ตอนที่ 63 ขีดจำกัดระดับที่สี่! ทะเลาะกับหมี!

เมื่อละทิ้งเรื่องอื่น ๆ ไปแล้ว รีไวล์ก็ทุ่มเทรีไวล์ทั้งหมดให้กับการฝึกฝนเทคนิคการหายใจ การฟันด้วยกางเขนทองคำก็หยุดลงชั่วคราว แต่พลังคลื่นระดับเริ่มต้นก็เพียงพอแล้ว

ในที่สุด ในช่วงปลายของเดือนทุ่งข้าวสาลี

เทคนิคการหายใจหมีขั้วโลกขั้วโลกที่รีไวล์กำลังฝึก ก็กลายเป็นเทคนิคระดับสี่ไปแล้ว

รีไวล์

เทคนิคการหายใจหมีขั้วโลกขั้วโลก: ระดับสี่ (ขีดสุด) ผลพิเศษ: พลังขั้นต้น

…

[พลังขั้นต้น: พลังของคุณเหนือกว่าคนธรรมดา คุณมีพลังระเบิดที่แข็งแกร่งกว่า สามารถต่อสู้กับหมีตัวใหญ่ด้วยมือเปล่าและต่อสู้กับกระทิงได้]

"แน่นอนว่าเทคนิคการหายใจที่มีลวดลายเล็กน้อยนั้นฝึกได้ง่ายกว่า เมื่อรวมกับการสนับสนุนของยาเลือดหมี ก็กลายเป็นเทคนิคการหายใจหมีขั้วโลกขั้วโลกที่ฝึกถึงขีดสุดในที่สุด และกลายเป็นเทคนิคการหายใจขีดสุดอันดับสองของข้า"

รีไวล์รู้สึกขำขันและเศร้าใจ เขาคิดว่าความเร็วแบบนี้เป็นเรื่องปกติ

โดยเฉพาะอย่างยิ่งยาเลือดหมีที่เขาใช้ไม่ใช่หมีธรรมดา แต่เป็นเลือดของหมีขั้วโลกแห่งแดนเหนือที่เมื่อโตเต็มวัยก็เทียบเท่าอัศวินได้

ดังนั้นความก้าวหน้าเช่นนี้จึงเป็นเรื่องปกติ

"ตามกฎเดิม ลองฝึกกับสามพี่น้องดู"

รีไวล์ลุกขึ้น เดินผ่านทางลับไปที่ปราสาทและมาที่คอกหมีของสามพี่น้อง

"เจ้าขาว มานี่"

รีไวล์กวักมือเรียก เจ้าขาวก็เดินเข้ามาอย่างเชื่อฟัง

ตอนนี้เจ้าตัวเล็กอายุเกือบสี่ขวบแล้ว น้ำหนักมากกว่าหนึ่งตันแล้ว ซึ่งเป็นขนาดตัวสูงสุดของหมีสีน้ำตาลในชาติก่อน

แต่พละกำลังของพวกมันแข็งแกร่งกว่าหมีสีน้ำตาลมาก

โดยเฉพาะพละกำลังและร่างกายที่แข็งแกร่ง ทำให้รีไวล์รู้สึกอิจฉา

ในการต่อสู้กับภูเขาเหล็กครั้งล่าสุด หากไม่มีสามพี่น้อง รีไวล์ก็อาจเอาชนะภูเขาเหล็กไม่ได้

และบาดแผลที่ภูเขาเหล็กสร้างให้แก่สามพี่น้องก็ฟื้นตัวเกือบหมดแล้ว ด้วยการดูแลอย่างพิถีพิถันของรีไวล์และความสามารถในการรักษาตัวเองที่แข็งแกร่งของพวกมัน

โดยทั่วไปแล้ว พลังของสามพี่น้องในตอนนี้ก็อยู่ในระดับอัศวินชั้นต่ำแล้ว

เมื่อพวกมันโตเต็มวัย พวกมันก็จะมีพละกำลังของอัศวินชั้นกลางโดยทั่วไป

และสามพี่น้องในฐานะหมีตัวผู้ที่แข็งแกร่งกว่าเดิม อาจเทียบเท่าอัศวินชั้นสูงหรือแม้กระทั่งอัศวินระดับสูงสุดได้

หากเจ้าสามตัวนี้เติบโตเต็มที่ พวกมันก็จะเป็นพลังอันยิ่งใหญ่สำหรับรีไวล์

ทหารม้าอ่อนแอเกินไป ทหารม้าหมีตัวใหญ่แห่งแดนเหนือต่างหากที่ยอดเยี่ยมที่สุด!

ดังนั้นแม้จะต้องจ่ายราคาแพงขนาดนี้ รีไวล์ก็ยังต้องเลี้ยงเจ้าสามตัวอ้วนนี้ต่อไป

ราชินีมังกรสามารถใช้มังกรสามตัวครองโลกได้ ข้ารีไวล์ก็ใช้หมีตัวใหญ่แห่งแดนเหนือสามตัว ไม่ได้ครองโลก แค่ใช้ป้องกันตัวก็ดีมากแล้ว

"เจ้าขาว จับเชือกด้านนี้ไว้"

หลังจากที่รีไวล์พูดจบ ก็โยนเชือกป่านเส้นหนามากให้เจ้าขาว

เจ้าอ้วนและเจ้าเทามาเฝ้าดูอย่างตั้งใจ เจ้าอ้วนยังคงอยากลอง แต่ยังคงถูกรีไวล์ห้ามไว้

"รอแป๊บ เจ้าขาวสู้ข้าไม่ได้ พวกเจ้าค่อยขึ้น"

รีไวล์กล่าว

คราวนี้เจ้าขาวไม่พอใจแล้ว ข้าเป็นหมีตัวใหญ่แห่งแดนเหนือผู้สง่างาม

ถึงแม้ว่าข้าจะยังเป็นเด็ก แต่เจ้ารีไวล์ก็ยังเป็นเด็กไม่ใช่หรือ?

ดังนั้นรีไวล์ก็ตั้งใจจะใช้วิธีดั้งเดิมเพื่อดูว่า "การต่อสู้กับหมี" ในคำอธิบาย "พลังขั้นต้น" นั้นเป็นความจริงหรือไม่

ขอให้แผงหน้าจอไม่ได้โกหกข้า

"เริ่มเลย หมีน้อย!"

รีไวล์กล่าวพร้อมดึงเชือกป่านกลับอย่างแรง

หมีน้อยกัดเชือกป่านแล้วดึงกลับ

พูดกันตามตรง นี่คือการแข่งขันที่ไม่ยุติธรรม

เพราะหมีน้อยมีน้ำหนักหนึ่งตัน แม้ว่าจะไม่ออกแรงก็ยังสามารถเอาชนะรีไวล์ได้

รีไวล์สูงหนึ่งเมตรเก้าสิบ น้ำหนักตัวหนาแน่นเพราะฝึกเทคนิคการหายใจ จนมีน้ำหนักกว่าสามร้อยกิโลกรัม แต่เมื่อเทียบกับหมีน้อยแล้วก็ยังเป็นน้อง ๆ

อย่างไรก็ตาม รีไวล์เป็นอัศวินชั้นต่ำที่ใกล้จะถึงระดับกลางแล้ว

เทคนิคการหายใจงูทมิฬระดับสี่ เทคนิคการหายใจหมีขั้วโลกขั้วโลกขีดสุด และเทคนิคการหายใจอื่น ๆ อีกมากมาย รวมถึงพลังพิเศษ "พลังขั้นต้น" ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีพลังในการต่อสู้

โครม

โครม

คนกับหมีแข่งพละกำลังกันอย่างดุเดือด

กล้ามเนื้อทั่วร่างของรีไวล์ปูดโปนขึ้น บนพื้นผิวหัวใจของเขา "สายพันธุ์หมีขั้วโลก" ที่เกิดจากเทคนิคการหายใจหมีขั้วโลกขั้วโลกกระโดดโลดเต้นอยู่ จนพลังสีดำที่แสดงถึงพลังไหล่เข้าสู่แขนทั้งสองข้างและบริเวณแกนกลางของรีไวล์

แม้ว่าเทคนิคการหายใจงูทมิฬ เทคนิคการหายใจหมาป่าเกล็ดน้ำแข็ง และเทคนิคการหายใจนางเงือกจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านพลัง แต่ก็อยู่ในระดับสี่แล้ว จึงเพิ่มพลังให้รีไวล์บ้างเล็กน้อย

สีหน้าของรีไวล์แดงก่ำ รูจมูกของหมีน้อยก็พ่นไอน้ำและควันสีขาวออกมา

ในที่สุด หลังจากดึงดันกันมาห้านาที รีไวล์ก็ยังด้อยกว่าหมีน้อยอยู่เล็กน้อย

ในด้านพลังล้วน ๆ แม้ว่าเขาจะฝึกเทคนิคการหายใจหมีขั้วโลกจนถึงขีดสุดแล้ว

แต่เมื่อเทียบกับสัตว์ประหลาดน้ำหนักมหาศาลที่มีพรสวรรค์พิเศษอย่างหมีขั้วโลกเหนือแล้วก็ยังห่างไกลกันมาก

"ดูเหมือนว่าพลังพิเศษที่กล่าวถึงในคำอธิบายนั้นหมายถึงหมีธรรมดา ไม่ใช่หมีขั้วโลกเหนือซึ่งเป็นราชาแห่งหมี แต่พลังเช่นนี้ก็เพียงพอที่จะกวาดล้างผู้คนส่วนใหญ่ได้แล้ว"

รีไวล์พอใจกับผลลัพธ์เช่นนี้มาก เขาไม่เสียเวลา รีบกลับไปที่ที่หลบภัย หลังจากพักผ่อนและปรับสภาพเล็กน้อย เขาก็เริ่มฝึกเทคนิคการหายใจอีกครั้ง

เทคนิคการหายใจหมีขั้วโลกถึงขีดสุดแล้ว รีไวล์จึงมองไปที่สถานะของเทคนิคการหายใจอื่น ๆ ในปัจจุบัน

เทคนิคการหายใจแมงมุมหน้าคนห่างจากระดับสี่เพียงหนึ่งพันหน่วยความชำนาญแล้ว เขาจึงฝึกวิชานี้

เนื่องจากไม่มียาพิเศษ และความยากนั้นสูงกว่าเทคนิคการหายใจหมีขั้วโลกเล็กน้อย ความเร็วในการฝึกวิชานี้จึงช้าลงเล็กน้อย แต่รีไวล์ชำนาญในการฝึกเทคนิคการหายใจมากเกินไปแล้ว ดังนั้นการฝึกจึงยังคงราบรื่น

ปีศักดิ์สิทธิ์ 1,007 เดือนแห่งการเก็บเกี่ยว

ผลผลิตข้าวสาลีในเขตปกครองหุบเขาวารีนิลกาฬเพิ่มขึ้นประมาณร้อยละสิบเมื่อเทียบกับปีก่อน

ต้นปี รีไวล์ใช้แรงงานและทรัพยากรจำนวนมากในการแผ้วถางและเปิด ไร่นาเพิ่มขึ้น เขายังให้ทาสเกษตรกรใช้ปุ๋ยอินทรีย์ธรรมชาติบางอย่างด้วย ผลผลิตจึงเพิ่มขึ้น

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากข้อจำกัดของระดับเทคโนโลยีการเกษตรในโลกนี้ การพัฒนาในอนาคตจะยิ่งลดลงเรื่อย ๆ กุญแจสำคัญในการพัฒนาเกษตรกรรมคือพื้นที่เพาะปลูกและจำนวนประชากรเกษตรกรรม

ประชากรในเขตปกครองของรีไวล์ในปัจจุบันไม่สามารถตามทันความเร็วในการพัฒนาเศรษฐกิจของเขตปกครองได้ การสนับสนุนให้มีการเกิดนั้นเป็นเรื่องหนึ่ง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องเสริมสร้างเลือดเนื้อใหม่เข้ามาอย่างรวดเร็ว

โดยทั่วไปแล้ว วิธีการเพิ่มประชากรของเจ้าเมืองในโลกนี้ก็คือการแบ่งปันจากเบื้องบน การซื้อขายทาสเกษตรกร หรือการรับผู้ลี้ภัยที่หนีภัยพิบัติทางธรรมชาติและภัยพิบัติที่มนุษย์สร้างขึ้น อย่างไรก็ตาม รีไวล์อยู่ห่างไกล ผู้ลี้ภัยถึงจะหนีก็มักจะไปยังพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ ไม่ค่อยมาที่นี่

รีไวล์จึงซื้อทาสเกษตรกรได้เท่านั้น ในยุคนี้ การซื้อขายทาสเกษตรกรเป็นเรื่องปกติ รีไวล์จึงให้ผู้ใต้บังคับบัญชาไปซื้อทาสเกษตรกรจากตลาดทาสเกษตรกรในเมืองน้ำแข็ง ทาสเกษตรกรเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นผู้ลี้ภัยที่สูญเสียบ้านเรือนเพราะสงคราม หลายคนมีบาดแผลและเจ็บป่วย

อย่างไรก็ตาม รีไวล์ไม่มีทางเลือก ทาสที่แข็งแรงและมีคุณภาพเป็นที่ต้องการตัวมาก ถูกขุนนางใหญ่ ๆ เหมาไปหมดแล้ว

ดังนั้น ตราบใดที่ไม่มีโรคติดต่อหรืออะไรทำนองนั้น บาดแผลและการเจ็บป่วยทั่วไปก็ยังพอใช้ได้

คนเหล่านี้จึงถูกผู้จัดการจัดให้ไปทำงานที่โรงสี เหมืองแร่เหล็ก และงานต่าง ๆ มากมาย

รีไวล์ไม่เคยออกจากบ้านเลย ในแง่หนึ่ง เขาซ่อนตัวอยู่ในที่หลบภัยเพื่อฝึกเทคนิคการหายใจอย่างหนัก ในอีกแง่หนึ่ง เขาก็เพิ่มความระมัดระวังต่อเสียงนกแห่งความตายและผู้บงการที่ต้องการฆ่าเขา

วันหนึ่ง ในที่หลบภัย รีไวล์ลืมตาขึ้น แสงสว่างเจิดจ้า ขนแขนของเขาตั้งตรง

"เทคนิคการหายใจแมงมุมหน้าคน ระดับสี่แล้ว"