บทที่7 วิทยาลัยชิงหลง
“ช่างตีเหล็ก? นักปรุงยา?”
หลงหยวนทำสีหน้าครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่หนึ่งก่อนจะตอบว่า
“พ่อพอมีเพื่อนที่เป็นช่างตีเหล็กระดับ4อยู่บ้าง เดี๋ยวพ่อลองติดต่อดูว่าเขาสามารถสอนลูกได้ไหม”
“ส่วนนักปรุงยานี่…การจ้างคนมาฝึกสอนค่อนข้างแพงและรวมถึงค่าส่วนผสมวัตถุดิบด้วย พ่อเลยอยากให้ลูกเน้นไปที่การตีเหล็กก่อน”
“ถ้ายังไงเดี๋ยวพ่อซื้อหนังสือความรู้พื้นฐานของทั้งสองอาชีพให้ลูกไปลองศึกษาดูก่อน แล้วลูกตัดสินใจเอาเองว่าจะเอายังไง”
“ขอบคุณครับท่านพ่อ!”
หลงเทียนพยักหน้าตอบกลับพร้อมครุ่นคิดในใจ
ถ้าเป็นปกติหลงเทียนก็อยากจะเน้นไปที่ด้านตีเหล็กก่อนอย่างแน่นอน เพราะการเรียนรู้การปรุงยาต้องใช้เงินจำนวนมากไม่ว่าจะเป็นค่าวัตถุดิบในการปรุงยาหรือค่าฝึกสอน แต่เขาไม่สามารถล่าช้าเกี่ยวกับการปรุงยาได้เนื่องจากมีระยะเวลาจำกัดแค่3เดือนเท่านั้น
“ดูเหมือนจะสามารถขอความช่วยเหลือจากพี่สาวได้เท่านั้น”
หลงเทียนคิดถึงโม่หยุนหยุนขึ้นมาในใจ เขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะช่วยเหลือเขาไหมเพราะทั้งสองพึ่งเจอกันแค่ครั้งเดียว คงไม่มีใครอยากช่วยอีกฝ่ายโดยไม่มีผลประโยชน์ใช่ไหม!?
“จริงสิ! พ่อสมัครเข้าเรียนที่วิทยาลัยชิงหลงให้พวกลูกแล้วนะ อีกหนึ่งอาทิตย์ถึงวิทยาลัยจะเปิด พวกลูกอย่าลืมเตรียมตัวให้พร้อมล่ะ”
“ครับ/ค่ะ!”
ตั้งแต่นั้นมาหลงเทียนก็ใช้เวลาไปกับการทำภารกิจประจำวัน ฝึกฝนพลังวิญญาณ และ ศึกษาข้อมูลการตีเหล็กและการปรุงยา จนเวลาล่วงเลยมา7วัน
“พวกลูกตั้งใจเรียนดีๆล่ะ!”
“ครับ/ค่ะ”
หลงเทียนและหลงชิงเหยาตอบกลับพ่อแม่ที่ขับรถมาส่งพวกเขาด้วยรอยยิ้ม แล้วเดินตามอาจารย์ที่นำทางพวกเขาไปยังห้องเรียน
ระหว่างทางมีพวกคนมากมายจ้องมองพวกเขาอย่างอิจฉา ชุดของคนเหล่านั้นเป็นชุดสีขาวดำซึ่งแตกต่างจากชุดของพวกเขาที่เป็นสีน้ำเงินขาว
“อาจารย์! ทำไมคนพวกนั้นถึงสวมชุดแตกต่างจากพวกเรา”
หลงเทียนถามอย่างสงสัย
“คนที่เป็นคนธรรมดาจะสวมชุดสีขาวดำ ส่วนคนที่เป็นปรมาจารย์วิญญาณจะสวมชุดสีน้ำเงินขาว”
อาจารย์ที่นำทางตอบกลับมาด้วยรอยยิ้ม
“ไม่ว่าโลกไหน… ก็มีการแบ่งชนชั้นอยู่เสมอสินะ!”
หลงเทียนถอนหายใจขึ้นมาในใจ
เมืองชิงหลงถึงจะเป็นเมืองเล็กๆทางตะวันตกของทวีปดาราแต่ก็มีคนอาศัยอยู่จำนวนหลายแสนคน แต่มีเด็กไม่กี่ร้อยคนเท่านั้นที่สามารถเป็นปรมาจารย์วิญญาณได้ซึ่งเด็กเหล่านั้นต่างได้รับการปฏิบัติที่ดี ไม่ว่าจะเป็นครูที่มีคุณภาพ ห้องเรียนและอุปกรณ์ที่ทันสมัยแตกต่างจากเด็กธรรมดาอย่างชัดเจน
ในระหว่างที่เขาเดินทางที่เต็มไปด้วยพืชสีเขียวที่สวยงาม ไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงห้องเรียนที่กว้างขวางและดูทันสมัยซึ่งเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย หลงเทียนเลือกที่นั่งแถวหลังๆที่เหลืออยู่ ส่วนหลงชิงเหยาก็มานั่งข้างเขาอย่างรวดเร็ว
“เฮ้!”
"สวัสดี! ฉันชื่อจางหรง ”
ทันใดนั้นมีเด็กหนุ่มที่อยู่ข้างโต๊ะ รูปร่างค่อนข้างอ้วนเตี้ย มีใบหน้ากลมราวกับซาลาเปา ผิวขาว ยื่นมือมาและทักทายหลงเทียนด้วยรอยยิ้ม
“สวัสดี! ฉันชื่อหลงเทียน”
หลงเทียนตอบกลับและจับมือด้วยรอยยิ้ม
“อันที่จริงนายสามารถเรียกฉันว่า'พี่ใหญ่'ได้นะ จิตวิญญาณประตูอัญเชิญอสูรของฉันแข็งแกร่งมาก ”
“ฉันจะปกป้องนายในอนาคตเอง!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า”
จางหรงตบไหล่หลงเทียนและพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม หลงเทียนที่ได้ยินก็รู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่าไหร แต่ก็อดสนใจจิตวิญญาณการต่อสู้ของอีกฝ่ายไม่ได้ ก่อนจะถามอย่างสงสัย
“จิตวิญญาณประตูอัญเชิญอสูรของนายมีความสามารถอะไรบ้าง!?”
“จิตวิญญาณของฉันสามารถอัญเชิญอสูรวิญญาณออกมาได้โดยใช้จิตอสูรเป็นตัวกลางในการอัญเชิญรวมถึงสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับอสูรวิญญาณได้อีกด้วย” จางหรงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอวดอ้างและภาคภูมิใจ
หลงเทียนที่ได้ยินก็รู้สึกประหลาดใจกับจิตวิญญาณของอีกฝ่ายไม่ใช่น้อย นี่เป็นความสามารถที่ทรงพลังมากหากอีกฝ่ายสามารถอัญเชิญอสูรวิญญาณระดับสูงและเพิ่มพลังให้มันได้ เนื่องจากสัตว์วิญญาณมีความแข็งแกร่งกว่ามนุษย์ในระดับเดียวกันมาก
ในขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่ก็มีอาจารย์ผู้หญิงเดินเข้ามาในห้องและแนะนำตัวเองด้วยรอยยิ้ม
“เอาล่ะนักเรียนทุกคน! ฉันชื่อ หมิงอี้หราน เป็นครูประจำชั้นของห้องเรียนนี้ที่จะสอนพวกคุณเกี่ยวกับปรมาจารย์วิญญาณในระยะเวลา4ปีที่เหลือ”
“ถ้ายังไงพวกเรามาแนะนำตัวเองกันก่อน โดยบอกชื่อ จิตวิญญาณการต่อสู้ และระดับพลังวิญญาณของพวกคุณแล้วฉันจะเริ่มสอนความรู้เบื้องต้นที่พวกคุณต้องรู้”
หลังจากนั้นเด็กนักเรียนก็แนะนำตัวขึ้นทีละคน ด้วยความที่ห้องเรียนมีจำนวนคนทั้งหมด50คนเวลาจึงผ่านไปอย่างเชื่องช้า เมื่อจางหรงแนะนำพลังวิญญาณของตัวเอง หลงเทียนก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเพราะอีกฝ่ายมีพลังวิญญาณระดับ16ซึ่งน้อยกว่าเขา1ระดับเนื่องจากอาทิตย์ที่ผ่านมาเขาได้มาถึงระดับ17แล้ว
จากนั้นหลงเทียนและหลงชิงเหยาก็แนะนำตัวเองตามลำดับซึ่งกระตุ้นความอิจฉาของนักเรียนคนอื่นๆโดยธรรมชาติเนื่องจากพวกเขาสองคนมีพลังวิญญาณสูงที่สุดในชั้นเรียน ส่วนใหญ่แล้วนักเรียนในห้องจะมีพลังวิญญาณอยู่ระดับ 7-10กัน หมิงอี้หรานเองก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยดูเหมือนเด็กหลังห้องปีนี้จะทรงพลังมากและให้ความสำคัญกับพวกเขามากขึ้น
หลังจากนั้นหมิงอี้หรานก็ได้สอนทักษะการฝึกพลังวิญญาณให้แก่เหล่านักเรียนซึ่งหลงเทียนเองไม่สนใจทักษะนี้เท่าไหรเนื่องจากเขามีทักษะดารากลืนสวรรค์อยู่แล้ว
อันที่จริงเขาอยากฝึกฝนอยู่ที่บ้านมากกว่า เพราะเขาได้เรียนรู้หลักสูตรล่วงหน้าไว้หลายปีแล้ว แต่เนื่องจากข้อบังคับของสหพันธ์จิตวิญญาณเขาไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากจำใจมาเรียน
ด้วยความเชื่อเหลือของทักษะดารากลืนสวรรค์ หลงเทียนจึงเขาสู่สภาวะการฝึกฝนอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกันพลังวิญญาณจากภายนอกเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างบ้าคลั่งทำให้เหล่านักเรียนที่กำลังนั่งสมาธิฝึนฝนพลังวิญญาณอยู่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงทันที
“นี่มัน!?”
เมื่อเห็นสิ่งนี้ หมิงอี้หรานอุทานออกมาด้วยความตกใจทันที นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นคนที่ดูดซับพลังวิญญาณได้รวดเร็วขนาดนี้ นักเรียนคนอื่นๆเองก็อดสนสายตาใจอิจฉาไปที่หลงเทียนไม่ได้
“ติ้ง”
“โฮสต์! ทำภารกิจประจำวันได้สำเร็จ”
"ทำให้เพื่อนในชั้นเรียนตกใจ! ”
" +2 คะแนนจิตวิญญาณ +20 คะแนน
“ติ้ง”
“โฮสต์! เข้าร่วมวิทยาลัยจูเนียร์ชิงหลงได้สำเร็จ!”
“+5คะแนนจิตวิญญาณ +50คะแนนโชคชะตา”
[ชื่อ: หลงเทียน ]
[อายุ: 10 ปี ]
[จิตวิญญาณการต่อสู้: งูหยกน้ำแข็งอัสนี (กลาง) / กระบี่ดารา (สูง) ]
[สายเลือด: มนุษย์ คุณภาพ:กลาง ความเข้มข้น:50% , กิเลนเบญจธาตุสวรรค์(คุณภาพ:? ความเข้มข้น:50% (ยังไม่ถูกปลุก) ]
[ระดับ: 17]
[ทักษะ: ดารากลืนสวรรค์ ,หนังสือลับงูสวรรค์แปลงร่างมังกร ]
[มิติพกพา: ไม่มี ]
[คะแนนจิตวิญญาณ: 14 ]
[คะแนนโชคชะตา: 70 ]
หลงเทียนจ้องมองไปที่หน้าต่างสถานะด้วยความพึงพอใจ อาทิตย์ที่ผ่านมาเขาได้คะแนนจิตวิญญาณ 7 คะแนน และ คะแนนโชคชะตา 70 คะแนนจากภารกิจประจำวัน แต่เขาใช้คะแนนโชคชะตาทั้งหมดไปกับการซื้อยารากฐานวิญญาณในแต่ละวันซึ่งนี่เป็น1ในสาเหตุที่เขาเลื่อนระดับพลังวิญญาณเป็น17 ได้อย่างรวดเร็ว
“ระบบ! ภารกิจใหม่คืออะไร!?”
“ติ้ง!”
[ภารกิจหลัก]
1. ชนะเลิศการแข่งขันต่อสู้ระดับจูเนียร์วิทยาลัยชิงหลงในอีก3เดือนข้างหน้า
(รางวัล: +50 คะแนนจิตวิญญาณ +500 คะแนนโชคชะตา +ทักษะระดับ4 กระบีเขี้ยวดารา)
2.พลังวิญญาณถึงระดับ20 กลายเป็นปรมาจารย์หลอมวิญญาณ ระยะเวลา:2เดือน
(รางวัล: +10 คะแนนจิตวิญญาณ + 100 คะแนนโชคชะตา)
3.กลายเป็นช่างตีเหล็กระดับ1 ระยะเวลา: 3เดือน
(รางวัล: +100 คะแนนจิตวิญญาณ +1000 คะแนนโชคชะตา + ประสบการณ์ช่างตีเหล็กระดับ2)
หลงเทียนมองภารกิจใหม่ด้วยท่าทีครุ่นคิดเล็กน้อย เขาไม่แน่ใจว่าความแข็งแกร่งของนักเรียนห้องอื่นๆเป็นยังไงบ้างแต่ไม่น่าสูงเกินไป จากนั้นการเรียนการสอนก็ดำเนินไปเรื่อยๆจนจบคลาสของวันนี้
