บทที่ 30: หมู่บ้านมนุษย์ (3)
บทที่ 30: หมู่บ้านมนุษย์ (3) เนอร์ขี่ม้าอย่างชำนาญ ในตอนแรกเธอยังคงสูญเสียการทรงตัวและโยกเยกไปมา แต่ไม่นานเธอก็พบท่าที่สบายตัว เธอมองไปรอบ ๆ และเอามือสัมผัสกิ่งก้านของต้นไม้ บางครั้งฉันก็พึมพำคำปลอบโยนและยิ้มให้เธอ ฉันรู้สึกโล่งใจที่การไปสต็อคฟินไม่ได้ดูแย่ขนาดนั้น เราไม่ได้พูดกันมากมาย แม้ว่าเราจะต...