บทที่ 26 : รอยัลกริฟฟอน, อัลเดอร์สัน!
บทที่ 26 : รอยัลกริฟฟอน, อัลเดอร์สัน!
“เขาชนะเเล้ว” เรน่ามีความสุขมาก
แต่ทันใดนั้นสายตาของเธอก็ปรากฏความเศร้าขึ้นมา
“เราได้ล้างแค้นเเทนพวกเจ้าแล้วนะ, โดร่า, โอมิ!”
ในขณะเดียวกันนี้
เรย์มอนด์ก็ดูเคร่งขรึมขึ้นและเตรียมการค้นหาเเกนเวทย์มนต์
"เราจะทำกำไรได้หรือไม่นั้น…..มันก็ขึ้นอยู่กับตอนนี้เเหล่ะ, ขอพระเจ้าอวยพรเเละมอบมันให้ข้า!" เรย์มอนด์บ่นพึมพำ
จากนั้นเขาก็เริ่มค้นหาในร่างกายของพยัคฆ์เพลิงทันที
ไม่นาน….แกนเวทมนตร์สีแดงเพลิงขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา
อนิจจา, การล่าครั้งนี้ทำให้เขาได้กำไรมหาศาลมาก!
…….
ไม่กี่วันต่อมา
ณ ทางออกจากป่าทึบทางตอนเหนือ
"เรย์มอนด์ ขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยพวกเราเเละยังช่วยล้างแค้นในวันนี้" โครินนาพูดขอบคุณเรย์มอนด์ด้วยดวงตาที่แตกต่างออกไปจากเดิมเล็กน้อย
มันดูเหมือนอะไรในใจของเธอ
"ข้าทำงานเพราะรับเงินมาเเล้ว, ไม่ต้องเกรงใจ เเละข้าก็มีจรรยาบรรณในวิชาชีพมาก...หึๆ!" เรย์มอนด์ยิ้มแล้วพูดอีกครั้ง
“งั้นเราก็แยกย้ายกันตรงนี้เถอะ, คราวหน้าถ้ามีอะไรดีๆแบบนี้อีก…..ก็ติดต่อข้ามาได้เลย!”
เมื่อได้ยินเรย์มอนด์เอ่ยเช่นนี้, โครินน่าก็ได้เเต่กลอกตาใส่เขา
แต่สุดท้าย, เธอก็พูดขึ้นอีกครั้ง
“เราจะกลับไปที่เมืองดยุค, ถ้าเจ้ามาที่เมืองดยุคในอนาคต ก็อย่าลืมมาหาพวกเราบ้างนะ…..นอกเหนือจากนี้ ตอนนี้เราเป็นเพื่อนกันเเล้วใช่ไหม?”
“ถูกต้อง, เรย์มอนด์ เจ้าต้องมาหาพวกเราเมื่อเจ้ามาที่เมืองดยุค บ้านของเราทุกคนอยู่ที่นั่น!” เรน่าก็พูดด้วยรอยยิ้มเช่นกัน
ตอนนี้พวกเขาทุกคนกระตือรือร้นเกี่ยวกับเรย์มอนด์มาก
นี่ไม่ใช่เพียงเพราะอีกฝ่ายช่วยชีวิตพวกเขาเท่านั้น…..แต่สิ่งสำคัญกว่านั้นคือ, อายุ, ความแข็งแกร่ง, เเละตัวตนเบื้องหลังของเรย์มอนด์
สิ่งเหล่านี้….มันคุ้มค่าที่จะให้พวกเขาทำเช่นนี้!
ไม่มีใครอยากปฏิเสธการเป็นเพื่อนกับผู้แข็งแกร่ง
“ไม่ต้องห่วง, ถ้าข้ามีเวลา ข้าจะไปหาพวกเจ้า…..ท้ายที่สุดเเล้วพวกเจ้าก็คือผู้สนับสนุนทางการเงินหลักของข้า ฮ่าๆๆไๆ!”
“เอาล่ะ, ข้าไปก่อนเถอะ…..คราวหน้าพวกเจ้าก็ควรระวังให้มากๆล่ะ!”
เรย์มอนด์ยิ้ม จากนั้นโบกมือให้กับพวกเรน่า……และพาคนของเขาจากไปโดยตรง
“ลาก่อนเรย์มอนด์!” เบอร์นิสกระโดดขึ้นมาพร้อมตะโกน
“อย่าลืมมาหาพวกเรานะ!”
“ไม่ต้องห่วง แล้วเจอกัน!” เสียงของเรย์มอนด์ดังย้อนกลับมา
…….
จากนั้นเบอร์นิสก็หันมาทำหน้ามุ่ยและถามเพื่อนของเธอ
“ซิสเตอร์เรน่า ซิสเตอร์โครินน่า ทำไมไม่ถามว่าเขามาจากไหน…..
เเบบนี้เราก็จะตามหาเขาในอนาคตไม่ได้น่ะสิ”
“เบอร์นิสตัวน้อย….ดูเหมือนเจ้าจะตกหลุมรักเขาแล้วใช่ไหม ฮ่าๆๆ!” โครินน่าหัวเราะคิกคัก
“ไม่….ไม่ใช่สักหน่อย” เบอร์นิสหน้าแดงเล็กน้อย
“ถ้าเขามาจากนครรัฐเลนเหมือนเรา…..เราจะได้เจอเขาในอนาคตอย่างเเน่นอน” โครินน่าชี้แจง
จากนั้นเธอก็ส่ายหัวอีกครั้งและพูดอย่างเหนื่อยล้า!
"เรากลับกันเถอะ...หลังจากการเดินทางครั้งนี้, ก็ถึงเวลาพักผ่อนให้เต็มที่ได้เเล้ว!"
"โชคดีที่เรารอดมาได้! น่าเสียดายสำหรับเพื่อนๆที่ไม่ได้กลับไปกับเรา"
ทันทีที่ข้อความนี้ออกมา….พวกเขาก็เงียบทันที
บรรยากาศเริ่มหดหู่, จากนั้นทุกคนก็กลับไปอย่างเงียบๆ...
…….
สองวันต่อมา
ณ หมู่บ้านเกรย์สโตน,
“ติ๊ง!”
“ตรวจพบทรัพยากรการอัญเชิญ คุณต้องการอัญเชิญยูนิตระดับหก - [รอยัลกริฟฟอน] หรือไม่!”
ได้ยินเสียงแจ้งของระบบดังขึ้นอีกครั้ง
"อัญเชิญ!"
“ติ๊ง! โฮสต์เรย์มอนด์อัญเชิญยูนิตระดับหก - [รอยัลกริฟฟอน] สำเร็จ!!”
"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี โฮสต์อัญเชิญยูนิตระดับหกสำเร็จ, ได้รับการฝึกฝนจิตวิญญาณเเห่งการต่อสู้เจ็ดสิบปี พลังของสายเลือดกริฟฟอนของโฮสต์แข็งแกร่งขึ้น ได้รับพิมพ์เขียวหอคอยแห่งแสง และได้รับอาวุธเวทย์มนตร์ - ดาบแห่งแสง!"
บูม!
ในขณะนี้, ปราณแสงศักดิ์สิทธิ์ในร่างกายของเรย์มอนด์ก็เพิ่มสูงขึ้นทันที
……จากนั้นพลังของเขาก็ได้ทะลวงไปสู่ระดับหกโดยตรง!
และในขณะเดียวกัน, เขาก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าพลังของสายเลือดกริฟฟอนในร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นมาก
มีความเป็นไปได้ว่าเขาน่าจะได้รับพลังสายเลือดของรอยัลกริฟฟอนมาอยู่ในร่างกายของเขาเเล้วตอนนี้!
“แล้วหอคอยแห่งแสงและดาบแห่งแสงคืออะไร?”เรย์มอนด์พึมพำ
รางวัลพิเศษครั้งนี้มากกว่าเดิมอย่างเห็นได้ชัด……มีรางวัลรวมทั้งหมดสี่รางวัล, เเต่สิ่งนี้ทำให้เขาสนใจมากที่สุดคือรางวัลใหม่ทั้งสอง
แต่ก่อนหน้านั้น…..เขามีอีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญกว่านั้น
นั่นคือยูนิตใหม่ของเขา, รอยัลกริฟฟอน!
บูม!
ร่างที่ปรากฏขึ้นมานี้มีขนาดใหญ่โตกว่าสี่เมตร
ทั่วทั้งร่างกายเปล่งประกายราวกับดวงอาทิตย์ที่สุกใส……แม้ว่าจะเป็นกริฟฟอนเหมือนกัน, แต่รอยัลกริฟฟอนที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้, ใหญ่โต, สง่าผ่าเผย, และเปล่งประกายมากกว่ามาก!
ร่างนี้คุกเข่าลงพื้นและพูดเสียงดังกึกก้อง!
“รอยัลกริฟฟอน, อัลเดอร์สัน….ยินดีรับใช้ท่านลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่!”
"ยินดีต้อนรับเข้าร่วมกองทัพของเรา, อัลเดอร์สัน!"
เรย์มอนด์ตบร่างกายอันสง่างามและทรงพลังของอัลเดอร์สันด้วยความพึงพอใจ
“กองทัพของข้าไม่มีกฎเกณฑ์อะไรมากมาย…..เจ้าสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ”
“มีสหายของเจ้าบางคนอยู่ข้างนอก พวกเขาทั้งหมดเป็นกริฟฟอนระดับห้า….ต่อไป, เจ้าต้องเป็นหัวหน้าของพวกเขา!”
“ข้าเข้าใจแล้วท่านลอร์ด, เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับใช้ท่าน…..ข้าขอตัวก่อน” อัลเดอร์สันกล่าวด้วยความเคารพ
จากนั้นมันก็หันหลังกลับและจากไปทันที
……..
จากนั้น
เรย์มอนด์ก็เริ่มมองพิมพ์เขียวของหอคอยแห่งแสงและดาบแห่งแสงในมือ!
พิมพ์เขียวหอคอยแห่งแสง
นี่คือพิมพ์เขียวของหอคอยแห่งแสง ที่สามารถสร้างหอคอยแห่งแสงได้
เเละมันต้องใช้วัสดุดังต่อไปนี้: หิน xxx, มิธริล xxx, ผลึกเวทย์มนต์ธาตุเเสง xxx...
การมีอยู่ของหอคอยแห่งแสงสามารถส่องสว่างในพลังความมืด, เพิ่มความเข้มข้นของพลังเวทย์มนตร์ธาตุแสง, ควบแน่นลำแสงเวทย์มนต์, และสามารถสังหารยูนิตระดับเจ็ดได้
เมื่อเห็นข้อความเหล่านี้
ทันใดนั้นเรย์มอนด์ก็สูดอากาศลึกๆทันที
รางวัลในครั้งนี้…..ดูเหมือนทรงพลังมากเกินไปจริงๆ!
……………………..