บทที่ 400 เป็นตัวรับกระสุนปืนใหญ่
บทที่ 400 เป็นตัวรับกระสุนปืนใหญ่ *ตัวรับกระสุนปืนใหญ่ = อุปมาถึงทหารในสงคราม จะอยู่จะตายก็ไม่มีค่าอะไร เก็บไว้ใช้งานแล้วค่อยทอดทิ้ง น่าหลันเชี่ยไม่คิดหลบสายตาของอีกฝ่าย ทั้งยังจ้องเขม็งมองกลับ แววตาเต็มไปด้วยความคับข้องอย่างสุดจะกลั้น น่าหลันเชี่ยกล่าวว่า “ข้าเชื่อในโชคชะตา แต่ข้าเชื่อว่าโชคชะตาจะถ...