บทที่ 9 โชคดีที่หยิบมันขึ้นมาได้
"โอ้ เจ้ารู้จักมันสินะ" เย่จุนหลินกล่าว
ภายในใจของหงเฉียนเย่ราวกับเกิดคลื่นยักษ์ถาโถม ด้วยฐานะเดิมของเขาที่ได้พบเห็นอะไรมามากมาย จึงไม่แปลกใจกัยาไฟ
สำหรับผู้ที่ฝึกฝนวิชาธาตุไฟ นี่คือยาอมฤตที่พระเจ้าประทานมา ซึ่งสามารถเพิ่มพลังได้อย่างมากมาย
แม้แต่เทพเซียนก็ยังต้องต่อสู้แย่งชิงกันเพราะความล้ำค่าของมัน!
และนับตั้งแต่ที่เขาใช้เวทมนตร์ลับเพื่อหนีจากความตาย ฐานรากของเขาก็ได้รับความเสียหาย ซึ่งส่งผลต่อเส้นทางการฝึกฝนในอนาคต การปรากฏตัวของยาไฟนี้ไม่ต่างกับการส่งถ่านให้ในยามหิมะตก
"ทั้งหมดนี้เป็นของข้าหรือนี่..." หงเฉียนเย่พึมพำกับตัวเอง ตั้งแต่เด็กจนโตไม่เคยมีใครปฏิบัติกับเขาดีขนาดนี้
มีเพียงการวางแผนร้ายและการหลอกลวง
ขณะนี้ เย่จุนหลินได้มอบทั้งวิชาและยาให้เขา ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นของระดับสูงเกินกว่าจะจินตนาการได้ นอกจากการช่วยเหลือหงเฉียนเย่เป็นอย่างมากแล้ว เขายังรู้สึกขอบคุณอย่างมาก
"เดี๋ยวก่อน! ผู้ฝึกตนระดับเปลี่ยนเทพที่ต่ำต้อยเช่นนี้ จะสามารถหาสองสิ่งนี้มาได้อย่างไร?"
"แม้แต่ในช่วงรุ่งโรจน์ที่สุดของข้าเอง ก็ยังไม่สามารถทำได้เลย!"
หงเสียนเย่รู้สึกเกินจริง
ปีนี้เกิดอะไรขึ้น?
แม้แต่สุดยอดผู้ยิ่งใหญ่ทั้งหลายในแดนกลาง ก็ยังต้องคลั่งไคล้ในวิชาและยาเหล่านี้ แต่ตอนนี้กลับถูกผู้ฝึกตนจากดินแดนรกร้างนำออกมาอย่างง่ายดาย!
"หรือว่าเขาจะมีโชคลาภที่ยิ่งใหญ่กว่ากัน?"
ความคิดของหงเฉียนเย่หมุนเวียน หัวใจเต้นอย่างรุนแรง
ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นวิชาสามพันเปลวเพลิงหรือยาไฟ ล้วนไม่ใช่สิ่งที่ผู้ฝึกตนระดับเปลี่ยนเทพจะสามารถนำออกมาได้
สิ่งเดียวที่สามารถอธิบายได้ก็คือ อีกฝ่ายได้นำมันออกมาจากแดนลับแห่งใดแห่งหนึ่ง แต่ด้วยวิสัยทัศน์ในปัจจุบันของเขา เขาไม่รู้ว่ามันหายากแค่ไหน!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หงเฉียนเย่ก็หายใจไม่ทั่วท้อง รู้สึกว่าตัวเองโชคดีมาก
"เสี่ยวหง เจ้าไม่พอใจกับสิ่งที่อาจารย์ให้หรือ?"
เมื่อเห็นสีหน้าของหงเฉียนเย่เปลี่ยนไปอย่างต่อเนื่อง เย่จุนหลินรู้สึกขำเล็กน้อย จอมมารผู้นี้กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่?
หงเฉียนเย่ฟื้นคืนสติ ท่าทีเปลี่ยนไปอย่างมากอย่างฉับพลัน คำนับอย่างจริงจังและกล่าวว่า "อาจารย์ ไม่มีเรื่องเช่นนั้นเลย! การที่ได้พบอาจารย์เพื่อรับข้าเป็นลูกศิษย์นั้นเป็นโชคสามชาติของข้า!"
หากเป็นเช่นนั้น เขาก็ไม่รังเกียจที่จะเป็นลูกศิษย์คนนี้ เมื่อถึงเวลาที่การฝึกฝนพัฒนาขึ้น เขาจะค้นหาความลับในตัวบุคคลนี้
"อืม กินยาเม็ดนี้เข้าไป อาจารย์จะปกป้องเจ้าด้วยตัวเอง"
"ขอบคุณอาจารย์!"
จากนั้น หงเฉียนเย่ก็กลืนยาไฟ นั่งสมาธิและเริ่มหลอมยา
ในทันใดนั้น
ควันสีเขียวพวยพุ่งขึ้นจากศีรษะ ผิวสีขาวราวกับถูกรีดด้วยเหล็กสีแดงจัด ใบหน้าที่สวยงามแดงก่ำราวกับจะหยดเลือดออกมา ร่างกายทั้งตัวราวกับจะลุกเป็นไฟ ในเวลานี้ร่างกายของเขากำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาล
ตูม!
พลังของหงเฉียนเย่ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ระดับสร้างรากฐาน ต้น กลาง ปลาย จุดสูงสุด สมบูรณ์แบบ
ก้าวข้ามระดับแก่นทองคำ...
หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง การฝึกฝนของหงเฉียนเย่ก็หยุดลง และอาณาจักรก็ไปถึงขั้นแรกของระดับก่อกำเนิดวิญญาณ!
รากไฟเซียนในร่างกายของเขาฟื้นคืนสภาพแล้ว ฐานรากก็แข็งแกร่งมากขึ้น หลังจากนี้การฝึกฝนจะก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว
ใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็ก้าวจากระดับสร้างรากฐานไปสู่ระดับก่อกำเนิดวิญญาณ ความเร็วในการก้าวหน้าที่เว่อร์ขนาดนี้ไม่เคยได้ยินมาก่อนในแดนกลาง
แต่ในมุมมองของเย่ จุนหลิน ผู้ชายคนนี้เดิมทีเป็นเซียนแท้ซึ่งได้รับการบ่มเพาะขึ้นมาใหม่ และด้วยความช่วยเหลือของทักษะและโอสถที่เหมาะสม มันเป็นเรื่องปกติที่เขาจะพัฒนาขึ้นรวดเดียว!
หงเฉียนเย่รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของเขา เขารู้สึกตื่นเต้นมาก และคำรามเสียงดังขึ้นไปบนฟ้าโดยตรงเพื่อระบายความรู้สึกสบายใจ
เสียงคำรามนั้นเต็มไปด้วยความทะเยอทะยานและความกล้าหาญ เขย่าป่าไผ่กว้างใหญ่ไพศาลทั้งผืน ทำให้นกนับไม่ถ้วนบินหนีไป
คอยดูนะ!
เมื่อข้ากลับไปที่แดนกลาง ข้าจะต้องล้างแค้นอย่างแน่นอน!
เมื่อเห็นสีหน้าแปลกๆ ของหนุ่มผมสีเงิน หงเฉียนเย่ก็รู้ตัวว่าตัวเองเสียมารยาทเมื่อครู่ ไอสองสามครั้งแล้วคำนับ "อาจารย์ ข้าไร้มารยาท"
"ไม่เป็นไร กลับไปที่สำนักกับอาจารย์ ไปพบอาจารย์และลุงของเจ้า"
เย่จุนหลินโบกมือ
"ครับ!"
สำนักซวนเทียน
บรรยากาศคึกคักมาก
ใบหน้าทุกคนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ท้ายที่สุด พวกเขาก็เพิ่งจะได้รับชัยชนะครั้งใหญ่ หัวใจของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
"ขอบคุณที่ท่านผู้นำเย่มาที่นี่ มิฉะนั้น สำนักซวนเทียนของเราจะถูกทำลาย!"
"ถูกต้อง ท่านผู้นำเย่เป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตเรา!"
"โอ้ น่าเสียดายที่เมื่อก่อนข้าตาบอด มองไม่เห็นโอกาสที่จะได้กราบไหว้ยอดเขาทอแสง มิฉะนั้นตอนนี้ข้าคงเป็นลูกศิษย์ของยอดเขาทอแสงแล้ว!"
"ถ้าคนอื่นสามารถเข้าร่วมยอดเขาทอแสงได้ก็คงดี จะได้เห็นท่านผู้นำเย่ที่หล่อเหลาทุกวัน!"
"ท่านผู้นำเย่เป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในสำนักซวนเทียนในปัจจุบัน มาตรฐานในการรับลูกศิษย์ของเขาคงสูงมากแน่ ไม่รู้ว่าใครจะถูกเขาเลือก!"
...
มีเสียงพูดคุยกันมากมายภายในสำนัก สายตาจำนวนมากพุ่งตรงไปที่ยอดเขาทอแสง เต็มไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้า
ในอดีต ทุกคนต่างคิดว่าเย่จุนหลินสูญเสียการฝึกฝนไปแล้ว จึงหลีกเลี่ยงยอดเขาทอแสงโดยธรรมชาติ กลัวว่าจะไปเกี่ยวข้องและขัดขวางความก้าวหน้า
ตอนนี้ เย่จุนหลินใช้หนึ่งนิ้วฆ่าระดับก่อกำเนิดวิญญาณ ทำให้ทั้งสำนักตกใจ!
ทุกคนเพิ่งตระหนักว่าพวกเขาพลาดโอกาสดีๆ ไปมากแค่ไหน!
"ทุกคนดูเร็ว ท่านผู้นำเย่กลับมาแล้ว!"
มีลูกศิษย์ตะโกน
ในทันใดนั้น สายตาจำนวนมากก็รวมตัวกัน
เห็นเย่จุนหลินผมสีเงินปลิวไสว เสื้อผ้าปลิวไสวลงมาจากท้องฟ้า ใบหน้าหล่อเหลาสง่างาม ออร่าลึกลับราวกับเทพเซียน
"เอ๊ะ หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเขาคือใครกัน?"
มีคนแปลกใจ
หงเฉียนเย่สวมชุดคลุมสีแดงเพลิง ผมดำยาวสลวย ใบหน้าสวยงามวิจิตรตระการตา จมูกโด่งเป็นสัน คิ้วมีรอยประทับเปลวไฟ ไม่ธรรมดาเลย แต่บุคลิกของเธอกลับเย็นชา ราวกับปฏิเสธผู้คนออกไป!
"สวยจัง..."
ลูกศิษย์ชายหลายคนพึมพำกับตัวเอง หัวใจเต้นแรง
แย่แล้ว นี่คือความรู้สึกใจเต้น!
"น่าเกลียด นางปีศาจนี่มาจากไหน ถึงได้เดินใกล้ชิดกับท่านผู้นำเย่ได้ขนาดนั้น" ลูกศิษย์หญิงโกรธจนแทบคลั่ง ภายในใจเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา
"เสี่ยวหง นี่คือสำนักซวนเทียนที่อาจารย์อยู่ หลังจากนี้เจ้าจะเป็นลูกศิษย์เอกของยอดเขาทอแสงของข้า"
เย่จุนหลินถอนหายใจ
ในที่สุดก็มีคนมาจัดการกับวัชพืชบนยอดเขานั้นซึ่งไม่มีแม้แต่นกบินมาเกาะ
"การได้เข้าร่วมสำนักของอาจารย์เป็นเกียรติของลูกศิษย์!"
หงเฉียนเย่พูดด้วยความเคารพ
ดวงตาฟีนิกซ์ที่โดดเด่นคู่นั้นฉายแววดูถูกเล็กน้อย
สำนักฝึกเซียนที่ว่านี้ช่างน่าสมเพชจริงๆ และผู้คนที่มาที่นี่ก็มีการฝึกฝนต่ำมาก!
เมื่อเทียบกับแดนกลางแล้ว ยังกับสวรรค์และโลกมนุษย์!
แม้แต่ลัทธิปีศาจบูชาไฟที่เขาสร้างขึ้นเมื่อก่อน ก็สามารถเหยียบย่ำที่นี่ได้อย่างง่ายดายโดยการหยิบลูกศิษย์ธรรมดาคนหนึ่งออกมา!
"ช่างเถอะ อย่างไรก็ตาม ข้าต้องการฝึกฝนอย่างเร่งด่วน สถานที่แห่งนี้ก็เพียงพอที่จะอยู่ได้ชั่วครู่หนึ่ง"
หงเฉียนเย่คิดในใจ
หากไม่ใช่เพราะเย่จุนหลิน ตัวเขาเองคงจะจากไปโดยไม่หันกลับมามองแล้ว
เขาต้องการขุดค้นความลับในตัวบุคคลนี้ เขาจึงต้องเรียนรู้ที่จะปลอมตัวอย่างอดทนเพื่ออยู่ในสถานะต่อไป
"อาจารย์น้องเย่ เจ้าจะไป..." ซู่หยุนเหนียนที่เดินออกจากห้องโถงมองไปที่หงเฉียนเย่ที่อยู่ข้างหลัง จากนั้นก็พูดกับเย่จุนหลินด้วยน้ำเสียงที่ทดสอบ
"ข้าบังเอิญเจอลูกศิษย์ เสี่ยวหง รีบมาคารวะท่านประมุขสำนัก"
เย่จุนหลินโบกมือ
เมื่อรู้สึกถึงการฝึกฝนตื้นๆ ของชายหนุ่มวัยกลางคน หงเฉียนเย่ก็รู้สึกหดหู่เล็กน้อย แต่ด้วยสถานการณ์ เขาจึงต้องคำนับอย่างเป็นทางการและกล่าวว่า "ลูกศิษย์หงเฉียนเย่ขอคารวะท่านประมุข!"
"ลูกศิษย์?"
ซู่หยุนเหนียนตกใจ
เขาเพิ่งปรึกษาหารือกับผู้นำยอดเขาคนอื่นๆ เพื่อเตรียมจัดพิธีรับลูกศิษย์ที่ยิ่งใหญ่ เพื่อให้เย่จุนหลินคัดเลือกศิษย์ที่เหมาะสมเข้าสู่ยอดเขาทอแสง แต่ไม่คาดคิดว่าคนอื่นจะไปเจอลูกศิษย์ระหว่างทาง?
ดูเด็กผู้หญิงคนนี้สิ เธอดูสวยน่ารัก!
"เอ๊ะ เป็นสาวน้อยที่สวยจัง" ผู้นำยอดเขาทะยานฟ้าส่ายเอวเดินเข้ามาอย่างสง่างาม เมื่อเห็นหงเฉียนเย่ที่หน้าตาดีมาก เธออดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปใกล้ๆ เพื่อใกล้ชิดกัน
ดวงตาของหงเฉียนเย่ราวกับกระบี่แหลมแทงไป ตะโกนเสียงต่ำว่า "ข้าเป็นชาย!"
ตูม!
ในระหว่างการพูดคุย พลังอันยิ่งใหญ่ก็แผ่ซ่านออกมาจากทั่วร่างกาย
ประมุขยอดเขาทะยานฟ้าตัวสั่น หวาดกลัวจนใบหน้าซีดเผือด ตกใจกลัวและพูดว่า "วิญาณ ระดับก่อกำเนิดวิญญาณ..."
"บุคคลนี้เป็นผู้ฝึกตนในระดับก่อกำเนิดวิญญาณ!"
ซู่หยุนเหนียนและคนอื่นๆ ตกใจ
"เฮ้ เจ้าปฏิบัติต่ออาจารย์ของเจ้าแบบนี้เหรอ!?" เย่จุนหลินตำหนิ "ขอโทษเร็ว!"
หงเฉียนเย่ตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว เก็บการฝึกฝนของเขาไว้และอดทนต่อความไม่พอใจภายในใจ คำนับและกล่าวว่า "อาจารย์ ลูกศิษย์ไร้มารยาท"
"ไม่ เป็นไร" ผู้นำยอดเขาทะยานฟ้าแสดงสีหน้าอึดอัด ไม่กล้าที่จะเข้าหาอีกต่อไป
"อาจารย์น้องเย่ เจ้าไปรับสมัครลูกศิษย์ที่ไหนกัน เขาอยู่ระดับก่อกำเนิดวิญญาณเลยนะ!” ซู่หยุนเหนียน คลิกลิ้นของเขา
"โอ้ โชคดีที่เก็บได้น่ะ" เย่จุนหลินโบกมือ
ทุกคนมองหน้ากัน ไม่รู้จะพูดอะไร
ปีนี้ ผู้ฝึกตนในช่วงระดับก่อกำเนิดวิญญาณไม่ทรงคุณค่าขนาดนี้แล้วหรือ?
เป็นเรื่องที่สามารถหยิบขึ้นมาได้หรือ?
