ตอนที่ 111 ยักษ์ใหญ่ผู้ทะลวงขีดจำกัด! ตราประทับแห่งเวทมนตร์ทำลายวิญญาณชั่วร้าย!

อดอล์ฟเฒ่าถอนหายใจเมื่อเห็นเคานต์แห่งภูเขาสีเงินเหม่อลอย "โอ้ แก่แล้ว แก่จนห้ามไม่ได้แล้ว"

"ช่างเถอะ อย่าไปรบกวนเขาเลย ตอนนี้ผู้ทรงพลังลึกลับคนนี้ไม่ได้มีเจตนาชั่วร้ายใด ๆ เราไม่ควรไปรบกวนเขาเลย

แต่พวกนักบวชที่รับผิดชอบในการเผยแพร่ข่าวสารนั้นช่างน่าตายเสียจริง พวกปากเสียทั้งหลาย มันเป็นความดีความชอบของน้ำศักดิ์สิทธิ์บ้า ๆ บอ ๆ อะไรนั่นหรือ ถุย มันเป็นความดีความชอบของอัศวินพวกเราชัด ๆ"

อดอล์ฟผู้รอบรู้ในชุดคลุมสีเทาเดินจากไปอย่างไม่พอใจ

เคานต์แห่งภูเขาสีเงินหัวเราะเยาะอย่างขมขื่น ท่านบิชอปผู้นี้คงเป็นบุคลากรในโบสถ์ที่มีบุคลิกโดดเด่นที่สุดในบรรดาคนที่เขาเคยพบเห็นมา

เขาเป็นเพื่อนในโบสถ์ไม่กี่คนของเขาด้วย

ในวัยหนุ่ม เขาเป็นอัศวินผู้ยิ่งใหญ่ที่แข็งแกร่งที่สุด

"โอ้ ยอดฝีมือแบบนี้ ไม่ไปสร้างวีรกรรม แต่กลับซ่อนตัวอยู่ในโลกธรรมดา น่าเสียดายจริง ๆ" เคานต์แห่งภูเขาสีเงินถอนหายใจ

จากนั้นก็ไปศึกษาหาวิธีรับมือกับปีศาจหิมะอีกครั้ง

เขาถือว่าตัวเองขัดแย้งกับปีศาจหิมะแล้ว

...

ปีศักดิ์สิทธิ์ 1,011 เดือนแห่งการผลิบาน

อากาศหนาวเย็น เนื่องจากสภาพอากาศที่เริ่มเย็นลง

ปีนี้ต้นไม้และพืชพรรณแตกหน่อสีเขียวช้ากว่าปกติเล็กน้อย

สงครามระหว่างเหนือและใต้ยังคงดำเนินต่อไป ไฟสงครามโหมกระหน่ำ แผ่ขยายไปทั่วพื้นที่ส่วนใหญ่

แม้ว่าดยุคแห่งภูเขานิลกาฬจะถูกกองทัพพันธมิตรทางใต้และราชวงศ์ขัดขวางการโจมตีอันทรงพลัง แต่เขาก็ยังคงยืนกราน

และที่จักรวรรดิทูวาที่อยู่ห่างออกไปหลายพันไมล์

สงครามกลางเมืองสิ้นสุดลง กบฏปกครองประเทศ

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม น้องชายของจักรพรรดิ กลายเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ เขาไม่ได้แต่งตั้งตำแหน่ง "กำปั้นแห่งจักรวรรดิ" อีกต่อไป

ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีการกำจัดกลุ่มและองค์กรที่คลั่งไคล้ในจักรพรรดิแห่งกำปั้นในหมู่บ้านต่าง ๆ อย่างต่อเนื่อง

พยายามลบร่องรอยการมีอยู่ของกำปั้นแห่งจักรวรรดิ

กำปั้นแห่งจักรวรรดิ สูญหายไปแล้ว

ไม่มีใครรู้ว่าเขาไปไหน

บางคนคาดเดาว่า กำปั้นแห่งจักรวรรดิได้สร้างตำนานแล้ว

บางคนคาดเดาว่า กำปั้นแห่งจักรวรรดิได้เปลี่ยนชื่อและไปยังประเทศอื่น

โดยสรุปแล้ว แฟน ๆ ของกำปั้นแห่งจักรวรรดิจะไม่เชื่อที่จักรพรรดิกล่าวว่า "กำปั้นแห่งจักรวรรดิตายแล้ว"

เทพสงครามผู้ไร้เทียมทานที่เกิดจากพายุ จะไม่ตาย

ส่วนสมาคมภราดรแห่งดินแดนรกร้างก็ไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว

ความแตกต่างในแง่ของพลังระหว่างพวกเขากับโบสถ์นั้นมากเกินไป

สามารถพึ่งพาการทำสงครามกองโจรเพื่อต่อต้านโบสถ์ได้เท่านั้น สร้างความเสียหายให้กับโบสถ์เล็ก ๆ ในบางพื้นที่

ดังนั้นพวกเขาจึงกลับไปซ่อนตัวในดินแดนรกร้าง หายไปจากสายตาสาธารณชนอย่างช้า ๆ

อย่างไรก็ตาม พวกเขายังคงเผยแพร่ศาสนาในที่ลับ เผยแพร่ความเชื่อใน "เจ้าแห่งดินแดนรกร้าง"

ความโกลาหลจะกลับมาในที่สุด!

และศัตรูของรีไวล์ เสียงนกแห่งความตาย ก็ไม่มีข่าวคราวใด ๆ อีก

จริง ๆ แล้ว รีไวล์ค่อนข้างหวังว่าเสียงนกแห่งความตายจะยังคงส่งมาอยู่ อยากให้เงาลวงตามาด้วยตัวเอง

ด้วยวิธีนี้ เขาจะสามารถทำความเข้าใจกับองค์กรที่น่ารังเกียจนี้ได้

หลังจากฝึกฝนมาหนึ่งเดือน

ตราพลังมังกรของรีไวล์ได้รับความชำนาญห้าสิบคะแนน

พลังนั้นยิ่งใหญ่กว่าเดิมเล็กน้อย

รีไวล์ไม่สามารถใช้ห้าสิบส่วนของวัสดุสำหรับร่ายเวทมนตร์เพื่อเพิ่มประสบการณ์ได้อีกต่อไป

นี่ใช้สำหรับการฝึกฝนจริง

การฝึกฝนตราประทับแห่งเวทมนตร์นั้นไม่ยาก

แต่ความเร็วในการฝึกฝนตราประทับแห่งเวทมนตร์นั้นขึ้นอยู่กับปริมาณของวัสดุสำหรับร่ายเวทมนตร์ ซึ่งเป็นสถานการณ์ที่เป็นจริง ไม่มีทางที่รีไวล์จะสามารถใช้ความคิดริเริ่มส่วนตัวได้อย่างเต็มที่

ดังนั้นรีไวล์จึงยังคงชอบฝึกฝนเทคนิคการหายใจมากกว่า

ในเดือนนี้ เขาประสบความสำเร็จในการฝึกเทคนิคการหายใจปลาบินระดับห้า

หลังจากผสานกับเทคนิคการหายใจนางเงือกแล้ว กลายเป็นเชื้อเพลิงสำหรับการทะลวงขีดจำกัดของนางเงือก

ปัจจุบันความคืบหน้าในการทะลวงขีดจำกัดของนางเงือกมาถึงห้าในสาม

และเทคนิคการหายใจของภูตเขาขั้นหกซึ่งฝึกฝนจนถึงขีดจำกัดก็ทำให้เทคนิคการหายใจของแรดขนาดยักษ์ทะลวงขีดจำกัดได้สำเร็จ ตอนนี้ รีไวล์สามารถฝึกฝนต่อได้อีกครั้ง

รีไวล์ -

เทคนิคการหายใจของแรดขนาดยักษ์: ขั้นเจ็ด (1/50,000) เอฟเฟกต์พิเศษ: พลังสูงสุด

...

"คงไม่นาน เทคนิคการหายใจของแรดขนาดยักษ์น่าจะถึงขีดจำกัดขั้นแปด เมื่อถึงเวลานั้น ก็จะเป็นพลังเหนือธรรมชาติอีกครั้ง"

"ช่างน่าตื่นเต้นจริง ๆ"

รีไวล์คิดถึงกำปั้นแห่งจักรวรรดิ ฝ่ายตรงข้ามนั้นชัดเจนว่าเป็นพลังเหนือธรรมชาติ

ด้วยร่างกายมนุษย์ธรรมดา สามารถเทียบเท่าสัตว์ร้ายแห่งแผ่นดินได้ นี่เป็นเรื่องที่เกินจริงมาก

แม้ว่าพลังของเขาในตอนนี้จะยิ่งใหญ่มาก แต่เมื่อเทียบกับสัตว์ร้ายแห่งแผ่นดินหรือแรดบนพื้นที่น้ำแข็งแล้ว ก็ยังห่างไกล

พูดได้เพียงว่าใกล้เคียงกับสามพี่น้อง

"เทคนิคการหายใจประเภทพลังก็มีความแตกต่างกัน อัศวินฉลามและอัศวินภูเขาต่างก็เป็นอัศวินผู้ยิ่งใหญ่ แต่เมื่อรวมพลังกันแล้วก็ยังไม่เท่ากับกำปั้นแห่งจักรวรรดิ"

"บางทีพลังเหนือธรรมชาติก็มีความแตกต่างกัน เพียงแต่ว่าอาณาจักรปัจจุบันของข้าต่ำเกินไป จึงยังไม่สามารถแสดงออกมาได้"

"เกือบจะถึงเวลาแล้ว ที่จะไปพบกับนางฟ้าแห่งสายน้ำแล้ว"

"ถ้าสู้ไม่ได้ ก็หนี ไม่น่าอับอาย"

"ท้ายที่สุดแล้ว นางฟ้าแห่งสายน้ำก็น่าจะแข็งแกร่งกว่าวิญญาณชั่วร้ายที่ถูกพันธนาการด้วยโซ่นั่น"

นี่เป็นสัญชาตญาณที่บริสุทธิ์ที่สุดของรีไวล์

ดังนั้น รีไวล์จึงเริ่มเตรียมสิ่งของสำหรับรับมือกับวิญญาณชั่วร้าย

"ดาบเงินบริสุทธิ์มีผลต่อวิญญาณ แต่ดูเหมือนจะไม่มีผลต่อวิญญาณชั่วร้าย" รีไวล์คิดถึงคืนนั้นที่ต่อสู้กับวิญญาณชั่วร้ายที่ถูกพันธนาการด้วยโซ่นั่น

เขาได้ทดลองโดยเฉพาะ หากไม่พันธนาการด้วยหมอกดำ การโจมตีทางกายภาพของดาบเงินบริสุทธิ์จะไม่มีผลต่อวิญญาณชั่วร้าย

ดังนั้น เขาจึงใช้ดาบกางเขนทองคำเพื่อสังหารวิญญาณชั่วร้าย ไม่ใช่เพราะเงินบริสุทธิ์ แต่เป็นเพราะหมอกดำ

"เงินบริสุทธิ์ไม่ได้ผล ไม่รู้ว่าเงินขาวจะได้ผลหรือไม่ เพราะในงานวรรณกรรมบางชิ้นในชาติก่อน เครื่องตอกเสาเข็มของนักเวทหญิงคนหนึ่งคือดาบเหล็ก ฆ่าคนด้วยดาบเงิน"

เงินขาวเป็นโลหะที่ใช้รับมือกับวิญญาณชั่วร้ายหรือสิ่งมีชีวิตแห่งความมืดอย่างแวมไพร์ในวัฒนธรรมต่าง ๆ มาโดยตลอด

"ลองดูก็รู้"

รีไวล์ลงมือทำทันที เขาตีดาบคู่ต่อสู้เงินขาวให้ตัวเอง

"เอ๊ะ ไม่งั้นลองใช้ทองคำดูล่ะ? เผื่อว่าเงินขาวไม่ได้ผล?"

รีไวล์เริ่มคิดนอกกรอบ ไตร่ตรองอย่างหนัก

เงินบริสุทธิ์สามารถรับมือกับวิญญาณได้ ทำให้เขาคิดได้หลายอย่าง

"ทำดาบทองคำไปเลยดีกว่า"

รีไวล์กลับไปที่ที่พักพิง นำเหรียญทองที่เขาเก็บไว้หลายหมื่นเหรียญออกมาหนึ่งหมื่นเหรียญ ทองคำหนึ่งร้อยกว่ากิโลกรัมมาหล่อเป็นดาบคู่ต่อสู้

พร้อมกับการใช้ผลงานชิ้นเอกของรีไวล์และเอฟเฟกต์พิเศษของการใช้ขวานอย่างชำนาญ

ในไม่ช้า ดาบคู่ต่อสู้ระดับปรมาจารย์ที่สมบูรณ์แบบก็ปรากฏขึ้น

"แม่เจ้า เฉพาะวัสดุอย่างเดียว ดาบคู่ต่อสู้ก็มีมูลค่าหนึ่งหมื่นเหรียญทองแล้ว บนโลกนี้ มีใครที่สิ้นเปลืองมากกว่าข้าอีกไหม?" รีไวล์อดไม่ได้ที่จะบ่นกับตัวเอง

และคนที่ไม่มีพลังเพียงพอ ไม่สามารถใช้ดาบคู่ต่อสู้ได้เลย มันหนักเกินไป

"ตอนนี้มีดาบเหล็กเงินบริสุทธิ์ ดาบเงินขาว ดาบทองคำแล้ว จะทำดาบไม้พีชอีกซักเล่มดีไหม?"

รีไวล์คิดถึงนักพรตชาติก่อนอีกครั้ง ดูเหมือนว่าดาบไม้พีชจะไล่ผีได้

"ข้านี่ช่างฉลาดจริง ๆ" รีไวล์อดไม่ได้ที่จะชมตัวเอง

ดังนั้น รีไวล์จึงได้ดาบไม้พีชมาอีกเล่ม

เขาทำตามขั้นตอนเดิม และได้ดาบยาวหลากหลายวัสดุ

เตรียมที่จะทดลองทั้งหมดเมื่อมีโอกาส

สำหรับการต่อสู้กับนางฟ้าแห่งสายน้ำครั้งนี้ ทดลองดาบเพียงสามเล่มเท่านั้น

ดาบเงินขาว ดาบทองคำ ดาบไม้พีช

หลังจากตีดาบเสร็จ รีไวล์ก็เตรียมวัสดุสำหรับร่ายเวทมนตร์ที่เพียงพอ สวมชุดเกราะหลายชั้น และเติมอาหารในถุงวาฬให้เพียงพอสำหรับสามเดือน

จากนั้นเขาก็เรียกผู้พิทักษ์ทั้งสองข้างทาง พี่น้องตระกูลมอร์ก!

อัศวินฉลามและอัศวินภูเขาสองพี่น้องยืนเรียงกันอยู่ข้างหน้า โดยให้พวกมันล่อนางฟ้าแห่งสายน้ำและจำกัดนางฟ้าแห่งสายน้ำไว้ รีไวล์รับผิดชอบการโจมตีจากด้านหลัง

"คราวนี้คงจะมั่นคงพอแล้วนะ" รีไวล์ครุ่นคิดในใจ

หากยังไม่สามารถปราบวิญญาณชั่วร้ายได้ ก็คงพูดไม่ได้

เพื่อความปลอดภัย รีไวล์เลือกที่จะต่อสู้ในตอนกลางวัน

นางฟ้าแห่งสายน้ำสามารถปรากฏตัวในตอนกลางวันได้ รีไวล์รู้เรื่องนี้

เช้าวันรุ่งขึ้น

อากาศหนาวเย็น แม่น้ำน้ำดำเพิ่งละลายในช่วงเวลานี้

น้ำแข็งในแม่น้ำที่เย็นจัดไหลเอื่อย ๆ รีไวล์เดินตามความทรงจำ มาถึงสถานที่ที่เจ้าของเดิมเคยตกปลา

ตอนนี้เนื่องจากเจ้าเมืองห้ามไม่ให้ไปที่ริมแม่น้ำ ที่นี่จึงไม่มีใครเลย

คิดว่ากำลังจะเผชิญหน้ากับเงาในวัยเด็ก รีไวล์ก็อดรู้สึกประหม่าไม่ได้ แม้ว่าเขาจะประสบความสำเร็จในการสังหารวิญญาณชั่วร้ายก็ตาม

แต่วิญญาณชั่วร้ายก็ไม่สามารถพูดได้ว่าเหมือนกันหมด

"ฮู้"

รีไวล์หายใจเข้าลึก ๆ เพื่อให้ตัวเองสงบลง

งูสีดำในร่างกายของเขาได้เริ่มคำรามราวกับเครื่องยนต์แล้ว หมอกดำได้แพร่กระจายไปทั่วร่างกายของเขา เพื่อป้องกันการโจมตีอย่างกะทันหันของวิญญาณชั่วร้าย

ในขณะเดียวกัน เสียงคำรามแห่งยักษ์น้ำแข็งก็พร้อมแล้ว แม้ว่าอาจไม่สามารถโจมตีวิญญาณชั่วร้ายได้ แต่ก็ยังสามารถทดลองได้

ท้ายที่สุดแล้ว นี่ก็เป็นเวทมนตร์ของแท้ น่าจะยังมีประโยชน์อยู่บ้าง...กระมัง

อัศวินฉลามและอัศวินภูเขาสองพี่น้องไม่กลัวความตาย พวกเขายืนนิ่ง ๆ อยู่ริมฝั่ง รีไวล์ยืนอยู่ข้างหลังพวกเขา พร้อมที่จะโจมตีได้ทุกเมื่อ

แม่น้ำไหลผ่าน เวลาผ่านไปทีละนาที

"หรือว่า วิญญาณชั่วร้ายไม่อยู่บ้านวันนี้?"

"หรือว่าเห็นพวกเราสามคนจะรุมทำร้ายเธอ เลยไม่กล้าออกมา?" รีไวล์คาดเดา

เมื่อรีไวล์กำลังจะจากไปชั่วคราว

ที่แขนของเขา สไปเดอร์เซนส์ทำงานขึ้นมาทันใด

ขนลุกเกลี้ยงเกลากันไปหมด ความรู้สึกถึงวิกฤตินี้รุนแรงกว่าตอนที่เผชิญหน้ากับวิญญาณชั่วร้ายที่ถูกพันธนาการด้วยโซ่นั่นในเมืองสายลมหนาว

แต่ก็ยังห่างไกลจากกำปั้นแห่งจักรวรรดิ

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะรีไวล์แข็งแกร่งขึ้นแล้ว หรือเพราะสิ่งที่นำมาซึ่งความรู้สึกถึงวิกฤตินี้ มีพลังน้อยกว่ากำปั้นแห่งจักรวรรดิ

โดยสรุปแล้ว หมอกดำบนร่างกายของรีไวล์ลุกโชนราวกับเปลวไฟปีศาจสีดำ พวยพุ่งขึ้นมา รอบตัวเขาไหลเวียนไปด้วยไอสีดำหนืดที่เปล่งประกายเป็นประกายโลหะ

ในขณะนี้ สไปเดอร์เซนส์เริ่มเตือนภัย!

ร่างกายของรีไวล์ตึงเครียด!

"ข้างหลัง!"

จู่ ๆ รีไวล์ก็รู้สึกว่าด้านหลังจมลงราวกับว่ามีอะไรบางอย่างเกาะอยู่ที่หลังของเขา!

การรับรู้การสั่นสะเทือนขั้นสูงไม่ได้ผล

เพราะสิ่งที่เกาะอยู่ด้านหลังของเขาคือวิญญาณชั่วร้าย

การเคลื่อนไหวทุกย่างก้าวของฝ่ายตรงข้ามจะไม่ก่อให้เกิดการสั่นสะเทือนของอากาศเลย!

"เจ้าออกมาแล้ว!"

เปลวไฟสีดำที่ด้านหลังของรีไวล์พุ่งสูงขึ้นหนึ่งฟุต!

ในขณะเดียวกัน แสงสีเงินขาวก็ส่องสว่างไปทั่วร่างกายของเขา!

ตราพิทักษ์ขั้นที่สอง, พิทักษ์เงินสุกใส!

กลุ่มควันสีดำกลิ้งแผดเผาปีศาจร้ายที่ด้านหลัง สิ่งมีชีวิตที่เกาะอยู่ที่หลังของเขาดูเหมือนจะรู้สึกถึงภัยคุกคาม พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะชนทำลายพิทักษ์เงินสุกใส จากนั้นก็ลอยอยู่ที่ด้านหลังของรีไวล์

รีไวล์หันกลับมา ในที่สุดก็ได้เห็นสิ่งมีชีวิตที่ทำให้เขามีปมในวัยเด็กจนถึงขั้นฝันร้าย!

นางฟ้าแห่งสายน้ำ!

ผิวหนังที่บวมเป่งราวกับมีน้ำใสไหลออกมา ผิวหนังขรุขระ มีโพรงมากมาย สาหร่ายและวัชพืชในน้ำจำนวนมากงอกออกมาจากโพรงเหล่านี้

ส่งกลิ่นเหม็นเน่าของปลาเน่ากุ้งเน่าที่น่ารังเกียจ

ใบหน้าที่ดูเหมือนจะเน่าเปื่อยอยู่ในน้ำ

น่ากลัว น่ากลัว แปลกประหลาด

ชั่วขณะหนึ่ง รอบ ๆ ดูเหมือนจะเย็นลง

นี่ไม่ใช่ความหนาวเย็นธรรมดา นี่คือความหนาวเย็นที่ซึมลึกเข้าไปในไขกระดูก ทำให้หนังศีรษะชาและขนลุกซู่!

รีไวล์ไม่ลังเล เขาดีดนิ้วก่อน

เบื้องหลังของเขา เงาของยักษ์น้ำค้างแข็งที่ถอนหายใจอย่างโดดเดี่ยวปรากฏขึ้นอีกครั้ง

ยักษ์ก็ดีดนิ้วเช่นกัน

ในพริบตา รีไวล์รัศมีสิบเมตร รวมถึงวิญญาณชั่วร้ายนางฟ้าแห่งสายน้ำ

ทั้งหมดอยู่ในขอบเขตของการแช่แข็ง

กึก กึก

แม่น้ำน้ำดำกลายเป็นน้ำแข็ง แช่แข็งสามฟุต ต้องใช้ความหนาวเย็นเพียงลมหายใจเดียว!

รีไวล์สังเกตเห็นว่าการเคลื่อนไหวของนางฟ้าแห่งสายน้ำดูเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบ นางกรีดร้อง พ่นน้ำ สาหร่ายและวัชพืชในน้ำจำนวนมากแผ่ขยายออกไป เติบโตอย่างซับซ้อน มุ่งหน้าไปที่รีไวล์

แม้ว่าจะไม่มีประโยชน์ แต่รีไวล์ก็คาดการณ์ไว้แล้ว

เวทมนตร์ก็เป็นศาสตร์เฉพาะทางเช่นกัน ในการต่อสู้กับวิญญาณชั่วร้าย อาจต้องใช้เวทมนตร์เฉพาะสายพันธุ์ใช่ไหม

"ดีมาก!"

รีไวล์ทำมือเสร็จแล้ว!

ตบมือข้างหนึ่งพร้อมกับเสียงพึมพำเบา ๆ ของรีไวล์!

"มังกรทรงพลัง!"

ตูม!

ด้านหลังของรีไวล์ เปลวไฟสีทองระเบิดออกมา ดวงตาสีทองปรากฏขึ้น!

คลื่นจิตขนาดใหญ่สั่นสะเทือนพื้นน้ำแข็ง

ฝุ่นละอองบนพื้นดินปลิวว่อน พัดหายไป!

วัชพืชในน้ำนับไม่ถ้วนถูกทำลายและลบออกในทันที นางฟ้าแห่งสายน้ำที่พุ่งเข้ามาถูกยกขึ้นโดยตรง

วิญญาณชั่วร้ายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ลวงตา แต่พลังทางจิตก็เป็นสิ่งที่ลวงตา

ตราประทับมังกรทรงพลังนั้นมีไว้สำหรับจัดการกับวิญญาณชั่วร้ายโดยเฉพาะ!

รีไวล์ใช้ตราประทับมังกรทรงพลัง ผลลัพธ์ก็ดีมาก

ร่างกายของนางฟ้าแห่งสายน้ำจางหายไปเล็กน้อยหลังจากการโจมตีครั้งนี้

รีไวล์ที่ต่อสู้กับวิญญาณชั่วร้ายโซ่ตรวนรู้ว่านี่คือการแสดงให้เห็นว่าพลังของวิญญาณชั่วร้ายนั้นอ่อนแอลง

เขาไม่พูดอะไรไร้สาระ โจมตีแบบเต็มตัว

ตอนที่มันป่วย ต้องฆ่ามัน!

มังกรทรงพลังที่สองได้ก่อตัวขึ้นแล้ว ตูม!

ครั้งที่สาม!

ครั้งที่สี่!

...

ตราประทับมังกรทรงพลังที่มั่นคงทั้งห้าตราทำให้นางฟ้าแห่งสายน้ำไร้สติ สาหร่ายทั่วร่างปรากฏขึ้นก็ถูกตราประทับมังกรทรงพลังสั่นสะเทือน

ขณะนี้ร่างกายของนางได้แตกสลายเป็นเสี่ยง ๆ

รีไวล์ยังคงโจมตีต่อไป

ขอบเขตการโจมตีของตราประทับมังกรทรงพลังนั้นกว้างมาก เป็นคลื่นจิตที่กระจายตัว ไม่ต้องกังวลว่าจะตีไม่โดน

นางฟ้าแห่งสายน้ำดูเหมือนจะรู้ว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของรีไวล์

แท้จริงแล้วเริ่มหนี นางลอยตัวต้องการเข้าไปในแม่น้ำน้ำดำ

รีไวล์จะปล่อยให้นางหลบหนีได้อย่างไร ครั้งนี้หลบหนี ครั้งต่อไปที่ต้องการค้นหาคนนี้ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่!

ความเร็วของรีไวล์ระเบิดขึ้น เผ่าพันธุ์นางเงือกใช้พลังเต็มที่!

ความเร็วระดับสูงสุด!

รีไวล์ทั้งตัวราวกับลูกธนูที่พุ่งออกไป ก่อนที่นางฟ้าแห่งสายน้ำจะกระโดดลงไปในแม่น้ำน้ำดำ มือใหญ่ที่ปกคลุมไปด้วยควันสีดำของเขาได้จับที่คอของนางฟ้าแห่งสายน้ำแล้ว

"มานี่เลย!" รีไวล์ตะโกนเสียงดัง

เขาบีบคอของนางฟ้าแห่งสายน้ำโดยตรง ควันสีดำที่รุนแรงโจมตีฝ่ายตรงข้าม

นางฟ้าแห่งสายน้ำก็โจมตีรีไวล์อย่างต่อเนื่อง

นางคร่ำครวญ รบกวนจิตใจของรีไวล์

ยิ่งไปกว่านั้น ยังใช้กรงเล็บปีศาจฉีกเกราะป้องกันควันสีดำที่รีไวล์ภาคภูมิใจ ต้องการเจาะเข้าไปในร่างกายของรีไวล์ เพื่อครอบครองร่างกายของรีไวล์!

"ฝันไปเถอะ!"

รีไวล์ใช้ควันสีดำที่พุ่งออกมาอีกครั้งหนีบกรงเล็บของนางฟ้าแห่งสายน้ำไว้ แต่เขาก็ยังรู้สึกเจ็บปวดที่หน้าอก

เห็นได้ชัดว่าชุดเกราะป้องกันทางกายภาพจำนวนมากที่เขาสวมใส่ ชุดเกราะหนัง แม้แต่ชุดเกราะยักษ์น้ำแข็งก็ไม่ได้มีบทบาทในการป้องกันแม้แต่น้อย

ในขณะนี้ มีเพียงควันสีดำเท่านั้นที่สามารถป้องกันวิญญาณชั่วร้ายได้!

รีไวล์กระตุ้นเผ่าพันธุ์งูทมิฬจนถึงขีดจำกัด เผ่าพันธุ์แรดขนาดใหญ่ เผ่าพันธุ์นางเงือก เผ่าพันธุ์ปลาวาฬเลือด เผ่าพันธุ์แมงมุมหน้าคน ก็ระเบิดออกมาทั้งหมด!

ควันสีดำทั้งห้าสายนี้รวมตัวกัน โจมตีนางฟ้าแห่งสายน้ำร่วมกัน

สิ่งนี้ทำให้นางฟ้าแห่งสายน้ำเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส!

นางถูกรีไวล์ที่ปกคลุมไปด้วยควันสีดำจับไว้แน่น

การโจมตีที่น่ากลัวของกรงเล็บปีศาจทำให้เกิดความเจ็บปวดอย่างรุนแรงที่หน้าอกของรีไวล์ทีละครั้ง

รอยกรงเล็บปีศาจสีดำและเย็นเยียบปรากฏขึ้นที่หน้าอกของรีไวล์

แม้ว่าการป้องกันที่เหนือธรรมชาติของงูทมิฬจะแข็งแกร่ง แต่นางฟ้าแห่งสายน้ำก็ไม่ใช่วิญญาณชั่วร้ายที่อ่อนแออย่างนักโทษโซ่ตรวน

ดังนั้นรีไวล์จึงยังคงถูกทำลายการป้องกัน

แม้ว่าจะเจ็บปวดอย่างมาก แต่รีไวล์ก็จะไม่ยอมแพ้ในเวลานี้

ควันสีดำจำนวนมากโจมตีนางฟ้าแห่งสายน้ำอย่างต่อเนื่อง ตราประทับมังกรทรงพลังก็ตามมาทีละครั้ง

หลังจากมังกรทรงพลังสิบครั้ง ร่างกายของนางฟ้าแห่งสายน้ำก็โปร่งใสจนไม่สามารถทะลุผ่านได้ ราวกับกระดาษหน้าต่างที่แทงทะลุได้

นางถูกรีไวล์จับตัวไว้ ไม่มีแรงต่อต้านอีกต่อไป

วิญญาณชั่วร้ายที่น่ากลัวเช่นนี้ กลับถูกรีไวล์ปราบปราม

"ตอนนี้ให้ข้าดูว่าเจ้าคืออะไร!"

รีไวล์จับนางฟ้าแห่งสายน้ำไว้แน่นด้วยมือข้างหนึ่ง

อีกมือหนึ่งก็ล้วงดาบเงินออกมา

รีไวล์แทงนางฟ้าแห่งสายน้ำอย่างไม่ยั้ง

นางฟ้าแห่งสายน้ำดูเหมือนจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"เงินไม่ได้ผลหรือ? ดูดาบไม้พีชของข้าสิ!"

รีไวล์แทงอีกครั้ง!

"แม่เจ้า ดาบทองคำ!"

รีไวล์ชักดาบอัศวินทองคำที่เปล่งประกายแสงแห่งตำนานสีทองออกมา!

ดาบเล่มนี้แทงลงไป โดยที่รีไวล์ยังแทงดาบที่สองไม่ทัน

นางฟ้าแห่งสายน้ำก็เจ็บปวด ทรมาน ร่างกายสั่นเทา รูปร่างยิ่งจางลงไปอีก

"ฮ่า ๆ ๆ เดิมทีทองคำสามารถปราบวิญญาณชั่วร้ายได้สินะ! ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ!" รีไวล์หัวเราะอย่างน่ากลัว

พันควันสีดำไว้ที่ดาบอัศวินทองคำอีกครั้ง

ไม่กี่ดาบ วิญญาณชั่วร้ายนางฟ้าแห่งสายน้ำที่กำลังจะตายอยู่แล้วและถูกมังกรทรงพลังทำร้ายจนไม่สามารถขยับได้ ภายใต้การโจมตีสองครั้งของทองคำและควันสีดำ

ในที่สุดก็สลายไปอย่างสิ้นเชิง เหลือไว้เพียงผงสีขาวซีดจำนวนหนึ่ง ตกลงมาที่ปลายนิ้วของรีไวล์ ทิ้งไว้เป็นกองใหญ่บนพื้น

รีไวล์รีบเก็บผงเหล่านี้ มิฉะนั้นหากถูกลมพัดไป เขาก็จะขาดทุนอย่างมาก

ในที่สุดหลังจากรวบรวมทั้งหมดเสร็จแล้ว รีไวล์ก็เปรียบเทียบการเก็บเกี่ยวครั้งนี้กับวิญญาณชั่วร้ายที่ถูกโซ่ล่ามไว้ก่อนหน้านี้

"แท้จริงแล้วมันมากกว่าห้าเท่า"

หากปริมาณของผงนี้เป็นตัวแทนของพลังของวิญญาณชั่วร้าย

นางฟ้าแห่งสายน้ำตัวนี้อาจแข็งแกร่งกว่าวิญญาณชั่วร้ายที่ถูกโซ่ล่ามไว้หลายเท่า

ช่องว่างนี้ใหญ่มาก

ไม่แปลกใจเลยที่วิญญาณชั่วร้ายที่ถูกโซ่ล่ามไว้ไม่สามารถทำลายการป้องกันงูทมิฬของเขาได้เลย

แต่นางฟ้าแห่งสายน้ำที่อ่อนแอลงหลังจากตราประทับมังกรทรงพลังกลับสามารถทำลายการป้องกันควันสีดำของเขาได้

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ หัวใจของรีไวล์ก็เจ็บปวด

เขารีบพาพี่น้องตระกูลมอร์กที่ไม่มีประโยชน์กลับไปที่ที่พักพิง

เขาเปิดชุดเกราะของเขาออก พบว่าหน้าอกของเขา

มีรอยกรงเล็บสีดำหลายรอย ราวกับกรงเล็บปีศาจที่ฝังลึกอยู่ในเนื้อและเลือด

สิ่งนี้ทำให้รีไวล์ขมวดคิ้ว รอยกรงเล็บปีศาจเหล่านี้ไม่ได้ทำให้เขาเลือดออกหรือบาดเจ็บภายนอก แต่กลับเจ็บปวดอย่างมาก

"ไม่รู้ว่าจะหายได้ไหม วิญญาณชั่วร้ายแบบนี้ยังคงยุ่งยาก น่าเสียดายที่บันทึกการขับไล่วิญญาณมีการแนะนำเกี่ยวกับวิญญาณชั่วร้ายน้อยเกินไป ตระกูลวินเชสเตอร์ต้องเข้าใจสถานการณ์นี้เป็นอย่างดี"

"แต่ในขณะนี้ บาดแผลเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลกระทบใด ๆ ต่อข้า ข้าจะดูอีกทีในอีกสักพัก"

รีไวล์ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงไม่สนใจบาดแผลเหล่านี้

การต่อสู้ครั้งใหญ่กับนางฟ้าแห่งสายน้ำครั้งนี้ รีไวล์ได้เก็บเกี่ยวผลผลิตมากมาย

ประการหนึ่ง ในที่สุดก็ได้กำจัดวิญญาณชั่วร้ายนางฟ้าแห่งสายน้ำที่เป็นปมในวัยเด็ก ในที่สุดหุบเขาวารีนิลกาฬก็ไม่มีอันตรายจากความปลอดภัยนี้แล้ว

ประการที่สอง ยังเก็บเกี่ยวผงวิญญาณชั่วร้ายได้ไม่น้อย อาจทำให้ความชำนาญของตรามังกรทรงพลังขั้นที่หนึ่งของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 600 ซึ่งถือว่าใช้ได้

การเก็บเกี่ยวที่สำคัญที่สุดคือ รีไวล์ค้นพบจุดอ่อนของวิญญาณชั่วร้ายในที่สุด

"ทองคำ"