บทที่ 457 ได้โปรดปลดปล่อยข้าที
บทที่ 457 ได้โปรดปลดปล่อยข้าที ขณะที่ทั้งสองต่างทอดถอนใจอยู่นั้น อวี้เจี๋ยซึ่งหลับตาสนิทราวกับตายตกไปแล้ว ทันใดนั้นศีรษะพลันขยับเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะลืมตาขึ้นอย่างเชื่องช้า ดวงตาของเขาราวกับมีเมฆหมอกปกคลุม อวี้ซีหยวนพยายามเพ่งมอง แต่พบว่าสายตาของ อวี้เจี๋ยเลื่อนลอยราวกับสูญเสียการมองเห็น ไม่ผิดแน่ น...
