหาช่องทางหลบหนี”
บริเวณโดยรอบเริ่มมืดลง
ร่างอันมหึมาของหินยักษ์เริ่มบดบังแสงแดด ที่ไม่ไกลนัก..ขาอันใหญ่โตข้างหนึ่งของรูปปั้นก็กระแทกพื้นส่งเสียงดังสนั่น ฉันเอามือมาแตะที่หูทันที
คลิก
“รักษาระยะห่างจากเราเอาไว้ พวกนายอาจจะถูกขยี้เอาได้หากเข้าใกล้เราเกินไป”
<ได้>
<เข้าใจแล้ว>
<ครับ!>
ขวัญกำลังใจของทีมรุกอยู่ในระดับสูง
“อย่าเสียสมาธินะ”
เฟรียซิสพยักหน้าให้เจนน่าและวิ่งต่อ
“เข้าใจแล้วค่ะ”
และรูปปั้นหินนั้นก็หยุดเดิน
ไหล่และแขนขวาของมันค่อย ๆ ขยับทีละนิด
จากนั้นมันค่อย ๆ ถอยไปด้านหลัง เงาขนาดใหญ่ของแขนของมันทอดยาวไปทั่วทั้งสนาม แล้วจากนั้น…
"มันกำลังมาทางนี้"
หมัดของมันเริ่มพุ่งมาเรื่อย ๆ
สำหรับมันไม่จำเป็นต้องเห็นเป้าหมายแค่พุ่งโจมตีก็พอ
“เฟรียซิส!”
"หา?"
"วิ่ง!"
ขนาดของกำปั้นมันเกินกว่าขนาดของสนามกีฬา
เฟรียซิสรีบวิ่งทันที แม้ว่าหมัดนั้นจะมีขนาดใหญ่มากแต่มันก็ไม่ได้ว่องไวมากนัก ข้อดีอย่างเดียวกคือเฟรียซิสสามารถหลบได้อย่างง่ายดาย แต่ปัญหาคือ...
“เกียยกกก!”
มนุษย์กิ้งก่าที่กระโดดข้ามเนินทรายเข้ามา
เวคิสกลิ้งไปครึ่งทางแล้วเหวี่ยงดาบออกไป เขาก็กระโดดไปข้างหน้าด้วยการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว ดาบของเขาฉีกมนุษย์กิ้งก่าแยกออกจากกันเป็นสองส่วน
“คริ คริ! ฆ่ามัน ฆ่ามัน!”
คราวนี้ มนุษย์กิ้งก่าห้าตัวรากฏตัวขึ้น
<ขอโทษนะฮาน พวกมันมีเยอะเกินไป มีหลุดไปทางนายน่าจะสี่ห้าตัว!>
เสียงสิ้นหวังของอีดิสดังก้องอยู่ในหูของฉัน
"ไม่เป็นไร ตั้งสมาธิไปที่ปาร์ตี้ของเธอก็พอ”
ชึ้บ!
หนึ่งในนั้นยิงธนูออกมา
ฉันเบี่ยงวิถีของมันโดยใช้ดาบและในเวลาเดียวกันฉันก็ขว้างกริชใส่มันอย่างรวดเร็ว มนุษย์กิ้งก่าที่มีกริชปักอยู่ในตาก็กรีดร้องออกมาทันที
'แน่นอนว่าพวกเขาไม่สามารถป้องกันพวกมันทั้งหมดได้อยู่แล้ว'
สนามกว้างเกินไป
จำนวนฮีโร่เพียง 15 คนไม่สามารถป้องกันครอบคลุมทุกทิศทางได้
บางตัวอาจทะลุการป้องกันของเราหรือเข้ามา เป้าหมายของพวกมันก็เหมือนกับของรูปปั้นหิน นั้นคือการกำจัดคนที่ครอบครองกุญแจ
“ปาร์ตี้ที่ 1 เคลียร์ทาง!”
"เข้าใจแล้ว!"
เจนน่าชักธนูออกมาด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
กร๊าก!
มนุษย์กิ้งก่าสี่ตัวที่กำลังพุ่งเข้ามาถูกลูกธนูของเจนน่าส่งกลิ้งลงไปตามเนินเขา เลือดไหลทะลักออกมาจากจุดที่ลูกธนูเจาะเข้าไป
[คลื่นสัตว์ประหลาด!]
[รอบที่ 4]
[มนุษย์กิ้งก่า Lv.23 x 18]
[มนุษย์กิ้งก่าไรเดอร์ Lv.25 x 2]
[คลื่นสัตว์ประหลาด!]
[รอบที่ 5]
[มนุษย์กิ้งก่า Lv.23 x 42]
[มนุษย์กิ้งก่าไรเดอร์ Lv.25 x 5]
[จอมเวทย์มนุษย์กิ้งก่า Lv.26 x 2]
มนุษย์กิ้งก่าที่วิ่งมาจากด้านข้างแทงหอกของมันออกมา
ฉันเหวี่ยงดาบของฉันออกไปเช่นกัน ใบมีดเฉือนทุกสิ่งที่ขวางหน้าเหมือนกับหั่นเต้าหู้นิ่ม ๆ ครึ่งบนและล่างของมนุษย์กิ้งก่าก็แยกออกจากกันโดยทันที เลือดและชิ้นเนื้อของมันกระจัดกระจายอยู่ในทราย จากนั้นฉันก็ขว้างกริชสองเล่มออกไปติด ๆ กริชแทงเข้าไปที่หน้าผากของมนุษย์กิ้งก่าอีกสองตัวอย่างแม่นยำ
วู้มมมม!!
แรงกดดันอันหนักหน่วงกดลงมาจากด้านบน
ฉันหยิบกริชออกมาในขณะที่เดินผ่านศพของมนุษย์กิ้งก่าและกระโดดไปหาเฟรียซิส ฉันโอบเอวของเธอเอาไว้แล้วกระโดดตรงไปข้างหน้า
“ฮะ ฮาน?”
"จับแน่น ๆ"
เงาที่ทอดลงบนพื้นเริ่มมืดมากขึ้นเรื่อย ๆ
บู้มมมมมมมมมม!
การระเบิดส่งผลให้ร่างของมนุษย์กิ้งก่าทะยานขึ้นไปในอากาศ
มันคือเวทย์มนตร์ของออลก้า ฉันเงยหน้าขึ้นมองด้านบน ตอนนี้มีบางอย่างสีดำตกลงมาจากท้องฟ้าบดบังดวงอาทิตย์
“ออกไปจากที่นี่เร็ว!”
ออลก้าและเจนน่ากระโดดไปทางซ้าย ขณะที่เนเรสซ่าและเวคิสไปทางขวา
ฉันก็พุ่งไปข้างหน้าพร้อมเฟรียซิส ฉันใส่กำลังทั้งหมดลงขาของฉัน ทรายที่พื้นพุ่งขึ้นมาขณะที่ร่างกายของฉันพุ่งไปข้างหน้า
ตุ้บ!
หมัดของรูปปั้นหินยักษ์กระแทกมาจากด้านหลัง
เฟรียซิสกำลังจะลอยออกไปเพราะเเรงกระแทก
ฉันจับมือของเฟรียซิสไว้แน่น และฝังไบฟรอตลึกลงไปในดิน
"นั่นมัน...อะไรกัน…?"
ใบหน้าของเฟรียซิสซีดลงทันที
หลุมอุกกาบาตขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นตรงบริเวณที่หมัดมันพุ่งลงมา
“แข็งแกร่งจริง ๆ”
[คลื่นสัตว์ประหลาด!]
[รอบที่ 6]
[มนุษย์กิ้งก่า Lv.23 x 86]
ฉันปัดทรายออกจากไหล่
กึก กึก กึก หมัดของรูปปั้นที่ถูกฝังอยู่กับพื้นเริ่มสั่นเล็กน้อย...