บทที่ 337 หยุดร้องไห้เสีย
บทที่ 337 หยุดร้องไห้เสีย โจวซูเยียนกล่าวพลางวิ่งเข้าไปช่วยประคองโจวรุ่ยให้ลุกขึ้น ทว่าคราวนี้ท่าทางของเขาโอนอ่อนผ่อนลงเล็กน้อยเพราะยอมจำนน พยายามเกลี้ยกล่อมเขาต่อไป โจวรุ่ยมองไปยังบุตรสาวที่กำลังจับแขนของเขาไว้ ก่อนจะหันมองไปยังเจ้านายซึ่งยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามที่ยกริมฝีปากโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มเล็กน้อย จ...
