บทที่ 20 : คุณสมบัติค่าสถานะอันแข็งแกร่งของซ่งเฉาหมิง!
บทที่ 20 : คุณสมบัติค่าสถานะอันแข็งแกร่งของซ่งเฉาหมิง!
"ใช้เลย!" ซูไป๋ไม่ลังเลเลยสักนิด
แค่ 40 คะแนนการเอาชีวิตรอด เขาสามารถจ่ายได้อยู่เเล้ว
ในทางตรงกันข้าม นี่เป็นหน้าต่างค่าคุณสมบัติของยอดมนุษย์ระดับสี่ในอนาคต...มันมีความสำคัญในการอ้างอิงสำหรับเขา
จากนั้นคะแนนการรอดชีวิตก็ถูกหักออกไป 40 คะแนน
หน้าต่างสถานะที่มีสไตล์เดียวกันกับหน้าต่างค่าคุณสมบัติของเขาเอง ก็โผล่ออกมาในขอบเขตการมองเห็นของซูไป๋
…
[ชื่อ]: ซ่งเฉาหมิง
[ระดับ]: ระดับ 4
[คุณสมบัติ]: ความแข็งแกร่ง 191, ความว่องไว 122, ร่างกาย 139, วิญญาณ 109
[พลังพิเศษ]: เปลวเพลิงโลหิต(พลังพิเศษไฟ + พลังพิเศษเลือด) (ระดับสามขั้นสูงสุด)
[ทักษะ]: ผู้เชี่ยวชาญหอก (ระดับสี่ขั้นสูงสุด), วิชาดาบชั้นสูง (ระดับสามขั้นต้น)
[อุปกรณ์]: หอกแห่งบัลร็อก (คุณภาพหายากสีน้ำเงิน), กระบี่เหนียนโซ่ว (คุณภาพหายากสีเขียว)
…
เมื่อมองไปที่หน้าต่างค่าคุณสมบัติของซ่งเฉาหมิง ซูไป๋ก็ตกตะลึงเล็กน้อย
แม้ว่านี่จะเป็นคุณสมบัติที่ซ่งเฉาหมิงจะมีในอีกสามปีต่อมา….แต่ในอนาคตเขาก็ถือว่าเป็นบัคตัวน้อยได้เลย!
กลไกในการกำหนดระดับของระบบคือคุณสมบัติค่าสถานะและทักษะคู่กัน
เกณฑ์การตัดสินระดับแรกคือ: คุณสมบัติค่าสถานะทั้ง 4 อย่างน้อยมีหนึ่งรายการเกิน 2 คะแนน และพลังพิเศษหรือทักษะระดับแรกอย่างน้อยหนึ่งรายการที่ได้รับการเรียนรู้แล้ว
เกณฑ์การตัดสินระดับที่สองคือ: คุณสมบัติค่าสถานะทั้ง 4 อย่างน้อยมีหนึ่งรายการมีคะแนนเกิน 5 คะแนน และพลังพิเศษหรือทักษะอย่างน้อยหนึ่งรายการได้ไปถึงระดับสองแล้ว
เกณฑ์ในการกำหนดระดับที่สามคือ: คุณสมบัติค่าสถานะทั้ง 4 อย่างน้อยมีหนึ่งรายการมีคะแนนเกิน 10 คะแนน และพลังพิเศษหรือทักษะอย่างน้อยหนึ่งรายการได้ไปถึงระดับสามแล้ว
เกณฑ์ในการพิจารณาระดับที่สี่คือ: คุณสมบัติค่าสถานะทั้ง 4 อย่างน้อยมีหนึ่งรายการมีคะแนนเกิน 50 คะแนน และพลังพิเศษหรือทักษะอย่างน้อยหนึ่งรายการได้ไปถึงระดับสี่
เมื่อพิจารณาจากคุณสมบัติค่าสถานะทั้ง 4 เพียงอย่างเดียว…..ด้วยค่าคุณสมบัติสูงถึง 191 คะแนน ซ่งเฉาหมิงอยู่ไม่ไกลจากระดับที่ห้า!
เพราะเกณฑ์สำหรับระดับที่ห้าคือคุณสมบัติค่าสถานะทั้ง 4 อย่างน้อยหนึ่งรายการมีเกิน 200 คะแนน! และฝึกฝนพลังพิเศษหรือทักษะจนถึงระดับห้าอย่างน้อยหนึ่งรายการ!
ในเวลาเดียวกัน
จากแผงคุณสมบัติของซ่งเฉาหมิง….ซูไป๋ก็ได้เรียนรู้ข้อมูลมาหลายอย่าง
ประการแรก ซ่งเฉาหมิงในอีกสามปีต่อมาจะกลายเป็นนักสู้ระยะประชิดที่แข็งแกร่ง
ประการที่สอง ในยุคหลังจากการวันสิ้นโลก….สิ่งของพิเศษจะเกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้
ไม่ว่าจะเป็นการปรากฏตัวของซอมบี้, สัตว์ต่างดาว, หรือสิ่งที่สร้างขึ้นโดยผู้รอดชีวิตที่เชี่ยวชาญพลังต่างๆ
กล่าวอีกอย่างคือ, วันสิ้นโลกในอนาคต จะมีไอเทมพิเศษมากมาย ยกตัวอย่างเช่น หอกแห่งบัลร็อกและกระบี่เหนียนโซ่ว
ไอเทมพิเศษไม่ได้มีเฉพาะซูไป๋คนเดียวเท่านั้น
ประการที่สาม และเป็นสิ่งที่ซูไป๋สนใจมากที่สุดก็คือ….พลังพิเศษสามารถหลอมรวมได้!
พลังพิเศษที่แตกต่างกันสองอย่าง….สามารถรวมกันผ่านเงื่อนไขบางอย่างจะกลายเป็นพลังพิเศษที่ทรงพลังมากยิ่งขึ้น...
อีกนัยน์หนึ่ง
แม้ว่าพลังไม้เลื้อยที่เขาครอบครองจะเป็นพลังพิเศษที่ธรรมดาเเละระดับต่ำสุด…..แต่มันก็อาจจะสามารถหลอมรวมเป็นพลังพิเศษอันทรงพลังได้ในอนาคต!
แค่อาจจะ….นะ
……
ยอดมนุษย์ขั้นสูงสุดของระดับที่สี่!
สมกับที่เป็นหนึ่งในผู้สร้างฐานที่มั่นของผู้รอดชีวิตที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลินเจียงในอนาคต!
ดวงตาของซูไป๋มีประกายไฟลุกโชนเล็กน้อย
ตอนนี้, ซ่งเฉาหมิงกำลังตรวจสอบสิ่งที่เรียกว่าอาการบาดเจ็บของเซียวหวงเหมาและคนอื่นๆอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย:
"หวงเหมา, นายคิดว่าฉันหลอกง่ายรึไงฮะ? นี่เรียกว่าบาดเจ็บงั้นเหรอ"
“ซี่โครงหัก?”
“หัวแตก?”
“นายอยากให้ฉันพานายไปโรงพยาบาลเพื่อประเมินระดับความพิการของนายด้วยไหมฮะ”
เซียวหวงเหมามึนงงเล็กน้อย, เขาเริ่มแตะตัวเองที่นั่นที่นี่ ทั้งยังแอบลองหยิกตัวเองเบาอีกด้วย
เห็นชัดๆว่าก่อนหน้านี้เขาถูกทำร้ายร่างกายจนรู้สึกเหมือนกระดูกทั้งหมดในร่างกายของเขาหัก, แต่ตอนนี้มันกลับไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ยังไง?
พวกอันธพาลอีกสองคนก็แปลกใจเช่นกัน
มันเจ็บนะ…มันเจ็บจริงจริง
แถมยังน่ากลัว น่ากลัวมากๆเลยด้วย
แต่ทำไม…เหมือนว่าพวกเขาจะดูสบายดีในตอนนี้?
……
อีกด้าน
ซูไป๋ที่กำลังจ้องมองด้วยสายตาเย็นชา…..ทันใดนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะเมื่อเห็นฉากนี้
เพราะนี่ยังคงเป็นยุคแห่งสันติภาพและการเคารพกฏหมาย เขาจึงไม่มีเจตนาที่จะสร้างความเดือดร้อนให้ตัวเอง
เพื่อเอาชนะอันธพาลทั้งสามคนนี้ เขาจึงใช้กำลังของตนอย่างชาญฉลาด
แค่ทำให้พวกเขารู้สึกเจ็บปวด! เจ็บชนิดที่ว่าฝังลึกเข้าไปในกระดูกเลย!
แต่ถ้าไปถึงโรงพยาบาลเพื่อประเมินอาการบาดเจ็บ, มันก็จะไม่พบอะไร!
หลังจากต่อว่าพวกอันธพาลทั้งสามอีกครั้ง….ความสนใจของซ่งเฉาหมิงก็กลับมาที่หยานหยานและซูไป๋:
"คุณสองคน ฉันพอรู้คร่าวๆเเล้วว่าเกิดอะไรขึ้น….แล้วเเบบนี้พวกคุณจะเอายังไงต่อ"
หยานหยานไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่มองไปที่ซูไป๋
ซูไป๋ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า
"ตราบใดที่พวกเขาสัญญาว่าจะไม่ก่อกวนพี่หยานหยานในอนาคต ผมก็อยากให้เรื่องจบลงที่ตรงนี้”
“แต่อย่างไรก็ตาม, พวกเขาทำให้พี่หยานหยานกลัวแบบนี้ มันไม่มากเกินไปใช่ไหมที่จะชดเชยบางอย่าง…. เช่นค่าทำขวัญ?”
ซูไป๋เข้าใจความหมายคำพูดของซ่งเฉาหมิง
พวกอันธพาลตัวน้อยทั้งสามคนนี้ติดตามหยานหยานจากระยะไกล ไม่ว่าพวกเขาจะไล่ตามเธอหนักแค่ไหน……แต่ตำรวจก็ไม่สามารถทำอะไรกับอันธพาลตัวน้อยทั้งสามนี้ได้จริงๆ
เข้าคุกปกติก็แค่ไม่กี่วัน...
แต่เมื่อดูความคุ้นเคยของซ่งเฉาหมิงกับพวกอันธพาลทั้งสามแล้ว ซูไป๋ก็รู้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกของพวกเขาอย่างแน่นอน
การเข้าคุกตามปกติไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไรได้เลย!
อีกอย่างหนึ่ง
ถ้าจับพวกเขาเข้าสังเต...มันจะไม่เสียเวลาหลายวันในการเพิ่มคะแนนของเขาหรอกเหรอ?
“ในกรณีนี้ฉันจะไม่ลงบันทึกประจำวัน” ซ่งเฉาหมิงตบไหล่ ซูไป๋แล้วจ้องมองที่เซียวหวงเหมา
"พวกเเกสามคนนคิดอย่างไร"
“เรา...ไม่มีข้อโต้แย้งครับ!”
ภายใต้สายตาที่จับตามองของคุณตำรวจซ่งเฉาหมิง และซูไป๋ที่เป็นผู้ต้องสงสัยว่าเป็นบอสที่กำลังปลอมตัวมา
เหล่าอันธพาลทั้งสามจึงไม่กล้ามีความคิดเห็นอื่นใดและรีบให้สัญญา
"พวกเราสาบานว่าเราจะไม่มีวันล่วงเกินผู้หญิงคนนี้อีกอย่างแน่นอนครับ!"
“ไม่ว่าผู้หญิงคนนี้จะไปที่ใหน….ต่อไปนี้เราจะอยู่ห่างจากเธอสามกิโลเมตรเสมอ!”
……
สุดท้าย
พวกอันธพาลทั้งสามก็ควักเงินออกมาจากกระเป๋า….. ซึ่งมันมีอยู่น้อยกว่าหนึ่งร้อย, มอบให้ซูไป๋เพื่อเป็นค่าทำขวัญของหยานหยาน
แล้วจากนั้นพวกเขาก็ออกจากสถานีตำรวจด้วยความสิ้นหวัง
เเละปัญหานี้ของหยานหยานก็ได้รับการแก้ไขเป็นเรียบร้อย
………………