บทที่ 336 ท่านพ่ออนุญาตให้ข้าไปเถิด
บทที่ 336 ท่านพ่ออนุญาตให้ข้าไปเถิด ลั่วจ้านชิงตอบสนองเชื่องช้าเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ตอบกลับอวี้ซีหยวนว่า “ขอบคุณ” อวี้ซีหยวนเลิกคิ้วขึ้น มองไปยังชายหนุ่มซึ่งกล่าวขอบคุณนางเป็นครั้งแรก โดยปกติแล้วนอกจากใบหน้าที่หล่อเหลาก็มักจะแสดงท่าที... ไม่แยแสอยู่เป็นนิจ นางไพล่คิดไปว่าบุคคลเช่นเขาจะต้องไม่เคยกล่า...
