ตอนที่แล้วบทที่ 37 : พี่ชายของฉันคือฮันเตอร์ ปัญหาภาษี(?)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 39 : ดาวเคราะห์ไทเบิร์น  ผู้รอดชีวิต

บทที่ 38 : สกิลประเมิน เล่นยาเกินขนาด


บทที่ 38 : สกิลประเมิน เล่นยาเกินขนาด

วันถัดมา

ตลาดฮันเตอร์ในกังนัม

ซังวูกำลังซื้อสกิลจากร้าน เฮอริเทจ ที่เขาเป็นลูกค้าประจำ

สกิลที่เขาเลือกคือสกิลพื้นฐาน

───────────────

• [ ไฟ/ประเภทร่าย (Lv.1) ]: สร้างเปลวไฟในตำแหน่งที่ระบุ
• [ น้ำ/ประเภทร่าย (Lv.1)]: สร้างน้ำในตำแหน่งที่ระบุ
• [ น้ำแข็ง/ประเภทร่าย (Lv.1)]: สร้างน้ำแข็งในตำแหน่งที่ระบุ
• [ ไฟฟ้า/ประเภทร่าย (Lv.1)]: สร้างไฟฟ้าในตำแหน่งที่กำหนด
• [ เสียง /ประเภทร่าย (Lv.1)]: ส่งเสียงไปยังเป้าหมาย

───────────────

สิ่งเหล่านี้เป็นสกิลธาตุขั้นพื้นฐานและเกี่ยวข้องกับเวทมนตร์

ราคาของพวกมันอยู่ที่สกิลละ 500 ล้านวอน รวมทั้งสิ้น 2.5 พันล้านวอน

นอกจากนี้ มันก็ยังมีสกิลหนึ่งที่เขาสนใจมาก

───────────────

• [ ประเมิน/ประเภทร่าย (Lv.1) ]: ทำความเข้าใจข้อมูลของเป้าหมาย

───────────────

สกิลประเมิน!

มันเป็นสกิลที่ให้ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับอุปกรณ์หรือไอเทม และเป็นสกิลที่ได้รับความนิยมมากจนคุณสามารถหาเลี้ยงชีพได้ด้วยการประเมินเพียงอย่างเดียวได้

อย่างไรก็ตาม ราคาของสกิลนี้นั้นก็สูงถึง 3 พันล้าน

ซังวูใช้เงินไป 5.5 พันล้านวอนในทันที

ในท้ายที่สุด เขาก็ต้องการซื้อสกิลเช่นสกิลการรักษาและลูกศรมานา แต่ถึงอย่างนั้นเงินเขาก็ถึงขีดจำกัดก่อน

เขาชำระเงินโดยใช้บัตรเครดิตที่มีวงเงินไม่จำกัดที่คังจุนโมเคยออกไว้ให้ก่อนหน้านี้

“แล้วมาใหม่อีกครั้งนะคะ!”

หลังจากช้อปปิ้งเสร็จ พนักงานในร้านก็ออกมาโค้งคำนับให้ซังวูและคัง จุนโม

คนทั้งสองเดินออกมาจากตลาดฮันเตอร์และตัดสินใจแวะที่สำนักงาน JM เอเจนซี่สักพักก่อนที่จะมุ่งหน้าไปหาพัควอนแท

ซังวูเปิดลูกบอลสกิลในรถแล้วใช้มันทันที

“ในที่สุดผมก็ได้เรียนรู้สกิลประเมินสักที!”

“แบบนี้เรามาประเมินดาบต้องคำสาปนั่นกันเถอะครับ”

“โอ้ ใช่เลยครับ แต่ตอนนี้ร่างโคลนของผมกำลังใช้มันออกล่าอยู่ที่เกาะเชจู ดังนั้นผมคงจะต้องสั่งให้มันเอากลับมาให้ผมที่นี่ก่อนซะแล้ว”

ขณะที่พวกเขาคุยกันถึงเรื่องนั้น พวกเขาก็ได้มาถึงออฟฟิศ

ตอนนี้สำนักงานของพวกเขาตั้งอยู่ที่กังนัมแล้ว

มันถูกย้ายไปยังตำแหน่งที่ใหญ่กว่าแทนที่จะเป็นออฟฟิศทรุดโทรมที่อยู่แต่ก่อน

ปัจจุบันพวกเขาใช้งานทั้งหมดเพียง 2 ชั้น นอกนั้นก็เป็นสถานที่เก็บซากและเก็บของอื่นๆ

มีการนำพนักงานคนใหม่ๆ เพิ่มเข้ามาดูแลฮันเตอร์คนอื่นๆ และตอนนี้คังจุนโมจึงสามารถหันมาดูแลซังวูได้อย่างเต็มที่

แม้ว่าบริษัทของเขาจะยังคงมีขนาดเล็ก แต่การเติบโตก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องจากมีข่าวลือเกี่ยวกับซังวูแพร่กระจายออกไป ดังนั้นเหล่าฮันเตอร์จึงยังคงสอบถามเกี่ยวกับสัญญาที่ JM เอเจนซี่

เมื่อเขาแวะมาที่ออฟฟิศชั้น 6 ที่พวกเขาทำงานอยู่เพื่อทักทายคนอื่นๆ  พนักงานทุกคนในออฟฟิศก็กระโดดลุกขึ้นมาโดยทันที

“สวัสดีครับ! ท่านประธานคัง!”

“สวัสดีครับ วันนี้ฮันเตอร์จองซังวูก็มาด้วยหรอครับ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ”

“ยินดีที่ได้พบครับ”

“มีจุง สวัสดีซะสิ นี่คือฮันเตอร์จองซังวู”

“อ้า! สวัสดีค่ะ! ฉันได้ยินเรื่องคุณมามากเลย ข้างๆ คุณก็คือร่างโคลนของคุณใช่ไหมคะ~!”

สายตาของพนักงานเมื่อพวกเขามองไปที่ซังวูนั้นเหมือนกับว่าพวกเขากำลังมองไปที่คนดัง

ด้วยการเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วในเวลาเพียง 6 เดือน และการเป็นผู้มีส่วนช่วยกระตุ้นยอดขายอันดับหนึ่งของบริษัท มันจึงทำให้ชื่อเสียงของเขาดังมาก

คังจุนโมออกจากออฟฟิศหลังจากทักทายสั้นๆ

“ผมแวะมาครู่หนึ่งเพราะมีงานต้องทำ พวกคุณทุกคนทำงานของตัวเองกันได้เลยไม่ต้องสนใจเรา”

พวกเขาลงมาที่ชั้น 5 โดยทิ้งสายตาที่อิจฉาของพนักงานเอาไว้เบื้องหลัง

จากนั้น พื้นที่ที่มีพื้นหลังสีขาวสะอาดตาก็ถูกกางออกเหมือนกับห้องทดลองของบริษัทยา

มันเป็นห้องทดลองของคิมอูฮยอน ซึ่งวัสดุและอุปกรณ์ต่างๆ ก็ได้รับการจัดเรียงอย่างประณีตในบีกเกอร์และหลอดทดลองที่ดูสะอาด

นี่คือพื้นที่ทำงานของคิมอูฮยอน

เมื่อประตูเปิดออก คิมอูฮยอนก็เหลือบมองเพื่อดูว่าใครมา จากนั้นจึงรีบกลับมาเพ่งความสนใจไปที่การทดลองของเขาและพูดอย่างเฉยเมย

“มาแล้วหรอ? คุณตัวแทนก็อยู่ที่นี่ด้วยรึเปล่า?”

ซังวูคุ้นเคยกับการต้อนรับอันอบอุ่นเช่นนี้แล้ว ดังนั้นเขาจึงยิ้มและกล่าว “สบายดีไหม?”

“ไม่อ่ะ ก็อย่างที่นายเห็น ชีวิตฉันยังน่าสังเวชไม่เปลี่ยน”

ใบหน้าที่ขาวอยู่แล้วของคิมอูฮยอนนั้นดูขาวขึ้นเป็นพิเศษ อาจเป็นเพราะเขาเอาแต่กักตัวอยู่แต่ในบ้านและไม่ได้ออกมาเจอแสงแดดเลย

แต่ก็ด้วยเหตุนี้เอง ริมฝีปากสีแดงจึงดูโดดเด่นเป็นพิเศษ

“นายควรออกไปรับแสงแดดบ้างนะ ว่าแต่นายทาอะไรบนริมฝีปากของนายรึเปล่าเนี่ย?”

จากนั้นคิมอูฮยอนก็เงยหน้าขึ้นและจ้องมอง

“ไอ้บ้านี่! ทั้งหมดนี่ก็เพราะฉันมัวแต่ปรุงยาบ้าๆ ให้กับร่างโคลนของนายนั่นแหละ!”

“แต่นายก็ทำเงินได้มากมายจากมันนี่? ฉันผิดตรงไหนกัน?”

อันที่จริง ยาของคิมอูฮยอนก็มีบทบาทสำคัญในการเพิ่มระดับค่าสถานะของซังวู

ซังวูจัดหาสิ่งของให้กับคิมอูฮยอน และเขาก็สามารถเติบโตได้อย่างรวดเร็วโดยการป้อนยาเสริมค่าสถานะต่างๆ ให้กับร่างโคลนของเขา เช่นยาเพิ่มความแข็งแกร่ง ยาเพิ่มแรงกาย และยาเพิ่มความอดทน

ด้วยเหตุนี้เอง มันจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมซังวูจึงต้องการรับสมัครคิมอูฮยอนเข้ามาร่วมทีม

“ฮ่า... สุดท้ายฉันก็ยังถูกหลอกให้เซ็นสัญญากับ JM เอเจนซี่”

ซังวูพยายามอย่างหนักในการรับสมัครคิมอูฮยอนเข้ามาร่วมทีม

เขาทิ้งร่างโคลนของเขาไว้หน้าบ้านอีกฝ่าย

เขาสั่งร่างโคลนของเขาให้โทรศัพท์ไปหาอีกฝ่ายซ้ำๆ

ในตอนแรก คิมอูฮยอนก็ปฏิเสธอย่างไม่ไยดี

อย่างไรก็ตาม คิมอูฮยอนซึ่งไม่ค่อยรู้เรื่องร่างโคลนมากนักในที่สุดก็ยอมรับสัญญาของซังวูเมื่อเห็นว่าซังวู(?)มาเฝ้าอยู่ที่หน้าบ้านเขาตั้งแต่เช้ายันเย็น

แม้จะมีรูปลักษณ์ที่เด็ดเดี่ยว แต่คิมอูฮยอนก็มีจิตใจที่อ่อนแอ

และนี่ก็ส่งผลให้เขาต้องไปยกเลิกสัญญาที่เหลือกับกิลด์ซิลเวอร์มูน

กระนั้นกิลด์ซิลเวอร์มูนก็อ้างว่าคิมอูฮยอนยังทำงานคืนทุนจำนวน 10 ล้านวอนไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ด้วยเหตุนี้เอง ซังวูและคังจุนโมจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องจ่ายเงิน 10 ล้านวอนเพื่อนำคิมอูฮยอนออกมาจากที่นั่นและพามาร่วมงานกับพวกเขา

แน่นอน จากมุมมองของซังวู การลงทุนนี้ก็ถือเป็นประโยชน์ต่อเขามาก และเขาก็ไม่ได้สนใจเศษเงินที่เสียไปเลย

“เอาล่ะ นายเอาวัตถุดิบมาได้รึยัง?”

“ถ้ายังไม่ได้ฉันไม่มีหน้ากลับมาที่นี่หรอก อ่ะนี่เลือดราชาโทรลล์”

จากนั้นคิมอูฮยอนก็ถอนหายใจลึกๆ

“แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้ผงกระดูกราชาออร์คกับผงกระดูกเม่นเหล็กล่ะ?”

ส่วนผสมที่คิมอูฮยอนกำลังมองหานั้นแท้จริงแล้วเป็นรายการส่วนผสมสำหรับสูตรยาพิษที่เขาเพิ่งได้มา

───────────────

?: พิษเสริมความแข็งแรงกระดูก ผลลัพธ์อาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับส่วนผสมของยา

-ประโยชน์: เสริมสร้างกระดูกให้แข็งแกร่งขึ้นอย่างถาวร เพิ่มความหนาแน่นของกระดูกและเพิ่มความยืดหยุ่น

-ผลข้างเคียง: มีความเป็นไปได้สูงที่จะทำให้กลายเป็นโรคกระดูกพรุนหลังจากเวลาผ่านไป

- วัตถุดิบ: ผงกระดูกออร์ค, ผงกระดูกโครงกระดูก, เขากวางเหล็ก, เลือดโทรล...

?: พิษเสริมความแข็งแรงผิว ผลลัพธ์อาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับส่วนผสมของยา

-ประโยชน์: เพิ่มความยืดหยุ่นของผิว เพิ่มการฟื้นตัว เพิ่มความต้านทานกายภาพอย่างถาวร

-ผลข้างเคียง: อาจทำให้เกิดโรคผิวหนังได้ เช่นผื่นบวมและตุ่มน้ำ

-วัตถุดิบ: หนังออร์ค, หนังโทรลล์, เลือดโทรลล์...

───────────────

สูตรยา(พิษ)ทั้งสองนี้สามารถเสริมสร้างกระดูกและผิวหนังได้

ด้วยเหตุนี้เอง ซังวูจึงต้องรวบรวมส่วนผสมสำหรับสูตรยา(พิษ)นี้

เพราะอย่างน้อย เขาก็ยังจะต้องแข็งแกร่งขึ้นอีกสักเล็กน้อยเพื่อรับมือกับมอนสเตอร์แรงค์ A

“ฉันจะไปจัดการธุระบางอย่างที่กิลด์เคนัส และมันก็ใกล้จะได้เวลาไปล่ามอนสเตอร์แรงค์ A แล้ว...”

“มอนสเตอร์แรงค์ A หรอ? นั่นมันอันตรายมากเลยนะ!”

“ฉันรู้หรอกน่า ว่าแต่ทำไมนายถึงร้องเสียงหลงอย่างกับเด็กผู้หญิงกัน?”

คิมอูฮยอนหน้าแดงเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น

คังจุนโมยิ้มอย่างเชื่องช้าขณะที่เขามองไปที่คนทั้งสอง

' ก็ฮันเตอร์คิมอูฮยอนเป็นผู้หญิง...'

ใช่แล้ว

คิมอูฮยอนเป็นผู้หญิง

เธอมีใบหน้าที่สวยและรูปร่างที่เล็ก ดังนั้นหากคุณคิดว่าเธอเป็นผู้หญิง เธอก็คือผู้หญิง แต่เพราะเธอแต่งตัวเหมือนผู้ชาย และผมของเธอก็สั้น เสียงของเธอก็แหบแห้ง ดังนั้นมันจึงทำให้เข้าใจผิดได้ง่ายว่าเธอเป็นผู้ชาย

คังจุนโมเองก็เพิ่งจะยืนยันเพศของคิมอูฮยอนได้จากทำการเซ็นต์สัญญา

แม้ว่าคังจุนโมจะไม่สามารถถามเหตุผลได้โดยตรง แต่เขาก็เดาได้ว่าเหตุผลที่คิมอูฮยอนทำตัวเหมือนผู้ชายก็เพราะเธอเป็นเด็กกำพร้าและพยายามจะเอาชีวิตรอดในโลกที่โหดร้ายเพื่อปกป้องตัวเอง

อย่างไรก็ตาม ซังวูก็กลับปฏิบัติต่อคิมอูฮยอนเหมือนกับลูกผู้ชายคนหนึ่งจริงๆ ....

บางทีอาจเพราะเขายังไม่รู้ตัว

' อืม... นี่มันน่าอายจริงๆ เนื่องจากข้อกำหนดการรักษาความลับในสัญญา มันจึงเป็นเรื่องยากที่จะพูดความจริงออกมา'

ยิ่งไปกว่านั้น คิมอูฮยอนก็ขอให้เขาช่วยปิดเรื่องที่เธอเป็นผู้หญิงเอาไว้โดยเฉพาะ

ด้วยเหตุนี้เอง คังจุนโมจึงทำได้แค่ปิดปากเงียบ

“..ยังไงก็เถอะ งานฉันยุ่งมาก ดังนั้นเอายาไปกินแล้วก็ออกไปซะ อย่ามารบกวนการทำงานของฉัน”

“จ้า~ จ้า~ ว่าแต่ยาอยู่ไหน?”

“มันอยู่ข้างๆ นายนั่นไง”

จุดที่คิมอูฮยอนชี้ไปมียาพิษมากมายที่เธอทำไว้

ยาแต่ละขวดป้ายกำกับตามประเภท

ซังวูลองใช้สกิลประเมินที่ได้รับมาใหม่กับยาเหล่านี้

' ประเมิน'

───────────────

นี่คือยาที่มีผลในการเสริมสร้างกล้ามเนื้อ

-วิธีใช้: ดื่มยา

───────────────

ข้อความที่ปรากฎขึ้นมานั้นเรียบง่ายมาก

“เชี่ยไรวะ? สกิลนี้แม่งใช้งานได้จริงรึเปล่าเนี่ย?”

ไม่มีคำอธิบายใดๆ ถึงผลข้างเคียงอัน ‘โคตร’ อันตรายของยาเหล่านี้

อาจเป็นเพราะเลเวลสกิลยังต่ำอยู่ ดังนั้นมันจึงดูเหมือนจะไม่สามารถมองเห็นข้อมูลทั้งหมดได้

' ฉันจะต้องใช้มันบ่อยๆ ซะแล้วสิ'

ด้วยเหตุนี้เอง ซังวูจึงตรวจสอบหน้าต่างค่าสถานะก่อนที่จะใช้ยา

───────────────

[ ค่าสถานะ ]

• ความแข็งแกร่ง: 12.271 → 12.329
• ความว่องไว: 10.487 → 10.540
• แรงกาย: 12.009 → 12.070
• ความอดทน: 11.333 → 11.395
• มานา: 31.952 → 31.991

───────────────

แม้ว่าผ่านไปเพียงวันเดียว แต่ค่าสถานะทั้งหมดก็เพิ่มขึ้นมาเกือบ 0.3

ซังวูมีความสุขและสั่งให้ร่างโคลนหมายเลข 2 ที่อยู่ข้างๆ เขาดื่มยานั้น

หมายเลข 2 ใช้ยาโดยทันที

[ ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น 0.001 ]

ข้อความปรากฎขึ้นในใจของซังวู

และความพึงพอใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

“อย่างที่คาดไว้ สิ่งนี้มีผลคล้ายกับอัญมณี หมายเลข 2 ดื่มมันให้หมดเลย”

จากนั้นหมายเลข 2 ก็เริ่มกลืนยาเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง

[ ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น 0.001 ]

[ ความว่องไวเพิ่มขึ้น 0.001 ]

[ ความต้านทานพิษเพิ่มขึ้น 0.001 ] ···

และในระหว่างนี้ เขาก็ได้รับคะแนนประสบการณ์การล่าจากบนเกาะเชจูด้วย

[ พลังฟื้นฟูเพิ่มขึ้น 0.001 ]

[ พลังฟื้นฟูเพิ่มขึ้น 0.001 ]

...

ข้อความแจ้งเตือนยังคงปรากฏให้เห็นอย่างต่อเนื่อง

' โอ้ ฉันแทบจะเสียสติไปแล้ว'

น่าเสียดายที่ระบบไม่มีฟังก์ชั่นปิดการแจ้งเตือน

ด้วยเหตุนี้เอง ซังวูจึงอดทนรอจนกระทั่งหมายเลข 2 ดื่มยาเสร็จ

หมายเลข 2 ทำได้ดีมาก แต่หลังจากดื่มไปประมาณ 200 ขวด ร่างกายของเขาก็มืดลงและเริ่มมีฟองฟูมปาก ด้วยเหตุนี้เอง ซังวูจึงเรียกเขากลับมา

อย่างไรก็ตาม มันก็ยังมียาเหลืออยู่อีกประมาณ 500 ขวด

ครั้งนี้ ซังวูสั่งให้ร่างโคลนหมายเลข 3 ดื่มยาและเรียกร่างโคลนออกมาใหม่โดยไม่ลังเลแม้ว่าจะมีคนอื่นอยู่ด้วยก็ตาม

พวกเขาลืมไปแล้วรึเปล่าว่าร่างโคลนนั้นจะปรากฏตัวขึ้นมาแบบเปลือยเปล่า?

อย่างไรก็ตาม น่าประหลาดใจที่ร่างโคลนที่ปรากฎตัวขึ้นมานั้นสวมเสื้อผ้าแบบเดียวกันกับซังวู

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด