บทที่ 120 วันนี้ฉันอารมณ์ไม่ดี อย่ามาก่อกวนกัน (ฟรี)
2/3
บทที่ 120 วันนี้ฉันอารมณ์ไม่ดี อย่ามาก่อกวนกัน (ฟรี)
คู่ต่อสู้ของต้วนในศึกนี้ มิใช่ใครอื่น
แต่คือชูเฟิง!
ชูเฟิง ... แห่งแดนมังกร!
กระนั้น ตอนนี้ใบหน้าของต้วนกลับเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งอวดดี ชัดเจนว่า เขามั่นใจในพลังรบของตัวเองมาก
หากกล่าวว่า ในศึกแรก เขายังไม่ชินกับร่างใหม่ แต่ศึกนี้ เขาสามารถปรับตัวให้เข้ากับกายเนื้อได้อย่างสมบูรณ์แล้ว
นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไม คราวนี้ต้วนถึงยิ่งดูมั่นใจกว่าเดิม
ต้องทนดูท่าทีอวดดีอย่างถึงที่สุดของต้วน กลุ่มตัวแทนบนอัฒจันทร์ก็เริ่มพูดคุยกัน
“ไม่นึกว่าชูเฟิงจะได้เจอกับเจ้าหมอนี่”
“ใช่ นี่มันศึกระหว่างพยัคฆ์กับมังกรโดยแท้ ไม่รู้ว่าสุดท้ายใครจะคว้าชัยชนะ”
“แม้ชูเฟิงจะแข็งแกร่ง แต่บาร์บก็ไม่ได้อ่อนแอ ขนาดอเล็กซ์ยังถูกเขาโค่น”
“ยังไงก็คอยตั้งใจดู การต่อสู้ครั้งนี้มันน่าตื่นเต้น กว่าครั้งอื่นๆมาก”
“ถ้าให้พูด นี่คือศึกระหว่างระดับท็อปที่แท้จริง!”
เวลาผ่านไปนาทีต่อนาที ต้วนที่ยืนอยู่บนสังเวียนก็เริ่มหมดความอดทน
“เฮ้ย ไอ้แก่นั่นไปไหนแล้ว? คงไม่ใช่เพราะกลัวหรอกนะ?” ต้วนเยาะเย้ยแล้วพูดว่า “ถ้าแกยอมขึ้นสังเวียนตอนนี้ ฉันอาจใจดีให้ตายในสภาพศพสมบูรณ์นะ”
ยังไงก็ตาม เมื่อประโยคนี้เปล่งออกมา เสียงอีกเสียงหนึ่ง จู่ๆก็ดังขึ้น “นึกไม่ถึงว่าจะมีคนรีบร้อนอยากตาย”
“เมื่อเป็นเช่นนั้น ฉันจะทำให้แกสมปรารถนาเอง”
ในตอนนั้นเอง ร่างๆหนึ่งค่อยๆก้าวเข้ามาจากประตูทางเข้าสังเวียน
เห็นภาพตรงหน้า ต้วนผงะไปครู่หนึ่ง แต่ก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว ร่องรอยของความดุร้ายผุดพรายขึ้นบนใบหน้าตัวเอง
“ในที่สุดก็มา นึกว่าจะหนีไปซะแล้ว”
ตลอดมา ต้วน หยิง เหยา กังวลเรื่องชูเฟิงมาโดยตลอด แต่เวลานี้ในที่สุดพวกเขาก็จะได้รู้ ว่าไอ้คนที่ชื่อชูเฟิง มันจะมีฝีมือซักแค่ไหนกันแน่
อย่างไรก็ตาม ยิ่งชูเฟิงเปรียบเสมือนระดับตำนานมากเท่าไหร่ พวกตนก็ยิ่งต้องการ ลากชูเฟิงลงจากบัลลังก์มากเท่านั้น
สำหรับพวกเขา ตราบใดที่เอาชนะชูเฟิงได้ ก็เท่ากับสามารถคว้าแชมป์ของสมรภูมิลานประลองได้อย่างไม่ต้องสงสัย!
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม หลังจากรู้ว่าคู่ต่อสู้ตัวเองในรอบนี้คือชูเฟิง ต้วนถึงตื่นเต้นขนาดนี้!
“ฉันกะไว้แล้ว ชูเฟิงไม่มีทางหลีกเลี่ยงการต่อสู้อย่างแน่นอน”
“จุ๊จุ๊ ในที่สุดก็มีโชว์ดีๆให้รอชม”
“ฉันอยากเห็นจริงๆ ว่าชูเฟิงที่ได้รับการยกย่องประหนึ่งเทพเจ้ามาโดยตลอด ในความเป็นจริงจะเก่งกาจสมชื่อรึเปล่า”
เมื่อเห็นชูเฟิงปรากฏตัว ตัวแทนจากประเทศต่างๆ ทุกคนเริ่มตื่นเต้น
พวกเขาทั้งสองบนสังเวียน หนึ่งคือตำนานของสมรภูมิแห่งโชคชะตา ผู้อยู่บนจุดสูงสุดตลอดกาล ทุกภารกิจล้วนทำผลลัพธ์ได้เหนือกว่าระดับ S!
กับอีกคนหนึ่ง คือผู้ที่เพิ่งมีชื่อเสียงเมื่อเร็วๆนี้ ผู้ที่สามารถบดขยี้อเล็กซ์ซึ่งติดท็อป 3 ในอันดับสูงสุดของสมรภูมิแห่งโชคชะตา!
ทุกคนอยากรู้มาก ว่าทั้งคู่ สุดท้ายใครจะเป็นผู้ชนะ!
“คาดไม่ถึงว่าแกจะมีความกล้ามาเผชิญหน้ากับฉันจริงๆ”
ต้วนยิ้มและพูดว่า “ฉะนั้น ฉันขอสัญญา ว่าจะให้แกตายสบาย”
“ขอโทษทีนะ ...” ชูเฟิงเงยหน้าขึ้นจ้องอีกฝ่าย แล้วเอ่ยอย่างสงบว่า “พวกเรารู้จักกันเหรอแกถึงพล่ามมากขนาดนี้?”
ได้ยินแบบนั้น ใบหน้าของต้วนกระตุกอย่างแรง รู้สึกได้ถึงความอับอายที่แล่นเข้ามา
ชัดเจนว่าเขาคาดไม่ถึง ว่าชูเฟิงจะตอบกลับมาแบบนี้
หลังจากนั้น ต้วนยิ้มเยาะแล้วพูดว่า “จะรู้จักไม่รู้จักก็ไม่สำคัญ รอฉันทุบหัวแกให้เละก่อนแล้วกัน บางทีตอนนั้นแกอาจจำฉันได้”
แม้ถูกยั่วโมโห แต่ชูเฟิงกลับไม่โกรธแค่ยิ้ม
“บอกตามตรงนะ ฉันรู้สึกได้ว่าพวกแกสามคนไม่ธรรมดา”
“ถ้าตามปกติ บางทีฉันอาจยอมเล่นกับแกซักหน่อย”
“แต่น่าเสียดาย ที่วันนี้แกโชคร้าย เพราะฉันกำลังอารมณ์ไม่ดี”
ว่าจบ ชูเฟิงก็ก้าวไปข้างหน้าทันที โคจรวิชาสยบเทพคชสาร!
แรงกดดันจากทั้งคนทั้งร่างกวาดพรึบ เกิดการเปลี่ยนแปลงชนิดพลิกฟ้าพลิกแผ่นดิน!
ช่วงเวลานี้ ต้วนรู้สึกเหมือนกำลังตกเป็นเป้าของสัตว์ร้ายขนาดยักษ์ในยุคก่อนประวัติศาสตร์!
หลังจากรู้สึกถึงแรงกดดันที่น่ากลัว แม้แต่สีหน้าตัวเอง ยังแปรเปลี่ยนไปโดยไม่รู้ตัว
ชัดเจนว่าเขาคาดไม่ถึง ว่าในตัวชูเฟิง จะสามารถระเบิดแรงกดดันอันร้ายกาจเช่นนี้ได้
วินาทีถัดไป ร่างของชูเฟิงกลายเป็นภาพติดตา หายวับไปจากที่เดิม!
ว่องไวมาก!
ม่านตาของต้วนหดวูบ ไม่กล้าหย่อนยาน เร่งเร้าจิตวิญญาณของตัวเอง เพิ่มความตื่นตัวถึงขีดสุด!
เนื่องจากชูเฟิงเปิดใช้งานวิชาลอบสังหาร ต้วนจึงไม่อาจสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของ ชูเฟิงได้เลย!
ช่วงเวลานี้ ในสายตาของต้วน ชูเฟิงราวกับภูติผี หายไปจากบนสังเวียนอย่างสิ้นเชิง!
