บทที่ 467 ท่านพ่อ ช่วยข้าด้วย
บทที่ 467 ท่านพ่อ ช่วยข้าด้วย ชายคนนั้นเหยียดแขนไปโอบรอบเอวของอวี้เซียง พลางบีบขยำและเผยรอยยิ้มลามก แล้วหันไปกล่าวกับอวี้ซีหยวนว่า “แม่สาวน้อย เจ้าช่างเป็นสตรีที่น่าทึ่งยิ่งนัก วันนี้ข้าต้องขอตัวพาเซียงเอ๋อร์กลับไปแล้ว ไว้มีเวลาว่างเมื่อไร เราค่อยพบปะพูดคุยกันอีกครั้ง” สิ้นคำกล่าว อวี้ซีหยวนและทุกคน...