บทที่ 169 ในที่สุดท่านก็มาพบศิษย์เสียที
บทที่ 169 ในที่สุดท่านก็มาพบศิษย์เสียที ดวงตาของผู้เฒ่าซุนกวาดมองไปโดยรอบ ครั้นเห็นว่าภายในห้องโถงด้านล่างไม่ยุ่งเหยิงอย่างที่คาดการณ์ไว้ในตอนแรก จึงคาดเดาว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่คงจบแล้ว แน่นอนว่าเขารอจนกว่าเรื่องทั้งหมดจะคลี่คลาย เมื่อเงี่ยหูฟังแล้วพบว่าไม่มีการเคลื่อนไหวมากนัก จึงแสร้งทำเป็น...
