ตอนที่ 59 อดทนไม่ได้แล้ว ไม่ต้องอดทนอีกต่อไป!

[เทคนิคการหายใจงูทมิฬ +21]

รีไวล์เดินออกจากสถานะการฝึกเทคนิคการหายใจ

หลังจากเติมอาหารและน้ำ เขาออกจากที่พักพิงกลับไปที่ปราสาท อัศวินเฟร็ดเห็นรีไวล์ปรากฏตัว เดินเข้ามาแล้วพูดว่า "ท่านชาย ข้าได้ติดต่อกับเพื่อนเก่าคนหนึ่งที่รู้จักกัน เขากล่าวว่าเขามีอาชาเลือดสีแดงเพศผู้ที่ยอดเยี่ยม"

"โอ้ ราคาเท่าไหร่ตัวหนึ่ง"

"สี่สิบเหรียญทอง" เฟร็ดกล่าว

"โอเค ไม่แพงมาก แต่ข้าไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับม้าศึกชนิดนี้เลย ไม่รู้ว่าเมื่อเทียบกับม้าศึกภูเขาที่โด่งดังแล้วเป็นอย่างไร" รีไวล์ถาม

"ในเรื่องนี้ เพื่อนของข้าบอกว่าไม่ต้องกังวล อาชาเลือดสีแดงมีถิ่นกำเนิดในที่ราบสูงดินแดง ซึ่งเดิมทีเป็นดินแดนของชนเผ่าเลือดเดือด ชนเผ่าเลือดเดือดเป็นนักรบที่กล้าหาญและเก่งกาจ เหตุผลส่วนใหญ่ก็คือ นักรบชนเผ่าเลือดเดือดทุกคนล้วนเป็นทหารม้าชั้นยอดที่มีความเข้าใจเป็นอย่างดีกับอาชาเลือดสีแดง ดังนั้น อาชาเลือดสีแดงจึงไม่ด้อยไปกว่าม้าศึกภูเขาเลย ในบางแง่มุมยังโดดเด่นกว่าด้วย

ต่อมา ชนเผ่าเลือดเดือดซึ่งเป็นพวกป่าเถื่อนเหล่านี้ก็ถูกอาณาจักรทำลายล้าง เผ่าพันธุ์ของม้าศึกของพวกเขาก็ยังคงอยู่ แต่ความดุร้ายในสายเลือดของม้าศึกชนิดนี้ซึ่งเหมือนกับชนเผ่าเลือดเดือดนั้นยากที่จะกำจัดได้ ในสนามรบก็มีเรื่องราวที่ม้าศึกเหยียบย่ำเจ้าของของตัวเองจนตายอยู่บ่อยครั้ง

มีคนกล่าวว่า นี่คือคำสาปของชนเผ่าเลือดเดือดที่ถูกอาณาจักรสังหารอย่างโหดเหี้ยม อาชาเลือดสีแดงมีเพียงชนเผ่าเลือดเดือดผู้กล้าหาญและสูงส่งเท่านั้นที่สามารถควบคุมได้

ดังนั้น ขุนนางผู้ยิ่งใหญ่ท่านหนึ่งจึงได้คืนม้าศึกอาชาเลือดสีแดงชุดนี้ที่เพื่อนของข้าขายไป เพื่อนของข้าให้ข้าบอกท่านว่า หากซื้อม้าของเขาแล้วจะไม่สามารถคืนได้" อัศวินเฟร็ดหัวเราะขมขื่น

"เป็นเช่นนั้นเอง ราคาเท่านี้ก็ยังเหมาะสมอยู่ และตอนนี้เราก็ไม่มีทางเลือกอื่นด้วย เช่นนั้น เรามาซื้อห้าตัวก่อน ถ้าได้ เราก็จะซื้อเพิ่มอีกสี่สิบห้าตัว ถ้าไม่ได้ เราก็จะรับผิดชอบกับการสูญเสียของม้าห้าตัวนี้เอง" รีไวล์กล่าว

เขาไม่เชื่อว่าทักษะการฝึกสัตว์ขั้นสูงสุดของเขา พร้อมกับเอฟเฟกต์พิเศษ "จิตใจแห่งสัตว์ป่า" จะไม่สามารถฝึกอาชาเลือดสีแดงที่ว่านี้ได้

"ดี ไม่มีปัญหา" อัศวินเฟร็ดกล่าว พูดจบ เขาก็หันหลังจะเดินจากไป แต่ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงโห่ร้องจากด้านล่าง

รีไวล์ขมวดคิ้ว มองออกไปทางหน้าต่าง

นอกปราสาท ทหารสองนายกำลังคุมตัวทาสเกษตรกรรมคนหนึ่งเข้ามาในปราสาท

"ท่านชาย ข้าจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น"

เฟร็ดกล่าว แล้วก็เดินลงไปข้างล่าง

"เกิดอะไรขึ้น" เฟร็ดถามอย่างโกรธ ๆ

"ท่านผู้ใหญ่เฟร็ด คนนี้แอบดูลูกสาวคนเล็กของตระกูลเกรย์อาบน้ำ เราจับได้คาหนังคาเขา ตอนนี้กำลังจะนำตัวไปให้ท่านลอร์ดตัดสิน" ทหารคนหนึ่งโกรธจัด ลูกสาวคนเล็กของตระกูลเกรย์เป็นคนที่เขารัก เขาตั้งใจจะเก็บเงินไปสู่ขอเธอ

แต่ไม่คาดคิดว่า เจ้าหื่นกามคนนี้จะมาแย่งชิงไปเสียก่อน เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะโกรธจัด เตะเข้าที่เอวของทาสเกษตรกรรมคนนั้น ทาสเกษตรกรรมคนนั้นก้มหัวลง ร้องโอดโอยล้มลงไปกับพื้น ลูบเอวของตัวเอง ตัวสั่นเทิ้มแล้วพูดว่า "ท่านลอร์ด ข้าไม่ได้ทำ ไม่จริงนะ ข้าไม่ได้ตั้งใจจะแอบดู ตอนนั้นไก่ดำของข้าบินไปที่ลานบ้านของตระกูลเกรย์ ข้าไปจับไก่ของข้า เห็นโดยไม่ได้ตั้งใจ"

ทาสเกษตรกรรมคนนี้ตัวสั่นเทิ้ม ไม่กล้าเงยหน้ามอง ในสายตาของทหารคนนั้น นี่คือการแสดงออกถึงความรู้สึกผิดและอับอาย

รีไวล์หรี่ตาลง มองไปที่ทาสเกษตรกรรมคนนั้น หลังจากฝึกเทคนิคการหายใจแมงมุมหน้าคนแล้ว เขาก็รู้สึกไวต่อสิ่งต่าง ๆ อย่างมาก จากตัวของทาสเกษตรกรรมคนนั้น เขารู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่คุ้นเคย

"เงยหน้าขึ้นมา บอกข้ามาว่า เจ้าชื่ออะไร" เฟร็ดก็ดูเหมือนจะสังเกตเห็นความผิดปกติบางอย่าง เขาชักดาบออกมา จี้ไปที่ทาสเกษตรกรรมคนนั้นแล้วถาม

ในวินาทีถัดมา ทาสเกษตรกรรมคนนั้นก็กลายร่างเป็นกรงเล็บทั้งสองข้าง จับไปที่ขาของอัศวินเฟร็ด อัศวินเฟร็ดสงสัยอยู่แล้ว เขาจึงหลบหลีกได้ทันที และหลบการโจมตีของทาสเกษตรกรรมคนนั้นไปได้อย่างฉิวเฉียด ส่วนทาสเกษตรกรรมคนนั้นก็ฉวยโอกาสนี้ลุกขึ้นยืน

ร่างกายของเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เหมือนลูกโป่งที่เริ่มพองตัว กล้ามเนื้อขยายตัว เส้นเลือดขอด เขาใช้มือใหญ่ที่เต็มไปด้วยพลังงานมืดจับดาบของทหารสองคนที่อยู่ข้าง ๆ

ทหารทั้งสองตอบสนองได้อย่างรวดเร็วมาก เมื่อพบว่าทาสเกษตรกรรมคนนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญ พวกเขาก็โจมตีในทันที

น่าเสียดายที่ความแตกต่างของความแข็งแกร่งระหว่างทั้งสองฝ่ายนั้นมากเกินไป เขาชิงดาบของทหารทั้งสองมา แล้วก็ใช้ดาบสองมือโจมตีเฟร็ด

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในพริบตา

เพียงไม่กี่กระบวนท่า อัศวินระดับกลางอย่างเซอร์เฟร็ด ก็ถูกทาสหนุ่มต้อนเข้ามุม

ถึงแม้ว่าเซอร์เฟร็ดจะมีทักษะการใช้ดาบที่เหนือกว่า แต่ไม่ว่าจะเป็นพลังหรือคุณภาพของเทคนิคการหายใจที่ฝึกฝน เขาก็ยังห่างชั้นจากเหล็กภูเขามากนัก

ขณะนั้น รีไวล์อยู่บนชั้นสอง เขาชักธนูและใส่ลูกศรอย่างว่องไว

ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว! ฟิ้ว!

สี่ลูกศรพุ่งออกไปพร้อมกัน!

ลูกศรทั้งสี่พุ่งตรงไปยังร่างของชายฉกรรจ์ผู้นั้นอย่างแม่นยำ

และทั้งหมดก็ปักเข้าที่หลังของชายฉกรรจ์ผู้นั้น

แต่ชายฉกรรจ์ผู้นั้นกลับไม่ล้มลง

เขายิ้มเยาะอย่างเย็นชา ไม่สนใจลูกศรทั้งสี่ที่ปักอยู่บนหลัง

มือขวาถือดาบเพื่อป้องกันการโจมตีของเซอร์เฟร็ด

มือซ้ายแทงดาบเข้าที่ท้องของเซอร์เฟร็ด

พลังคลื่นของเซอร์เฟร็ดไหลตามใบดาบ ทำให้ดาบในมือของชายฉกรรจ์ที่พยายามจะป้องกันหักออก ในขณะเดียวกัน ดาบของเซอร์เฟร็ดก็หักเช่นกัน

สิ่งนี้ทำให้เซอร์เฟร็ดอุทานออกมาอย่างตกใจทันที เขาแทงดาบหักเข้าที่ชายฉกรรจ์ผู้นั้น

ชายฉกรรจ์ผู้นั้นไม่หลบไม่เลี่ยง เขาใช้มือสีดำคว้าดาบหักของเซอร์เฟร็ด พลังคลื่นที่อยู่ในนั้นทำให้เขาเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส เขารู้สึกว่ากระดูกมือของตัวเองแตกสลาย

แต่บาดแผลเล็กน้อยเช่นนี้ ไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านเลย!

ด้วยวิธีการต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตายนี้ ชายฉกรรจ์ผู้นั้นแทงทะลุท้องของเซอร์เฟร็ด

แต่ในขณะนั้น ทหารได้ล้อมเขาไว้แล้ว พวกเขาไม่เก่งเรื่องการยิงธนู กลัวว่าจะพลาดไปโดนเซอร์เฟร็ด จึงไม่กล้าที่จะยิงธนู

ขณะเดียวกัน รีไวล์ที่สวมชุดเกราะครบชุดก็กระโดดลงมาจากชั้นบน ทหารที่อยู่ด้านหลังล้อมชายฉกรรจ์ผู้นั้นไว้ แต่ชายฉกรรจ์ผู้นั้นกลับใช้เซอร์เฟร็ดที่บาดเจ็บเป็นโล่มนุษย์ ทำให้รีไวล์และอัศวินที่คิดจะยิงธนูต้องหยุดชะงัก

หลังจากนั้น เขาก็ใช้ตะขอที่ซ่อนอยู่ในแขนเสื้อยิงไปเกาะกับกำแพงเมือง เขาอุ้มเซอร์เฟร็ดและมองไปที่รีไวล์ พร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้ม "เจ้ากล้าไล่ตามข้ามาหรือไม่?"

สีหน้าของรีไวล์มืดมน ชายผู้นี้แข็งแกร่งมาก ในเวลาไม่กี่กระบวนท่า ก็สามารถเอาชนะเซอร์เฟร็ดอัศวินระดับกลางได้อย่างง่ายดาย อย่างน้อยก็ต้องเป็นอัศวินระดับสูง หรืออาจจะเป็นอัศวินระดับสูงสุดก็ได้ บุคคลเช่นนี้ ในอาณาจักร ถือเป็นผู้แข็งแกร่งระดับสูงรองจากอัศวินผู้ยิ่งใหญ่

และตะขอที่คุ้นเคยนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นของผู้ส่งสารแห่งความตาย!

"ท่านลอร์ด เราจะทำอย่างไร..."

กัปตันแซมถามด้วยสีหน้ากังวล

"ให้คนสิบคนไปกับข้า แซม เจ้าจงพาคนไปดูแลปราสาท รักษาความสงบ ระวังจะมีศัตรูอื่น ๆ อีก" รีไวล์พูดจบก็เดินไปที่คอกหมีของสามพี่น้อง ขึ้นขี่หลังม้าขาว จากนั้นก็พาอีกสองตัววิ่งออกจากประตูเมือง เขาต้องการใช้ประสาทการดมกลิ่นของสามพี่น้องเพื่อติดตามศัตรู

แน่นอนว่า สามพี่น้องยังสามารถช่วยเขาต่อสู้ได้อีกด้วย

"ผู้ส่งสารแห่งความตาย!"

ไม่ว่าเซอร์เฟร็ดจะรอดหรือไม่ รีไวล์ก็อดทนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ครั้งแล้วครั้งเล่า เขาอดทนมาพอแล้ว

ตอนนี้ เขาพร้อมที่จะต่อต้านแล้ว