บทที่ 31 : หมู่บ้านมนุษย์ (4)

บทที่ 31 : หมู่บ้านมนุษย์ (4)

บทที่ 31 : หมู่บ้านมนุษย์ (4) เมื่อดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า ความมืดก็ปกคลุมไปทั่ว และราวกับว่าความมืดกลืนเสียงของทุกคน ความเงียบก็เข้ามาแทนที่ มีเพียงเสียงจิ้งหรีดเสียงม้าและเสียงฝีเท้าอันนุ่มนวลเท่านั้นที่ได้ยิน เสียงหัวเราะและความปั่นป่วนที่เคยดังก้องไปทั่วอากาศตอนนี้รู้สึกเหมือนเป็นความทรงจำอันห่างไกล...