บทที่ 178 อารมณ์ขันไร้แก่นสาร
บทที่ 178 อารมณ์ขันไร้แก่นสาร แต่แล้วเมื่อเขาปีนออกไป ก็นึกถึงบางอย่างขึ้นมาได้ จึงหันกลับมาแล้วอุ้มหลินหลินชีที่นอนหลับอุตุราวกับหมูตายอยู่บนเตียงด้วยมืออีกข้างหนึ่ง ลักพาตัวพวกเขาไปพร้อมกัน ถึงแม้ระหว่างทางการเคลื่อนไหวของตงฟางหมิงเยว่จะไม่ราบรื่นนัก แต่หลินหลินชียังไร้วี่แววว่าจะได้สติรู้ตัว มันไ...
