ตอนที่ 87 เทพเจ้าอยู่ในมือแล้ว!

"ขอขอบพระคุณผู้ทรงอำนาจแห่งพายุที่ได้ทรงช่วยเหลือ"

"ข้าเป็นเจ้าหน้าที่ของกรมคลัง ข้ามีความจงรักภักดีต่อจักรพรรดิและจักรพรรดิผู้ทรงเกียรติเสมอมา ไม่คิดว่ากบฏชั่วร้ายเหล่านี้จะก่อกบฏ ทำให้จักรพรรดิผู้ทรงเกียรติต้องเจ็บปวดพระทัย พระองค์ทรงเสียสละเพื่อจักรพรรดิมากมายเหลือเกิน..."

เจ้าหน้าที่กล่าว และรีไวล์ก็คิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดี

คนของกรมคลังน่าจะรู้ทางไปคฤหาสน์ของแมคคา

เขาได้วิ่งจากเมืองชั้นนอกไปยังเมืองชั้นใน แต่ไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับนักฆ่าแห่งเสียงแห่งความตายบนถนน ศัตรูพบกัน ย่อมต้องจัดการ

นักฆ่าระดับเหรียญทอง ในสายตาของรีไวล์นั้นก็ธรรมดา

อ่อนแอเกินไป!

"ตอนนี้ข้าต้องไปตามหาท่านรัฐมนตรีแมคคา เพื่อไม่ให้กบฏสังหาร ท่านจะไปกับข้าไหม"

"ไปสิ ไปสิ ไปสิ!" ข้าราชการผู้นี้บาดเจ็บสาหัสในตอนนี้ จับรีไวล์ราวกับว่าได้พบกับฟางเส้นสุดท้าย

"ดี ไปกันเถอะ"

ในไม่ช้า รีไวล์ก็มาถึงกลุ่มคฤหาสน์ของรัฐมนตรีและเจ้าหน้าที่กรมคลัง ด้วยการนำทางของเจ้าหน้าที่คนนี้ โดยระหว่างทางได้สังหารกบฏที่ต้องการโจมตีรีไวล์และพวกเขาไปบ้าง

สิ่งนี้ทำให้รีไวล์ได้รับความไว้วางใจจากเจ้าหน้าที่ผู้นี้เป็นอย่างมาก

"ท่านผู้สูงศักดิ์ ทางนี้ ข้ารู้ทางลัดที่สามารถไปถึงคฤหาสน์ของท่านแมคคาได้เร็วที่สุด แต่ตอนนี้ท่านแมคคาน่าจะหลบภัยอยู่ข้างนอก อาจจะไม่ได้อยู่ในคฤหาสน์" เจ้าหน้าที่กล่าว

การมีผู้นำทางนั้นสะดวกสบาย รีไวล์ไม่นานก็มาถึงคฤหาสน์ของแมคคา

"ท่านผู้สูงศักดิ์ ข้าจะรอท่านอยู่ที่นี่ ท่านเข้าไปหาท่านแมคคาเถอะ"

เห็นได้ชัดว่าเจ้าหน้าที่คนนี้กังวลว่ากบฏจะควบคุมคฤหาสน์ไว้แล้ว จึงไม่กล้าเข้าไป

แต่หากไม่มีการปกป้องของรีไวล์ เขาก็ไม่กล้าไปที่คฤหาสน์ของตัวเองคนเดียว ตอนนี้ อำนาจในเมืองศักดิ์สิทธิ์กำลังจะถูกปรับเปลี่ยนครั้งใหญ่ เขาต้องไปที่บ้านเพื่อนำเงินออมที่สะสมมาหลายปีออกมาแล้วหนีไป รอจนกว่าสถานการณ์ทางการเมืองจะนิ่ง แล้วค่อยวางแผนอีกครั้ง ในฐานะเจ้าหน้าที่กรมคลัง เขาไม่สามารถปราบกบฏได้

รีไวล์ไม่รู้ความคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของชายคนนี้ เขาแค่ต้องการให้เขาเป็นผู้นำทางเท่านั้น เขาเอื้อมมือออกไป แตะกำแพงสูงของคฤหาสน์แมคคา

คฤหาสน์ของแมคคานั้นใหญ่โตมาก ด้วยการรับรู้การสั่นสะเทือนขั้นกลางของรีไวล์ในปัจจุบัน เขาจึงสามารถรับรู้สถานการณ์ได้เพียงบางส่วนเท่านั้น

"มีคนอยู่ข้างใน และดูเหมือนจะวุ่นวาย" รีไวล์วิเคราะห์ในใจ

"เจ้ารออยู่ที่นี่ ข้าจะไปหาท่านแมคคา"

รีไวล์วิ่งไปที่อีกด้านของกำแพง ใช้ตะขอเกี่ยวกำแพง แล้วก็ค่อย ๆ ลงมา

เขาเตรียมพร้อมทั้งตัว การรับรู้การสั่นสะเทือนขั้นกลางเปิดใช้งานเต็มที่ ลมพัดหญ้าไหวในระยะยี่สิบเมตร ล้วนไม่รอดพ้นการรับรู้ที่เฉียบแหลมของรีไวล์

รีไวล์สวมหน้ากากเสียงแห่งความตาย ดังนั้น แม้ว่าจะถูกค้นพบ เขาก็ยังเป็นทีมของเสียงแห่งความตาย จักรพรรดิผู้ทรงเกียรติจะต้องตามล่าผู้คนของเสียงแห่งความตายอย่างแน่นอน

คฤหาสน์ของแมคคานั้นใหญ่โตมาก ในเมืองชั้นในที่มีราคาแพงนี้ ครอบครองพื้นที่เกือบร้อยเอเค หรูหราอลังการ

ตลอดทาง มีร่องรอยการต่อสู้ปรากฏให้เห็นอยู่ทั่วไป คงเป็นเพราะกบฏมาที่นี่แล้ว รีไวล์อดไม่ได้ที่จะเร่งฝีเท้า กลัวว่ารูปปั้นเทพเจ้าน้ำมันมังกรจะถูกคนของกบฏแย่งไปก่อน

"ตามธรรมเนียมของขุนนางในโลกนี้ สิ่งของอย่างรูปปั้นเทพเจ้า มักจะถูกวางไว้ในโบสถ์ เพื่อใช้สวดมนต์ในตอนเช้า"

ภายในคฤหาสน์ของแมคคามีโบสถ์เล็ก ๆ ส่วนตัว รีไวล์ไปที่นั่นก่อน และเห็นบาทหลวงที่สวมเสื้อคลุมสีม่วงน้ำเงินนอนอยู่บนพื้นและเสียชีวิตแล้ว

และภายในโบสถ์ ดูเหมือนจะมีเสียงการต่อสู้ดังมา

รีไวล์เข้าไปใกล้ หลังจากรับรู้แล้ว พบว่ามีคนสี่คนอยู่ข้างใน

การรับรู้ของแมงมุมก็ไม่มีลางบอกเหตุใด ๆ และจากการรับรู้ของรีไวล์ ก็ไม่มีผู้แข็งแกร่งระดับอัศวินใหญ่ในนั้น

เขาตัดสินใจทันที มาที่หน้าต่าง และเห็นคนสองกลุ่มกำลังต่อสู้กันอยู่ข้างใน กลุ่มหนึ่งน่าจะเป็นหัวหน้ากลุ่มเล็ก ๆ ของกบฏ กำลังต่อสู้กับผู้พิทักษ์คฤหาสน์ของแมคคา

"ล้วนเป็นอัศวิน และอัศวินระดับล่างสุดก็คืออัศวินชั้นกลาง"

ในที่สุด รีไวล์ก็เห็นภาพวาดขนาดมหึมาที่ด้านหน้าของโบสถ์ ภาพวาดนั้นเป็นภาพทะเลที่คลื่นซัดสาดอย่างรุนแรง เหนือทะเลนั้น เมฆดำมืดมัว คลื่นลมรุนแรง และแสงสีม่วงน้ำเงินกระจายอยู่ทั่วไป เป็นภาพพายุที่ดูเหมือนวันสิ้นโลก

และระหว่างฟ้ากับดิน มีร่างที่สูงส่งตระหง่านยืนอยู่กลางทะเล ร่างกายของเขาโอบล้อมไปด้วยพายุ หมอกควันพวยพุ่งออกจากปากของเขา สวมมงกุฎ และด้านหลังของเขามีกลองรบโบราณแปดใบล้อมรอบเป็นวง

นี่คือภาพวาดของผู้ทรงอำนาจแห่งพายุ ซึ่งเป็นเทพเจ้าที่จักรวรรดิทูวาเคารพนับถือกันว่า มีความสัมพันธ์ไม่ดีกับพระบิดาแห่งสวรรค์

และมีรูปปั้นเทพเจ้าขนาดเล็กตั้งอยู่บนแท่นบูชาด้านล่าง

นั่นคือรูปปั้นขนาดเล็กของเทพเจ้าแห่งพายุ

แม้จะอยู่ไกลออกไป รีไวล์ก็ยังได้กลิ่นหอมของน้ำมันมังกร

"ข้อมูลถูกต้อง คนนั้นไม่ได้โกหกข้า"

รีไวล์ลงมือโดยไม่ลังเล

ผู้คนสองกลุ่มที่กำลังต่อสู้กันอยู่นั้นเห็นได้ชัดว่าไม่คาดคิดว่าจะมีใครบางคนบุกเข้ามา

เมื่อชายคนนั้นเข้ามา เขาตรงไปที่แท่นบูชาทันที มือใหญ่คว้ารูปปั้นน้ำมันมังกรแล้ววิ่งหนี

และพวกเขาก็สังเกตเห็นหน้ากากของนกแห่งความตายที่รีไวล์สวมอยู่

"เจ้าเป็นใคร หยุดเดี๋ยวนี้!"

ไม่ว่าจะเป็นกบฏหรือผู้พิทักษ์ ต่างก็พุ่งเข้ามาหารีไวล์พร้อมกัน

นี่คือสิ่งที่มีค่าที่สุดในโบสถ์แห่งนี้ พวกเขาต่อสู้กันอย่างดุเดือดเพื่อแย่งชิงสิ่งนี้ แต่ตอนนี้มันกลับถูกบุคคลที่สามแย่งไป

"ผู้ขวางทางข้าจงตาย!" รีไวล์คำรามเสียงดัง พร้อมชักดาบออกมา!

การฟันด้วยกางเขนทองคำ!

เมล็ดพันธุ์แห่งชีวิตของงูทมิฬ นางเงือก หมีขั้วโลก แรดขนาดยักษ์ กระทิงดุ และอื่น ๆ ในร่างกายคำรามพร้อมกัน พลังอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่กระจายออกมา!

แกร็ก

ราวกับปีศาจจุติ รีไวล์ฟันอัศวินชั้นกลางคนหนึ่งพร้อมชุดเกราะออกเป็นสองท่อนด้วยดาบเดียว

ทำให้ทั้งสามคนที่อยู่ในเหตุการณ์นั้นตกใจกลัว

นี่คือปีศาจอะไรกัน

การสังหารอัศวินชั้นกลางได้อย่างง่ายดาย การฟันเกราะเหล็กออก นี่คืออัศวินผู้ยิ่งใหญ่หรือไม่

เสียงนกแห่งความตายส่งอัศวินผู้ยิ่งใหญ่สองคนมาหรือ

"พี่น้องแห่งเสียงนกแห่งความตาย เจ้าต้องการอะไร เราจ้างพวกเจ้ามาไม่ใช่เพื่อให้มาปล้น" อัศวินกบฏที่รอดชีวิตกล่าว

รีไวล์ไม่พูดอะไรเลย เขาได้ให้โอกาสให้คนเหล่านี้มีชีวิตอยู่แล้ว เขาไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่มากเกินไป เพราะที่นี่เป็นเขตเมืองชั้นในที่มีผู้เชี่ยวชาญมากมาย กองกำลังจักรวรรดิหรืออัศวินผู้ยิ่งใหญ่คนอื่น ๆ อาจปรากฏตัวที่นี่ได้ทุกเมื่อ

แต่คนเหล่านี้ไม่รู้จักคุณงามความดี เขาจึงต้องสังหารพวกมัน!

ร่างของรีไวล์ค่อย ๆ สูงใหญ่ขึ้นและกำยำขึ้น ไม่ปกปิดรูปร่างอีกต่อไป

พลังอันมหาศาลถาโถมเข้ามา รีไวล์เริ่มสังหารหมู่แบบเบ็ดเสร็จ

ในกลุ่มคนเหล่านี้มีทั้งอัศวินชั้นกลางและอัศวินชั้นสูง

ในสายตาของรีไวล์ ไม่มีอะไรแตกต่างกัน

"ตาย!" ผู้พิทักษ์คนหนึ่งอาศัยจังหวะที่รีไวล์ต่อสู้กับคนอื่น ๆ กระโดดขึ้นสูง ข้ามคนทั้งสองคนนั้น แล้วฟันไปที่ใบหน้าของรีไวล์

รีไวล์ใช้มือขวาจับดาบฟรอสต์มอร์น ป้องกันการฟันของชายคนนั้น มือซ้ายของเขาทำสัญลักษณ์อย่างรวดเร็ว ปากก็ท่องคาถา จากนั้นก็ตบไปที่ใบหน้าของชายคนนั้น!

ตูม!

เปลวไฟอันร้อนแรงพุ่งออกมา!

อากาศร้อนระอุ ความว่างเปล่าบิดเบี้ยว

ในวินาทีถัดมา ชายคนนั้นถูกเปลวไฟของรีไวล์เผาไหม้จนหัวไหม้เกรียม ท่ามกลางความเจ็บปวดที่ไม่มีที่สิ้นสุด เขายังไม่ตายสนิท แต่ความเจ็บปวดที่ไม่มีที่สิ้นสุดทำให้เขาทรมานมากกว่าตาย

"เวทมนตร์ เจ้าเป็นใคร" คนอื่น ๆ ตื่นตระหนกและเริ่มวิ่งหนี แต่สุดท้ายก็ตายใต้ดาบฟรอสต์มอร์นของรีไวล์

ทันใดนั้น สไปเดอร์เซนส์ก็โจมตีอีกครั้ง รีไวล์ดูขนที่ตั้งชันขึ้นมาอย่างกะทันหัน

ไม่สนใจที่จะเก็บศพ รีไวล์ก็หนีออกจากคฤหาสน์แห่งนี้โดยไม่ลังเล

ไม่กี่นาทีต่อมา ภายในคฤหาสน์แมคคา

ร่างของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมปรากฏตัวที่นี่ ด้านหลังของเขามีร่างเงาคล้ายสัตว์ร้ายที่ดุร้ายวิ่งมาจากระยะไกล เขากระโดดบนหลังคา ทุกครั้งที่ตกลงมา จะเหยียบหลังคาบ้านหลังหนึ่ง เสียงดังกึกก้องราวกับแผ่นดินไหว

"แมลง! จะหนีอย่างเดียวเท่านั้นหรือ"