บทที่ 205 ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นจึงได้รับความเคารพในโลกอันโหดร้าย
บทที่ 205 ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นจึงได้รับความเคารพในโลกอันโหดร้าย “แต่ข้า... ไม่ต้องการช่วยชีวิตนาง” อวี้ซีหยวนเม้มริมฝีปากเล็กน้อย ใบหน้างดงามยังคงดูอ่อนหวาน ทว่าคำกล่าวที่เอ่ยผ่านริมฝีปากออกมากลับเย็นเยียบไปถึงขั้วกระดูก “เจ้า…” ขุนนางท่านนั้นชี้ปลายนิ้วไปทางนางด้วยความเกลียดชังที่เหล็กไม่ยอมกลายเป็...